Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYıldız, Okan Bülent
dc.contributor.authorÇelik Eroğlu, Burcu
dc.date.accessioned2023-07-18T12:27:10Z
dc.date.issued2023-05-08
dc.date.submitted2023-01-26
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/33688
dc.description.abstractPolycystic ovary syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder in women. Although its negative effects on many systems are known, potential effects of PCOS on the musculoskeletal system are not well established. In this study, we aimed to examine the effects of PCOS on muscle and bone composition and function in women in the late reproductive years. The study included 34 PCOS 32 age- and BMI-matched control women. To determine body composition, all subjects underwent dual energy x-ray absorptiometry (DXA). Furthermore, cross-sectional muscle areas and fat fraction of muscles were assessed by abdomen and thigh magnetic resonance imaging (MRI). Muscle strength was measured using an isokinetic dynamometer, Biodex® System Pro3 (Biodex Corp. Shirley NY, USA). Knee extensor and knee flexor concentric muscular strength was assessed at angular velocities of 60°/sec, which represents the amount of angular displacement per unit time. The mean age was 43 ± 3.7 yr in PCOS and 42.2 ± 3.5 yr in the controls. At the time of diagnosis, 94.1% (n=32) of PCOS patients were phenotype A, while 5.9% (n=2) were phenotype B. Testosterone, FAI and fasting insulin were higher in PCOS patients than controls (p<0.001, p=0.001 and p=0.032, respectively). While total abdominal muscle area (TAMA), paraspinal muscle area, thigh muscle area, visceral adipose tissue (VAT), subcutaneous adipose tissue (SAT), vertebral magnetic resonance imaging-proton density fat fraction (MRI-PDFF), thigh and paraspinal muscle MRI-PDFF were similar between groups, liver MRI-PDFF was higher in the PCOS group (p=0.044). This was mainly due to the difference in the non-obese population (p=0.029). There was no difference between the groups for DXA-derived muscle and bone composition. Subgroup analysis showed that obese PCOS patients had higher TAMA (p=0.012) and visceral adipose tissue (p=0.049) than obese controls. Although not reaching statistical significance, a trend towards increased visceral adipose tissue supporting truncal adiposity was found in the PCOS group (p=0.072). Composition parameters measured by MRI and DEXA for both PCOS patients and controls mainly correlated with BMI and fasting insulin values, but not with androgen levels. Isokinetic dynamometer analyses revealed higher normalized knee extensor peak torque in nonobese women than the obese group, however did not show a difference for muscle mechanical function between PCOS and controls other than increased 60°/sec knee extensor average power (W) in nonobese PCOS (p=0.049). Our results suggest increased liver adiposity in women with PCOS at late reproductive years. Obese PCOS women have higher abdominal muscle mass and visceral fat than obese controls. Muscle mechanical function in general is similar between PCOS and controls in late reproductive years.tr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectPKOStr_TR
dc.subjectkemiktr_TR
dc.subjectkastr_TR
dc.subjectyağ dokusutr_TR
dc.subjectvücut kompozisyonutr_TR
dc.subjectMRI-PDFFtr_TR
dc.subjectizokinetik dinamometretr_TR
dc.titlePolikistik Over Sendromu Tanılı Hastalarda Kas ve Kemik Kompozisyonun ve Fonksiyonunun Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/bachelorThesistr_TR
dc.description.ozetPolikistik over sendromu (PKOS), kadınlarda en sık görülen endokrinolojik bozukluktur. Pek çok sistem üzerindeki olumsuz etkileri bilinmesine rağmen PKOS'un kas-iskelet sistemi üzerindeki olası etkileri tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada PKOS'un geç reprodüktif dönemdeki kadınlarda kas ve kemik kompozisyonu ve fonksiyonu üzerine etkilerini incelemeyi amaçladık. Çalışmaya 34 PKOS ve 32 yaş ve VKİ uyumlu kontrol kadın dahil edildi. Vücut kompozisyonunu belirlemek için tüm katılımcılara dual enerjili X-ray absorsiyometrisi (DEXA) uygulandı. Ayrıca bireylerde abdomen ve uyluk manyetik rezonans görüntüleme (MRG) kullanılarak kesitsel kas alanları ve kasların yağ fraksiyonları değerlendirildi. Kas gücü, izokinetik dinamometre, Biodex® System Pro3 (Biodex Corp. Shirley NY, ABD) kullanılarak ölçüldü. Diz ekstansör ve diz fleksör konsantrik kas kuvveti, birim zamandaki açısal yer değiştirme miktarını temsil eden 60°/sn açısal hızlarda değerlendirildi. Ortalama yaş PKOS'ta 43 ± 3.7, kontrollerde 42.2 ± 3.5 idi. Tanı anında PKOS hastalarının %94,1'i (n=32) fenotip A, %5,9'u (n=2) fenotip B idi. PKOS hastalarında testosteron, FAİ ve açlık insülini kontrollere göre daha yüksekti (sırasıyla p<0,001, p=0.001 ve p=0.032). Toplam abdominal kas alanı (TAMA), paraspinal kas alanı, uyluk kas alanı, visseral yağ doku (VAT), subkutan yağ doku (SAT), vertebral manyetik rezonans görüntüleme-proton dansite yağ fraksiyonu (MRI-PDFF), uyluk ve paraspinal kas MRI-PDFF gruplar arasında benzerdi ancak karaciğer MRI-PDFF'si PKOS grubunda daha yüksek bulundu (p=0,044). Gruplar arasında DEXA ile değerlendirilen kas ve kemik kompozisyonu açısından fark yoktu. Alt grup analizinde obez PKOS hastalarının obez kontrollere göre daha yüksek TAMA'ya (p=0,012) ve daha yüksek visseral yağ dokusuna (p=0,049) sahip olduğu görüldü. Trunkal yağlanmayı destekleyen visseral yağ dokusu artışı, tüm grup karşılaştırmasında da PKOS grubunda istatistiksel öneme ulaşmamakla birlikte daha yüksek olma eğilimindeydi (p=0.072). Her iki grupta da MRG ve DEXA ile ölçülen vücut kompozisyon parametreleri, temel olarak VKİ ve açlık insülin değerleri ile ilişkili iken, androjen seviyeleri ilişkili değildi. İzokinetik dinamometre analizlerinde obez olmayan kadınlarda obezitesi olan kadınlara göre normalize edilmiş diz ekstansör tepe torku artmış bulunurken PKOS ve kontrol grupları arasında kas mekanik fonksiyonu açısından fark saptanmadı. Ancak non-obez alt grupta diz ekstansör kas kuvveti daha yüksekti (p=0.049). Bu çalışmanın sonuçlarına göre geç reprodüktif dönemde PKOS’lu kadınlarda yaş ve VKİ eşleştirilmiş kadınlara göre karaciğer yağlanma oranı artmıştır. Obez PKOS’lu kadınlarda obez kontrollere göre abdomen kas ve viseral yağ oranları daha yüksektir. Non-obez PKOS’lu kadınlarda artmış diz ekstensör kas kuvveti dışında kas mekanik fonksiyonu PKOS’lu kadınlarla kontroller arasında benzerdir.tr_TR
dc.contributor.departmentİç Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-07-18T12:27:10Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster