dc.contributor.advisor | Karataş, Kasım | |
dc.contributor.author | Tunç, Serap | |
dc.date.accessioned | 2022-06-24T07:35:56Z | |
dc.date.issued | 2022 | |
dc.date.submitted | 2022-05-25 | |
dc.identifier.citation | Tunç, Serap. Refakatsiz Çocuk ve Gençlerin Kurum Bakımı ve Sonrasına İlişkin Deneyimleri, Hacettepe Üniversitesi, 2022. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/26386 | |
dc.description.abstract | Unaccompanied minors are children who immigrate alone without the supervision of parents or any adult who can accompany them. They are protected and cared for in the country they come from and leave as unaccompanied minors after reaching the age of 18. To learn about the problems, they face in accessing public services (education, health, work, social cultural activities, etc.); to learn their perceptions of identity, belonging, loneliness, well-being and desire to go to the third country.
For this purpose, in-depth interviews were conducted with 17 unaccompanied minors who immigrated from their country alone as unaccompanied minors with qualitative research pattern and who were taken into protection and care in Turkey and left the institution at the age of 18. Analysis of the interviews was analyzed through the MAXQDA 2020 program, and 3 themes were used in the study. The migration process until they are protected and cared for in Turkey (1), the process in which they are protected and cared for (2) and the experience of life after protection and care (3).
According to the results of the study, unaccompanied minors and young people witness or experience traumatic events both in their countries and during the migration process. Since they live in different cities and institutions, they have some variety among themselves about the quality of institutional care experiences. A large proportion of access to social services and social services have been challenged in accessing education, health, work, social and cultural activities after protection and care. It has been found that their experiences of well-being, loneliness, belonging, home, identity, racism and discrimination have changed their perception levels towards these phenomena. In social life, the relationships they establish with individuals and public institutions are vital for them. When it comes to going to the third country, they have shown 3 different tendencies as those who want, those who do not want and those who are undecided. Unaccompanied minors are in a better position psycho-socially, especially in the life of work and education, in cases where the plan to leave the institution is well done and social service follow-up is carried out after care.
As a result, before leaving in institutional care, the life plan after care should be done well by social workers, and the education and working life plan that will give unaccompanied minors a profession should be done well. In addition, following social services after care will help solve the problems faced by unaccompanied minors in their new lives. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Refakatsiz çocuk ve genç | tr_TR |
dc.subject | Göç | tr_TR |
dc.subject | Koruma ve bakım | tr_TR |
dc.subject | Sosyal hizmet | tr_TR |
dc.subject | Irkçılık | tr_TR |
dc.subject | Kimlik | tr_TR |
dc.subject | Aidiyet | tr_TR |
dc.subject | sosyal sermaye | tr_TR |
dc.subject.lcsh | H- Sosyal bilimler | tr_TR |
dc.title | Refakatsiz Çocuk ve Gençlerin Kurum Bakımı ve Sonrasına İlişkin Deneyimleri | tr_TR |
dc.title.alternative | The Experiences of Unaccompanied Children And Youths During Institutional Care And Afterwards | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Refakatsiz çocuklar, kendilerine eşlik edebilecek anne- baba veya herhangi bir yetişkinin gözetimi olmadan tek başına göç eden çocuklardır. Geldikleri ülkede koruma ve bakım altına alınıp 18 yaşına ulaştıktan sonra refakatsiz gençler olarak kurum bakımından ayrılmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı son yıllarda sayıları gittikçe artan refakatsiz çocuk ve gençlerin ülkelerindeki, göç süreçlerindeki ve Türkiye’deki yaşam deneyimlerini anlamaktır. Genel kamu hizmetlerine (eğitim, sağlık, çalışma, sosyal kültürel faaliyetler vb.) ve sosyal hizmetlere erişimde karşılaştıkları sorunları öğrenmek; kimlik, aidiyet, yalnızlık, iyilik hali ve üçüncü ülkeye gitme arzuları konusundaki algılarını öğrenmektir.
Bu amaçla çalışmada nitel araştırma deseni ile refakatsiz çocuk olarak ülkesinden tek başına göç eden ve Türkiye’de koruma ve bakım altına alınıp 18 yaşında kurum bakımından ayrılan 17 refakatsiz genç ile derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Görüşmelerin analizi MAXQDA 2020 programı aracılığıyla analiz edilmiş ve çalışmada 3 tema kullanılmıştır. Türkiye’de koruma ve bakım altına alınana kadar geçen göç süreci (1), koruma ve bakım altına alındıkları süreç (2) ve koruma ve bakım sonrası yaşam deneyimlerinin ele alındığı (3) süreçtir.
Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre refakatsiz çocuk ve gençler gerek ülkelerinde gerekse de göç sürecinde travmatik olaylara tanık oluyor ya da deneyimliyorlar. Farklı şehirlerde ve kurumlarda kaldıkları için kurum bakımı deneyimlerinin niteliği konusunda da kendi aralarında bir çeşitliliğe sahiptirler. Koruma ve bakım sonrası eğitim, sağlık, çalışma, sosyal, kültürel faaliyetlere ulaşmada ve sosyal hizmetlere erişmede büyük bir oranı güçlüklerle karşılaşmıştır. İyilik hali, yalnızlık, aidiyet, ev, kimlik, ırkçılık ve ayrımcılık konusundaki deneyimlerinin bu olgulara karşı algı düzeylerini değiştirdiği bulgularına ulaşılmıştır. Sosyal hayatta bireylerle ve kamu kurumlarıyla kurdukları ilişkiler onlar için hayati önem taşımaktadır. Üçüncü ülkeye gitme konusunda ise isteyenler, istemeyenler ve kararsızlar şeklinde 3 farklı eğilim göstermişlerdir. Kurum bakımından ayrılma planı iyi yapılan ve bakım sonrası sosyal hizmet takibinin yapıldığı durumlarda özellikle çalışma ve eğitim hayatı olmak üzere refakatsiz gençler psiko-sosyal anlamda daha iyi bir durumdadır.
Sonuç olarak kurum bakımından ayrılmadan önce, bakım sonrasındaki yaşam planının sosyal hizmet uzmanlarınca iyi yapılması, refakatsiz gençlere meslek kazandıracak eğitim ve çalışma yaşamının planının iyi yapılması gerekmektedir. Bunun yanında bakım sonrası sosyal hizmet takibinin yapılması refakatsiz gençlerin yeni yaşamlarında karşılaştıkları sorunların çözümünde yardımcı olacaktır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Sosyal Hizmet | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2022-06-24T07:35:56Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | learning object | tr_TR |