Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorAslan, Dilek
dc.contributor.authorUludağ, Tuğba
dc.date.accessioned2023-07-17T12:06:02Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-06-01
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/33638
dc.description.abstractUludağ, T, Investigation of the Effect of Nutrition Education Conducted for the Children and Their Families Admitted to Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital Polyclinics with the Diagnosis of Iron Deficiency Anemia, Hacettepe University Graduate School of Health Sciences Nutrition and Food Sciences Program Master's Thesis, Ankara, 2023. Iron deficiency anemia is a public health issue that can be prevented through appropriate interventions. The purpose of this study was to investigate the effect of a dietary education intervention on the dietary habits of patients, an education that was directed to children who have been diagnosed with iron deficiency anemia and their parents who applied to the Children Health and Diseases Polyclinics of Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital between June 2022-April 2023. 102 patients in total (58 males and 44 females), who applied to the clinic were separated into two groups with respect to their line number and one of the groups received a standard dietary education while the other group had a specialized dietary education regarding iron deficiency anemia. Nutrition item analyses, which were obtained through the nutrition consumption records of the first and third months, were compared both by in-group and inter-group changes in the diagnosis process. The nutrition consumption records were evaluated via a special calculation program; the SPSS 22.0 statistical analysis package program. Data that showed a normal distribution were compared with parametric tests, while data that did not show a normal distribution were compared with non-parametric tests, and the values that had a p value of <0.05 within a 95% reliability range were accepted as statistically significant. In the first month, 78 patients (39 with standard education, 39 with specialized education) were included in the examination process. It was observed that all of the children had increased intakes of energy, protein, iron, B12 and zinc (p<0.05). While the fulfillment of the required quantities of iron was 68.08% on average initially, it was seen at the examination process, which was executed on the end of the first month, that the required intake of the relevant iron values was 88.33% for the group that received standard education and 83.71% for the group that had received specialized education. It was observed within the intergroup comparison that the consumed quantities of iron had shown a 28.83% increase on average among the standard education group, whereas the same parameter had shown a 54.06% increase among the group which received specialized education (p=0.026). Protein consumption of the standard education group had shown an increase of 28.87%, while it had shown an increase of 68.85% in the specialized education group, and a significant disparity between the increases of protein intake was observed (p=0.011). The increase in intake in vitamin B12 is also higher among the group that has received specialized education (p=0.003). At the end of the third month after giving the nutrition education to the patients and their parents, 46 patients (23 with standard education and 23 with specialized education) were included in the examination, and the results were found to be similar to the examinations that were conducted in the first month. These results show that among children who are diagnosed with iron deficiency anemia; dietary education may contribute to increased various macro- and micronutrient intake with iron being in the first place. The dietary education intervention for the children and their parents must primarily be designed in a way to prevent the development of iron deficiency anemia and should be addressed throughout the "newborn" and "adolescent" periods. In addition to individually conducted interventions, the extension, maintenance, and implementation of comprehensive governmental policies and regulations for dietary education are needed.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectdemir eksikliği anemisitr_TR
dc.subjectbeslenmetr_TR
dc.subjectbeslenme eğitimitr_TR
dc.subjectdiyettr_TR
dc.subjectdemirden zengin besinlertr_TR
dc.subject.lcshHalk sağlığıtr_TR
dc.titleHacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Polikliniklerine Demir Eksikliği Anemisi Tanısı Alarak Başvuran Çocuklara ve Ailelerine Yönelik Beslenme Eğitiminin Etkisinin Araştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetUludağ, T, Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Polikliniklerine Demir Eksikliği Anemisi Tanısı Alarak Başvuran Çocuklara ve Ailelerine Yönelik Beslenme Eğitiminin Etkisinin Araştırılması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme ve Gıda Bilimleri Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2023. Demir eksikliği anemisi uygun müdahaleler ile önlenebilir bir halk sağlığı sorunudur. Bu araştırmada, Haziran 2022- Nisan 2023 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Bilim Dalı polikliniklerine başvuran demir eksikliği anemisi tanılı çocuklar ve ailelerine yönelik beslenme eğitimi müdahalesinin hastaların beslenme durumlarına etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Kliniğe başvuran 102 hasta (58 erkek; 44 kız) sıra numarasına göre iki gruba ayrılmış ve bir gruba rutin beslenme eğitimi, diğer gruba demir eksikliği anemisi ile ilgili özel beslenme eğitimi verilmiştir. Tanıda, birinci ayda ve üçüncü ayda alınan besin tüketim kayıtlarından elde edilen besin ögesi analizleri hem grup içi değişim bakımından hem de gruplar arası değişim bakımından karşılaştırılmıştır. Besin tüketim kayıtları özel hesaplama programı ile, istatistiksel analiz SPSS 22.0 paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Normal dağılım gösteren veriler parametrik, normal dağılım göstermeyen veriler parametrik olmayan testlerle karşılaştırılmış; %95 güven aralığında p değeri <0,05 olan değerler istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Birinci ay kontrole 78 hasta (39 rutin eğitim ve 39 özel eğitim) dahil edilmiştir. Tüm çocukların birinci ay sonunda enerji, protein, demir, B12 ve çinko alım miktarları başlangıca göre artmıştır (p<0,05). Başlangıçta demir ihtiyacının karşılanma yüzdesi ortalama %68,08 iken birinci ay sonu kontrolde rutin eğitim alan grubun demir ihtiyacının ortalama %88,33'ünü; özel eğitim alan grubun %83,71'ini karşıladığı görülmüştür. Gruplar arası karşılaştırmada; tüketilen demir miktarı rutin eğitim grupta ortalama %28,83 artış gösterirken, özel eğitim alan grupta ortalama %54,06 olacak şekilde daha fazla artış göstermiştir (p=0,026). Protein alımları rutin eğitim grubunda %28,87 artarken özel eğitim grubunda %68,25 artmıştır ve protein alımlarındaki artış arasında anlamlı bir farklılık vardır (p=0,011). B12 vitamini alımlarındaki artış da özel eğitim alan grupta daha yüksektir (p=0,003). Üçüncü ay sonu kontrole 46 hasta (23 rutin eğitim ve 23 özel eğitim) dahil edilmiş olup sonuçlar 1. ay sonu kontrolü ile benzerdir. Bu sonuçlar beslenme eğitiminin demir eksikliği anemisi olan çocuklarda özellikle demir olmak üzere bazı makro ve mikro besin ögesi alımlarının artırılmasına katkıda bulunabileceğini göstermektedir. Çocuklar ve aileleri için uygulanacak beslenme eğitimi öncelikle demir eksikliği anemisinin gelişimini engellemeye yönelik olmalı; yenidoğandan adolesan döneme kadar bir bütün olarak ele alınmalıdır. Bireysel müdahalelere ek eğitimin yaygınlaştırılması, sürdürülmesi ve uygulanmasına yönelik kapsamlı devlet politikalarına ihtiyaç vardır.tr_TR
dc.contributor.departmentHalk Sağlığıtr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2024-01-19T12:06:02Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypeprojecttr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster