Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTunoğlu, Cemal
dc.contributor.authorGizli, Hulde Tuğba
dc.date.accessioned2017-01-26T08:06:42Z
dc.date.available2017-01-26T08:06:42Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-01-17
dc.identifier.citation[1] Rojay, B., Tectonic evolution of the Cretaceous Ankara Ophiolitic Mélange during the Late Cretaceous to pre-Miocene interval in Central Anatolia, Turkey, Journal of Geodynamics, 65, 66– 81, 2013. [2] Koçyiğit, A., An example of an accretionary forearc basin from northern Central Anatolia and its implications for the history of subduction of Neo-Tethys in Turkey, Geological Society of America Bulletin, 103, 22-36, 1991. [3] Olgun, E., Norman, T., Balkuyumcu ve Alcı (Güneybatı Ankara) arasındaki bazı olistostromların tane boyu analizleri, MTA Dergisi, 115, 53-70. 1993. [4] Rojay, B., Süzen, M.L., Tectonostratigraphic evolution of an arc-trench basin on accretionary ophiolitic melange prism, central Anatolia, Turkey, The Bulletin of Turkish Association of Petroleum Geologists, 9, 1-12, 1997. [5] Bailey, E.B., Mc Callien, M.J., The Ankara Melange and the Anatolian Thrust, MTA Bulletin, 40. 17–21, 1953. [6] Dağer, Z., Öztümer, E., Sirel, E., Yazlak, Ö., Ankara civarında birkaç stratigrafik kesit, Türkiye Jeoloji Kurultayı Bülteni, 8, I-2, 84-95, 1963. [7] Norman, T., Ankara Melanjı’nın yapısı hakkında. Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Kongresi Tebliğleri, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Yayını, Ankara, 77-94, 1973. [8] Özkaya, İ., Origin and Tectonic Setting of Some Melange Units in Turkey, The Journal of Geology, 90, 269-278, 1982. [9] Görür, N., Şengör, A.M.C., Akkök, R., Yılmaz, Y., Pontidlerde Neo- Tetis'in kuzey kolunun açılmasına ilişkin sedimentolojik veriler, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 26, 11-20, 1983. [10] Görür, N., Oktay, F.Y., Seymen, İ., Şengör, A.M.C., Palaeotectonic evolution of the Tuzgölü basin complex, Central Turkey sedimentary record of a Neo-Tethyan closure, 467-482, 1984. [11] Norman, T.N., The role of the Ankara Melange in the development of Anatolia (Turkey), The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean, Geological Society, London, 17, 441-447, 1985. [12] Çetin, H., Demirel, İ.H., Gökçen, S.L., Haymana (Sw Ankara) doğusu ve batısındaki Üst Kretase-Alt Tersiyer istifinin sedimantolojik ve sedimanter petrolojik incelenmesi, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 29, 21-33, 1986. [13] Gökten, E., Kazancı, N., Acar, Ş., Ankara kuzeybatısında (Bağlum-Kazan arası) Geç Kretase-Pliyosen serilerinin stratigrafisi ve tektoniği, MTA Bülteni, 108, 69-81, 1988. [14] Kocyiğit, A., Özkan, S., Rojay, B.F., Examples from the forearc basin remnants at the active margin of northern Neo-tethys, development and emplacement ages of the Anatolian Nappe, Turkey, METU Journal of Pure and Applied Sciences, 21, 183-210, 1988. [15] Kocyiğit, A., Lünel, T., Geology and tectonic setting of Alci region, Ankara. METU Journal of Pure and Applied Sciences, 20, 35–57, 1987. [16] Bragin, N.Y., Tekin, U.K., Age of radiolarian-chert blocks from the Senonian ophiolitic melange (Ankara, Turkey), Island Arc, 5, 114-122, 1996. [17] Tekin, U.K., Göncüoğlu, M.C., Turhan, N., First evidence of Late Carnian radiolarians from the Izmir-Ankara suture complex, central Sakarya, Turkey: implications for the opening age of the Izmir-Ankara branch of Neo-Tethys, Geobios, 35, 127–135, 2002. [18] Nairn, S.P., Robertson, A.H.F., Ünlügenç, U.C., Taslı, K., İnsan, N., Tectonostratigraphic evolution of the Upper Cretaceous–Cenozoic central Anatolian basins: an integrated study of diachronous ocean basin closure and continental collision, Geological Development of Anatolia and the Easternmost Mediterranean Region, Geological Society, London, Special Publications, 372, 343–384, 2012. [19] Okay, A.I., Altıner, D., Carbonate sedimentation in an extensional active margin: Cretaceous history of the Haymana region, Pontides, DOI 10.1007/s00531-016-1313-4, 2016. [20] Gansser, A., The ophiolitic Melange, a world-wide problem on Tethyan Examples, Eclogae Geological Helvetica, 67 (3), 479–507, 1974. [21] Boccaletti, M., Bortolotti, V., Sagri, M., Richerche sulle ofioliti della catena Alpina. 1. Osservazioni sull Ankara Melange nella zone di Ankara, Bollettino della Societa Geologica Italiana, 85, 485–508, 1966. [22] Okan, Y., Elmadağ formasyonun (Ankara) yaşı ve alt bölümleri, Turkish Geological Society Bulletin, 25 (2), 95–104, 1982. [23] Koçyiğit, A., Hasanoğlan (Ankara) yöresinin tektono-stratigrafisi: Karakaya Orojenik kuşağının evrimi, Hacettepe University Earth Science Bulletin, 14, 269–293, 1987. [24] Tekeli, O., Subduction complex of pre-Jurassic age, Northern Anatolia, Turkey, Geology, 9, 68–72, 1981. [25] Okay, A.I., Şahintürk, Ö., Geology of the Eastern Pontides. In: A. Robinson (ed.), Regional and Petroleum Geology of the Black Sea and Surrounding Regions, American Association of Petroleum Geologists, Memoir 68, 291-311, 1997. [26] Görür, N., Tüysüz, O., Şengör, A.M.C., Tectonic evolution of the central Anatolian basins, International Geology Review, 40, 831–850, 1998. [27] Gökten, E., Kazancı, N., Acar, S., Ankara kuzeybatısında (Bağlum-Kazan arası) Geç Kretase-Pliyosen serilerinin stratigrafisi ve tektoniği, MTA Bulletin, 108, 69–81, 1998. [28] Süzen, M. L., Geology of the Alcı Area, METU Graduate Research Project, 1-67, 1994. [29] Özer, S., Les formations a rudistes du Senonien superieur d’Anatolie Centrale (Turquie). Travaux du Laboratoire de Stratigraphie et de Paleoecologie, Univ. de Provence, Marseille, Nouvelle Serie 1, 32, 1983. [30] Moore, R. C., Treatise on Invertebrate Paleontology Part Q, Artropoda 3, Crustacea, Ostracoda, Geol. Soc. America and Univ. Kansas, New York, 1961. [31] Morkhoven, F.P.C., M., Van, Post Paleozoic Ostracoda, Their morphology, taxonomy and economic use, I, Elsevier Publication Company, Netherlands, 1963. [32] Ellis and Messina, Catalogue of Ostracoda and their supplements, American Museum of Natural History, New York, 1953- 1981. [33] Morsi, A. M., Paleocene to Early Eocene ostracodes from the area of east-central Sinai, Egypt. Revue de Micropaléontologie, 18 (1), 31-55, 1999. [34] Morsi, A.M., Senonian ostracodes from east-central Sinai, Egypt; Biostratigraphic and paleobiogeographic implications. Revue de Micropaléontologie, 43 (1-2), 47-70, 2000. [35] Ismail, A.S.A. & Ied, I.B., Paleontology, paleoecology, paleobiogeography of the Maastrichtian- Early Paleogene Ostracoda, northeast Sinai, Egypt. Egyptian Journal of Paleontology, 4, 95-125, 2004. [36] Morsi, A. M., Faris, M., Zalat, A., Salem, R. F. M., Maastrichtian- Early Eocene ostracodes from West-central Sinai, Egypt- taxonomy, biostratigraphy, paleoecology and paleobiogeography. Revue de Paleobiologie, Geneve, 27 (1), 159-189, 2008. [37] Mebarki et al., Ostracodes cénomano-turoniens dans l’Atlas saharien occidental et le Bassin du Guir (sud-ouest de l’Algérie): systématique, biostratigraphie et paléobiogéographie. Revue de Paleobiologie, Geneve, 35 (1), 249-277, 2016. [38] Oertli, H.J., Atlas des Ostracodes de France (Paleozoique-Actuel), Bul. Centres Rech. Exp. Prod. Elf-Aquitaine, 1985. [39] Babinot, J.F. & Grosheny, D., La limite Cenomanien-Turonien en domaine subalpin meridional: etude des ostracodes de la coupe de Vergons (sub-est France), Revue de Micropaleontologie, 36, 2, 99-108, 1993. [40] Bless, M.J.M., Possible causes for the change in ostracod assemblages at the Maastrichtian-Palaeocene boundary in southern Limburg, The Netherlands, Mededelingen-Werkgroep voor Tertiaire en Kwartaire Geologie, Volume 25, Issue 2-3, 197-211 p., 1988. [41] Honigstein, A., Senonian ostracodes from Israel, Bulletin of Geological Survey Israel, 78, 1-48, 1984. [42] Andreu, B., Upper Cretaceous-Paleocene Ostracodes from the Rides Sud-Rifaines, Northern Morocco, Revue de Paleobiologie, Geneve, 39, 2, 93-123, 1996. [43] Viviers, M.C., Koutsoukos, E. A. M., Silva-Telles, Jr. A. C. & Bengtson, P., Stratigraphy and biogeographic affinities of the Late Aptian- Campanian ostracods of the Potiguar and Sergipe basins in northeastern Brazil, Cretaceous Research, London, 21, 407-455, 2000. [44] Neufville, E.M.H., Upper Cretaceous-Palaeogene Ostracoda from the South Atlantic. Publications from the Palaeontological Institution of the University of Uppsala, 205, 1973. [45] Dingle, R.V., Camden-smith, F., Acoustic stratigraphy and current-generated bedforms in deep ocean basins off southeastern Africa, Marine Geology, 33, 3-4, 239-260, 1979. [46] Vivière, J.L. (1985).- Les Ostracodes du Crétacé supérieur (Vraconien à Campanien basal) de la région de Tébessa (Algérie du Nord-Est) Stratigraphie, paléoécologie, systématique. PhD thesis, Université Pierre et Marie Curie, Paris, 261,1985. [47] Piovesan, E.K., Cabral, M.C., Colin, J.-P., Fauth, G., Bergue, C.T., Ostracodes from Upper Cretaceous deposits of the Potiguar Basin, northeastern Brazil: taxonomy, paleocology and paleogeography, Part 1: Turonian. Carnets Géologie-Notebooks of Geology, 14 (12), 211–252, 2014. [48] Reyment, R.A., The ostracoda of the Kalambaina Formation (Paleocene), northwestern Nigeria. Bulletin of the Geological Institutions of the University of Uppsala, n.s., 9, 51-65, 1981. [49] Sarr, R., Etude biostratigraphique et paleoenvironnementale des series d'fige Cretace terminal a Eocene moyen du Senegal occidental. Systematique et migration des ostracodes. These Doctore Etat, Univercity. Dakar, 1-335, 1995. [50] Afak, Ü., Ocakoğlu, F., Açıkalın, S., Ostracoda assemblage and the environmental characteristics of the Eocene Succession of the Central Sakarya Region, Micropaleontology, 61, 49-68. [51] Tunoğlu, C., Ertekin, İ.K., Kretase-Paleosen yaşlı Davutlar Formasyonu'nun (Devrekani/Kastamonu) Ostrakoda biyostratigrafisi ve kronostratigrafisi. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Yer Deniz ve Atmosfer Bilimleri araştırma Grubu, Proje No: TÜBİTAK-YDABAG-101Y013,201 (yayınlanmamış) 2005. [52] Al-Furaih, A.F.F., Maastrichtian Ostracodes from Wadi al-atj, Saudi Arabia, Arab Gulf Journal of Scientific Research, 2, 2, 495-503, 1984. [53] Allameh, M., Mousavy Fard, S.H., Paleoecology of the Kalat Formation’s shale units based on Ostracods in the Kopet Dagh Basin-Chahchaheh section (Khorasan Razavi), Paleontology, 2014, 2 (1), 63-76, 2014. [54] Weaver, P.P.E., Ostracoda from the British Lower Chalk and Plenus Marls. Monography of the Paleontological Society of London, 1-127, 1982. [55] Vaziri, M.R., Mahanipur, A., Arab, A., Mid-Cretaceous Ostracods from West of Kerman (Iran): Paleoenvironment and Paleogeographic relationships. Iranian Journal of Science and Technology Transcation A., 31, A1, 131-135, 2007. [56] Szczechura, J., Ostracoda uppermost Cretaceous-lowermost Paleocene-Poland. Acta Palaeontological Polonica, X, 4, 451-718, 1965. [57] Bensanmour, S., Andreu, B., Yahiaoui, A., The Campanian-Maastrichtian of the Aures Basin, Algeria: Paleobipgeographical distribution of ostracods. Cretaceous Research, 58, 86-107, 2016. [58] Scotese, C.R., PALEOMAP PaleoAtlas for GPlates and the PaleoData Plotter Program, PALEOMAP Project, 2016. [59] Deep Time Maps Inch., Paleogeography of Europe Series, https://deeptimemaps.com/wpcontent/uploads/2016/05/75_Cret_EurMap.png (Aralık, 2016). [60] Hartmann, G., Ostracoda. In: Dr. H. G. Bronns Klassen und Ordnungen des Tierreiches, 5, I, 2, IV, Lief. 4, 7-73, 1975. [61] Jarvis, I., Carson, G.A., Cooper, M.K.E., Hart, M.B., Home, D., Leary, P.N., Rosenfeld, A., Toeher, B.A., Microfossil Assemblages and the Cenomanian-Turonian (late Cretaceous) Oceanic Anoxic Event, Cretaceous Research, 9, 3-103, 1988.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3109
dc.description.abstractThe study was carried out on the İncirli Formation (Alcı Basin) that crops out along a NE-SW trending direction between Alcı and Aşağı Yurtçu districts, located 40 km southwest of Ankara. The trangressive İncirli Formation starts with red fluvial sequence dominated by poorly sorted, monogenic conglomerate derived from the underlying Late Jurassic-Early Cretaceous limestones. The formation progressively passes to sandstones, and dark gray-blue marls and mudstones are observed in the uppermost part. The ostracoda fauna of the İncirli Formation, that was deposited during the Late Cretaceous period in the Alcı Basin of Ankara, is determined from the 37 samples gathered from the 2 measured stratigraphic sections. During the examinations, 14 different genera and 4 genera that was left open to nomenclature has been determined. While only 11 of the 27 determined taxa of ostracoda were previously defined, the remaining 12 taxa are left open to nomenclature. In consideration of the environmental diffusion of the determined ostracoda genera, its concluded that the İncirli Formation deposited in shallow marine neritic environmental conditions. According to the chronostratigraphic ranges of the determined ostracoda species, the age of the deposition of the İncirli Formation is determined as Santonian-Campanian.tr_TR
dc.description.tableofcontentsÖZET ABSTRACT TEŞEKKÜR ŞEKİLLER DİZİNİ ÇİZELGELER DİZİNİ KISALTMALAR 1. GİRİŞ 1.1. Çalışma Alanı 1.2. Çalışmanın Amacı 1.3. Önceki Çalışmalar 1.4. Çalışma Yöntemleri 1.4.1. Arazi çalışmaları 1.4.2. Laboratuvar çalışmaları 1.4.3. Büro çalışmaları 2. STRATİGRAFİ 2.1. Bölgesel jeoloji 2.2. Litostratigrafi Birimleri 2.2.1. Sedimanter Melanj (Km) 2.2.2. İncirli Formasyonu (Ki) 2.2.3. Kapıkaya Kireçtaşı (Kk) 2.2.4. Alcı Formasyonu (Ta) 2.2.5. Pliyo-Kuvaterner yaşlı Birimler 2.3. Ölçülü Stratigrafik Kesitler ve Açıklamaları 2.3.1. Cemilegedik Ölçülü Stratigrafik Kesiti 2.3.2. Çarıkkaya Ölçülü Stratigrafik Kesiti 3. SİSTEMATİK 3.1. Giriş 3.2. Sistematik 4. OSTRAKOD FAUNASININ ÖLÇÜLÜ STRATİGRAFİK KESİTLER BOYUNCA DAĞILIMI, BİYOSTRATİGRAFİSİ VE KRONOSTRATİGRAFİSİ 4.1. Ostrakod Faunasının Ölçülü Stratigrafik Kesitler Boyunca Dağılımı 4.1.1. Cemilegedik Ölçülü Stratigrafi Kesiti 4.1.2. Çarıkkaya Ölçülü Stratigrafik Kesiti 4.2. Kronostratigrafi 5. PALEOORTAM ANALİZİ 6. SONUÇLAR 7. KAYNAKLAR LEVHALAR ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherFen Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAlcı Basin
dc.subjectİncirli Formation
dc.subjectOstracoda
dc.subjectSantonian-Campanian
dc.titleAlcı-Aşağı Yurtçu Bölgesi Geç Kretase Yaşlı İncirli Formasyonu’nun Ostrakod Biyostratigrafisi, Kronostratigrafisi ve Paleoortamsal Yorumu, Güneybatı Ankaratr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetÇalışma, Ankara ilinin 40 km güneybatısında yer alan Alcı ve Aşağı Yurtçu yerleşimleri arasında KD-GB doğrultulu uzanıma sahip İncirli Formasyonu (Alcı Havzası)’nda gerçekleştirilmiştir. Transgresif karakterdeki İncirli Formasyonu, tabanda temeldeki Geç Jura-Erken Kretase yaşlı kireçtaşlarından türemiş kötü boylanmalı, monojenik çakıltaşlarının baskın olduğu kırmızı renkli flüviyal bir istif ile başlamaktadır. Formasyon dereceli olarak kumtaşlarına geçmekte ve en üstte koyu gri-mavi renkli marn ve çamurtaşları izlenmektedir. Ankara Alcı Havzası’nda Geç Kretase dönemi boyunca çökelmiş olan İncirli Formasyonu’nda ostrakod faunası, formasyonda ölçülen 2 adet stratigrafik kesitten derlenen 37 adet örnek incelenerek belirlenmiştir. İncelemeler sonucunda 14 adet ostrakod cinsi ve 4 adet isimlendirilmeye açık bırakılmış ostrakod cinsi saptanmıştır. Saptanan 14 ostrakod cinsine ait 27 taksondan 11 adedi önceden tanımlanmış türler olup 12 adet tür isimlendirilmeye açık bırakılmıştır. Saptanan ostrakod türlerinin ortamsal yayılımlarına dayanarak İncirli Formasyonu’nun sığ denizel neritik ortam koşullarında çökeldiği sonucuna varılmıştır. Saptanan ostrakod türlerinin kronostratigrafik yayılımları göz önüne alındığında İncirli Formasyonu’nun oluşum yaşı Santoniyen-Kampaniyen olarak belirlenmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentJeoloji Mühendisliğitr_TR
dc.contributor.authorIDTR257290tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster