Özet
The primary indicator of learning/teaching a language is not merely learning/teaching its grammar or vocabulary. Language learning should be supported by phrases containing deep cultural elements such as idioms, proverbs and routines. It is known that those whose native language is Arabic experience difficulties while learning Turkish due to the elements such as figures of speech, metaphorical expression and complex syntax in phrases such as idioms and proverbs. Since the idioms and proverbs have not been precisely distinguished in Arabic so far, no distinction between idioms and proverbs can be made by students while learning Turkish.
In this study, first of all, Arabic and Turkish idioms containing organ names will be determined. Then, structural and semantic similarities between these idioms will be investigated. Accordingly, an attempt will be made to propose how to teach idioms to the students whose native language is Arabic, by making use of these similarities and differences.
In the study, Turkish idioms containing organ names will be extracted from the Idioms Dictionary prepared by the Turkish Language Association and Ömer Asım Aksoy’s Idioms Dictionary (eye, ear and nose). After the idioms containing organ names (eye, ear, and nose) in Arabic dictionaries are identified, they will be compared to those found in Turkish. The idioms containing organ names (eyes, ears and noses) in two languages, both with the same expression and meaning, and the same meaning but different expression, will be identified. The idioms determined in two languages, how many words they contain, which dictionaries they are found in, the primary meaning and the connotations of the elements that make up the idiom will be revealed and an example for the use of idioms in the sentence will be presented. "Eye" (15), "ear" (12) and "nose” (5) idioms will be explained, and similar and different aspects in two languages will be illustrated.
It is believed that the use of similar aspects of the idioms in two languages found in this study and the universality of idioms containing organ names may provide convenience in Foreign Language Teaching.
Künye
A.F. (2019). Fransa Tuvaddia Şarkı. 29 Nisan 2020 Tarhinde /www.annahar.com/article/1038951 Adresinden erişildi . 24 Fransa
Abdulahlim, A. (2008). Tasirat Arabiya Fi Hiakayet Esbeniye: Diraset Fi Eledep Elmukaren. Elkahire: Eldar Elmasriye Ellibneniye
Abdullah, İ. (2017) Juhine Tuvakkaa Elle Tutavakkaa. Elkahire: Dar Nahdit Masr
Abdulselam, L. (2020). Şeyün Min Elcennet. Elkahire: Kitubye Yayınevi
Adıgüzel, S. (2010). Kaşgarlı Mahmut’un Türkçe Öğretimi Yöntemi Tübar- XXVII
Akpınar, M. (2010). Deyim ve Atasözlerinin Yabancılara Türkçe Öğretiminde Kullanımı Üzerinde Bir Araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi Basılmış Yüksek Lisans Tezi
Aksan, D. (2000). Her Yönüyle Türkçe Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu
Aksan, D. (2006). Anlambilim Konuları Ve Türkçenin Anlambilimi. Ankara: Engin Yayınevi
Aksan, D. (2014). Türkçenin Zenginlikleri İncelikleri. Ankara: Bilgi Yayınevi
Aksan, D. (2015). Türkçenin Sözvarlığı. Ankara: Bilgi yayınevi
Aksan, D.(2002). Anadilimizin Söz Denizinde. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Aksan,D.(1978). Alambilimi ve Türk Anlambilimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi
Aksan,D.(2013). Türkçenin Gücü. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Aksan,D.(2015).Türkçenin Zenginlikleri İncelikleri. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Aksoy,Ö.A(1991). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü. Ankara: Türk Tarih Kurumu
Aksoy,Ö.A.(1984). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü. Ankara: Türk Tarih Kurumu
Aktaş, T. (2015). Deyimlerde Yalancı Eş Değerlik: Tatar Türkçesi- Türkiye Türkçesi Örneği. Turkish Studies İnternational Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic Volume 10/4 Winter, P. 1-16er
Aktaş,T.(2013). Tatar Türkçesindeki “Baş” ve “Baş”ta Bulunan Organ Adları İle Kurulmuş Deyimler ve Bu Deyimlerin Türkiye Türkçesindeki Şekilleriyle Karşılaştırılması. Konya: Selçuk Üniversitesi.
Akyalçın, N.(2007). Türkçe İkilemeler Sözlüğü. Ankara:Anı Yayıncılık. (AKYALÇIN, 2007)
Alsakafa, W, A. (1985). 15.Cilt. Elkahire: Wizarat Elilim Ve Elskafa
Arşiv. (2018). Elhayya Filistin. Gazza: Palestines Today Newspaper
Artun, E.(2009) Ortak Türk-Mısır Halk Kültürü Ürünlerinin Araştırılması Üzerine Gözüşler.
Aşkabun, E. (2006). Eltarik İle 16 Mey. Fas: Wizaret Elsakafa
Asya, A, N.(2005). Aramak Ve Söylememek. İstanbul: Ötüken Yayınevleri
Aydoğan, R. (1999). Açıklamalı Örnekli Deyimler Sözlüğü. Ankara: Evrensel İletişim Yayınları
Çotuksöken, Y. (2014). Uygulamalı Türk Dili Öğrenciler İçin. Ankara: Papatya Yayıncılık Eğitim.
Dağpınar, A. (1994). Tıpkı ve Benzer Türk- İngiliz Atasözleri ve Deyimleri. Ankara: Kamer Matbaacılık
Dalak,H.D.E.( 2017). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde İletişimsel Yaklaşımın Deyim Öğretimindeki Başarıya Etkisi. Ankara: Hacattepe Üniversitesi.
Davut,M.M.(2003). Mugem Eltabir Elestilahi Fi Elarabiya Elmusara. ELkahire: Darelgarip Lilneşer ve Eltevziaa.
Demir, N. (1997). Bir Tuva Masalın Türkiye Türkçesine Aktarılması. İstanbul: Simurg Yayınevi
Dersimiz. Com. 15 Mart 2020 tarhinde https://www.dersimiz.com/deyimler-sozlugu/kulagi-agir-isitmek-deyimi-12188 Adresinden erişildi.
DHA. (2020). Altınordu’da Yeniler Göz Doldurdu. 1 Haziran 2020 Tarhinde https://www.haberturk.com/izmir-haberleri/74704834-altinorduda-yeniler-goz-doldurdu Adresinden erişildi. Haber Türk.
Doğru, E.(2011). Dilin Derin Devleti Deyimler. Ankara
Doğru, E. (2004). Modern Arapçadaki Deyimlerin Dilbilimsel Açıdan İncelenmesi ve Yabancı Dil Öğretimindeki Yeri. Basılmış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Elfeleki, E, E. (1993). Elbeyen Fİ Elsihr Ve Elcin. Elkahire: Dar Neşr Elkahire
Elhanafi, M. (1972). Bedua Elzuhur Fi Vekaii Elduhur 2. bölüm. Kitap Net.
Elmaadi, A.(2017). Eşyaün Yefaluhe Elsuade. Kuvit: Platinum Book
Elmiaragy, M. (1989). Şavk Elese. Eljazayer: Elmuessese Elvataniye Lilkitap
Eltahir, M,A. (1951). Zalam Elsijin: Muzakkirat Ve Mufakkirat Sejin Harip Tanakkar Ve İhtefe. Elkahire: Dar Ehiyaa Elkutup Elarabiye
Enstitüsü, Ö. (2014). İsaf Elvaizin Limazit Elmuminin. Endonizya: Ali Masum Karabik İslam Enstitüsü
Ergin, M.(2013) Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak
Fahmi, F. (1985). Muhakemet Tuccar Elemvel. Elkahire: Emun Yayınevleri
Fayid, V, K.(2007).Mucem Eltaabir Elistilahiyye Fi Elarabiye Elmuasire. Kahire: Kahire Üniversitesi
Felek, B. (1985). Geçmiş Zaman Olur Ki. 30 Mayıs 2020 https://core.ac.uk/download/pdf/38325973.pdf adresinden erşildi. İstanbul: Felek Yayıncılık
Gazali, A. (2016). İhyaa Ulum Eldin 1. Cilt. Beyrut: Elrakam Yayınevi
Ged, M, A. (1987). Terbiye İslemiye Dirase Mukarana 2. Cilt. Elkhaire: Mektebet Külliyet Ezheriye
Gökdayı, H. (2008). Türkçede Kalıp Sözler. Ahmet Yesevi Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı Sayı 44.
Gökdayı, H. (2015). Türkçede Kalıp Sözler. İstanbul: Kriter Yayınları
Güncel Türkçe Sözlük. TDK, 10 ocak 2020 tarhinde http://sozluk.gov.tr/ adresinden erişildi.
Günday, R. (2015). Yabancı Dil Öğretiminde Yaklaşımlar, Yöntemler, Teknikler ve Multimedya Araç ve Materyalleri. Ankara: Favori Yayınları
Güntekin,R , N. (1927) Akşam Güneşi. Ankara: İnkilap
Güzel, A. (2016). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Ankara: Akçağ Yayınları
Hanefi, M. (2014). Melek Safar Elhatia. Elkahire: Dar Nahdit Masr
- Hatipoğlu, V. (1963). Türk Dili Araştırmaları Yıllığı. Cilt 11.Dergi Park.
Hatipoğlu, V. (1964). Atasözleri ve Deyimler,Türk Dili XIII
Hatipoğlu, V. (1981). Türk Dilinde İkileme. Ankara: TDK yayınları
Hatipoğlu, V. (1984). Türkçenin Sözdizimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih. Coğrafya Fakültesi Yayınları
Hattatioğlu, A. (2016). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Yöntem Ve Uygulamalar. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi
Hemzavi, A. (2006). Elmesel Ve Eltabir Elistilahi Fi Elturas Elarabi.
Hisar, A, Ş. (1996). Fahim Bey Ve Biz. İstanbul: Bağlam Yayınevleri
Kamus Elmani Elcamii. 12 Şubat 2020 Tarhinde https://www.almaany.com/ar/dict/ar-ar/%D9%87%D9%85%D8%B3/ Adresinden erşildi.
Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (16. Baskı) Ankara: Nobel.
Keçeci, G. (2018). Özbek Türkçesi ve Türkiye Türkçesindeki Eş Değer ve Yalancı Eş Değer Deyimler. Ardahan: Ardahan Üniversitesi.
Kıran, B. (2001). Emekli Deniz Yarbayı Muhittin Atayiğit’in “Milli Mücadele İstiklal Harbi Hatıralarım (I-II)” Adlı Eserinin Transkripsiyonu Ve Değerlendirilmesi Basılmış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi
Koparıcı,I. F.(2019). Yabancı Dil Olarak Türkçe B1 Seviyesinde Deyim Öğretimi/Öğrenimi. Yüksek Lisan Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
Kula, B, O. (1996). Dilin Kültürelliği Ya da Kültürün Dilselliği Bilim Ve Ütopya
Maryal, B. (2016). Salbatira. Elkahire: Elkarma
MEB,(2009)”Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni” Öğrenme- Öğretme- Değerlendirme. Devlet Kitapları Döner Sermaye İşlermesi Müdürlüğü.
Mehdi, M. (1984). Elf Leyle Ve Leyle. E. Y. Bril Yayınevi
Mehenne, K. (2010). Vidat Mi Halep. Dimişk: Dar Memduh Eidvan Yayınevi
Müftüoğlu, A, H. (1987). Çağlayanlar. Ankara: Sevinç Yayınevi
Özçelik, S. (2001). Hadislerde Rukye. Baılmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi
Özdemir, E. (2001). Açıklamalı Atasözleri Sözlüğü. Ankara: Bilgi Yayınevi
Özdemir, E.(2001). Açıklamalı Atasözleri Sözlüğü. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Öztürk, H. (2013). Deyimler Bağlamında Bazı Organ Adlarının Toplum Değerleriyle İlişkisi. Ankara: Turkish Studies İnternational Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic Volume 8/9
Pourıssa, D.(2018). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Insan Organlarını Konu Alan Türkçe ve Farsça Deyimlerin Karşılaştırılması. Basılmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi
Püsküllüoğlu, A. (1995). Türkçe Deyimler Sözlüğü. Ankara: Arkadaş Yaynevi.
Quayd, M, Y. (1990). Alamal Elkasasiya. Elheye Elmişriyah Elemmeh Lilkitap
Rank, M. (2014). Elhukkem Elaksar Habelen Fİ Eltarih. Babeclube
Sabri, O. (2017). Beyt Sirri. Elkahire: Elkarma Yayınevi
Şahin, H. (2009). Kaşgarlı’dan Günümüze Organ İsimleriyle Kurulmuş Deyimler. Bursa: Uludağ Üniversitesi
Sait, M. (2013). Ahval Elibad. Elgize: Nun Yayınevi
Selame, M. (2017). Min Varai Hicap. Elkahire: Asir Elkutup Yayınevi
Sinan, A.T.(2015). Türkçenin Deyim Varlığı. İstanbul: Çalış Ofset Baskı ve Cilt.
Tamzok, N. (2010). Şili’de Sevinç, Türkiye’de Hüzün. Maden Yüksek Mühendisi
Taşıyan, H. (1997). Sensiz İki Gün. Sıla Kasetçilik San
TELC.(2001). Diller İçin Avrupa Ortak Çerçevesi Öğrenme- Öğretme – Değerlendirme. Almanya: TELC GmbII
Tietze, A. (2019). Tahrihi Ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugati. Ankara: Tek ses Ofset Matbaacılık
Toker, Y.(2011). Atatürk Muhaliflerinden Portreler-1. İstanbul: Toker Yayınları
Topçu, N. (2018). Günlük İletişimde Deyimler: Yazılı Basından Örnekleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
Topçu, N.(2001). Fransızca ve Türkçede Rakamlı Deyimlerin Karşılaştırmalı İncelemesi ve Fransızca Yabancı Dil Öğretiminde kullanımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi15.
Topçu,N. (1999). Fransızca Ve Türkçe Renk İsimleri İçeren Deyimlerin Karşlaştırmalı İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi15.
Tuncer, G. (2010). Türkçe El Kitabı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Türk Dil Kurumu.(2011). Türk Dil Kurumu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları
Türközü, S. G.(2004). Türkçe ve Korecedeki Baş (Kafa) ve Başta Bulunan Organ Adlarıyla İlgili Deyimlerin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Dergisi44.
Ülken, H, Z. (1969). Sosyoloji Sözlüğü. İstanbul: Talim Ve Terbiye Dairesi Yayınları
Ümit, A. (2011). Sis Ve Gece. İstanbul: Evrest Yayınevi
Ünalan,Ş.(2002) Dil ve Kültür. Ankara: Gazi Üniversitesi Basımevi.
Yakıcı, M, Y. (2011). Üniversiteler İçin Türk Dili Ve Kompozisyon Bilgileri. Ankara: Özbaran Ofset Matbacılık
Yasir, A. (2017). Hems Elubad. Elgize: Eldar Yayınevi
Yıldız, M.(2010). Standart ve Yerel Arapçanın Tarihsel ve Filolojik Sınırları: Mısır Lehçesi Örneği. Araştırma Dil Bilimleri Akademik Dergisi.
Yurtbaşı, M. (1996). Örnekleriyle Deyimler Sözlüğü. İstanbul: Özdemir Yayıncılık
Yusuf, M, H. (1997). Keyfe Tutercim Eltaabir Elistilahiyye
