Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorÇalık Kütükcü, Ebru
dc.contributor.authorErtürk, Nurel
dc.date.accessioned2023-07-17T12:00:10Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-06-13
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/33636
dc.description.abstractRepeated nightly cycles of hypoxia and reoxygenation increase oxidative stress and systemic inflammation in patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSAS). There is no study in the literature examining the effect of expiratory muscle strength training (EMST) on oxidative stress and systemic inflammation in patients with moderate OSAS. The study was planned as a double-blind, prospective randomized controlled study in order to investigate the effects of high and low intensity EMST on disease severity, systemic inflammation and oxidative stress, sleep stages, disease-related symptoms, respiratory muscle strength, exercise capacity, daytime sleepiness, sleep quality, and fatigue severity and to compare the effects of the low and high-intensity groups in male patients with moderate OSAS. A total of 31 male patients diagnosed with moderate OSAS were included in the study. The patients were randomly divided into two groups as high-intensity training (n=16) and low-intensity training (n=15). EMST treatment was given at 60% of maximum expiratory pressure (MEP) for the high-intensity training group, at 30% of MEP for the low-intensity training group, 25 breaths once a day, 5 breaths/set for a total of 5 sets, 7 days/week for 12 weeks. Disease severity (apnea/hypopnea index-AHI), respiratory sleep events and sleep stages by polysomnography, systemic inflammation [C reactive protein (CRP), Tumor Necrosis Factor-alpha (TNF-α), Interleukin-6 (IL-6), Interleukin-10 (IL-10)] by taking serum blood samples), oxidative stress [(Total Oxidant Level (TOS), Total Antioxidant Level (TAS), Oxidative Stress Index (OSI)], respiratory muscle strength using a mouth pressure device, functional capacity using the 6-minute walking test (6MWT), daytime sleepiness using the Epworth Sleepiness Scale (ESS), fatigue severity using the Fatigue Severity Scale (FSS), and sleep quality using the Pitssburg Sleep Quality Index (PSQI) were evaluated before and after the treatment. Disease-related symptoms were questioned as present/absent. After treatment, increase in inspiratory and expiratory muscle strength, and decrease in TOS, OSI, TNF-α and IL-6 levels were similar in both groups (p>0.05). AHI % changes after treatment were 53.94% in the high-intensity training group and 27% in the low-intensity training group. The percent AHI change value of the high-intensity training group was higher than the low-intensity training group (p<0.05). In the high-intensity training group, AHI, supine AHI, non-supine AHI, AI, HI, REMAHI and NREMAHI, duration of desaturation and sleep efficiency were statistically significantly decreased compared to the low-intensity training group (p<0.05). 6MWT walking distance increased similarly in both groups after treatment (p>0.05). The decrease in dyspnea, general fatigue and perception of leg fatigue was similar in both groups after 6MWT after treatment (p>0.05). The rate of reduction in disease-related symptoms was higher in the high-intensity training group than in the low-intensity training group (p<0.05). ESS, FSS, PSQI subjective sleep quality and total scores decreased similarly in both groups (p>0.05). In conclusion, the effects of high and low intensity EMST on respiratory muscle strength, functional capacity, fatigue severity, daytime sleepiness, sleep quality, systemic inflammation and oxidative stress are similar. High intensity EMST is more effective than low-intensity EMST training for reducing AHI level and disease-related symptoms. EMST is an effective treatment option and can be added to the pulmonary rehabilitation program of patients with moderate OSAS.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
dc.subjectObstrüktif uyku apne sendromutr_TR
dc.subjectsolunum kas kuvvet eğitimitr_TR
dc.subjectinflamasyontr_TR
dc.subjectoksidatif strestr_TR
dc.titleObstrüktif Uyku Apne Sendromlu Hastalarda Farklı Şiddetlerde Uygulanan Ekspiratuar Kas Kuvvet Eğitiminin Sistemik İnflamasyon ve Oksidatif Stres Üzerine Etkisinin İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetObstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) olan hastalarda gece boyu tekrarlanan hipoksi ve reoksijenasyon döngüleri oksidatif stresin ve sistemik inflamasyonun artmasına neden olmaktadır. Literatürde orta şiddetli OUAS hastalarında ekspiratuar kas kuvvet eğitiminin (EKKE) oksidatif stres ve sistemik inflamasyona etkisini inceleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışma; orta şiddetli OUAS’lı erkek hastalarda yüksek ve düşük şiddetli EKKE’nin hastalık şiddeti, sistemik inflamasyon ve oksidatif stres, uyku evreleri, hastalıkla ilişkili semptomlar, solunum kas kuvveti, egzersiz kapasitesi, gündüz uykululuk hali, uyku kalitesi ve yorgunluk şiddeti üzerindeki etkilerini incelemek ve grupların etkisini karşılaştırmak amacı ile çift kör, prospektif randomize kontrollü olarak planlandı. Çalışmaya toplam 31 orta OUAS tanısı alan erkek hasta dahil edildi. Hastalar yüksek şiddetli eğitim (n=16) ve düşük şiddetli eğitim (n=15) grubu olmak üzere randomize olarak iki gruba ayrıldı. Yüksek şiddetli eğitim grubuna maksimum ekspiratuar basıncın (MEP) % 60’ında, düşük şiddetli eğitim grubuna MEP’in % 30’unda, 12 hafta boyunca 7 gün/hafta, günde bir defa 25 soluk, 5 soluk/set toplam 5 set şeklinde EKKE tedavisi verildi. Tedavi öncesi ve sonrası hastalık şiddeti (apne/hipopne indeksi-AHİ), polisomnografi ile solunumsal uyku olayları ve uyku evreleri, serum kan örnekleri alınarak sistemik inflamasyon [C-reaktif protein (CRP), Tümör Nekrozis Faktör-alfa (TNF-α), Interlökin-6 (IL-6), Interlökin-10 (IL-10)] ve oksidatif stres [Total Oksidan Seviye (TOS), Total Antioksidan Seviye (TAS), Oksidatif Stres İndeksi (OSİ)], ağız basınç ölçüm cihazı ile solunum kas kuvveti, 6 dakika yürüme testi (6DYT) ile fonksiyonel kapasite, Epworth Uykululuk Skalası (EUS) ile gündüz uykululuk hali, Yorgunluk Şiddet Anketi (YŞA) ile yorgunluk şiddeti ve Pitssburg Uyku Kalite İndeksi (PUKİ) ile uyku kalitesi değerlendirildi. Hastalıkla ilişkili semptomlar var/yok şeklinde sorgulandı. Tedavi sonrası inspiratuar ve ekspiratuar kas kuvveti her iki grupta benzer oranda arttı (p>0,05). TOS, OSİ, TNF-α ve IL-6 seviyelerindeki azalma her iki grupta benzerdi (p>0,05). Tedavi sonrası AHİ % değişimleri yüksek şiddetli eğitim grubunda % 53,94 iken, düşük şiddetli eğitim grubunda % 27 idi. Yüksek şiddetli eğitim grubunun yüzde AHİ değişim değeri düşük şiddetli eğitim grubundan daha yüksekti (p<0,05). Yüksek şiddetli eğitim grubunda AHİ, sırtüstü AHİ, sırtüstü olmayan AHİ, Aİ, Hİ, REMAHİ ve NREMAHİ, desatüre kalma süresi ve uyku etkinliği düşük şiddetli eğitim grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı azaldı (p<0,05). Tedavi sonrası 6DYT yürüme mesafesi her iki grupta benzer şekilde arttı (p>0,05). Her iki grupta tedavi sonrası, 6DYT sonrası ve toparlanma dispne, genel yorgunluk ve bacak yorgunluğu algısındaki azalma benzerdi (p>0,05). Yüksek şiddetli eğitim grubunda hastalıkla ilişkili semptomlardaki azalma oranı, düşük şiddetli eğitim grubuna göre daha fazlaydı (p<0,05). Her iki grupta EUS, YŞA, PUKİ subjektif uyku kalitesi ve toplam skorları benzer olarak azaldı (p>0,05). Sonuç olarak; yüksek ve düşük şiddetli EKKE’nin solunum kas kuvveti, fonksiyonel kapasite, yorgunluk şiddeti, gündüz uykululuk hali, uyku kalitesi, sistemik inflamasyon ve oksidatif stres üzerine etkileri benzerdir. Yüksek şiddetli EKKE AHİ düzeyi ve hastalıkla ilişkili semptomları azaltmada düşük şiddetli EKKE eğitiminden daha etkilidir. EKKE etkili bir tedavi seçeneğidir ve orta OUAS hastaların pulmoner rehabilitasyon programına eklenebilir.tr_TR
dc.contributor.departmentFizyoterapi ve Rehabilitasyontr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2024-01-19T12:00:10Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster