Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYILMAZ, Zeliha
dc.contributor.authorTAVŞAN, Büşra
dc.date.accessioned2023-01-06T11:08:23Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/28592
dc.description.abstractTAVŞAN B. The Effect of Proanthocyanidin on Dentin Microhardness and the Bond Strength of Biodentin. Hacettepe University Faculty of Dentistry, Department of Endodontics, Specialization Thesis, Ankara, 2022. The aim of our study is to examine the effect of Proanthocyanidin (PA), a new irrigation solution, on the dentin microhardness and the bond strength of Biodentin, which is used as a barrier material, in comparison with other irrigation agents. 112 single-canal teeth were decorated, then prepared with the ProTaper file system (F5) and #1-6 Peeso reamers to obtain a standard internal diameter. For the microhardness test, the teeth were divided into 3 experimental (n=30) in which 1.5% NaOCl, 2% CHX and PA (25% GSE) were applied and 1 control (n=10) groups. Two dentin sections of 2 mm thickness were obtained from the coronal of each root. Vickers microhardness test was used to evaluate the effects of solutions for microhardness. For the bond strength test, 3 experimental (n=54) and 1 control (n=18) groups were formed. After the application of the solutions, Ca(OH)2 was placed in all groups. After two weeks, Ca(OH)2 was removed and two dentin sections of 2 mm thickness were obtained from the coronal parts of the roots. Biodentin was placed on dentin sections and bond strength was measured by push-out test. The failure types were categorized. All data were analyzed using repeated measures Analysis of Variance (ANOVA) at p<0.05 significance level. Pairwise comparisons were made using Bonferroni correction. There was no statistically significant difference among the DW, PA and CHX groups in terms of microhardness (p>0.05). Microhardness values in the NaOCl group decreased significantly with all groups (p<0.05. There was a statistically significant difference among the groups in Bond strength evaluation. It was found significantly lower in the PA group than in the NaOCl group (p<0.05). There was no significant difference between CHX and NaOCl, PA groups in terms of bond strength values (p>0.05). Mix failures was observed at a higher rate in all groups. Adhesive failures was most common in the PA group, but there was no significant difference among the other groups (p>0.05). Cohesive failures was most common in the control group, and there was only a significant difference between them and the PA group (p<0.05).tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
dc.subjectbağlanma dayanımı, GSE, mikrosertlik, Proantosiyanidintr_TR
dc.titleProantosiyanidin’in Dentin Mikrosertliğine ve Biodentin’in Bağlanma Dayanımına Etkisinin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/othertr_TR
dc.description.ozetTAVŞAN B. Proantosiyanidin’in Dentin Mikrosertliğine ve Biodentin’in Bağlanma Dayanımına Etkisinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Endodonti Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, Ankara, 2022. Çalışmamızın amacı yeni bir irrigasyon solüsyonu olan Proantosiyanidin’in (PA) dentinin mikrosertliğine ve bariyer materyali olarak kullanılan Biodentin’in bağlanma dayanımına etkisini diğer irrigasyon ajanları ile karşılaştırmalı olarak incelemektir. Çalışmada 112 adet tek kanallı insan dişi kullanılmıştır. Dişlerin kronlarının uzaklaştırılmasını takiben, standart bir iç çap elde etmek için kök kanalları ProTaper eğe sistemi (F5) ve #1-6 numara Peeso reamerlar ile şekillendirilmiştir. Mikrosertlik testi için dişler, %1,5 NaOCl, %2 CHX ve PA (%25 GSE)’nın uygulandığı 3 deney (n=30) ve 1 adet (n=10) kontrol (DW) grubuna ayrılmıştır. Her kökün koronalinden 2 mm kalınlığında 2 dentin kesiti elde edilmiştir. Solüsyonların dentin mikrosertliğine etkilerini değerlendirmek için Vickers mikrosertlik test cihazı kullanılmıştır. Bağlanma dayanımı testi için 3 adet deney (n=54) ve 1 adet (n=18) kontrol grubu oluşturulmuştur. Solüsyonların uygulanmasının ardından tüm gruplara Ca(OH)2 yerleştirilmiştir. 2 hafta sonra Ca(OH)2 uzaklaştırılarak köklerin koronal kısımlarından 2 mm kalınlığında 2 dentin kesiti elde edilmiştir. Dentin kesitlerine Biodentin yerleştirilmiş ve bağlanma dayanımı Push-out testi ile ölçülmüştür. Ayrılma tipleri kaydedilmiştir. Tüm veriler IBM SPSS 23.0 yazılımı kullanılarak p<0.05 anlamlılık düzeyinde, tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi (ANOVA) ve ikili karşılaştırmalar Bonferroni düzeltmesi kullanılarak analiz edilmiştir. DW, PA ve CHX grupları arasında mikrosertlik açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). NaOCl grubundaki mikrosertlik değerleri, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmıştır (p<0,05). PA grubunda bağlanma dayanımı, NaOCl grubuna göre anlamlı şekilde daha düşük bulunmuştur (p<0,05). CHX’in, NaOCl ve PA grupları ile arasında bağlanma dayanımı değerleri açısından anlamlı bir fark yoktur (p>0,05). Tüm gruplarda karışık tip ayrılma daha yüksek oranda gözlenmiştir. Adeziv tip ayrılma, en fazla PA grubundadır ancak diğer gruplarla arasında anlamlı fark yoktur (p>0,05). Koheziv tip ayrılma ise, en fazla kontrol grubundadır ve sadece PA grubu ile aralarından anlamlı fark görülmüştür (p<0,05).tr_TR
dc.contributor.departmentEndodontitr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2023-07-11T11:08:23Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypedentThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster