Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorŞahmaran, Mustafa
dc.contributor.authorBay, Samed
dc.date.accessioned2021-01-04T11:45:07Z
dc.date.issued2020
dc.date.submitted2020-09-04
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/23214
dc.description.abstractNitrogen Oxides (NOx) are a group of highly reactive and hazardous gases encompassing compounds ranging from nitrous to nitric acid. Air pollution caused by nitrogen oxides that are emitted to the atmosphere by industrial corporations and vehicles has reached worrisome levels, especially in crowded cities. To eliminate the adverse effects of these gases, titanium dioxide (TiO2) is used worldwide as a photocatalyst due to its high efficiency in oxidization of NOx. Incorporating TiO2 into cement-based composites gives them photocatalytic capability: uniform and stable dispersion of TiO2 throughout the matrix is an indisputable requirement for improved photocatalytic efficiency. The main purpose of this study is to investigate the effects of different mixing techniques and surfactant materials on the dispersion of high dosage nano-TiO2 particles (5% of total weight of binder materials) throughout cement-based materials, with the goal of producing cost-effective cementitious systems, more feasible mixing methods, and ensuring proper dispersion of nano-TiO2. Five different mixing methods were proposed to achieve uniform distribution of the nano-TiO2. They were each implemented using different mixing procedures, equipment and surfactants. The performance of each mixing method was evaluated based on photocatalytic performance, electrical impedance (EI), compressive strength and microstructural analysis. Test results showed evidence of the significantly positive effect of polyacrylic acid (PAA) on the dispersion of nano-TiO2. In general, the highest dispersion occurred with ultrasonication and binary utilization of polycarboxylate ether-based plasticizer (PCE) and PAA. The EI test was a highly effective evaluation method for homogeneous distribution of conductive nano particles throughout the matrix. Results also showed a significant relationship between electrical performance and nitric oxide (NO) degradation of composites, and electrical properties of composites are able to provide a reliable estimate of the photocatalytic efficiency of them.tr_TR
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherFen Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectTitanium dioxide (TiO2)tr_TR
dc.subjectPhotocatalytic activitytr_TR
dc.subjectCement-based systemstr_TR
dc.subjectMixing methodstr_TR
dc.subjectSurfactant materialstr_TR
dc.titleInfluence of Mıxıng Methods on The Nox Reductıon Capabılıty and Electrıcal Propertıes of Photocatalytıc Cementıtıous Systemstr_TR
dc.title.alternativeKarıştırma Metotlarının Fotokatalitik Bağlayıcılı Sistemelerin Nox İndirgeme Kabiliyetine ve Elektriksel Özelliklerine
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetToksik hava kirleticileri olarak kabul edilen nitrojen oksitler (NOx), nitröz oksitten nitrik aside kadar değişen bileşikleri içeren yüksek derecede reaktif ve tehlikeli gazlar grubudur. Özellikle kalabalık şehirlerde sanayi kuruluşlarından ve araçlardan bu gazların salınımı ciddi seviyelere ulaşmıştır. Bu gazların olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için titanyum dioksit (TiO2), genel olarak NOx oksidasyonundaki yüksek etkinliği nedeniyle bir fotokatalizör olarak kullanılmaktadır. TiO2'yi çimento esaslı kompozitlerde kullanmak, sisteme fotokatalitik yetenek kazandırır: TiO2'nin matris içerisinde homojen ve kararlı dağılımı, gelişmiş fotokatalitik verimlilik için tartışılmaz bir gerekliliktir. Bu çalışmanın temel amacı uygun maliyetli çimentolu sistemlerin daha uygulanabilir karıştırma metotlarının ve TiO2’nin uygun dağılımının sağlanması hedeflenerek çimento esaslı malzemelerde yüksek dozajlı nano-TiO2(bağlayıcı malzemelerin toplam ağırlığının %5’i) dağılımı üzerinde farklı karıştırma teknikleri ve sürfaktan malzemelerin etkilerinin incelenmesidir. Nano-TiO2'nin düzenli dağılımını sağlamak için beş farklı karıştırma yöntemi önerilmiştir. Söz konusu yöntemler farklı karıştırma prosedürleri, ekipman ve sürfaktan kullanılarak uygulandı. Her bir karıştırma yönteminin performansı, fotokatalitik performans, elektriksel dirençleri (EI), basınç dayanım ölçümleri ve mikroyapısal analize dayalı olarak değerlendirildi. Test sonuçları, poliakrilik asidin (PAA) nano-TiO2 dağılımı üzerindeki dikkat çekici olumlu etkisini açıkça göstermektedir. Genel olarak, en yüksek dağılım, ultrasonikasyon ve polikarboksilat eter bazlı akışkanlaştırıcı (PCE) ve PAA’nın birlikte kullanımıyla meydana gelmiştir. Elde edilen sonuçlar ışığında, EI testinin, matris boyunca iletken nanopartiküllerin homojen dağılımını belirlemede oldukça etkili bir değerlendirme yöntemi olduğu açıkça ifade edilebilir. Sonuçlar, ayrıca elektriksel performans ile kompozitlerin elektriksel özellikleri azot monoksitlerin (NO) oksidasyonu arasında önemli bir ilişkisini göstermiş ve kompozitlerin elektriksel özelliklerinin fotokatalitik verimliliklerinde güvenilir bir değerlendirme sağlayabilir.tr_TR
dc.contributor.departmentİnşaat Mühendisliğitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-01-04T11:45:07Z
dc.fundingTÜBİTAKtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster