Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorOzanözgü, Emine Nur
dc.contributor.authorAras, Huriye Merve
dc.date.accessioned2022-05-18T07:13:12Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022-04-12
dc.identifier.citationAPAtr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/26199
dc.description.abstractIndustrial buildings, with their architectural language, spatial fiction and environmental features, carry the traces of their periods not only in terms of architecture but also in socio-cultural terms, and for these reasons, they are assets worth protecting. In this study, adaptive reuse has been proposed as a method of preserving industrial heritage structures that have completed their functional life, and their re-activity in the life cycle by creating a resource for new functions is processed. Industrial heritage structures are represented by silo structures and the concept of adaptive reuse is evaluated through silos. In the industrial development period, silos are symbolic structures that represent an era, as they have a function in which agriculture and industrial cultures are synthesized. In the study, it is aimed to evaluate the adaptation of the silo structures, which are recommended to be preserved by reuse, with different functions, through space arrangements. The hypothesis of the study is the idea that the incompatibility between the old function and the new function will have a better representation power in the re-use construct, as an opposition to the prediction that the new function to be given in the reuse of the buildings is close to the original function. Within the scope of this view, the reuse of silo structures has been discussed over the accommodation function. The effect of this incompatibility on the adaptation of accommodation function, which is shaped according to the human being at the center and all needs of the user, and silo structures, whose original function is a machine and where human use is very limited, is discussed. Bringing the silo structures, which are not at human scale, to the appropriate scale with the accommodation function has been evaluated through space arrangements. The evaluation was made through the detailed analysis of Silo Erlenmatt from Switzerland and Eskişehir TMO Silo from Turkey, which are examples of reused silos with accommodation function. In the evaluation, it was concluded that the existing layout of the silos created references for the accommodation function, and the incompatibility between the functions with an intervention approach that preserves the original character of the building offers various advantages in reuse.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherGüzel Sanatlar Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectEndüstri mirasıtr_TR
dc.subjectSilo Yapılarıtr_TR
dc.subjectYaşam döngüsütr_TR
dc.subjectUyarlanabilir yeniden kullanımtr_TR
dc.subjectYeniden işlevlendirmetr_TR
dc.subjectİşlevsel dönüşümtr_TR
dc.subject.lcshMimarlıktr_TR
dc.titleİşlevsel Ömrünü Tamamlamış Endüstri Mirası Yapılarında Uyarlanabilir Yeniden Kullanım: Silo Yapılarıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetEndüstri yapıları sahip oldukları mimari dil, mekânsal kurgu ve çevresel özellikler ile sadece mimari olarak değil sosyokültürel anlamda da dönemlerinin izlerini taşırlar ve bu sebeplerle korunmaya değer varlıklardır. Bu çalışmada, işlevsel ömrünü tamamlamış endüstri mirası yapılarını koruma yöntemi olarak uyarlanabilir yeniden kullanım önerilmiş ve yeni işlevlere kaynak oluşturarak yaşam döngüsünde tekrar aktif olmaları işlenmiştir. Endüstri mirası yapıları silo yapıları ile temsil edilmiş ve uyarlanabilir yeniden kullanım kavramı silolar üzerinden değerlendirilmiştir. Endüstriyel kalkınma döneminde, tarım ile endüstri kültürlerinin sentezlendiği bir işleve sahip olmasıyla silolar bir dönemi temsil eden simgesel yapılardır. Çalışmada yaşatılarak korunması önerilen silo yapılarının yeniden kullanım yoluyla farklı işlevler ile adaptasyonunun mekan düzenlemeleri üzerinden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın hipotezini yapıların yeniden kullanımında verilecek yeni işlevin, özgün işleve yakın olması öngörüsüne karşı bir görüş olarak, eski işlev ile yeni işlev arasındaki uyumsuzluğun yeniden kullanım kurgusunda temsil gücünün daha iyi olacağı düşüncesi oluşturur. Savunulan bu görüş kapsamında silo yapılarının yeniden kullanımları konaklama işlevi üzerinden ele alınmıştır. Merkezinde insan olan ve tüm gereksinimleri kullanıcısı olan insana göre şekillenen konaklama işlevi ile, özgün işlevi bir makine işleyişinde olan ve insan kullanımının çok kısıtlı olduğu silo yapılarının adaptasyonunda bu uyumsuzluğun etkisi ele alınmıştır. İnsan ölçeğinde olmayan silo yapılarının konaklama işlevi ile uygun ölçeğe getirilmesi mekan düzenlemeleri üzerinden değerlendirilmiştir. Değerlendirme, konaklama işleviyle yeniden kullanılan silo örnekleri olan İsviçre’den Silo Erlenmatt ve Türkiye’den Eskişehir TMO Silosu’nun detaylı analizi üzerinden yapılmıştır. Değerlendirmede siloların mevcut düzeninin konaklama işlevi için referanslar oluşturduğu, yapının özgün karakterini koruyan bir müdahale yaklaşımı ile işlevler arasındaki uyumsuzluğun yeniden kullanımda çeşitli avantajlar sunduğu sonucuna ulaşılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentİç Mimarlık ve Çevre Tasarımıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-05-18T07:13:13Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypeworkingPapertr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster