Özet
The main purpose of the master's thesis study titled “The Mediating Role Of Self-Efficacy In The Relationship Between Self-leadership And Organizational Citizenship Behavior” is to evaluate the contribution of self-leadership, organizational citizenship and self-efficacy emotions and behaviors in the organizations discussed in the thesis, to the organization by considering the application in the foreign logistics sector and thus self-leadership is to consider how much the sense of self-efficacy has an impact on individuals/employees/organization members in organizational citizenship behavior, together with its concrete contribution to the organization.
In the research part of this thesis, 300 people working in companies operating in the foreign logistics sector in Ankara were reached and a survey was conducted. According to the findings obtained as a result of the survey study, there is a positive relationship between self-leadership and organizational citizenship behavior, between self-leadership and self-efficacy, and between self-efficacy and organizational citizenship behavior. In addition, self-efficacy has a partial mediating role in the relationship between self-leadership and organizational citizenship behavior.
Künye
Abulghasem, M.A. (2020). The effect of cultural values on organizational citizenship behavior: A comparative study on academic administrative staff in Turkey and Libya. Karabük: Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Afridi, F.E.A. (2021). Reconceptualising Self-leadership and Management Style within the Organization. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM), 23(1), s. 1-6
Al, M. (2020). Duygusal Zekânın Liderlik Üzerine Etkisi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
Al Soud, N. (2020). The impact of transformational leadership on empowerment and organizational citizenship behaviour in Palestine universities in the West Bank. İstanbul: İstanbul Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Andressen, P. vd., (2012). The Relation Between Self-Leadership and Transformational Leadership: Competing Models and the Moderating Role of Virtuality. Journal of Leadership ve Organizational Studies, 19(1), s. 68–82
Anduse, M. (2020). İş ve meslek danışmanlarının örgütsel vatandaşlık davranışları: Kişilik özellikleri, denetim odağı ve etik ideoloji açısından bir değerlendirme. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Artan, N. (2009). The effect of work values on organizational citizenship behaviour. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Arun, K. (2008). Liderlik Tarzları ile Paylaşımcı Bilgi Kültürü İlişkisi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Atalay, İ. (2005). Örgütsel vatandaşlık ve örgütsel adalet (Master's thesis, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Avcı, A. (2015). Örgütsel Vatandaşlık Davranışları: Kavramsal Gelişimi ve Eğitim Örgütleri Açısından Etkileri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 12-2(24), s. 11-26.
Ayhan, Ö. (2012). Kız Teknik ve Meslek Liselerindeki Yöneticilerin Etkin Liderlik Özelliklerinin Araştırılması-Kocaeli İli Örneği. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Bakan, İ. (2008). “Örgüt Kültürü” ve “Liderlik” Türlerine İlişkin Algılamalar ile Yöneticilerin Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki: Bir Alan Araştırması. KMU İİBF Dergisi, (14), s. 1-28.
Bandura, A., ve Cervone, D. (1986). Differential engagement of self-reactive influences in cognitive motivation. Organizational behavior and human decision processes, 38(1), s. 92-113.
Bandura, A. (1997). Self Efficacy: The Exercise of Control, New York: W. H. Freeman and Company.
Bandura, A. (2010). Self-efficacy. The Corsini Encyclopedia of Psychology, s. 1-3.
Barbuto, J. E. (2005). Motivation and Transactional, Charismatic, and Transformational Leadership: ATest of Antecedents. Journal of Leadership and Organizational Studies, 4(1), s. 26-40.
Barnard, C.I. (1938). The functions of the executive. Cambridge: Harvard Business Press
Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), s. 1173–1182
Bass, M.B. (1990). The Bass Handbook of Leadership, Theory, Research, and Managerial Applications, New York: The Free Press
Basım, H. N., ve Şeşen, H. (2006). Örgütsel vatandaşlık davranışı ölçeği uyarlama ve karşılaştırma çalışması. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(4), s. 83-101
Bedosky, J. C. (2005). Motivators of Altruistic Bahevior, Unpublished Dissertation. Ohio: Union Institute ve Univeristy / ClinicalPsychology.
Blau, P. (1964). Exchange and Power in Social Life. New York: Wiley.
Bolino, M.C. ve Turnley, W.H., (2003). Going the Extra Mile: Cultivating and Managing Employee Citizenship Behaviour, Academy of Management Executive, 17(3), s. 60-71.
Borgholm, T. ve Madsen K.H. (1999). Cooperative usability practices. Communications of the ACM, 42(5), s. 91-97.
Bowdish, D. vd., (2021). Leadership. CellPress, s. 1-4
Burns, J. M. (1978). Leadership, New York: Harper ve Row Publishers.
Büyükçavdar, T. P. (2017). "Sosyal Destek Algısı ve Öz Yeterlilik Düzeyinin Depresyonla Baş Etme Stratejileri Üzerine Etkisi. Kayseri: Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi.
Cole, G.A. (1993). Management Theory and Practice, London: DP Publication Ltd.
Canbolat, S. G. (2016). Yöneticilerin Liderlik Tarzlarına İlişkin Çalışan Algıları, ÇEDAŞ Grup Şirketleri Örneği. Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Çakar, S. (2020). Örgüt ikliminin örgütsel vatandaşlık davranışı ve tükenmişlik üzerindeki etkisinde duygusal emeğin aracılık rolü: Konaklama işletmelerinde bir araştırma. Tokat: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Daft, R. L. (1991). Management. London: The Dryden Press.
Datar, S, M., Garvin, D.A. ve Knoop, C.I. (2008). The Center for Creative Leadership. Harvard Business School, 9(1), s. 308-013.
De Carlo, L.T. (1997), “On the Meaning and Use of Kurtosis”, Psychological Methods, 2(3), s. 292-307.
Dede, N. P. (2019). Örgütsel vatandaşlık davranışı: Kuramsal bir çalışma. Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi, 1(3), 294-304.
Deluga R. J. (1994). Supervisor Trust Building, Leader-Member Exchange and Organizational Citizenship Behaviour. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 67, s. 315-326.
D’Intino, R.S., Goldsby, M.G., Houghton, J.D. ve Neck, C.P. (2007). SelfLeadership: A Process for Entrepreneurial Succes. Journal of Leadership and Organizational Studies, 13(4), s. 105-120
Dizer, S.D. (2020). Relationship between job satisfaction, job commitment and organizational citizenship behavior: A research in the human resources department of a company. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Doğan, S. ve Şahin, F. (2008). Kendi kendine liderlik ölçeğinin Türkçe uyarlaması, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), s. 139-164
Dussault, M. (2006). Teachers' self-efficacy and organizational citizenship behaviors. Psychological reports, 98(2), s. 427-432.
Epstein, S. (1973). The Self Concept Revisited: Or a Theory of a Theory, American Psychologist, 28, s. 404- 416
Eseryel, U.Y. vd., (2014). Information technology self-leadership and innovation. Journal of Leadership and Management, 2(1). s. 95-109
Erçetin, Ş.Ş. (2000). Lider Sarmalında Vizyon. Ankara: Nobel Yayım Dağıtım.
Erdoğan, İ. (2004). Okul Yönetimi ve Öğretim Liderliği. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erdoğruca, P. (2011). Dönüşümcü (Transformasyonel) Liderlik ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Ergin, B. (2014). Türkiye'de yükseköğretim sisteminde kalite ve etkililik açısından kendi kendine liderlik yaklaşımının öğretim üyesi yetkinlikleri ve örgütsel öğrenme kapasitesi üzerine etkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi.
Ertenü, B.S. (2008). The role of psychological empowerment between managerial practices and organizational citizenship behavior. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Fadilah, K., ve Tanuwijaya, J. (2022). Pengaruh Self-Leadership, Perceived Organizational Support, Proactive Personality, Supervisor Support terhadap Work Engagement pada PT. Sinar Sosro Cabang Bekasi. Jesya (Jurnal Ekonomi dan Ekonomi Syariah), 5(2), 2210-2219.
Gordon, J. R. (1999). Organizational Behavior: A Diagnostic Approach, New Jersey: Prentice Hall.
Göksoy, S., Emen, E., ve Yenipınar, Ş. (2014). Öğretmenlerin öz liderlik rolleri ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), s. 103-116.
Grandey, A.A. (2000). Emotion regulation in the work place: A new way to conceptualize emotional labor. Journal of Occupational Health Psychology. 5 (1), s. 95–110
Groeneveld, R.A. ve Meeden, G. (1984), “Measuring Skewness and Kurtosis”, The Statistician, 33, s. 391-399.
Gün, İ. ve Aslan, Ö. (2018). Liderlik Kuramları ve Sağlık İşletmelerinde Liderlik. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 5(3), s. 217-226
Güney, S. (1997). Yönetici ve Yönetilen Açısından Disiplin ve Moral, 21. Yüzyılda Liderlik Sempozyumu-5-6 Haziran, İstanbul: Deniz Harp Okulu.
Güney, S. (2007). Liderlik, Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Güney, S. (2021). Dünden Bugüne Liderlik. Ankara: Nobel Yayıncılık
Hayıroğlu, S. (2011). Kamu Kurumlarında Liderlik Tarzları ve Lider Etkinliği Üzerine Bir Araştırma. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
Hopkins, K.D. ve Weeks, D.L. (1990), “Tests for Normality and Measures of Skewness and Kurtosis: Their Place in Research Reporting”, Educational and Psychological Measurement, 50, s. 717-729.
Houghton, J.D. (2000). The Relationship Between Self-Leadership and Personality: A Comparison of Hierarchical Factor Structure, http://scholar.lib.vt.edu/theses/available/etd-06062000-12260008/unrestricted/etd.pdf (Erişim Tarihi: 02.03.2021)
Houghton, J.D. ve Neck, C.P. (2002). The revised self-leadership questionnaire -Testing a hierarchical factor structure for self-leadership. Journal of Managerial Psychology. 17(8), s. 672-693
Houghton, J.D. ve Yoho, S.K. (2005), “Toward a Contingency Model of Leadership and a Psychological Empowerment: When Should Self-Leadership Be Encouraged?”, Journal of Ledareship and Organizational Studies, 11(4), s. 65-83.
Houghton, J.D. ve Jinkerson, D.L. (2007). Constructive Thought Strategies and Job Satisfaction: A Preliminary Examination, J. Bus. Psychol, 22(1), s. 45-53
Howel, J.P. ve Costley, D.L. (2006). Understanding Behaviors Effective Leadership, New Jersey: Pearson Practice Hall.
İnan, S. D. (2020). Relationship between job satisfaction, job commitment and organizational citizenship behavior: A research in the human resources department of a company. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara (5. Baskı): Asil Yayınevi.
Kalra, A. vd., (2020). Assessing the drivers and outcomes of behavioral self-leadership. European Journal of Marketing. s. 1-32
Kaya, Ş. D. (1993). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı. Türk İdare Dergisi, 476, s. 265-287
Kezer, F., Ogurlu, Ü.ve Akfırat, O.N. (2016). Eleştirel Düşünme Eğilimi, Genel Öz Yeterlilik ve Uumtsuzluk Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, s. 202-218
Khan, S. R. (2015). The Merits of Self-Leadership. Bus Ethics J Rev 3(1), s. 1–7
Kızıl, E. (2020). Kişi – İş Uyumu Kariyer Bağlılığı ve Öz Yeterlilik Arasındaki İlişkiler ve Bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Kreitner, R. ve Kinicki, A. (2001). Organizational Behavior, Irwin McGraw-Hill.
Klingborg, D.J., Moore, D.A. ve Varea-Hammond, S. (2006). What Is Leadership?, JVME 33(2), s. 280-283
Korkmaz, Y. (2020). Liderlik Davranışları ve İşyeri Arkadaşlığının Çalışma Tutkunluğuna Etkisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.
Kurman, J. (2001). Self-Regulation Strategies in Achievement Setting: Culture and Gender Differences, Journal of Cross-Cultural Psychology, 32(4), s. 491-503.
Kurt, E. (2013). Algılanan sosyal destek ve iş performansı ilişkisinde işe bağlılığın aracı etkisi: Turizm işletmelerinde bir araştırma.
Kutanis, P. (2018). Kendi kendine liderlik tarzının iş tatmini ve iş özerkliği üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Maciejewski, P. K. ve Prigerson, H. K. ve Mazure, C. M. (2000). Self-Efficacy as a Mediator Between Stressful Life Events and Depressive Symptoms. British Journal of Psychiatry, 176, s. 373-378.
MacKenzie, S. B., Podsakoff, P. M. ve Fetter, R. (1993). The Impact of Organizational Citizenship Behavior on Evaluations of Salesperson Performance. Journal of Marketing, 57, s. 70-80.
MacKenzie, S. B., Podsakoff, P. M., ve Rich, G. A. (2001). Transformational and transactional leadership and salesperson performance. Journal of the academy of Marketing Science, 29(2), s. 115-134
Mansor, A., Darus, A., ve Dali, M. (2013). Mediating effect of self-efficacy on self-leadership and teachers’ organizational citizenship behavior: A conceptual framework. International Journal of Economics Business and Management Studies, 2(1), 1-11.
Manz, C.C. (1986) “Self-Leadership: Toward an Expanded Theory of Self-Influence Processes in Organizations”, Academy of Management Review, 11, 585-600.
Manz, C. C. (2015). Taking The Self-Leadership High Road: Smooth Surface or Potholesahead? The Academy of Management Perspectives, 29(1), s. 132–151.
Manz, C. C. ve Sims, H. P. (1980). Self-Management as a Substitute For Leadership: A Sociallearning Perspective. Academy of Management Review, 5(1), s. 361-367
Manz, C. C., ve Sims, H. P. (1991). Superleadership: Beyond the myth of heroic leadership. Organizational dynamics.
Mathieu, J. E. ve Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological Bulletin, 108(2), s. 171-194
Moors, J. J. A. (1986), “The Meaning of Kurtosis: Darlington Reexamined”, The American Statistician, 40, s. 283-284.
Motalebi, P. (2020). The role of gender, job characteristics, job satisfaction, and organizational commitment as a determinant of organizational citizenship behavior among the workers of welfare organization. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Müller, T. ve Niessen, C. (2019). Self‐Leadership in the Context Of Part‐time teleworking. J Organ Behav. 40(1), s. 883–898
Nawafah, S.S., Nigresh, M.A., ve Amaera, A.F.M. (2020). The Role of Leadership in Supporting Employee Performance during COVID19 Quarantine. Test Engineering ve Management, 83(1), s. 3304 -3319
Neck, C.P. (1996) “Thought Self-Leadership: A Self-Regulatory Approach Towards Overcoming Resistance to Organizational Change”, The International Journal Of Organizational Analysis, 4(2), 202-216.
Neck, C. P. ve Houghton, J. D. (2006). Two decades of self-leadership theory and research: Past developments, present trends, and future possibilities. Journal of Managerial Psychology, 21(4), s. 270-295
Norris, S.E. (2008). An Examination of Self-Leadership. Emerging Leadership Journeys, 1(2), s. 43-61
Northouse, P. G. (2014). Liderlik Kuram ve Uygulamalar. Çev.: Cengiz Şimşek, İzmir: Sürat Üniversite Yayınları.
Organ, D.W., (1990). The Motivational Basis of Organizational Citizenship Behavior. Research in Organizational Behavior, s.43-72.
Orhan, R. (2012). Oryantiring sporcularının kendi kendine liderlik algıları. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Onaran, S.O. (2020). Mediating and moderating psychological processes in the links of abusive supervision with instigated incivility, CWBS, OCBS, and multidimensional work motivation. Ankara: Çankaya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Öğüt, A., Kaplan, M. ve Biçkes, D. M. (2009). Algılanan Örgütsel Adalet ile Örgütsel Vatandaşlık davranışı Arasındaki İlişkinin Otel İşletmeleri Örnekleminde Bir Analizi. (Editör: Ömer Torlak). 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiri Kitabı. 21-23 Mayıs. Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları 162, s. 158-164.
Özdemir, G. (2020). The Effect of Teachers’ Self Leadership Perceptions on Job Satisfaction. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-International Journal of Society Researches. 15(25). s. 14-33
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan örgütsel adaletin bireylerarası saldırgan davranışlar üzerindeki etkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz- Aralık (21), s. 77-96
Öztekin, A. (1996). Yönetim ve Liderlik. Bilig, s. 183-194
Pajares, F. (2002). Overview of Social Cognitive Theory and of Self-Effica. New York.
Penner, L.A., Dovidio, J.F., Piliavin, J.A. ve Schroeder, D.A. (2005). Prosocial behavior: Multilevel perspectives. Annual Review of Psychology, 56, s. 365-392
Piper, W. (2005). The little engine that could, Penguin, 520, s. 1-4.
Plichta, S. B., Kelvin, E. A., ve Munro, B. H. (2013). Munro's statistical methods for health care research. Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams ve Wilkins.
Podsakoff, P. M., MacKenzıe, S. B., Paine, J. B. ve Bachrach, D. G. (2000). “Organizational Citizenship Behaviors: A Critical Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future Research” Journal of Management, 26(3), s. 513-563.
Polat, H.Y. (2015). Kendi kendine liderlik stratejileri açısından kamu okulu ve özel okul yönetici uygulamaları: Gaziantep ili örneği. İstanbul: Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Proios, I. vd., (2020). Influence of Self-Leadership Strategies on the Beliefs of General Self-Efficacy. The Journal of Social Sciences Research. 6(5), s. 531-535
Prussia, G. E., Anderson, J. S., ve Manz, C. C. (1998). Self‐leadership and performance outcomes: the mediating influence of self‐efficacy. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 19(5), s. 523-538.
Roethlisberger, F. J. ve Dickson, W. J. (1939). Management and the worker. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Schack, G. D. (1989). Self-efficacy as a mediator in the creative productivity of gifted children, Journal for the Education of the Gifted, 12(3), s. 231-249.
Senge, P.M., Kleiner, A., Roberts, C., Ross, R.B., Smith, B.J. (1994). The Fifth Discipline Fieldbook, Strategies and Tools for Building a Learning Organization. London.
Serinkan, C., ve Ürkek Erdiş, Y. (2014.). Dönüşümcü Liderlik Bağlamında Örgütsel Vatandaşlık ve Örgütsel Adalet. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
Sharma, M.K. ve Jain, S. (2013). Leadership Management: Principles, Models and Theories. Global Journal of Management and Business Studies. 3(3), s. 309-318
Shek, D.T.L. vd., (2015). The Role Of Self-Leadership In Service Leadership. Int J Disabil Hum Dev 14(4), s. 343–350
Schunk, D. H. (1991). Self-Efficacy And Academic Motivation. Educational Psychologist. 26, s. 207-231
Singh, S. K., El-Kassar, A. N., ve Abdul Khalek, E. (2019). Perceived organizational support and self-leadership: Role of psychological empowerment. In Academy of Management Proceedings (Vol. 2019, No. 1, p. 19246). Briarcliff Manor, NY 10510: Academy of Management.
Siu, O., Spector, P.E., Cooper, C.L. ve Lu, C. (2005). Work Stress, SelfEfficacy, Chinese Work Values, and Work Well-Being in Hong Kong and Beijing. International Journal of Stress Management, 12(3), s. 274–288.
Somech, A., ve Drach-Zahavy, A. (2000). Understanding extra-role behavior in schools: The relationships between job satisfaction, sense of efficacy, and teachers’ extra-role behavior. Teaching and Teacher Education, 16(5-6), s. 649-659.
Stajkovic, A.D. ve Luthans, F. (1998). Self-Efficacy and Work-Related Performance: A Meta-Analysis. Psychological Bulletin, 124(2), s. 240–261.
Stewart, T. A. (1997). Entelektüel Sermaye Kuruluşların Yeni Zenginliği, İstanbul: MESS Yayınları.
TDK (2021). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
Tecimen, M. (2020). Yöneticiye duyulan güvenin işe adanmışlık ve örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisi. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Tortop N., İsbir E. G., Aykaç B. ve Tosun, K., (1993). İşletme Yönetimi. İstanbul: Fakülteler Matbaası.
Turnipseed, D. (2002). Are Good Soldiers Good: Exploring the Link between Organization Citizenship Behavior and Personal Ethics. Journal of Business Research, 55(1), s. 1-15.
Uğurluoğlu, Ö. (2010). Kendi Kendine Liderlik Stratejileri Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(1), s. 175-191.
Ünal, Z. (2003). Öğretmenlerde iş doyumu ve örgütsel vatandaşlık (Master's thesis, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Vann, V. vd., (2018). A Study of Emotional Intelligence and Self-Leadership. M Advanced Management Journal, s. 1-18
Vey, M. A. ve Campbeil, J. P. (2004), ln Role or Extra.Role Organization al Citizenship Behavior: Which Are We Measuring?, Human Performance, 17(1), s. 119-135
Wen, S. F., ve Bao, W. S. (2015). The research on enhancing self-efficacy in college English learning. Information, Computer and Application Engineering, Taylor ve Francis Group, London, s. 703-706.
Whetten, D. A. ve Cameron, K. S. (1995). Developing Management Skills, Third Ed., New York: Harper Collins College Pub.
Williams, L. J., ve Anderson, S. E. (1991). Job satisfaction and organizational commitment as predictors of organizational citizenship and in-role behaviors. Journal of management, 17(3), 601-617.
Williams, S. ve Shiaw, W. T. (1999). Mood and Organizational Citizenship Behavior: The Effects of Positive Affect on Employee OCB Intentions, The Journal of Psychology, 133(6), s. 656- 668
Woolfolk, A. E. ve Hoy, W. K. (1990). Prospective Teachers’ Sense Of Efficacy And Beliefs About Control. Journal Of Educational Psychology, s. 81-91
Wu, Q. S. ve Xiao, J. (2014). Organizational Justice As Mediator Of The Discretionary Human Resource Proctive Organizational Citizenship Behavior Relationship: Evidence From Enterprises İn China. Journal of Human Resource and Sustainability Studies, 2, s. 262-270
Yang, W. ve Chao, L. (2016). How Psychological Contract Breach İnfluences Organizational İdentification and Organizational Citizenship Behavior: The Mediating Role Of Psychological Capital. American Journal of Industrial Business Management, 6, s. 922-930.
Yasa, S. M. P. ve Suandra, K. Y. (2017). The Influence of Job Satisfaction On Organizational Citizenship Behavior Throught the Mediation of Organizational Commitment (A Case Study in the Westin Resort Nua, Dua, Bali) Journal o f Law, Policy and Globalization, 57, s. 64-74.
Yeşilay, A. (1996). Genelleştirilmiş Öz-yetki Beklentisi. İnternet adresi; http://userpage.fu-berlin.de/~health/turk.htm (Erişim Tarihi: 01.05.2021)
Yıldırım, F. ve İlhan, İ.Ö. (2010). Genel Özyeterlilik Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), s. 301-308.
Yılmaz, D. (2012). The role of happiness ın the relationship between cultural fit and organizational citizenship behavior. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Yılmaz, M. K. (2011). Çalışanların Liderlik Tiplerine İlişkin Algılamaları ile Motivasyon İlişkisi: Özel Sektör ve Kamu Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Alan Araştırması, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Yukl, G. (2002). Leadership in Organization. New Jersey: Prentice-Hall International, Inc.
Yücel, C., Yalçın, M., ve Bilgen, A. Y. (2009). Öğretmenlerin Öz-Yeterlilikleri ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), s. 221-235.
Zhao, H., Seibert, S.E. ve Hills, G.E. (2005). The Mediating Role of SelfEfficacy in the Development of Entrepreneurial Intentions. Journal of Applied Psychology, 90 (6), s. 1265-1272.
