Özet
At the beginning of the research, necessary literature research was carried out on Bursa Grand Bazaar and Khans region. Later, it was determined to what extent the Bursa Grand Bazaar and Khans Area reflected on beliefs, traditions, rituals, life and values related to socio-cultural life, and how they contributed to traditional related to socio-cultural life, and how they contributed to traditional handicrafts, historical and cultural memory.
In the study, which was prepared on the basis of the Grand Bazaar and inns that we consider as cultural places that exist and live in Bursa today, first of all, the traditions and cultural values of the bazaars and inns, the people who lived in them periodically, were evaluated within the scope of cultural changes. At the same time, intergenerational transfers of professional performers considered as Living Human Treasure are handled within the framework of cultural memory and cultural heritage concepts. Thus, it is aimed to reveal and analyze the change of cultural values from the past to the present, shopping and entertainment culture, eating and drinking habits, oral culture transfer and traditions that still exist today, with the methods and techniques required by the discipline of folklore.
Along with the developing and changing social life in the bazaar and inns area, it has been tried to evaluate how cities have developed within the phenomenon of urbanization, taking into account all the stages they have gone through in time. Concepts such as ‘culture’, ‘cultural space’, ‘bazaar’, and ‘khan’ are explained after the Introduction section, in which the purpose, scope, importance, methods and techniques of the research are discussed. The urban brand is emphasized with cultural exchange, cultural interaction and dynamics that make up the urban memory. Relevant studies have been covered extensively. In the second part of this thesis, a detailed classification study has been carried out on the Living Cultural Spaces of Bursa Khans Area. The present conditions of the bazaar culture and cultural spaces of the Khans Area are explained.
In the third chapter, the Living Human Treasures of Bursa Inns Region and Bazaars are analyzed in the context of UNESCO and the region has been examined from the perspective of people-space, space-culture. Here, there are also interviews conducted with the professionals who are considered to be the Living Human Treasures of the Bursa Khans Area, which is the center of the thesis. In the fourth chapter, the living cultural elements of Bursa Khans Area are evaluated in the context of traditions, traditional products and practices, events, celebrations, ceremonies, festivals and beliefs. In the last part of this research the functions of the Khans Area have been explained in detail.
In summary, using the methods and research techniques of folklore, the Human Treasures living in the Bursa Grand Bazaar and Khans region have been analyzed with the concepts of space-culture, human-culture and cultural heritage in the context of the transfer of professional performers and cultural changes. In this direction, the Living Culture, the changing market culture and venues, and the current performance of the representatives of the tradition have been revealed as a result of the field research.
Künye
Adorno, W. T., Horkhimer, M. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Addor F., Grazioli A.(1997). Geographical Indications beyond Wines and Spirits. The Journal of World Intellectual Property, 5, s. 6-11.
Ağın, S. (2014). Bursa Hanlar Bölgesi’ndeki Kentsel Dış Mekânların Kalite Açısından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Ahunbay, Z. (1999). Tarihi Çevre Koruma ve Restarasyon. İstanbul: Yem Yayınları.
Akar, T. (2009). Osmanlı Kentinde Ticari Mekânlar: Bedesten-Han-Arasta-Çarşı Mekânları Literatür Değerlendirmesi. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi,13, s.267-292 .
Akça, M. (2008). Tarihi Yarımada İçerisinde Bulunan Hanlar Bölgesi’nin Kentsel Tasarım İlkeleri Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İTÜ, İstanbul.
Akdağ, M. (1979). Türkiye’nin İktisadi ve İçtimai Tarihi. İstanbul: Tekin Yayınları, C- II.
Akdemir, İ., İncili, Ö. (2014). Şehir morfolojisi ve iktisadi yapı ilişkileri: XIX. yüzyıl Kilis şehri örneği . Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (6), s.79-102.
Akgündüz, M. (2014). Ticarî Hayatta Kardeşliği Esas Alan Ahîlik Teşkilatı. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 31(31), s. 9-18.
Akkılıç, Y. (2003). Bursa Ekonomisinin Tarihsel Gelişimi. Bursa: Bursa Defteri Yayınları.
Akkılıç, Y. (1999). Bursa Ansiklopedisi. Bursa: Bursa Kültür ve Sanat Yayınları.
Akkılıç, Y. (2002). Bursa Ansiklopedisi. Bursa: Bursa Kültür ve Sanat Yayınları.
Akın, U. (2008). Kültür ve Mekân Etkileşimi: Beyoğlu Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Akkaya, M. (2011). XVII. Yüzyılın İlk Çeyreğinde Üsküdar’da Köle Ticareti, Kölelerin Ticaretle Uğraşması, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 14 (25), s.204-217.
Akkaya, Sunay. (2016). Evliya Çelebi Seyahatnamesinde Kent İmgeleri ve Günümüz Kent Markası Tasarımına Etkisi, Gazi Üniversitesi, Doktora Tezi, Ankara.
Akşit, B. (1998). İç Göçlerin Nesnel ve Öznel Toplumsal Tarihi Üzerine Gözlemler: Köy Tarafından Bir Bakış, Türkiye’de İç Göç: Sorunsal Alanları ve Araştırma Yöntemleri Konferansı Bildiriler Kitabı: 6-8 Haziran 1998 – Bolu: Bildiriler (s.22-37). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayını.
Aktan, H. (2001). İstilad. TDV İslâm Ansiklopedisi (DİA), XXIII, s.361-362.
Akyol Kasapoğlu, P.(2013). Türkiye’nin Yaşayan İnsan Hazineleri Programı. M. Ö.Oğuz, E. Ölçer Özünel ve S. Gürçayır Teke(Ed.). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Geleceği Türkiye Deneyimi (s. 83-89). Ankara: Grafiker Yayınları.
Alaskan, A., M. (2015). Üniversitelerdeki Çalgı Yapım Eğitimi ve Geleneksel Usta-Çırak İlişkisi, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4( 1 ) s.175-180.
Alkan, A. (2017). Değişen Tüketim Anlayışının Yeni Mekânı Olarak Alış veriş Merkezlerinin Ortaya Çıkışı. Mimaran Dergisi, 11(16), s.73-78
Alkan, Fikret. (2019). Günümüze Ulaşmayan Bursa Hanları. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Alkan, F., Yavaş, D.(2019). Bursa’nın Tahıl Pazarı ve Galle Hanı. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(37), s.659-687.
Alptekin, Ü., Yıldız, T. (2005). Bursa’nın Kültürel ve Tarihi Mirasının Korunma(ma)sında Yapılmış Koruma Planlarının Katkısı. Korumada 50 Yıl, Kongre Kitabı M.S.G.S.Ü, İstanbul.:Mimarlık Fakültesi Yayınları.
Altan, İ. (2005). Mimarlıkta Mekân Kavramı. İstanbul: Ofis Yayınları.
Altınay, A. (2000). Vatan, Millet, Kadınlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Altıntaş, K., M. (2016). Kaybolmaya Yüz Tutmuş Geleneksel Türk El Sanatkârlarının Karşı Karşıya Bulunduğu Ticari Sorunların Analizi. Bilig, 77, s.157-182.
Altman, I., Low, S. (1992). Human Behovior and environments. Advances in theory and research. Place attachment. New York: Plenum Press
Alver, K. (2007). Steril Hayatlar. Ankara: Hece Yayınları.
Alver, K. (2010). Kültür Sosyolojisi Ve Kültürel Çalışmalar, İstanbul Üniversitesi Açık Ve Uzak Eğitim Fakültesi. Ankara Kültür Ekonomisi Dergisi, (2013). s.83.
Anholt, S. (2010). Definitions of place branding – Working towards a resolution. Place Branding and Public Diplomacy, 6(1), s.1-10.
Appleyard, D. (1981), The Conservation of European Cities. England: MIT Press.
Appleyard D., Ahunbay, Z. (1981 & 1999). The Conservation of European Cities; Tarihi Çevre Koruma ve Restorasyon, İngiltere & İstanbul.
Arıoğlu, İ. E., Atasoy, Ö. A. (2015). Somut olmayan kültürel miras kapsamında geleneksel el sanatları ve Kültür ve Turizm Bakanlığı. Journal of Turkish Studies, 10(16), s.109-126.
Artan, Ç. E. (2014). Etkileşim Düzlemi ve Tüketim Mekânı Olarak Postmodern Müzeler İstanbul’daki Özel Müzeler Üzerine Bir İnceleme, İletişim Dergisi, 118, s.105-131.
Artun, E. (2013). Halk Kültüründe Değişimin Topluma Etkisi ve Sonuçları. Çukurova Üniversitesi Yayınları.
Aslanapa, O. (1989). Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Yayınları.
Aslanoğlu, R.A., (1998). Kent , Kimlik ve Küreselleşme. Bursa: Asa Yayınları.
Assmann, J. (2001). Kültürel Bellek. (A. Tekin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Atabek, N. (2002). Kamuoyu, medya ve demokrasi. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi , 19 (19) , s.223-238
Atak, S. (2008). Beypazarı Şehri’nin Kuruluşu, Gelişimi ve Şehir İçi Arazi Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Atalan, Ö., Arel H., Ş. (2016). 15. ve 16. yüzyıllara Ait Osmanlı Han Yapılarının Mekânsal Analizi, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11 (2).
Atasoy Aydoğdu, Ö.(2018). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunmasında İcracı Kurum T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığının Çalışmaları Üzerine Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Ayalp, N. (2012). Mekân Kültür ve İnsan. Ankara: TOBB Üniversitesi Yayınları.
Aydın, E., Ö. (2008), Bursa’nın Tarihi Kent Kimliği ve Sürdürülebilirliği. Bursa: Bursa Defteri Yayınları.
Aydın, G. (2020). Kültür Öğretiminin Temel Kavramları. G. Aydın (Ed.). Yabancı/İkinci Dil Öğretiminde Kültür ve Kültürel Etkileşim (s. 1-46). Ankara: Pegem Akademi.
Aygün, M. (2010). Mümtaz Turhan Ve Batılılaşma Tartışmaları. İstanbul: Doğu Kitabevi
Aynural, S. (2001). İslam Ansiklopedisi, C. 24. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Aytaç, Ö. (2007). Kent Mekânlarının Sosyo kültürel Coğrafyası. Fırat Üniversitesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), s.199-226.
Ayverdi, E., H. (1972). İstanbul Mimari Çağının Menşei-Osmanlı Mimarisinin İlk Devri. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları.
Ayverdi, E. H. (1989). İstanbul Mimari Çağının Menşei Osmanlı Mimarisinin İlk Devri Ertuğrul, Osman, Orhan Gaziler Hüdavendigar ve Yıldırım Bayezid 630-805 (1230-1402) I, İstanbul.
Bağbancı, Köprülü, Ö. (2007). Bursa Hanlar Bölgesi Değişim ve Dönüşüm Sürecinin İncelenmesi ve Bölgenin Korunması Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Bağbancı, Köprülü Ö. (2008). Formation of the Historical City Centre in Bursa: The First Capital City, İstanbul.
Bala, A.(2003). Tarihi Kente Meydan Okuyan Mimarlığın Şaşkınlığı! Bewildered Architecture Challenging The Historical City! Dergimim, Dokuz Eylül Üniversitesi Dergisi, 1,(1), İzmir.
Balawi, M. (2016). Kentsel Kimlik Algısı ve Kent Kültürü Örneği: Bursa Kentin Kimliği Üzerine Gençlerin Düşünceleri. Yüksek Lisans Araştırması, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Baran, M. (2006). Halk Mimarisinin Halkbilimi Bağlamında Değerlendirilmesine Harran Evleri Örneği, Millî Folklor, 18, (72), s.141-156.
Barkan, Ö. (2015). Osmanlı İmparatorluğunda İmaret Sitelerinin Kuruluş ve İşleyiş Tarzına Ait Çalışmalar. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası , 23 (1-2) , s.239-296.
Başer, H., H. (2015). Kent İmajı Oluşumuna Etki Eden Unsurların Kentin Markalaşması Sürecindeki Rolü. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Baştürk, Ö. (2000). Peyzaj Tasarım Kriterleri Açısından, Açık Mekânlarda İnsan Çevre Etkileşimi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Bayat, F. (2019). Sosyo-Ekonomik Bağlamlı Pazar Folkloru. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 2(3), s.11-17.
Baykal, K. (1993). Bursa ve Anıtları. İstanbul: Cenkler Matbaa.
Begiç, N., H. (2014). Gelenekteki Değişim Ve Keçecilik Sanatı. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Benjamin, W. (1995). Pasajlar, (Ahmet Cemal, çev. ). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
Benli, G. (2007). İstanbul Tarihi Yarımadada Bulunan Han Yapıları ve Avlulu Hanların Koruma Sorunları. Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Bilenser, E. (2003). Tarihi Hanlar ve Geleceğe Aktarımı. Tarihi Bursa Hanları ve Kapalıçarşı. Bursa.: TED Bursa Koleji Eğitim Derneği Yayınları.
Bilgi, A. (2007). İnsan-Mekân-Işık Etkileşimi ve Işığın Mekândaki Psikolojik Etkilerinin Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Bilgin, N. (2013). Tarih ve Kollektif Bellek. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Boz, M., Koramaz, T., K. (2018). Kentlerdeki Değişimlerin Kentsel Bellek ve Kullanıcı Algısına Etkileri: Galaport Projesi Örneği. Türkiye Kentsel Morfoloji Araştırma Ağı II. Kentsel Morfoloji Sempozyumu: 31 Ekim- 2 Kasım- İstanbul: Bildiriler (s.55-56). İstanbul: İTÜ.
Bozkurt, T., Baş, A. (2003), Konya Bedesteni, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, s.507-521.
Bozpınar, C. (2018). Osmanlı Devleti’nde İktisadi Zihniyet ve Sanayileşme Sorunsalı: Bursa İpek Sektörü Örneği. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Brunvand, J., H. (1968). The Study of American Folklore. New York: W.W. Norton and Company Inc.
Bubik, Y. (2003). Kapalı Çarşının Evvel Zamanı. Bursa’da Yaşam Dergisi, 1 (150).
Budakoğlu, S. (1958). Bursa Kapalı Çarşı Yangını. https://docplayer.biz.tr/3630908-Bursa-kapali-carsi-yangini-1958.html. (Erişim Tarihi: 14.02.2019).
Busbecq. (1939). Türk Mektupları. İstanbul: Ötüken Yayınları.
Can, M., C., Başaran, Z. (2014). Kent Markası ve İmajının Belirlenmesi: Rize Örneği. İstanbul: Öneri Yayınları.
Cansever, T.(2016). Osmanlı Şehri. İstanbul: Timaş Yayınları.
Caness N. (2018). From Sense Of Place To Visualization Of Place: Examining People-Place Relationships For Insight On Developing Geovisualizations, Helliyon.
Casey, S., E. (1997). The Fate of Place: A Philosophical History. University of California Press.
Cengiz, İ. (2012). Bir İmparatorluğun İzi. İstanbul: Osmangazi Belediyesi Yayınları.
Cerasi, M. M. (2001) Osmanlı Kenti, (Osmanlı İmparatorluğu’nda 18. ve 19. Yüzyıllarda Kent Uygarlığı ve Mimarisi), İstanbul: İlke Yayınları.
Cerrahoğlu, M . (2016). Halk Biliminin İşlevsel Çözümleme Modellerine Göre Yâran Geleneği . Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 7 (1), s.543-558.
Cesur, S. (2019). İnsan-Mekân İlişkisi Üzerine, Genç Mimarlar Derneği. https://www.gencicmimarlar.com/post/i-nsan-mekân-i-li%C5%9Fkisi-%C3%BCzerine. (Erişim Tarihi: (06.05.2019).
Cezar, E. (1985). Tipik Yapılarıyla Osmanlı Şehirciliğinde Çarşı ve Klasik Dönem İmar Sistemi. İstanbul: M.S.Ü Yayınları.
Chatfield, T. (2012). Dijital Çağa Nasıl Uyum Sağlarız ( L.Konca, çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık. (2013).
Coşkun Yıldız, A. (2001). Coğrafi İşaretler. Uzmanlık Tezi, Türk Patent Enstitüsü, Ankara.
Connerton, P. (2014). Toplumlar Nasıl Anımsar? (A. Genel, çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Cullen, G. (1995). Townscape. The Architectural Press: Reinhold Publishing Corporation.
Çakıcı, S. (2009). Proposal for a Revitalization on Yeni Galle Pazarı Hanı in Bursa. HBRC-Journal. 12, s.56-66.
Çakın, Ş.(1988). Mimari tasarım, insan, toplum ve çevre ilişkileri. İstanbul: Özel Matbaası.
Çakmak Yılmaz, B.(2013). Kültürel Mirasın Korunması Bağlamında Bir Yeniden Kullanım Örneği, Hamdi Gültepe Evi. Artium, 1(1), s.54-64.
Çam, Y. (2019). Bursa'nın Kentsel Yapı Kültüründeki Dönüşüm. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3 (2) , s.259-274.
Çaylı, M. (2017). Geç Ortaçağ Avrupa’sında Tüccar Loncaları. III. Uluslararası Ahilik Sempozyumu: 2-7 Ekim 2017- Kırşehir: Bildiriler ( s 171-182). Kırşehir: Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Yayınları.
Çelebi, E. (1988). İstanbul Tarihi. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Çelik, C . (2006). Gökalp’in Bir Değişim Dinamiği Olarak Kültür-Medeniyet Teorisi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 1 (21) , s. 43-63.
Çetin, O. (1987). Bursa Şer'i Mahkeme Sicillerinden Notlar. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi , 2 (1), s. 59-71.
Çetintaş, S. (1946). Türk Mimarî Anıtları: Osmanlı Devri Bursa’da İlk Eserler. İstanbul: MEB Yayınları.
Çevik, M. (2016). Sözlü, Yazılı ve Elektronik Kültür Ortamlarında Bilmeceden Bulmaca ve Bilgi Yarışmasına Dönüşüm. Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi Folklor/Edebiyat, 22(86), 1-15.
Çiftci, C.(2004). Bursa’da Standart Dışı Üretime Esnafın Tepkisi. Bursa Araştırmaları Dergisi , 4(4), s.51-55.
Çobanoğlu, E.(2010). Çarşı'nın Öyküsü: Bursa. Bursa: Mega Basım.
Çobanoğlu, Ö. (2004). Kültürlerin Diyaloğu veya Diyalogsuzluğu Bağlamında Halkbilimi Çalışmalarının Yeri ve Önemi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 1, s.149-164.
Çobanoğlu, Ö. (2015). Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
Çobanoğlu, Ö. (2000). Yapısal ve İşlevsel Bakımdan Geleneksel Bayramlar Bağlamında Nevruz ve Hıdırellez. Türkbilig, (1), 51-59.
Çobanoğlu, Ö. (1999). Sözlü kültürden yazılı kültür ortamına geçiş bağlamında erken dönem Osmanlı tarihlerinden Aşıkpaşazade'nin epik karakteri üzerine tespitler. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 16, s.1-18.
Çubukoğlu, B. (2013). Bursa Doğanbey Kentsel Dönüşüm Projesinin Tarihi Kent ve Kullanıcı Kimliği Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Cuinet, V. (1894). La Turquie d’Asie, Géographie Administrative Statistique Descriptive et Raisonnée de L’Asie Mineure, I-IV, Paris: Ernest Leroux.
Dara, R. (2000). Saklı zamanlar. Bursa: Asa Basımevi.
Dalsar, F. (1960). Türk Sanayi ve Ticaret Tarihinde Bursa’ da İpekçilik. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sermet Matbaası.
Dayanıklı, G. G. ve Günlü, R. (2020). Bursa’da kent ve siyaset ilişkisinin analizinde dinamik elit yaklaşımı: Kaygı. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 19(1), s.294-323.
Dede R. (2010). Bursa Tarihi Kapalı Çarşıda Kentsel Dış Mekân Organizasyonu Açısından Analitik Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Demir, S. (2012). Kültürel Bellek, Gelenek ve Halkbilimi Müzeleri. Milli Folklor, 24 (95), s. 184-193.
Demirarslan, D. (2018). Kentsel ve Kültürel Bellek Bağlamında Tarihsel Bir Şehir ve Yakın Çevresi: Gelibolu, Journal of Social And Humanities Sciences Research, 5(22), s.910-932.
Demircan, Ş. (2010). Turizmin Sosyo Kültürel Etkileri: Antalya/ Muratpaşa İlçesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Demirel, Güvenç, S. (2019). İdeolojik Değişimlerin Kent Üzerinde Etkileri: Sarajevo Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Deniz, Topçu, K. (2011). Kent Kimliği Üzerine Bir Araştırma: Konya Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), s.3-23.
Dikmen, B., Ç., Toruk, F. (2013). Sosyo- Kültürel Sürdürebilirlik Kapsamında Gerede(Krateıa) Hanlar Bölgesi’nin Değerlendirilmesi. TÜBAV, 10(2), s. 11-26.
Dikmen, A. (2007). Bursa İnanç Coğrafyası. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Doğru, H. (1995). XVIII. Yüzyıla Kadar Osmanlı Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Görüntüsü, Eskişehir: AÖF Yayınları.
Doğu, T., Deligöz, V., M. (2017). Hafıza Kutusu: Bir Kentsel Kolektif Bellek Deneyi(mi), MEGARON Dergisi, 12(4), s.545-552.
Dostoğlu, T., N. (2001). Osmanlı Döneminde Bursa. Antalya: Akmed Stil Matbaacılık.
Dostoğlu, N. (2010). Bursa’da Geçmişten Günümüze Kentsel ve Mimari Yapı. https://docplayer.biz.tr/4086324-Bursa-da-gecmisten-gunumuze-kentsel-ve-mimari-degisim.html. (Erişim Tarihi: 24.06.2019).
Douglas, M., Isherwood, B. (2002), The World Of Goods. Routledge, London And New York.
Dörtok Abacı, Z. 2007. Bursa’nın Kent Dokusundaki Değişim (18-19. Yüzyıl). C. Çiftçi (Ed.). Bursa’nın Kentsel ve Mimari Gelişimi Sempozyumu Bildiri Kitabı: 7-8 Nisan 2007 - Bursa: Bildiriler (s.165-182). Bursa: Gaye Kitabevi.
Dragoela, L., L., Cotırlea, A., D. (2012). One Step Closer to City Branding Through Culture: Consumer Preferences for Cultural Tourism Services in Alba Iulia, Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 2(149, s.1-33.
Dursun, M , Karahan, S . (2020). UNESCO Yaşayan İnsan Hazinesine Öneri: Örücü ve Ağaç Oymacı Üzerine Bir Değerlendirme . Journal of Travel and Tourism Research , (14) , s.56-71.
Dünden Bugüne İslam Ansiklopedisi. (1994). İstanbul: Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı Ortak Yayınları
Düzgün, D. (2019). Halk Kültürü Değişmeleri Ve Bir Alan Araştırması, Milli Folklor Dergisi, 16, s.62-74.F
Eagleton, T. (2005). Kültür Yorumları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Eğinli, Temel, A. (2012). Kültürlerarası Yeterliliğin Kazanılmasında Kültürel Farklılık Eğitimlerinin Önemi. Öneri Dergisi, 9 (35) , s.215-227.
Eker Öğüt, G., R. (2018). Millî Kimlik İnşası ve SOKÜM Bağlamında Kağızman Kültürel Belleği ve Kağızmanlı Hıfzı. B.V. Yıldız (Haz.). Ölümünün 100. Yılında Kağızmanlı Hıfzı Uluslararası Sempozyumu: 7-9 Nisan 2018-Kars: Bildiriler(s. 31-34). İstanbul: Akademi Ajans Matbaa.
Eker Öğüt, G., R. (2000). Türk düğün geleneği içinde Karakeçili Türk düğününün ritüel açıdan değerlendirilmesi. Milli Folklor Dergisi, 9(46), s.92-100.
Eker Öğüt, G., R.(2018). Farklı Görme Biçimiyle Modern Dünya Ritüeli Olarak Yemek Kültürü: Sınanma/Erginlenme ve İntikam Alma Gizli İşlevleri. Milli Folklor, 30(120), s.170-183
Ekici, M., Fedakar, P. (2014). Gelenek, Aktarma, Dönüşüm ve Kültür Endüstrisi Bağlamında Nazar ve Nazar Boncuğu. Milli Folklor, 101, s. 40-50.
Ekici, M . (2008). Türk Halk Kültürü Araştırmalarında Dün, Bugün ve Yarın. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 1 (1) , s.11-26.
Ekici, M. (2004). Bir Sempozyumun Ardından: Somut Olmayan Kültürel Mirasın Düzenlenmesi. Milli Folklor, 60, s.5-13.,
Ekici, M. ve Fedakar, P. (2013). Ege Üniversitesi Deneyimleriyle Somut Olmayan Kültürel Mirası Yaşatarak Koruma. Milli Folklor, 25(100), s.50-60.
Eliçok, Keleş, A. (2014). Bursa Tarihi Ticaret Merkezinde 16. Yüzyıldan Günümüze Ticari Fonksiyonların Değişimi. TMMOB Şehir Plancıları Odası Dergisi. 24 (3), s.173-181.
Emiroğlu, K., Aydın, S. (2003). Antropoloji Sözlüğü, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Emür S.,H, Onsekiz D. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi Kayseri-Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 22, s.365-396.
Enlil, Z., M. (1999). 19. yy İstanbul’unda Konut Yapı Gelenekleri ve Kent Kültürü, Osmanlı Mimarlığının 7 Yüzyılı “Uluslararası Bir Miras”. Uluslararası Kongre: 25-27 Kasım 1999- İstanbul: YEM Yayınları.
Erçetin, A. (2018). Tüketim Toplumlarında Kültürel Açıdan Mekân Kavramının Ölçeklendirilmesi: İstanbul Örneği. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 8(1), s.11-18.
Erder, L. (1975). Factory Districts in Bursa During the 1860s, METU Journal of Faculty of Architecture,1(1), s.85-99.
Erder, L. (1976). The Making of Industrial Bursa, Economic, Activity and Population in a Turkish City 1835-1975, Basılmamış Doktora Tezi, Princeton University, USA.
Erdoğan, İ., Erdoğan, N. (2005). Ekoturizm Betimelemeleriyle İletilenlerin Doğası. Gazi Üniversitesi İletişim Dergisi, 20(1), s.55-82.
Ergenç, Ö. (2010). Bursa Çarşısının Öyküsü. İstanbul: Simurg Yayınları.
Ergenç, Ö. (2014). XVI. Yüzyıl Sonlarında Bursa. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Ergin, N., O. (1936). Türkiye’ de Şehirciliğin Tarihi İnkişafı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
Ergin, O.(1997). Çarşı. Eskişehir: MEB Yayınları.
Ergül, H. (2015). Mimarlığın ihmal edilen Sosyal ve toplumsal yönü. 2015 ISITES International Symposium On Innovative Technologies In Engineering And Science, Valencia.
Ergün, A., Terzi, A., M., Çeliker M. (2018). Osmanlı Belgeleri Işığında Keskin. Ankara: Berikan Yayınevi.
Eriçok, Keleş, A. (2014). Bursa Tarihi Ticaret Merkezinde 16. Yüzyıldan Günümüze Ticari Fonksiyonların Değişimi. Planlama, 24(3), s.173-181.
Eriş, C.(1992). İstanbul’da Merkezi Ticaret Bölgesi Ticaret Yapılarının Gelişimi ve Tahtakale Halil Ağa Hanı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Ersöz, T., Düğenci, M., Ünver, M., Eyiol, B. (2015). Demir Çelik Sektörüne Genel Bir Bakış ve Beş Milyon Ton Üstü Demir Çelik İhracatı Yapan Ülkelerin Kümeleme Analizi ile İncelenmesi. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, 4 (2), s. 75-90.
Ertuğrul, A. (2009). XIX. Yüzyılda Osmanlı’ da Ortaya Çıkan Farklı Yapı Tipleri. Türk Araştırmaları Literatür Dergisi, 7(13), s.293-312.
Ertürk, H., Tosun, E. (2009). Küreselleşme Sürecinde Kentlerde Mekânsal, Sosyal ve Kültürel Değişim: Bursa Örneği. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi,10 (16) , s.37-53.
Ertürk, Z.(1977). Kullanıcı Konforu Açısından Boyutsal Gereksinmelerin Saptanması İçin Bir Yöntem. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Eşkinat, R., Gerek, S. (1992). Türkiye'de Kit'lerin Günümüze Kadar Olan Gelişimi . Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 10 (1) , s.35-44.
Eyice, S. (1992). Balkapanı Hanı, İslam Ansiklopedisi, C. 5. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Eyice, S. (2003). Büyük Çarşı. İstanbul. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Faroghi, S.(1997). Osmanlı Kültürü ve Gündelik Yaşam, Ortaçağdan Yirminci Yüzyıla (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Faroqhi, S., (1998), Osmanlı’da Kentler ve Kentliler. (N. Kalaycıoğlu, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları
Faroqhi. S. (2004). Osmanlı’ da Kentler ve Kentliler: Kent Mekânında Ticaret, Zanaat ve Gıda Üretimi 1550 – 1650. (N. Kalaycıoğlu, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Fedakar, P., Demir, Kuzay, G. (2018). Yaşayan İnsan Hazineleri Programının Somut Olmayan Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği Bağlamında Değerlendirilmesi. Milli Folklor, 30(120), s.90-101.
Fleet, K., Boyar, E. (2010). A Social History of Ottoman Istanbul. Amerika: Cambridge Yayınları.
Ganiç, K. (2016). Kentsel Yapıtlar Üzerinden Bir Mekânsal Bellek Okuması: Atatürk Kültür Merkezi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
GEEAYK, (2019). Ankara Son Kurul Müdürü Gökçe Günel Arşivi (Kültür Varlıkları, Müzeler Genel Müdürlüğü Arşivinden) Ankara.
Gezer, H. (2008). Mekân Ve Mekânın Algılanması: Mimarlıkta Malzeme, 7. İstanbul TMMOB Mimarlar Odası Yayını, s.33-42.
Gibson, J. (1950). The Perception Of The Visual World. Massachusetts: The Riverside Press.
Goodwin, G., Ertug, A. (1995). Reflections of paradise: silks and tiles from Ottoman Bursa. İstanbul: TCDC.
Gök, F. (1990). Mümtaz Turhan’da Batılılaşma ve Kültür Değişmeleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Göka, Ş. (2001). Bir Bütünün İki Farklı Görüntüsü: İnsan ve Mekân. İstanbul: Pınar Yayınları.
Gökgür, P. (2008). Kentsel Mekânda Kamusal Alanın Yeri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Greengard, S. (2017). Nesnelerin İnterneti. İstanbul : Optimist Yayımcılık.
Güleç Korumaz, S.A. (2015). Kültürel Miras Yönetiminde Karar Destek Sistemlerinin Kullanımına Yönelik Bir Model Önerisi. Doktora. Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Güleç, İ., Ömeroğlu, E. (2020). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Kültür Etkileşimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Gülenaz, N. (2011). Batılılaşma Dönemi İstanbul’unda Hanlar ve Pasajlar. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası.
Güler, S. (2020). Bursa Hanlarında Mescidler. İstem, 18(35), s. 17-39.
Güler, H., Ülkü, S. (2007). Bitişik Nizamlı Villa Tipi Konutlarda Yapısal Konfor Koşulları Üzerine Bir Araştırma. Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, 12 (2), s. 97- 107.
Gülhan, P. (2013). Bursa Hanlar Bölgesinde Yer Alan Hanlar Üzerine Bir İnceleme. Ü. Güneş (Ed.). II. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi - Bildiriler Kitabı V: 6-8 Mayıs 2013-Bursa: Bildiriler ( s.1259-1272). Bursa: Star Ajans Matbaacılık.
Gülmez, B. (2013). Evrensel bir kavram: Kültür; yeni bir bilimsel alan: Kültür tarihi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Günay, U. (1995). Ritüeller ve Hıdrellez. Milli Kültür,26, s.2-3.
Günay, U. (1996). Folklor, Reklam ve Tarhana. Milli Folklor,31(32), s.3-12
Günaydın, N., Kaplanoğlu,R. (2000). Seyahatnamelerde Bursa. Bursa: Bursa Ticaret Borsası Yayınları, Altan Matbabacılık.
Gündoğdu, G. (2006). Türk Hukukunda Coğrafi İşaret Kavramı Ve Korunması. İstanbul: Beta Yayınevi.
Güran, C. (1978). Türk Hanlarının Gelişimi ve İstanbul Hanları Mimarisi. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları.
Gürel, M. (2017). Dijital Kehanet/ Hepimiz Siborguz!, İstanbul: Destek Yayınları.
Gürçayır, S. (2011). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi Üzerine Eleştirel Bir Okuma. Milli Folklor, 23(92), s.5-12.
Gürpınar, L. (2009). Tarihî Yarımada Hanlar bölgesindeki avlulu hanların incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Gürsakal, N., Ediz, Ö. (2010). Bursa Çarşı Makroformundaki Saçılmanın Fraktal Boyut ile Belirlenmesi, Uludağ Üniversitesi Mühendislik- Mimarlık Dergisi, 15(2), s.101-107.
Gürz, Ş. (2014). Alış veriş Merkezlerinin Tarihi ve Kapalıçarşı’nın İncelenerek Modern Alış veriş Merkezleriyle Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul.
Güvenç, B. (1991). İnsan ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Güvenç, B. (2005). İnsan ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi
Güzelkahraman, Ö., B. (2019). Mekân ve İnsan İlişkisinde Yer Duygusunun Sanal Gerçeklikle Deneyimlenmesi Üzerine Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi, TOBB Ekonomi Ve Teknoloji Üniversitesi, Ankara.
Hakyemez, B., Gönül, B. (2014). Eminönü Hanlarının Yeniden İşlevlendirilmesi Kapsamında Değerlendirilmesi: IV.Vakıfhan. Beykent Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi , 7 (2) , s.101-129 .
Halı, F., Yavuz Özen, A. (2019). Geleneksel Mimari Dilin Çözümlenmesinde Kullanılan Üretken Bir Metot Önerisi: Bursa Hanlar Bölgesi. ISAS 2019, 4(3), s.81-87.
Hanna, S., Rowley J. (2008). An Analysis of Terminology use in Placebranding. Place Branding and Public Diplomacy, 4(1), s. 61-75.
Hannerz, U. (1996). "City", The Social Science Encyclopedia. A. Kuper (Ed.). 2, London: Routledge.
Harvey, D.C. (2001). Heritage Past and Heritage Present: Temporality, meaning and the scope of heritage studies. International Journal of Heritage Studies, 7(4), s. 319-338.
Hay, R. (1998). Sende of place in developmental context. Journal of Environmental Psychology, 18, s.5-29
Haymes, E., R. (2010). Sözlü Destan/Sözlü Şiir Araştırmasına Bir Giriş. (A. Çelik, Çev.). Ankara: Türk Dil Kurumu.
Houghton J.P., Stevens A. (2011). City Branding and Stakeholder Engagement. In: Dinnie K. (ed) City Branding. London: Palgrave Macmillan.
Huyssen, A. (1999). Alacakaranlık Anıları. (K. Atakay Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Işık, O. (1994). Değişen Toplum/Mekân Kavrayışları: Mekânın Politikleşmesi, Politikanın Mekânsallaşması. Toplum ve Bilim, 64–65.
İnalcık, H. (1960). 15. Asır Sanayi ve Ticari Tarihine Dair Belgeler. Belleten, 24(93)
İnalcık. H. (1963). The Ottoman Empire The Classical Age: 1300-1600. London.
İnalcık, H.(1994). An Economic and Social History of the Ottoman Empire 1300-1600. Cambridge: Cambridge University Press.
İnalcık, H. (1996). Bursa I: XV. Asır Sanayi ve Ticaret Tarihine Dair Vesikalar. Osmanlı İmparatorluğu’nda Toplum ve Ekonomi (2.b.).İstanbul: Eren Yayıncılık.
İnalcık, H. (2002). Kültür Etkileşimi, Küreselleşme. İstanbul: Doğu Batı Yayıncılık.
İncekara, A., Hobikoğlu, Haykır, E. (2013). Kültür Ekonomisi Kapsamında Kültür Sektörlerinin Türkiye’de Gelişimi ve Yansımaları. İktisadi Araştırmalar Vakfı. http://www.iav.org.tr/makale.asp?id=17. (Erişim Tarihi: 16.05.2019).
İşcanoğlu, K. (2014). Sentetik Çevre, Sanat ve Algı İlişkisi: Günlük Denemeleri. Sanatta Yeterlilik Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
İzbul, Y. (1983). Kültür ve Kültürel Süreçler Üstüne. Çağdaş Eleştiri Dergisi, 2(6), s.28-31.
Jongsung, Y.(2004). Korean Cultural Property Protection Law with Regard to Korean Intangible Heritage. Museum İnternational, 56(1-2), s.221-222.
Kafesoğlu, İ. (1977). Türk Milli Kültürü. Ankara: Nadir Kitap.
Kahraman, M. D. (2004). İnsan ihtiyaçları ve mekânsal elverişlilik kavramları perspektifinde yaşanılırlık olgusu ve mekânsal kalite. Planlama, 24(2), s.74-84.
Kahraman, S.A., Dağlı, Y. (2008). Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi Seyahatnamesi (Bursa, Bolu, Trabzon, Erzurum, Azerbaycan, Kafkasya, Kırım, Girit), 2. Cilt 1.Kitap, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Kamhi, R. (2013). Değişen Kent Ortamında Hafıza Mekân ve Sanat Yapıtı. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Kaplan, E. (2014). Işık Tanrısı’nın Şehri: Gölyazı. Bursa’da Zaman Dergisi, 3(10), s.100-103.
Kaplan, M. (2018). Bellekte Kalanlar: Ankara Bakır Madenliler Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Örneğinde Hemşehrilik ve Kentte Kimlik Aktarımı. Dört Öge , (14) s.151-162.
Kaplanoğlu, R. (1996). Bursa Yer Adları Ansiklopedisi. İstanbul: Bursa Ticaret Borsası Yayınları.
Kaplanoğlu, R. (2003). Doğal ve Tarihi Eserleri ile Bursa. İstanbul: Atlan Matbaacılık.
Kaplanoğlu, R., Elbas, A. (2006). Hisar Bölgesi Osmangazi Mahallesi - Bizim Mahalle. Bursa: Osmangazi Belediyesi Yayınları.
Kaplanoğlu, R., Elbas, A. (2009). Bursa Çarşısının İncisi: Koza Han. Bursa: Osmangazi Belediyesi Yayını.
Kaplanoğlu, R. (2016). 90. Yılında Bursa Ticaret Borsası. Bursa: Avrasya Etnografya Vakfı Yayınları.
Kaplanoğlu, R. (2003). Doğal ve Anıtsal Eserleri ile Bursa. Bursa: Bursa Osmangazi Belediyesi Yayınları.
Karabaşa, S . (2014). Uygulamaları Açısından Somut Olmayan Kültürel Miras ve Folklor. Folklor/Edebiyat , 20 (80) , s.99-105 .
Karakul, Ö., Dalkıran, A.(2018). Sanat Zanaat Mekân İlişkisini Yeniden Canlandırmak. Uluslararası Sanat Zanaat Mekân Kongresi: 5-7 Aralık 2018- Konya: Eğitim Yayınevi.
Karakurt, E. (2006). Kentsel Mekânı Düzenleme Önerileri: Modern Kent Planlama Anlayışı ve Postmodern Kent Planlama Anlayışı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26, s.1-20.
Kasapoğlu Akyol, P. (2018). Convention For The Safeguarding of The Intangible Cultural Heritage: Experience of Turkey. Research and Development on Social Sciences, Jagiellonian University Institute of Public Affairs.
Kayaoğlu, İ.G.(1992). Eski İstanbul'da gündelik hayat. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları.
Keleş, R. (1996). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Yayınları.
Kepecioğlu, K.(1935). Bursa: Bursa Hanları, Bursa. s. 18-19 (şer‘iyye sicillerindeki kayıtların defter ve sayfa numaraları ile).
Kepecioğlu, K. (2009). Bursa Kütüğü, c. 2. Hüseyin Algül ve diğerleri (Haz.). Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
Kırayoğlu, K. (2004). Bir Osmanlı Şehri Bursa’da Şehir Merkezi/Hanlar Bölgesi Sorunsalı. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Kım, J. (1998). Sustainable Architecture Module: Introduction to Sustainable Design (United States, The University of Michigan). Ann Arbor, Michigan: National Pollution Prevention Centerfor Higher Education.
King, M., A., Sims, A., Osher, D., (2000). How is cultural competence integrated into education? Washington D.C: Center or Effective Collaboration and Practice, American Institutes for Research.
King, B. (2016). Augmented. (Artırılmış Gerçeklik),(K. Balaban, çev.). İstanbul: MediaCat Kitapları.
Kocabaş, Özeke, E . (2006). Parent Involment in Education: Studies in Turkey and in The World . Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi , 3 (26) , s.143-153.
Koç, İ., Asar, H. (2017). Tarihi Kastamonu Şehir içi Hanlarının Ticari ve Kültürel Fonksiyonlar Bağlamında Değerlendirilmesi. ARTİUM, 5(1), s.1-13.
Köktaş, M., A. (2016). Osmanlı İmparatorluğu’nda Piyasa Düzenlemeleri: 1500 - 1700 İstanbul Kadı Sicillerinde Narh Uygulamaları. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), s.219-242.
Kolaç, E. (2009). Somut olmayan kültürel mirası koruma, bilinç ve duyarlılık oluşturmada Türkçe eğitiminin önemi. Milli Folklor, 11(82), s.19-31.
Kösoğlu, N. (2003). Milli Kültür ve Kimlik. İstanbul: Ötüken Yayınları.
Kösoğlu, N. (2013). Türk Milliyetçiliği ve Osmanlı. İstanbul: Ötüken Yayınları
Kuban, D. (1968). Anadolu-Türk Şehri Tarihi Gelişmesi, Sosyal ve Fiziki Özellikleri Üzerinde Bazı Gelişmeler. Vakıflar Dergisi, 7, s.53-73.
Kuban, D. (2000). Tarihi Çevre Korumanın Mimarlık Boyutu. İstanbul: YEM Yayınları.
Kuban, D. (2007). Osmanlı Mimarisi. İstanbul: YEM Yayınları.
Kulaksızoğlu, A. (2013). Mekân İlişkilerin Açısından İnsan. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi , 6 (6) , s.168-174.
Kunt, M., Akşin, S., Faroqhi S. (1997). Türkiye Tarihi 2, Osmanlı Devleti. İstanbul: Cem Yayınevi.
Kuşdil, M. (1993). Kentleşen Dünyada Kentler ve Belediyeler. Bursa: Gül Ofset.
Kut, Ş. (2013). Türkiye’de Hanlar, Kervansaraylar, Oteller ve Çeşitli Barınma Yerleri. İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Yayınları.
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013). Gelenekten Geleceğe Türkiye’de Somut Olmayan Kültürel Miras. Ankara: Desen Ofset.
Laurent, P. (1996). A micromethod for serotyping Bacillus thuringiensis. London.
Lee, M. (1997). Relocating Location : Cultural Geography, the Specificity of Place and the City Habitus, in Cultural Methodologi. Mc Guigan (Ed.). (s.127- 141). Londra: J. Sage Publication.
Lefebvre, H. (1968). From the Production of Space. Cambridge: Basic Blackwell, Inc.
Lefebvre, Henri. (2014). Mekânın Üretimi. (I. Ergüden Çev.). İstanbul: Sel Yayınları.
Leland, R. M. (2005). Mimarlığın Öyküsü, Ögeleri Ve Anlamı (E. Akça Çev. ). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Levent, T., vd. (1994). Bursa Metropolitan Alan Planlama Çalışmaları. Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
Levent, Y. (2016). Mekânın Belleğinden Bellek Mekânlarına: Korumada Değişen Değer Anlayışı Ve Kültürel Miras. Mersin, Mersin Üniversitesi.
Lındstrom, M. (2014). Duyular ve Marka. İstanbul: Optimist Yayınları.
Lo, F.C., Yeung, Y.M.(1998). Globalization and The World of Large Cities. Tokyo: The United Nations University Pres.
Lovell, N. (1998). Locality and Belonging. London: Routledge Publishing.
Levent, Y. (2016). Mekânın Belleğinden Bellek Mekânlarına: Korumada Değişen Değer Anlayışı Ve Kültürel
Miras, Mersin, Mersin Üniversitesi.
Lowry, H,W., (2004). Seyyahların Gözüyle Bursa. (S. Alper Çev.). İstanbul: Eren Yayıncılık.
Lynch, K. (1960). The İmage of The City 11. MIT press.
Maalouf, A. (2004). Ölümcül Kimlikler. (A. Bora Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Madran, E., Özgönül, N. (2005). Kültürel ve Doğal Değerlerin Korunması. Ankara: Mimarlar Odası, Yalçın Matbaacılık.
Malinowski, B. (1944). Bilimsel Bir Kültür Teoris. İstanbul: Nadir Kitap.
Marx, K. (1966). Kapital. Ankara: Sol Yayınları.
Marescotti, A. (2003). Typical products and rural development: Who benefits from PDO/PGI recognition? Food Quality Products in the Advent of the 21st Century: Production, Demand and Public Policy: 4-7 September 2003 –Chaina: (s. 1-14). Greece.
Morley, D., Robins, K.(1997). Kimlik Mekânları. Emrehan Zeybekoğlu (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Muşkara, Ü.(2017). Yeni Medyanın Kültürel Miras Konulu Uygulamaları. Erdem ,73, s.89-110.
Muşmal, H.(2008). Tanzimat Reformlarının Uygulanması Hakkında Konya Valisi Selim Paşa’ya Verilen Talimât-ı Seniyye. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (19), s.105-116 .
Nicolay, N. (2014). Muhteşem Süleyman İmparatorluğundan. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Nora, P. (2006). Hafıza Mekânları. Ankara: Dost Yayıncılık.
OECD. (2014). Tourisim and The Creative Economy. Paris.
ODTÜ Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Öğrencileri. (1974,75). Stüdyo 7, Ankara.
ODTÜ. (1989). Bursa Merkez Koruma Geliştirme Projesi Açıklama Raporu. Ankara.
Oğan, O., Yasak, Ü. (2020). Küreselleşme bağlamında mekânsal kent kimliği ve markalaşmanın kent turizmine etkisi . Türk Coğrafya Dergisi , (74) , s.97-105.
Oğuz, M.Ö. (2009). Somut Olmayan Kültürel Miras ve Kültürel İfade Çeşitliliği. Milli Folklor,21(82), s.6-12.
Oğuz, Ö. (2007). Folklor ve Kültürel Mekân, Milli Folklor Dergisi, 76, s.30-32.
Oğuz, Ö., Bilge, E. (2008). Yaşayan İnsan Hazineleri. Ankara: Gazi Üniversitesi THBMER Yayınları.
Oğuz, Ö. (2008). Geleneksel Kültürü Güncellemek Üzerine Bir Değerlendirme. Milli Folklor Dergisi, 80, s.1-6.
Oğuz, M. Ö, ve Gürçayır, S. (2008). Türkiye’nin Somut Olmayan Kültürel Mirası. Ankara: T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı.
Oğuz, Ö. (2010). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi ve Bulgaristan-Türkiye Sınırındaki Halkların Yaşayan Müzik Kültürü, Türkiye-Bulgaristan Sınırındaki Halkların Yaşayan Müzik Formları ve Geleneksel Kültürleri. Türkiye Milli Komisyonu ve Bulgaristan Milli Komisyonu, BM Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu, Ankara.
Oğuz, M. Ö. (2013). Somut Olmayan Kültürel Miras Nedir? Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
Oğuzoğlu, Y. (1999a). Sicillerdeki Kent Dokusu Sene 1670-1683. Bursa Defteri.
Oğuzoğlu, Y. (1999b). Osmanlı Döneminde Bursa’da Kentleşmeyi Etkileyen Olgular. Osmanlı Devleti’nin Kuruluşunun 700. Yıldönümünde Bursa ve Yöresi Uluslararası Kongresi: 6-8 Mayıs 1999- Bursa: Mimarlar Odası Bursa Şubesi.
Oktay, D. (1999). Kentsel Ortak Mekânların Niteliği ve Kent Yaşantısındaki Rolü. Yapı Dergisi, 207, s.54-61
Oktay, D . (2010). Kent Kimliğine Bütüncül Bir Bakış. İdealkent, 2 (3), s.8-19.
Okumuş, G. (2016). Docomomo Türkiye Ulusal Çalışma Grubu Poster Sunuşları: Türkiye Mimarlığında Modernizmin Yerel Açılımları XII- 2016: Bursa Tuz Pazarı Çarşı Binaları. Docomomo (DOcumentation and COnservation of Buildings, Sites and Neighborhoods of the MOdern MOvement) Türkiye Ulusal Çalışma Grubu Poster Sunuşları Türkiye Mimarlığında Modernizmin Yerel Açılımları XII-2016 (s.1-3). Samsun, Turkey.
Onay N., S., Belek, M., Teixeira, F. Ve diğerleri (2015). A User-centered Research Model for Flexible Interior Spatial Design in Mass Housing Units: Urban Renewal Housing, 9th International Conference on Design Principles and Practices, 3/12/2015 –Chicago.
Ong, W. (2014). Sözlü ve Yazılı Kültür. İstanbul: Metis Yayınları.
Orhan, A.(2010). Yerel Değerlerin Turizm Ürününe Dönüştürülmesinde “Coğrafi İşaretlerin” Kullanımı: İzmit Pişmaniyesi Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(2), s.243-254.
Öcalan, B., H., Sevim, S., Yavaş, D. (2013). Bursa Vakfiyeleri. Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
Önder, A., T. (2007). Türkiye’nin Etnik Yapısı. Ankara: Fark Yayınları.
Öner, N. (2018). Bilginin Serüveni. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi.
Öter, Z. (2010). Türk El Sanatlarının Kültür Turizmi Bağlamında Değerlendirilmesi. Milli Folklor, 22(86), s.174-185.
Özakpınar, Y. (2015). Kültür Değişmeleri ve Batılılaşma Meselesi. İstanbul: Ötüken Yayıncılık.
Özbek, Y. (2002). Osmanlı Beyliği mimarisinde taş süsleme (1300-1453). Ankara: TC Kültür Bakanlığı, Cilt 423.
Özbek, Ö., Çevik, S. (2018). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Taşıyıcısı Olarak Geleneksel El Sanatları: Gönen İlçesinin Yaşayan Mirası. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(4), s.588-603.
Özdemir, R. (2017). Tarihte Tüketici Haklarına Yönelik Yapılan İlk Kanun ‘‘Kanunnâme-i İhtisab-ı Bursa”. Mecmua Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 4.
Özdemir, N., Özdemir, E. (2020). Yaratıcı Kentler ve Yaşayan Kültür. Uluslararası Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, 3(4), s.3-21.
Özdemir, N. (2019). Kuşaklararasılık ve Kültürel Değişme. Çocuk ve Medeniyet Dergisi, 4(7), s.3-22.
Özdemir, N. (2018). 4. Sanayi Devrimi ve Gelenek Kültürü. Kültür ve Turizm Bakanlığı (Haz). 9. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi: 20 Ekim 2017-Ankara: Bildiriler (s.207-241). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Özdemir, N. (2020). Kuşaklararasılık ve Bağlamlararasılık Kapsamında Kültür Aktarımı ve Eğitimi. G. Aydın (Ed.). Yabancı/İkinci Dil Öğretiminde Kültür ve Kültürel Etkileşim. (s. 201-238). Ankara: Pegem Akademi.
Özdemir, N. (2008). Kültürel İmge Olarak Nasrettin Hoca. Milli Folklor Dergisi, 20(77), s.11-20.
Özdemir, N. (2011). Kentlerin Gezgin İmgeleri veya Kent İmgeleri Giydirilen Otobüsler. Milli Folklor Dergisi, 23(89), s.41-53
Özdemir, N. (2012). Kültür Ekonomisi ve Yönetimi Seçki. Ankara: Hacettepe Yayınları.
Özdemir, N. (2018). Geleneksel Bilgi ve Kültür Ekonomisi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 18(1), s.1-28
Özdemir, N. (2017). Kültür Bilimi ve Yönetimi. Ankara: Grafiker Yayınları.
Özdemir, N. (2005). Türk Eğlence Kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları.
Özdemir, Ş., Karaca, Y. (2009). Kent Markası ve Marka İmajının Ölçümü: Afyonkarahisar Kenti İmajı Üzerine Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11 (2), s.113-134.
Özdeş, G. (1998). Türk Çarşıları. Ankara: Tepe Yayınları.
Özkalp, E. (2013). Örgütsel Davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Öztürk, İ. (2005). Türk El Sanatlarının Günümüzdeki Durumu (Tarihçe, Sorunlar, Öneriler). Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, 7, s.67-75.
Pacciani, A., Belletti, G., Scaramuzzi, S. (2001). The role of typical products in fostering rural development and the effects of Regulation (EEC) 2081/92. Polıcy experıences wıth rural development ın a dıversıfıed Europe 73rd Seminar Of The European Association Of Agricultural Economists: 28-30 Haziran 2001, Florence: s. (2-14). Florence.
Pamukcu, A. (2016). Geleneğin Kültürel Ekonomik Değere Dönüşümünde Cumalıkızık Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Pektaş, N.(2014). Kültürün Özelleştirilmesi Adlı Kitabın Yayımlanmasının Ardından Türkiye’de Sanat ve Sponsorluk İlişkisi Hakkında Bir Değerlendirme. Sanat Tasarım Dergisi ,1 (4) , s. 35-38 .
Perinçek, S., V. (2003). Kamusal Alan- Kamuya Açık Özel Mekân İlişkisinde Geçiş Bölgeleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Piccinato, L. (1961). L'Esperienza del Piano di Bursa, Estratta dal. n. 36-37 di "Urbanistica" Organo Uffıciale dell'Istituo Nazionale di Urbanistica, "Edizioni di Communita" Rome.
Polat, S., Dostoğlu, N. (2007). Kentsel Dönüşüm Kavramı Üzerine: Bursa’da Kükürtlü ve Mudanya Örnekleri. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 12(1), s.61-76.
Polat, S., Yıldız Tümer, H.Ö., Dostoğlu, N. (2018). Kültürel Miras Alanları İçin Kullanıcı Odaklı Bir Kentsel Tasarım Rehberi Modeli: Bursa Hanlar Bölgesi Örneği. Megaron, 13(4), s.584-596.
Reader, J. (2004). Cities. New York: Grow Press.
Recepoğlu, S. (2018). Türkiye’de Kentsel Mekânın Dönüşümü Bursa Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Reifstahl, R., M. (1994). Cenubî Garbi Anadolu’da Türk Mimârisi. Ankara Maârif Vekâleti Dergisi, 1, s.51-52.
Rey R., C. (1948). Ebedi Bursa. Bursa: Ankara Kitabevi.
Richards, G. (2001). Cultural Attractions and European Tourism. Barcelona: Walling Ford CABI.
Richards, G. (2018). Cultural tourism: A Review of Recent Research and Trends. Journal of Hospitality and Tourism Management, 36, s.12-21.
Ricoeur, P. (2012). Hafıza, Tarih, Unutuş. (M. E. Özcan Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Ringas, D., Christopoulou, E., Stefanidakis, M. (2011). Urban Memory in Space and Time”, Styliaras, G., Koukopoulos D., Lazarinis, F. (Ed.)Handbook of Research on Technologies and Cultural Heritage, s. 326. New York: Information Science Reference.
Robertson, R. (1999). Küreselleşme, Toplum Kuramı ve Küresel Kültür (Çeviri: Ü. H. Yolsal), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Sağocak, M. (2003). Tasarım Tarihi, Endüstri Ürün Tasarımında 250 Yıl. Bursa: Vipaş Yayınları.
Sakaoğlu, N. (1994). Esir Ticareti. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, 3, s.200-202.
Savage, M., Warde, A.(1993). Urban Sociology, Capitalism and Modernity. London: Macmillan Press Ltd.
Sani, N. A. ve Ahmad, Y. (2017) Shifting from cultural practitioners to Intangible Cultural Heritage (ICH) inheritors: Issues, challenges and approaches in the Malaysian’s Living Human Treasure System. Safeguarding Cultural Heritage: Challenges and Approaches, s.104.
Seamon, D., Buttimer, A. (1980). Body-Subject, Time-Space Routines, And Place-Ballets. New York: Routledge.
Seçilmiş, E. (2013). Kültürel Ekonomi. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Sevim, H. (2019). Mimari Tasarım Sürecinde Mekânın Sanal Gerçeklikle Deneyimlenmesine Yönelik Bir Model Önerisi. Doktora Tezi, Konya Teknik Üniversitesi, Konya.
Sevim, S. (2009).Bursa’nın Yitik Hanları ve Kapan Han. Bursa’da Yaşam Dergisi, Temmuz, s. 26-33.
Schmitt, B. H. (1999). Experiential Marketing: How to Get Customers to Sense, Feel, Think, Act, Relate to Our Company and Brands. New York : Free Press.
Silahtaroğlu, G., Ergül, H. (2016). Şehirleşme, Mekân – İnsan Etkileşiminin Birey Algısına Yansıması: Bir Veri Madenciliği Analizi. Beykent Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi , 9 (2), s.95-110.
Sjoberg, G. (1955). The Preindustrial City. American Journal of Sociology, 60(5), s. 65-80.
Sınai Mülkiyet Kanunu.(2016). T. C. Resmi Gazete, 29944, 10/1/2017.
Siow-Kian T., Siow-Hooi T., Yon-Sin K., Shay-Wei C. (2019). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliği ve Mekân Duygusu: George Town ve Melaka Örneği. N. Özdemir ve A. Öger (Ed.). Kültürel Miras Yönetimi (s.439-472). Ankara: Grafiker Yayınları.
Solak, Guleç, S . (2017). Mekân-Kimlik Etkileşimi: Kavramsal ve Kuramsal Bir Bakış Space-Identity Interaction: a Conceptual and Theoretical Overview. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi , 6 (1) , s.13-37.
Songur, F. (2017). Urban History and Tourism: The Case of Bursa. International Journal of Social Inquiry , 10 (1) , s.99-124.
Sunay, S. (2017). Bursa Bali Bey Hanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 47(1), s.115-130.
Susmuş, Y. (1999). Kentsel Mekânda Estetik Değerler. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Sümerkan, M., R. (1990). Biçimlendiren Etkenler Açısından Doğu Karadeniz Kırsal Kesiminde Geleneksel Evlerin Yapı Özellikleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Stokols, D., Shumaker, A., S. (1981). People in Place: a Transactional View of Settings. Irvine: University of California Press.
Storey, J. (2013). Popüler Kültür Çalışmaları: Kuramlar ve Metotlar. İstanbul: Babil Yayınları.
Sökmen, Ş. (2012). Tarihi Yarımada’daki Hanların Mimari Açıdan Geçirdikleri Evreler ve Günümüzdeki İşlevler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul.
Şahin, F., Tutkun, M. (2007). Tourism Development in Shopping Centers. International Tourism Biennial: Tourism Development: 30 Nisan - 05 Mayıs- Çanakkale: Bildiriler ( s.52-60). Çanakkale.
Şahinalp, S.M., Günal, V.(2012). Osmanlı şehircilik kültüründe çarşı sisteminin lokasyon ve çarşı içi kademelenme yönünden mekânsal analizi. Milli Folklor, 24(93), s.149-168.
Şeker, B., Akman, E. (2016). Uluslararası öğrencilerin psikolojik ve sosyokültürel süreçleri. Cukurova Medical Journal, 41, s.504-514.
Şen, F. (2003). Bursa’nın Tarihi Hanları Çarşıları ve Osmanlı Döneminde Ekonomiye Katkıları: Tarihi Bursa Hanları ve Kapalıçarşı. Bursa: T.E.D Bursa Koleji Eğitim Derneği,
Şimşek, Ş. (2010). Yaşam Tarzı Üzerinde Popüler Kültürün Belirleyiciliği Ve Kitle İletişim Araçlarının Etkisi : Türkiye’de Punk Kültürü Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Tabakoğlu, A.(2016). Osmanlı Mâlî Tarihi. Ankara: Dergâh Yayınları.
Tamdoğan-Abel, I. (2003). Hanlar ya da Osmanlı Kentinde Yabancı, Osmanlı İmparatorluğu’nda Yaşamak. (François Georgeon-Paul Dumont, Der.). İstanbul: İletişim Yayınları, s. 387-405.
Tarhan, U. (2017). T-İnsan (2. bs. ).İstanbul: Ceres Yayınları
Taş, P.Ş.(2011). Seyahatnamede Bursa, Kayseri ve Urfa Çarşıları. Nuran Tezcan ve Semih Tezcan(Ed.). Doğumunun 400. Yılında Evliya Çelebi(s.192-205). Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Taş, P., Ş. (2015). Evliya Çelebi’ de Şehiriçi Hanları ve Kervansarayları: Mimari ve İşlevsel Sınıflandırma. Journal of Turkish Studies, 44, s.335-348.
Taner, E. (2009) Osmanlı Esnafı. Ankara: Halk bankası Yayınları.
Tanpınar, H., A. (2005). Beş Şehir. Ankara: Dergah Yayınları.
Tanpınar, H.A. (2005). Tanpınar'ın Dünyasında Bursa. Yasin Doğru (Haz.). Bursa: Osmangazi Belediyesi Yayınları.
Tanrıkulu, M. (2014). Coğrafya ve Kültü. Ankara: Pegem Akademi.
Tanyeli, U. (1999). Bursa’da Kentleşme süreci. Bursa: Bursa Defteri, Haziran sayısı, s.10-25.
Tanyu, H. (1968). Türklerde Taşla İlgili İnançlar. Ankara: A.Ü.l.F. Yayınları.
Tavşan, C., Velioğlu, A. (1992). Değişen Kültürel Çevre ve Mimari Mekânlara Yansıması. 2. Kentsel Tasarım ve Uygulamalar Sempozyumu, s.212-219.
Taylor, E.B. (1958). The Origins of Culture and Religion in Primitive Culture. New York: Harper&Brothers.
Teke, Gürçayır, S. (2013). Geleneksel Tarzlar, Modern Modeller: Resmi Resmi Olmayan Eğitim ve Somut Olmayan Kültürel Miras. Milli Folklor, 25(100), s. 31-39.
Teke Gürçayır, S. (2016). Uygulamalı Halkbilimi ve Aşıklık Geleneğinin Geleceği. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 31 (31) , s.91-100.
Tekeli, İ.(1969). Sözlü Tarih Atölye Çalışması, Arif Şentek (Der.), Mimarlık Seminerini Anımsama, Ankara: TMMOB Mimarlar Odası.
Tekeli, İ. (1982). Türkiye’de Kentleşme Yazıları. Ankara: Turhan Yayıncılık.
Tekeli, İ. (1987). Tanzimat'tan Cumhuriyete Kentsel Dönüşüm. Tanzimat'tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 4.Cilt, İstanbul: İletişim Yayınları.
Tekeli, İ. (1999). Bursa Defterleri. Bursa.
Tekeli, İ. (1999). Bursa’nın Tarihinde Üç Ayrı Dönüşüm Dönemi. Osmanlı Devleti’nin Kuruluşunun 700. Yıldönümünde Bursa ve Yöresi Uluslararası Kongre: 6-8 Mayıs 1999 Bursa: Mimarlar Odası Bursa Şubesi Yayınları.
Tekeli, İ. (1988). Kentsel Korumada Değişik Yaklaşımlar Üzerine Düşünceler. Mimarlık Dergisi, 26(1), s.57-58.
Tekelioğlu, Y., Demirer, R. (2008). Küreselleşme Sürecinde, Yöresel Ürünler ve Coğrafi İşaretlerin Geleceği. İGEME’den Bakış Dergisi, 36, s.87-102.
Tellan, D. (2016). Evaluating the Relation Between Space, Entertainment and Popular Culture. Trt Akademi, 1(1).
Tellan, D. (2016). Mekân, Eğlence ve Popüler Kültür İlişkisini Değerlendirmek. TRT Akademi Eğlence Endüstri Sayısı. 1(1), s.3-18
Terzi, A. (2010). Tarih Araştırma Merkezi ve Faaliyetleri. M. Öz (Ed.). Cumhuriyet Döneminde Türkiye'de Tarihçilik ve Tarih Yayıncılığı Sempozyumu: 18-20 Mart 2010-Ankara: Bildiriler (s. 629-654). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Tezcan, M . (1990). Kültürel Antropolojik Açıdan Çankırı Yârân Sohbetleri. Erdem, 6 (17) , s.399-418.
Tezcan. M. (2008). Kültürel Antropoloji. Ankara: Maya Akademi.
Texier, C. (2002). Küçük Asya. Ankara: Enformasyon ve Dokümantasyon Hizmetleri Vakfı, I-III.
Tregear, A. (2001). What Is a 'Typical Local Food? An Examınatıon of Territorial Identity in Foods Based on Development Initiatives in The Agrifood and Rural Sectors.
Trueman, M. (2004). Can a City Communicate? Corporate Communications: An International Journal, 9(4).
Tomlinson, J. (2004). Küreselleşme ve Kültür. (A. Eker, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayıncılık.
Torlak, M. (2015). Marka Şehir Oluşturma ve Bursa Şehrinin Markalaşması İçin Yol Haritası. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 7(2), s.47-93.
Tuan, Y., F. (1974). Topophilia a Study of Environmental Perception Attitudes, and Values. Columbia University Press.
Turan, Ş. (2000). Türk Kültür Tarihi. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Turhan, M. (1951). Kültür Değişmeleri: Kültürde Değişen ve Değişmeye Mukavemet Eden Unsurlar. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Turhan, M. (2010). Kültür Değişmeleri Sosyal Psikoloji Bakımından Bir Tetkik. İstanbul: Çamlıca Yayınları
Turhan, M. (2015). Kültür Değişmeleri Sosyal Psikoloji Bakımından Bir Tetkik. Ankara: Altınordu Yayınları.
Türk, A., Seydioğulları, H. (2018). Kent Kimliğinin Kent Meydanlarına Yansıması. The Journal of Graduate School of Natural and Applied Sciences of Mehmet Akif Ersoy University, 9(1), s. 205-215.
Türkkahraman, M. (2009). Teorik ve fonksiyonel açıdan toplumsal kurumlar ve kurumlararası ilişkiler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (2) , s.25-46.
Türkiye’de Vakıf Abideler ve Eski Eserler III (1983). Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları.
Uçar, M. (2011). Mekân ve Kültür, 6.Uluslararası Kültür Araştırmaları Sempozyumu: 8-10 Eylül 2011- İstanbul
Uğur, H. (2002). Problems of the migrant in relation to the built environment. R. Mira, J. Cameselle, J. Martinez (Ed.). Proceeding of 17th Conference of the IAPS on Culture, Quality of Life and Globalisation, Problems and Challenges for the new Millennium, Coruna-İspanya.
Uğur, H., Giritlioğlu, C. (2006). Geleneksel Şehirsel Dokular ve Kullanıcı Özellikleri. İTÜ Dergisi / A – Mimarlık, Planlama, Tasarım, 5(1), s.29-34
Ulusoy, C . (2018). İdeoloji ve Mekân İlişkisi Bağlamında Bursa Tahayyülleri. International Journal of Social Inquiry, 11 (2) , s.349-374.
Urry, J. (2015). Mekânları Tüketmek. ( R. G. Öğdül, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Uygur, N. (1989). Çağdaş Ortamda Teknik. İstanbul: Ara Yayıncılık.
Üngörgil, A. (2004). Bursa hanları ve Tuz Han'ı Koruma Önerileri. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Ünver, B. (2013). Kimliksizleşen Mekânların Kent İnsanı İle Etkileşimi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi 3. Ulusal İç Mimarlık Sempozyumu.
Verdil, T., F. (2006). Alış veriş Mekânlarının Oluşumu / Kurgusu Üzerine Bir Değerlendirme. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Vural, T. (2004). Bursa Kapalıçarşı ve Hanlar Bölgesinin Gelişimi ve Piccinato Planı. Bursa’da Yaşam Dergisi, Luigi Piccinato Bursa Planı Deneyimi Eki, Bursa.
Vural, T. (2007). Tarihsel Süreklilik İçinde Bursa Kapalıçarşı. Cafer Çiftçi (ed.). Bursa’nın Kentsel ve Mimari Gelişimi Sempozyum Kitabı: 07- 08 Nisan-Bursa: Bildiriler( s.302-305).
White, J., M. (2012). Catch and Release: Piracy,Slavery, and Law in the Early Modern Ottoman Mediterranean. USA: Michigan University Press.
Wöber, W., K., Fesenmaier R., D. (2010). The Management of City Tourism in Europe. Analysing International City Tourism, s. 5-24.
Yakıcı, A. (2019). Sözlü Türk kültürünün yaşaması ve aktarımında Hataylı ozanların rolü. Folklor Edebiyat, 25,(100) s.1011-1022.
Yağcı, Güneş, Z. (2017). İstanbul Esir Pazarı İstanbul: Tezkire Yayınları.
Yalçın, B. (2009). Yöresel Ürünlerin Pazarlamasında E-ticaretin Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Yalçın, B .(2013). Yöresel Ürünlerin Pazarlanması Üzerine Değerlendirmeler. Akdeniz Sanat, 6 (11), s.205-213.
Yalçınkaya, G. (2006). Ülke İmajı ve Ülke İmajının Müşteri Tercihleri Üzerine Etkisi: Türkiye Değerlendirmesi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Yalman, B. (1984). Bursa, Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayınları. İstanbul: Yenilik Basımevi, İstanbul.
Yaşayanlar, İ. (2013). Osmanlı Dönemi Bursa Otelleri. Bursa: Nilüfer Belediyesi Yayınları.
Yazıcı, N . (1996). Lonca Sisteminin İşsizlik Sigortasıyla İlgisi Üzerine Bazı Düşünceler . Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 35 (1), s.155-165.
Yediyıldız, A. (2003). Şeriye Sicilleri ne Göre XVI. Yüzyıl İkinci Yarısında Bursa Esnafı ve Ekonomik Hayat, Bursa: Arasta Yayınları.
Yenal, E. (1996). Osmanlı Başkenti, Osmanlı Kenti Bursa. Bir Masaldı Bursa, Ed. E. Yenal, , İstanbul: Yapı Kredi Yayınları s.19-46.
Yenen, Z. (1987). Vakıf Kurumu- İmaret Sistemi- Bağlamında Osmanlı Dönemi Türk Kentlerinin Kuruluş ve Gelişim İlkeleri. Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Yenice, N, Alpak Tunç, G. (2019). Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile Bireysel Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi , 27 (2), s. 753-765.
Yenişehirlioğlu Ç., F. (2000). Balkanlar’da Kent Oluşumu veya Değişimi. İ. Baba (Koor.). Balkanlar’da Kültürel Etkileşim ve Türk Mimarisi Uluslararası Sempozyumu Bildirileri: 17-19 Mayıs 2000-Şumnu: Bildiriler ( s.887-892). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Yetiş, Ardıç, Y., Kaygısız, Çullu, N. (2017). İpek Yolu Turizm Projesi Kapsamında Kapadokya’ da Yer Alan Kervansarayların Turizme Kazandırılması. Journal of Social and Humanities, 4(11), s.522-527.
Yıldırım, F. (2014). 14. Yüzyıldan Cumhuriyet Dönemi’ ne Kadar Yabancı Seyyahların Gözünden Bursa İlindeki Mimari Eserler. Bursa: Nilüfer Yayınları.
Yıldırım, G., Çağdaş, G. (2018). Sosyo-kültür Bağlamında Geleneksel Mimari Modelinin Uzay Sözdizimi Analizi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (2), s.508-532.
Yıldız, D. (2004). Onarım Bekleyen Eşsiz Bir Eser Bâli Bey Hanı. Bursa Araştırmaları Kent Tarihi ve Kültür Dergisi, 4, s.36.
Yıldız, B . (2018). Sınaî Mülkiyet Kanunu Açısından Geleneksel Ürün Adları. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9 (1) , s.27-60.
Yıldız, I., M., Zeydin, A., F. (2011). Küreselleşme Çağında Değişen Mekân Algılayışları. 38.ICANAS (Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi) (International Congress of Asian and North African Studies)
Yılmaz, S. (2013). Bursa: Zamanı Tersine Çeviren Şehir. Bursa: Osmangazi Belediyesi Yayınları.
Yiğit, M. (2017). Kültürel Etkileşim Bağlamında Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. İstanbul: Hiperlink Eğitim İletişim Yayınları.
Yuvalı, A. (1996). Mozaik Kültür Kavramının Türk Kültür Tarihi Bakımından Değerlendirilmesi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, s.211-217.
Yüksel, İ., A. (1989). Osmanlı Mimarisinde II.Bayezid Yavuz Selim Devri. İstanbul: Fetih Cemiyeti.
Zıllıoğlu, M. (1966). Evliya Çelebi Seyahatnamesi. İstanbul: Üçdal Yayınevi.
Zukin, S. (1995). The Cultures of Cities. Cambridge, Massachusetts: Blackwell Publishers.
