Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKaynar, Mete Kaan
dc.contributor.authorKalkan, Nurettin
dc.date.accessioned2023-04-07T08:31:51Z
dc.date.issued23
dc.date.submitted2023-01-23
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/29577
dc.description.abstractThis study aims to examine the role of Turkish Language Conventions in Turkish nation-building process. The dissertation focuses specifically on the first three Turkish Language Conventions, which were held during the lifetime of Mustafa Kemal Atatürk and are thematic inventories of an intense nationalization motivation, though the Conventions held between 1942 and 1960 are also included. Since nation and nationalization are narratives of the modern period, the study is based on modern nationalism theories. The afore-mentioned language conventions served as operating manuals in the implementation of the language reform, which was initiated as a state policy with the establishment of the Turkish Language Research Society (TDTC) in 1932; the building of the Turkish nation was tried to be established under the guidance of these conventions. The historical consequence and concept cartography of the phenomenon of nation, the development of the nation-state, the main characteristics of the nationalism movement and the dimensions of the nation-building process are discussed respectively at the beginning of the study. Subsequently, the dynamics that reveal Turkish nationalism are mentioned. Then, how and why the language issue was brought to the agenda of the Republic is explained by taking into account the discussions about the simplification of language during the Tanzimat and Constitutional Monarchy periods. The final part of the study discusses that the three Turkish language conventions held between 1932 and 1936 implied a mentality transformation far beyond the idea of language reform; that they were a mainspring in the paradigms of modernization and nationalization.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectDil
dc.subjectTürk dil kurultayları
dc.subjectTürkçe
dc.subjectUlus
dc.subjectUlusçuluk
dc.titleUluslaşma ve Modernleşme Süreçlerinde Bir Zemberek: Türk Dil Kurultaylarıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu tez çalışması, Türk ulusunun inşası sürecinde Türk dil kurultaylarının oynadığı rolü incelemeyi amaçlamakta ve yoğun bir uluslaştırma motivasyonunun tematik birer dökümü olan ilk üç Türk dil kurultayını özellikle odağına almaktadır. Ulusun ve uluslaştırmanın bir modern dönem anlatısı olduğu kabul edildiğinde, çalışma teorik anlamda modern ulusçuluk kuramlarına yaslanmaktadır. Bir devlet politikası olarak 1932 yılında Türk Dili Tetkik Cemiyeti’nin kuruluşuyla başlatılan dil reformunun uygulanmasında adı geçen dil kurultayları bir kullanma kılavuzu niteliği görmüş; bu kurultayların öncülüğünde Türk ulusunun inşası tesis edilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın başlangıcında sırasıyla ulus olgusunun tarihî serencamı ve kavram kartografyası, ulus-devlet fenomeninin gelişimi, ulusçuluk akımının temel hususiyetleri ve ulus inşası sürecinin boyutları konu edilmektedir. Akabinde de Türk milliyetçiliğini ortaya çıkaran dinamiklere değinilmektedir. Ardından dil meselesinin Cumhuriyet’in gündemine nasıl ve neden girdiği, Tanzimat ve Meşrutiyet dönemlerinde yapılan dilde sadeleşme tartışmaları da göz önünde bulundurularak açıklanmaktadır. Çalışmanın son bölümünde ise 1932 ile 1936 yılları arasında düzenlenen üç Türk dil kurultayının dilde reform düşüncesinin çok ötesinde bir zihniyet dönüşümünü imlediği ele alınmakta; modernleşme ve uluslaşma paradigmalarının bir zembereği olduğu öne sürülmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-04-07T08:31:51Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster