dc.contributor.advisor | Esendağlı, Güneş | |
dc.contributor.author | Acar Özen, Nazire Pınar | |
dc.date.accessioned | 2022-01-14T07:39:23Z | |
dc.date.issued | 2022 | |
dc.date.submitted | 2021-11-24 | |
dc.identifier.citation | Acar Özen, N.P. The Effect of Human Cerebral Microvascular Endothelial Cells on T Cell Co-Inhibition, Hacettepe University Graduate School of Health Sciences Basic Immunology Program Master Thesis, Ankara, 2022. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/25761 | |
dc.description | Türk Nöroloji Derneği | tr_TR |
dc.description.abstract | With
continuous stimulation, naive T helper cells (Th) convert into effector and exhausted
Th cells with low cytokine production and proliferation capacity. In addition, during
this differentiation process, there are changes in the costimulatory and co-inhibitory
molecules on T lymphocytes. Cerebral endothelial cells show structural changes when
they encounter T lymphocytes. However, it is not clear how T cells with different
structural and functional properties change the endothelial structure of the blood brain
barrier. In this thesis study, we planned to investigate the interaction of cerebral
microvascular endothelial cells and T cells in different activation states and their
genotypic and phenotypic changes in the case of ongoing inflammation. Human
cerebral microvascular endothelial cell (hCMEC/D3) and acute myeloid leukemia
(THP-1) cell lines and CD4+ T lymphocytes purified from peripheral blood
polymorphonuclear cells of healthy individuals were used in the study. After
hCMEC/D3 cells are cultured with inflammatory cytokines (TNF-α, IFN-γ), various
surface molecules (CD40, CD80, CD86, HLA-DR, CD14, PD-L1, PD-L2, CTLA- 4,
LAG3, TIM3) by flow cytometry; different transcript variants were analyzed by RTPCR.
CD4+ T lymphocytes were co-cultured with THP-1 cells to achieve different
phenotypes and functional properties (0, 24, 72 and 120 hours). Afterwards, CD4+ T
cells purified again by FACS method were co-cultured with h-CMEC/D3s and
expression of selected surface markers, proliferation of cells and levels of various
cytokines in supernatants were evaluated by flow cytometry method. Inflammatory
cytokines, including IFN-γ, increase the expression percentages of CD40 and CD86
costimulatory molecules of h-CMEC/D3 cells. IFN-γ increased HLA-DR expression
of h-CMEC/D3 cells. The percentage of HLA-DR expression in h-CMEC/D3s
evaluated after co-cultures of naïve and active CD4+ T cells was increased compared
to control. The expression of the co-stimulatory CD40 molecule was most markedly
increased by the naive T cells, followed by the effector T cells at the 24th hour, while
the tired/memory T cells at the 72nd hour did not affect the CD40 expression. PD-L1
and PD-L2, which are co-inhibitory molecules, are also found at high rates in h-
CMEC/D3 in the control condition. PD-L1 expression intensity increased most
significantly at 0 and 24 hours.120. Fatigue T cells at 1 hour did not affect PD-L1 and
PD-L2 MFY. When cerebral microvascular endothelial cells encounter Th cells, their
antigen-presenting capacity increases. Naive and activated Th cells stimulate both
costimulation and co-inhibition of h-CMEC/D3 more than exhausted Th cells. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | İnsan serebral mikrovasküler endotel hücresi | tr_TR |
dc.subject | Yardımcı T hücre | tr_TR |
dc.subject | Ko-inhibisyon | tr_TR |
dc.subject | Aktivasyon | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Biyokimya. Hücre biyolojisi. Hücre genetiği | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Sinir sistemi | tr_TR |
dc.title | İnsan Serebral Mikrovasküler Endotel Hücrelerinin T Hücre Ko-İnhibisyonuna Etkisi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Naif yardımcı T
(Th) lenfositlerin sürekli uyarı ile ilk önce efektör hale geldiği, geç dönemlerde ise
sitokin üretimi ve çoğalma kapsitesi düşük olan yorulmuş/hafıza Th hücrelere
dönüştüğü bilinmektedir. Ayrıca bu farklılaşma sürecinde T lenfositlerin üzerlerindeki
kostimulatuvar ve koinhibitör molekkülerde değişiklikler olmaktadır. Serebral endotel
hücreleri T lenfositlerle karşılaştıklarında yapısal değişiklikler gösterir. Ancak farklı
yapısal ve fonksiyonel özellik taşıyan T hücrelerinin kan beyin bariyeri endotel
yapısının nasıl değiştirdiği net değildir. Bu tez çalışması ile serebral mikrovasküler
endotel hücrelerinin ve farklı aktivasyon durumlarındaki T hücrelerle etkileşimi ve
süregelen inflamasyon durumunda genotipik ve fenotipik değişikliklerinin
araştırılması planlanmıştır. Çalışmada ticari olarak elde edilen insan serebral
mikrovasküler endotel hücre (hCMEC/D3), akutmyeloid lösemi (THP-1) hücre hatları
ve sağlıklı bireylerin periferik kan polimorfonükleer hücrelerinden saflaştırılmış
CD4+ T lenfositler kullanılmıştır. hCMEC/D3 hücreleri inflamatuvar sitokinler (TNF-
α, IFN-γ) ile kültür ortamına alındıktan sonra hücreler üzerinde ifade olan çeşitli yüzey
molekülleri (CD40, CD80, CD86, HLA-DR, CD14, PD-L1, PD-L2, CTLA-4, LAG3,
TIM3 gibi) akım sitometri ile; farklı transkript varyantları RT-PCR ile analiz
edilmiştir. CD4+ T lenfositler, THP-1 hücreleri ile ko-kültür edilerek farklı fenotip ve
fonksiyonel özelliklere ulaştırılmıştır (0, 24, 72 ve 120. saatler). Sonrasında FACS
yöntemi ile tekrar saflaştırılan CD4+ T hücreler h-CMEC/D3’ler ile ko-kültür edilmiş
ve seçilmiş yüzey belirteçlerinin ifadesi, hücrelerin proliferasyonu ve
supernatanlardaki çeşitli sitokinlerin düzeyi akım sitometri yöntemi ile
değerlendirilmiştir. IFN-γ olmak üzere inflamatuvar sitokinler, h-CMEC/D3
hücrelerinin CD40 ve CD86 kostimutaltör moleküllerinin ifade yüzdesini
arttırmaktadır. IFN-γ h-CMEC/D3 hücrelerinin HLA-DR ifadesini arttırmıştır. Naif ve
aktif CD4+ T hücrelerin ko-kültürler sonrasında değerlendirilen h-CMEC/D3’lerdeki
HLA-DR ifade yüzdesi kontrol ile karşılaştırıldığında artmıştır. Ko-stimulauvar CD40
molekülünin ifadesini en belirgin oranda naif ve 24.saatteki efektör T hücreler
arttırmış, 120.saat sonrasındaki yorgun/hafıza T hücreler CD40 ifadesini
etkilememiştir. Ko-inhibitör moleküllerden PD-L1 ve PD-L2 h-CMEC/D3’lerde
kontrol durumda da yüksek oranda bulunmaktadır. PD-L1 ifade yoğunluğu en belirgin
olarak 0 ve 24. saatlerde artmıştır.120. saatteki yorulmuş T hücreler PD-L1 ve PD-L2
ortalama floresan yoğunluğunu etkilememiştir. Serebral mikrovasküler endotel
hücreleri Th hücrelerle karşılaştıklarında antijen sunma kapasiteleri artmaktadır. Naif
ve aktive Th hücreler h-CMEC/D3’lerin hem kostimulasyonunu hem koinhibisyonunu
yorgun Th lenfositlere göre daha fazla uyarmaktadır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Temel Onkoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2022-07-19T07:39:23Z | |
dc.funding | Diğer | tr_TR |