| dc.description.abstract | Bas O. Relationship Between Sarcopenia and Anthracycline Related Cardiotoxicity in Patients with Cancer Hacettepe University Faculty Of Medicine Department Of Internal Medicine, Thesis Of Specialization in Medicine, Ankara, 2020. Studies have suggested that sarcopenia is associated increased treatment toxicity in patients with cancer. The aim of this study is to evaluate relationship between sarcopenia and anthracycline related cardiotoxicity. Patients who received anthracycline-based chemotherapy between 2014-2018 and had baseline abdominal Computerized tomography (CT) for measuring skeletal muscle index (SMI) and psoas muscle index (PMI) and baseline and follow-up echocardiography after anthracycline treatment were included. Sex-specific cutoffs were used for diagnosis of sarcopenia. European society of Cardiology (ESC) ejection fraction criteria (EF) and American Society of Echocardiography (ASE) diastolic dysfunction criteria were used for definition of cardiotoxicity. A total of 166 patients (75 males, 91 females) were included; 50 (30.1 %) with breast cancer, 82 (49.4 %) with lymphoma, 34 (20.5%) with other cancers. The median age was 48.5 years and median total doxorubicin dose was 238.3 mg/m2. Sarcopenia was determined in 33 patients (19.9 %) according to L3-SMI, in 17 patients (10.2 %) according to L4-SMI and in 45 (27.1 %) patients according to PMI. After anthracycline treatment, 27 patients (16.3 %) developed cardiotoxicity: 18 (10.8%) had systolic dysfunction and 9 (5.4%) had diastolic dysfunction. After adjustment for age, gender, doxorubicin dosage, body mass index, and presence of cardiovascular disease; sarcopenia at any of the three levels was significantly associated with increased risk of cardiotoxicity. (L3-SMI Hazard ratio [HR]= 4.14, 95% confidence interval [CI] 1.665-10.311, p=0.002; L4-SMI HR= 3.65, 95% CI 1.21-11.0, p=0.022; PMI HR= 4.39, 95% CI 1.81-10.65, p=0.001). This is the first study demonstrating a significant association between CT-diagnosed sarcopenia and anthracycline related cardiotoxicity. Routine CT scans performed for cancer staging may help clinicians identify patients at high risk of cardiotoxicity, in whom closer follow-up or preventive measures should be considered. | tr_TR |
| dc.description.ozet | Baş O. Kanserli Hastalarda Sarkopeni ile Antrasiklin Kullanımına Bağlı Gelişen Kardiyotoksisite ilişkisi Hacettepe Üniversitesi Tıp fakültesi İç Hastalıkları AD, Uzmanlık Tezi, Ankara, 2020. Sarkopeni varlığının, kanserli hastalarda kötü prognozla ilişkili olduğu ve tedaviye ikincil gelişen toksisiteleri arttırdığı birçok çalışmada gösterilmiştir fakat kemoterapiye (KT) ikincil gelişen kardiyotoksisite ile sarkopeni arasındaki ilişkiyi gösteren veri miktarı sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı antrasiklin kullanımına bağlı gelişen kardiyotoksisite ile sarkopeni arasındaki ilişkiyi göstermektir. Çalışmaya 2014-2018 yılları arasında antrasiklin tedavisi alan, tedavi öncesi L3-L4 düzeyinde uygun kesitli abdomen bilgisayarlı tomografisi (BT) olan, tedavi öncesi ve sonrasında izlemde ekokardiyografisi (EKO) olan hastalar dâhil edildi. Kardiyotoksisite tanısı için Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti’nin (ESC) ejeksiyon fraksiyonu (EF) kriterleri ve Amerikan Ekokardiyografi Cemiyeti’nin (ASE) diyastolik disfonksiyon kriterleri; sarkopeni tanısı için ise daha önce literatürde belirlenmiş cinsiyete özgü eşik değerler kullanıldı. Sarkopenik olan ve olmayan hastalarda kardiyotoksisite riski değerlendirildi ve çok değişkenli analiz ile kardiyotoksisiteyi ön görmede sarkopeninin olası bağımsız prediktif değeri belirlendi. Çalışmaya 166 hasta dâhil edildi: Meme kanserli 50 (% 30,1) hasta, lenfomalı 82 (%49,4) hasta ve diğer kanser tanıları olan 34 (% 20,5) hasta. Ortanca yaş 48,5 ve ortanca toplam doksorubisin dozu 238,3 mg/m2 bulundu. L3-iskelet kası indeksi (SMI) kriterine göre 33 (% 19,9) hastada, L4-SMI kriterine göre 17 (%10,2) hastada ve psoas kası indeksi (PMI) kriterine göre 45 (%27,1) hastada sarkopeni saptandı. Antrasiklin tedavisi sonrası 27 hastada kardiyotoksisite geliştiği görüldü: 18 (%10,8) hastada sistolik disfonksiyon, 9 (%5,4) hastada diyastolik disfonksiyon. Çok değişkenli analizde yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi (VKİ), kardiyovasküler hastalık ve antrasiklin dozu değerlerine göre düzeltme uygulandığında; BT ile ölçüm yapılan üç farklı seviyeden herhangi birinde sarkopeni olmasının kardiyotoksisite riskini bağımsız ve anlamlı olarak arttırdığı bulundu (L3-SMI Hazard oranı [HR]= 4,14, %95 güven aralığı [CI] 1,67-10,31, p=0,002; L4-SMI HR=3,65, %95 CI 1,21-11,0, p=0,022; PMI HR=4,39, %95 CI 1,81-10,65, p=0,001). Bu çalışma BT ile tanı konulan sarkopeni ile antrasiklin kullanıma bağlı gelişen kardiyotoksisite arasındaki ilişkiyi gösteren ilk çalışmadır. Kanser evrelemesi amacıyla çekilen rutin BT ile sarkopeninin değerlendirilmesi, kardiyotoksisite açısından yakın takip edilmesi veya ek önlemler alınması gereken yüksek riskli hastaları belirlemek açısından yararlı olabilir | tr_TR |
