Show simple item record

dc.contributor.advisorTekin, Uğur Kağan
dc.contributor.authorGüzgün, Çağrı
dc.date.accessioned2022-10-20T08:01:46Z
dc.date.issued2022-06
dc.date.submitted2022-05-18
dc.identifier.citationGuzgun, C. (2022). Radiolarian Biochronology of Jurassic-Early Cretaceous Boyalitepe Sequence of the Beysehir-Hoyran Nappes (West of Karaman Province, South of Konya Province, Central Taurides). Hacettepe University Institue of Sciences, Msc Thesis, 198 p.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/26939
dc.descriptionFBA-2018-16915 Kodlu proje tarafından desteklenmiştir.tr_TR
dc.description.abstractThe Tauride-Anatolide Platform, in which the Taurus Mountains are located, represents a micro-continent located between the Northern and Southern Branches of the Neotethys Ocean. There are three main nap packs (Bolkardağı, Hadim and Beyşehir-Hoyran) derived from the northern branch of the Neotethys Ocean on this platform. Beyşehir-Hoyran nappes of these three nappe packs are mostly composed of Boyalıtepe, Huğlu, Gencek and Ophiolite units. Among these units, the Boyalıtepe sequence includes Late Triassic-Early Jurassic platform limestones and late Early Jurassic-Late Cretaceous pelagic successions overlying these units. Considering its current geological position, it is seen that the Beysehir-Hoyran Nappes widely exposed in the west of Karaman Province and in the south of Konya Province. Although the characteristics of the Boyalıtepe sequence have been studied in detail in its type locality (Beyşehir District), it has not been studied sufficiently in the study area located in the west of Karaman Province and south of Konya Province. Within the scope of field studies of this thesis, samples were collected along Stratigraphic Sections (Oyuklu, Kömürlük and Saliyayla) from the blocks belonging to the Boyalıtepe sequence in the sedimentary mélange. Samples of pelagic sediments (Radiolarian cherts and limestones) collected in field studies were washed in the laboratory and the Radiolarian assemblages they contained were identified. The Oyuklu Stratigraphic Section, which was examined within the scope of this thesis study, was measured 3 km south to İhsaniye District of Karaman Province. At the lowermost levels of the 134.5-meters-long section, Late Triassic gray-white colored, thin-bedded, chert encrusted limestones are found. After the approximately 32.5 m, there is a thin clay layer representing the Triassic-Jurassic boundary. Following the Triassic-Jurassic boundary clay, limestones with pink colored chert bands and nodules observed along the central part of the section. There are black chert layers in the upper part of the section. Following the black cherts, pink-red colored chert-mudstone alternation observed. The Radiolarian assemblage, consisting of 16 genus and 31 taxa, corresponding to the Early-Middle Jurassic (Bajocian) age range, was identified from the samples collected from the chert-mudstone alternation in the upper part of the section. In addition, one new species belonging to the genus Zartus was identified within the Radiolarian fauna obtained from the samples of the Oyuklu Stratigraphic Section. Saliyayla Stratigraphic Section was measured around Ahaliçeşme locality, which is located at approximately 6 km northwest to Balcılar District of Konya Province. At the lowermost levels of the section with a total length of 185 meters, there are gray-cream colored chert encrusted and nodular limestones. Towards the lower-middle levels of the section, there are pink colored limestones with abundant chert nodules. The middle-upper levels of the section consist of chert-mudstone alternation. In the uppermost levels, there are cherty limestones and thin medium bedded chert layers. Two different Radiolarian assemblages consisting of 31 taxa belonging to a total of 21 genus corresponding to the Late Jurassic (late Kimmeridgian-early Tithonian) and Early Cretaceous (Berriasian-Valanghinian) interval were identified from the samples collected from the cherts in the middle-upper part of the Saliyayla Stratigraphic Section. Kömürlük Stratigraphic Section, with a total length of 15 meters, was measured at approximately 10 km southwest of Bozkandak District of Karaman Province. The whole section consists of chert-mudstone alternation. Radiolarian taxa were identified in all of the samples collected from Kömürlük Stratigraphic Section. In the Kömürlük Stratigraphic Section, Radiolarian assemblages consisting of 45 taxa belonging to a total of 32 genus corresponding to the Middle Jurassic (Bajocian-Callovian) interval were identified. Within the scope of this study, it was understood that detrital limestones were deposited under platform conditions during the Late Triassic - Early Jurassic period, depending on the data obtained from the Oyuklu and Saliyayla Stratigraphic Sections. The data obtained from the Oyuklu, Salıyayla and Kömürlük Stratigraphic Sections have shown that a sudden deepening developed during the Middle-Late Jurassic period and as a result of this deepening, radiolarian pelagic successions developed in large areas. In addition, due to the presence of Early Cretaceous pelagic limestones overlying the Late Jurassic chert-mudstone alternation in the Saliyayla Stratigraphic Section, it was understood that the succession started to become shallow from the Cretaceous.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherFen Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectBoyalıtepe istifitr_TR
dc.subjectOrta toroslartr_TR
dc.subjectJura-erken kretasetr_TR
dc.subjectRadyolaryatr_TR
dc.subjectBiyokronolojitr_TR
dc.subject.lcshJeolojitr_TR
dc.titleBeyşehir-Hoyran Napları, Jura-Erken Kretase Yaşlı Boyalıtepe İstifi’nin Radyolarya Biyokronolojisi (Karaman İli Batısı, Konya İli Güneyi, Orta Toroslar)tr_TR
dc.title.alternativeRadıolarıan Bıochronology Of Jurassıc-Early Cretaceous Boyalıtepe Sequence Of The Beysehır-Hoyran Nappes (West Of Karaman Provınce, South Of Konya Provınce, Central Taurıdes)tr_en
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetToros dağlarını içerisine yer alan Torid-Anatolid Platformu, Neotetis Okyanusu’nun Kuzey ve Güney Kolları arasında yer alan bir mikro kıtayı temsil etmektedir. Bu platform üzerinde Neotetis Okyanusu’nun Kuzey Kolun’dan türemiş olan başlıca üç adet nap paketi (Bolkardağı, Hadim ve Beyşehir-Hoyran) yer alır. Bu nap paketlerinden Beyşehir-Hoyran napları yaygın olarak Boyalıtepe, Huğlu, Gencek ve Ofiyolit birimlerinden meydana gelir. Bu birimlerden Boyalıtepe istifi, Geç Triyas-Erken Jura yaşlı platform kireçtaşları ve bu birimlerin üzerinde bulunan geç Erken Jura-Geç Kretase yaşlı pelajik istifleri içermektedir. Bugünkü jeolojik konumuna bakıldığında, Beysehir-Hoyran Napları’nın Karaman İli batısı ve Konya İli güneyinde geniş yüzlekler verdiği görülmektedir. Boyalıtepe İstifinin özellikleri, tip lokalitesinde (Beyşehir İlçesi) detaylı şekilde çalışılmış olmasına rağmen, Karaman İli batısı ve Konya İli güneyini de kapsayan çalışma alanında yeterince çalışılmamıştır. Bu çalışma kapsamında, arazi çalışmalarında sedimanter melanj içerisinde dağılmış Boyalıtepe İstifine ait bloklardan ÖSK’lar (Oyuklu, Kömürlük ve Salıyayla) boyunca örnekler derlenmiştir. Arazi çalışmalarında derlenen pelajik çökel (Radyolaryalı çörtler ve kireçtaşları) örnekleri laboratuvarda yıkama süreçlerinden geçirilerek içerdikleri Radyolarya toplulukları tanımlanmıştır. Tez çalışması kapsamında incelenen Oyuklu ÖSK’sı Karaman İli’ne bağlı İhsaniye Mahallesi’nin 3km güneyinde ölçülmüştür. Toplam 134.5 metre uzunluğundaki kesit hattının en alt seviyelerinde geç Triyas yaşlı gri-beyaz renkli, ince tabakalı, çört sıvamalı kireçtaşları bulunur. Yaklaşık 32.5 metrelik bölümün ardından Triyas-Jura sınırını temsil eden ince kil seviyesi yer alır. Triyas-Jura sınır kilinin ardından kesitin orta kesimleri boyunca gözlemlenen pembe renkli çört bant ve nodülleri içeren kireçtaşları bulunur. Kesitin üst bölümünde siyah çört tabakaları yer alır. Siyah çörtlerin üzerinde ise pembe-kırmızı renkli çört-çamurtaşı ardalanması yer alır. Kesitin üst kısmında yer alan çört-çamurtaşı ardalanmasından derlenen örneklerden erken Orta Jura (Bajosiyen) yaş aralığına karşılık gelen toplam 16 cins ve 31 taksondan oluşan Radyolarya topluluğu ortaya tanımlanmıştır. Ayrıca Oyuklu ÖSK’sı örneklerinden elde edilen Radyolarya topluluğu içerisinde Zartus cinsine ait bir adet yeni tür de ilk defa bu çalışmada tanımlanmıştır. Salıyayla ÖSK’sı Konya İli’ne bağlı Balcılar Mahallesi’nin yaklaşık 6 km kuzey batısında bulunan Ahaliçeşme mevkii civarında ölçülmüştür. Toplam uzunluğu 185 metre olan Kesitin en alt seviyelerinde gri krem renkli, çört sıvama ve nodüllü kireçtaşları yer alır. Kesitin alt-orta seviyelerine doğru pembe renkli bol çört nodüllü kireçtaşları yer alır. Kesitin orta-üst seviyeleri ise çört-çamurtaşı ardalanmasından oluşur. Kesitin en üst seviyelerinde ise çörtlü kireçtaşları ve ince orta tabakalı çört seviyeleri yer almaktadır. Kesitin orta-üst bölümünde yer alan çört seviyelerinden derlenen örneklerden Geç Jura (geç Kimmericiyen-erken Titoniyen) ve Erken Kretase (Beriaziyen-Valanjiniyen) yaş aralıklarına karşılık gelen toplam 21 cinse ait 31 taksondan oluşan iki farklı Radyolarya topluluğu tanımlanmıştır. Toplam uzunluğu 15 metre olan Kömürlük ÖSK’sı Karaman İli’ne bağlı Bozkandak Mahallesi’nin yaklaşık 10 km güneybatısında ölçülmüştür. Kesitin tamamı çört-çamurtaşı ardalanmasından oluşmaktadır. Kömürlük ÖSK’sından derlenen örneklerin tamamında Radyolarya taksonları tanımlanmıştır. Kömürlük ÖSK’sında Orta Jura (Bajosiyen-Kalloviyen) yaş aralığına karşılık gelen toplam 32 cinse ait 45 taksondan oluşan Radyolarya toplulukları tanımlanmıştır. Bu çalışma kapsamında Oyuklu ve Salıyayla ÖSK’larından elde edilen verilere bağlı olarak Geç Triyas – Erken Jura döneminde platform koşullarında detritik kireçtaşları çökeldiği anlaşılmıştır. Oyuklu, Salıyayla ve Kömürlük ÖSK’larından elde edilen veriler Orta-Geç Jura döneminde, ani bir derinleşmenin geliştiğini ve bu derinleşme sonucunda geniş alanlarda radyolaryalı pelajik istifler geliştiği göstermiştir. Buna ek olarak Salıyayla ÖSK’sında Geç Jura yaşlı çört-çamurtaşı ardalanması üzerinde gelen Erken Kretase yaşlı pelajik kireçtaşlarının varlığına bağlı olarak, Kretase’den itibaren istifin tekrar sığlaşmaya başladığı anlaşılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentJeoloji Mühendisliğitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-10-20T08:01:46Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR
dc.subtypeworkingPapertr_TR
dc.subtypemaptr_TR
dc.subtypelearning objecttr_TR
dc.subtypedatasettr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record