Show simple item record

dc.contributor.advisorKadayıfçılar, Sibel
dc.contributor.authorKırağı, Dila
dc.date.accessioned2021-05-24T10:38:03Z
dc.date.issued2019-03
dc.date.submitted2019-03-18
dc.identifier.citationKırağı, D. (2019). Diyabetik Makula Ödeminde Oksidatif Stres Ve Diyetin Toplam Antioksidan Kapasitesinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı; Ankaratr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/23677
dc.description.abstractThe aim of this study was to determine the serum levels of oxidative stress and total antioxidant capacity in diabetic macular edema (DME) cases and to determine the effect of these parameters on DME development as well as the effect of dietary antioxidant content by assessing the dietary total antioxidant capacity. For this purpose, 30 eyes of 30 patients diagnosed with Type 2 diabetes mellitus and DME, at least one eye with a central foveal thickness (CFT)  300 μm were evaluated as Group 1 while 30 eyes of 30 patients diagnosed with DME previously and both eyes with CFT < 300 μm were evaluated as Group 2. In the control group evaluated as Group 3, 33 eyes of 33 individuals with Type 2 diabetes mellitus and with no history of DME and/or diabetic retinopathy were evaluated. Optical coherence tomography (OCT) was used to assess CFT. Total antioxidant capacity (TAC) and total oxidative capacity (TOC) in the serum of each individual were measured. Dietary total antioxidant capacity was calculated by applying food consumption frequency questionnaire. There was no statistically significant difference among three groups in terms of serum TAC levels (p = 0,679). Serum TOC levels were found to be higher in Group 1 compared to other groups, and this difference was statistically significant (p <0,001). The dietary total antioxidant capacity was found to be the lowest in Group 1 and the highest in Group 3, and this difference was statistically significant between Group 1 and Group 3 (p = 0,003). Serum TOC values were positively correlated with CFT (p <0,001). There was no significant correlation between CFT and serum TAC values and the dietary total antioxidant capacity (p = 0,634; 0,333, respectively). It was determined that increase in serum TAC value caused a decrease in CFT while increase in serum TOC caused an increase in CFT. In our study, it was determined that oxidative stress in serum was associated with the development of DME. Additionally, the dietary total antioxidant capacity was found to be lower in patients with DME. Diet rich in antioxidants may be a preventive factor in the development of DME.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectDiyabetik makula ödemitr_TR
dc.subjectSantral foveal kalınlıktr_TR
dc.subjectOksidatif strestr_TR
dc.subjectTotal antioksidan kapasitetr_TR
dc.subjectDiyetin toplam antioksidan kapasitesitr_TR
dc.subject.lcshGenel tıp. Sağlık mesleğitr_TR
dc.titleDİYABETİK MAKULA ÖDEMİNDE OKSİDATİF STRES VE DİYETİN TOPLAM ANTİOKSİDAN KAPASİTESİNİN DEĞERLENDİRİLMESİtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmanın amacı diyabetik makula ödemi (DMÖ) olgularında, serumda oksidatif stres ve total antioksidan kapasite düzeylerini belirleyerek bu parametrelerin DMÖ gelişimi ile DMÖ’nin şiddetine etkisini belirlemek ve diyetin total antioksidan kapasitesini değerlendirerek DMÖ gelişimine diyetin etkisini tespit etmektir. Bu amaçla Tip 2 diyabetik DMÖ tanılı ve en az bir gözde santral foveal kalınlık (SFK) değeri  300 μm olan 30 hastanın 30 gözü Grup 1 ve Tip 2 diyabetik, DMÖ tanılı ve her iki göz için SFK değeri < 300 μm olan 30 hastanın 30 gözü Grup 2 olarak değerlendirildi. Grup 3 olarak isimlendirilen kontrol grubunda ise Tip 2 diyabet tanılı, DMÖ ve/veya DR öyküsü olmayan 33 bireyin 33 gözü değerlendirildi. Tüm olguların optik koherens tomografi (OKT) cihazı ile SFK değerleri ölçüldü. Her bireyin serumunda total antioksidan kapasite (TAK) ve total oksidatif kapasite (TOK) düzeyi ölçüldü. Tüm olgulara “miktarlı besin tüketim sıklığı anketi” uygulanarak, diyetin toplam antioksidan kapsitesi hesaplandı. Serum TAK düzeyleri açısından 3 grup arasında anlamlı fark olmadığı görüldü (p=0,679). Serum TOK düzeyinin diğer gruplar ile kıyaslandığında Grup 1’de yüksek olduğu görüldü ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,001). Diyetin toplam antioksidan kapasitesinin Grup 1’de en düşük, Grup 3’te en yüksek düzeyde olduğu görüldü ve bu fark Grup 1 ve Grup 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı bulundu(p=0,003). Serum TOK değerlerinin SFK ile pozitif olarak korele olduğu belirlendi (p<0,001). SFK ile serum TAK değerleri ve diyetin toplam antioksidan kapasitesi arasında anlamlı bir korelasyon saptanmadı (sırası ile p=0,634; 0,339). Serum TAK değerinde artışın SFK’da azalmaya, serum TOK değerinde artışın ise SFK’ da artışa neden olduğu belirlendi. Çalışmamızda serumda oksidatif stres artışı ile DMÖ gelişiminin ilişkili olduğu saptandı. Diyetin toplam antioksidan kapasite değerinin DMÖ tanısı olan hastalarda daha düşük olduğu belirlendi. Antioksidan içeriği yüksek diyetin DMÖ gelişimi önleyici olabileceği düşünüldü.tr_TR
dc.contributor.departmentGöz Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-05-24T10:38:03Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record