dc.contributor.advisor | Büyükaşık, Yahya | |
dc.contributor.author | Jafarova, Aygün | |
dc.date.accessioned | 2021-02-08T08:38:53Z | |
dc.date.issued | 2020-08-27 | |
dc.date.submitted | 2020-08-27 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/23394 | |
dc.description.abstract | Diseases associated with IgM monoclonal gammopathy range widely from silent lesions to
diseases that can be aggressive and fatal, and this rare condition is often misdiagnosed
because of its rarity and heterogeneity. Our aim in this study is to determine the frequency of
encountering diseases associated with IgM paraproteinemia and to develop awareness in
differential diagnosis. Our study included 48 patient with IgM paraproteinemia detected
between 26.07.07 and 09.08.19 in Hacettepe University Hospitals with the presence of IgM
type MG detected by serum immunofixation methods and / or monitored between 2003 and
2019 by scanning from the Clinical Biochemistry Laboratory database. 17 of the patients
were female (35.42%), 31 were male (65.58%), and the median age was 73 years (age range
40-92 years). 17 of the patients were female (35.42%), 31 were male (65.58%), and the
median age was 73 years (age range 40-92 years). In terms of final diagnoses, 23 patients
(47.9%) had Waldenström's macroglobulinemia (WM), 12 patients (25%) indeterminate
Non-Hodgkin lymphoma (NHL), 8 patients (16.67%) monoclonal gammopathy (MGUS), 2
patients (4.2%) had chronic lymphocytic leukemia (CLL), 1 patient (2.1%) had primary
amyloidosis, 1 patient (2.1%) had cryoglobulinemia. The average follow-up time was 57.1
months. During the follow-up period, 33.33% (16 patients) of the patients died, 66.67% (32
patients) were alive. 78.3% of the patients diagnosed with Waldenström's
macroglobulinemia, which is the most common diagnosis, were alive. Mortality rate was
50% in patients diagnosed with chronic lymphocytic leukemia and lymphoma. After 10
years of follow-up, 60% survival was observed in patients with WM. Consequently,
monoclonal protein is recognized for many years. When monoclonal gammopathies are
discussed, most researchers think of multiple myeloma first, but MGUS and WM are other
common causes of these disorders.IgM monoclonal proteins constitute about 15% of
monoclonal proteins and contrary to what is known, it is more common in diseases with
malignant character such as WM and Lymphoma than benign MGUS.And these patients,
including those diagnosed with MGUS, should be under surveillance indefinitely. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | IgM monoklonal gammopatisi | tr_TR |
dc.title | IgM Paraproteinemisi ile İlişkili Hastalıkların Spektrumu | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | IgM monoklonal proteinleri, tüm monoklonal gammopatilerin yaklaşık %15'ini oluşturur. IgM monoklonal gammopatisi ile ilişkili hastalıklar sessiz laboratuar bozukluklarından agresif ve ölümcül olabilen hastalıklara kadar geniş ölçüde değişir
ve bu nadir durum nadirlik ve heterojenlik nedeniyle sıklıkla yanlış teşhis edilir. Bu
çalışmadaki amacımız IgM paraproteinemisi belirlenen hastalarda altta yatan hastalık
spektrumunun, prezentasyon ve prognozlarının tanımlanmasıdır. Çalışmamıza Klinik
Biyokimya Laboratuvar veritabanından taranmak suretiyle 26.07.07 ile 09.08.19
tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Hastanelerinde serum immunofiksasyon
yöntemleri ile belirlenmiş IgM tipi monoklonal gammopati varlığı saptanan
ve/veyaHematoloji Bilim Dalı veritabanından tarandığı kadarıyla 2003 ile 2019
yılları arasında izlenen hastalardan IgM paraproteinemisi belirlenen toplam 48 hasta
dahil edildi. Hastaların 17’si kadın (%35,42) , 31’i erkek (%65,58) idi ve ortanca yaş
73 yıldı (yaş aralığı: 40-92 yıl). Nihai tanılara bakıldığında 23 hastada (% 47,9)
Waldenström makroglobulinemisi (WM), 12 hastada ( %25) belirsiz Non-Hodgkin
lenfoma (NHL) , 8 hastada (%16,67) önemi bilinmeyen monoklonal gammopati
(“monoclonal gammopathy of unknown significance”, MGUS), 2 hastada ( %4,2)
kronik lenfositik lösemi (KLL), 1 hastada (%2,1) primer amiloidoz, 1 hastada (%2,1)
kriyoglobulinemi tanısı vardı. Ortanca izlem süresi 57,1 aydı. İzlem süresi boyunca
hastaların %33,33’ü (16 hasta) öldü. En sık tanı olan Waldenström
makroglobulinemisi tanılı hastaların %78,3 ü yaşıyordu. Kronik lenfositik lösemi ve
lenfoma tanılı hastalarda ölüm oranı %50 idi. WM tanılı hastalarda 10 yıllık takip
sonucunda % 60 sağkalım izlendi. Sonuç olarak, monoklonal proteinler dekatlat ve
hatta asırlardır tanınmaktadır. Monoklonal gammopatiler tartışıldığında, çoğu hekim
önce multipl miyelom’u düşünür, ancak MGUS ve WM bu bozuklukların diğer
yaygın olan nedenleridir. Bilinenin aksine IgM paraproteinemisi iyi huylu
MGUS’den daha çok malign karakterli hastalıklar olan WM, lenfoma gibi
hastalıklara bağlıdır. Ve bu hastalar MGUS tanılı hastalar da dahil olak üzere süresiz
olarak gözetim altında tutulmalıdır. | tr_TR |
dc.contributor.department | İç Hastalıkları | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2021-02-08T08:38:53Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | medicineThesis | tr_TR |