Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorRenda, Kadri Kaan
dc.contributor.authorGör, Ahmet Berat
dc.date.accessioned2022-04-22T07:34:02Z
dc.date.issued2022-04-21
dc.date.submitted2022-04-12
dc.identifier.citationGÖR, Ahmet Berat. An Appraisal Of Changing Turkish-Soviet Relations Between 1960 And 1971 From A Neoclassical Realist Perspective, Master’s Thesis, Ankara, 2022.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/26154
dc.description.abstractAfter the Second World War, Turkey perceived the Soviet Union as a threat to itself. Turkey's relations with the Soviet Union changed between the years 1960-1971. With this change, a multi-dimensional foreign policy period began in Turkish Foreign Policy. Both the international system and domestic factors had an impact on Turkey's transition to multilateralism in foreign policy. The beginning of the softening period in the international system and the isolation of Turkey in the system led to the development of Turkey's relations with the Soviet Union. In addition, the perspective of Turkish political leaders between the years 1960-1971 is another factor that affects Turkey-Soviet relations. In other words, it will not be sufficient to focus only on systemic or only local factors to explain Turkey-Soviet relations. In this context, this study has benefited from neoclassical realism in order to deal with the relations between Turkey and the Soviet Union in a holistic way. According to neoclassical realism, the most important factor affecting the foreign policies of states is the international system. And the international system is treated as an independent variable in the analysis. International systemic stimuli are shaped by intervening variables. The change in Turkish-Soviet relations during the 1960s is the dependent variable of this study. Thus, this thesis argues that as a result of systemic stimuli filtered through domestic factors Turkey and the Soviet Union had formed friendly relations in the 1960s. In this context, in this thesis, first of all, the events in the international system and their effects on the characteristics of the system are discussed. Later, it was divided into periods as the military junta administration, the coalition’s period and finally the Demirel government, and it was revealed how domestic factors affected foreign policy.tr_TR
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectNeoclassical realismtr_TR
dc.subjectIntervening variabletr_TR
dc.subjectTurkish Foreign Policytr_TR
dc.subjectUSSRtr_TR
dc.subjectMulti- dimensional foreign policytr_TR
dc.titleAn Appraisal of Changing Turkish-Soviet Relations between 1960 and 1971 from a Neoclassical Realist Perspectivetr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetİkinci Dünya Savaşı sonrası Türkiye kendisine Sovyetler Birliği'ni kendisine tehdit olarak algılıyordu. Türkiye'nin Sovyetler Birliği ile ilişkileri 1960-1971 yılları arasında değişmiştir. Bu değişim ile Türk Dış Politikası’nda çok yönlü dış politika dönemi başlamıştır. Türkiye’nin dış politikada çok yönlülüğe geçişine hem uluslararası sistemin hem de iç faktörlerin etkisi olmuştur. Uluslararası sistemde yumuşama döneminin başlangıcı ve Türkiye’nin sistemde yalnız bırakılması Türkiye’nin Sovyetler Birliği ile ilişkilerinin gelişmesini sağlamıştır. Ayrıca 1960-1971 yılları arasındaki Türk siyasi liderlerin bakış açısı da Türkiye- Sovyetler ilişkilerini etkileyen bir başka unsurdur. Yani Türkiye-Sovyetler ilişkilerini açıklamak için sadece sistemik veya sadece yerel faktörlere odaklanmak yeterli olmayacaktır. Bu bağlamda bu çalışma ele aldığı dönemdeki Türkiye Sovyetler Birliği ilişkilerini bütüncül şekilde ele alabilmek için neoklasik realizmden yararlanmıştır. Neoklasik realizme göre devletlerin dış politikalarını etkileyen en önemli unsur uluslararası sistemdir. Ve uluslararası sistem analizde bağımsız değişken olarak ele alınır. Bu ara değişkenler ise devletlerin iç faktörleridir. 1960'larda Türk-Sovyet ilişkilerinde yaşanan değişim bu çalışmanın bağımlı değişkenini oluşturmaktadır. Dolayısıyla bu tez, 1960'larda Türkiye ve Sovyetler Birliği'nin iç faktörlerden süzülen sistemik uyaranlar sonucunda dostane ilişkiler kurduğunu iddia etmektedir. Bu bağlamda bu tezde öncelikle uluslararası sistemde yaşanan olaylar ve bunların sistemin karakteristiğine etkisi ele alınmıştır. Daha sonra askeri cunta yönetimi, koalisyonlar dönemi ve son olarak Demirel hükümeti olarak dönemlere ayrılarak iç faktörlerin dış politikaya nasıl etki ettiği ortaya koyulmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentUluslararası İlişkilertr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-04-22T07:34:02Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster