dc.contributor.advisor | Can, Filiz | |
dc.contributor.author | Gökşen, Ayşenur | |
dc.date.accessioned | 2020-10-13T06:17:28Z | |
dc.date.issued | 2020 | |
dc.date.submitted | 2020-08-14 | |
dc.identifier.citation | Vancouver | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/22907 | |
dc.description.abstract | Gökşen, A., Comparison of Effectiveness of Classical Physiotherapy and Different 'Proprioceptive Neuromuscular Facilitation' Techniques on Pain, Proprioception, Postural Control, Muscle Strength, Joint Range of Motion and Knee Functions in Knee Osteoarthritis; Hacettepe University, Institute of Health Sciences, Physical Therapy and Rehabilitation Program, Ph.D. Thesis, Ankara, 2020. This study was conducted to compare the effects of classical physiotherapy and different 'Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF)' techniques on pain, proprioception, postural control, muscle strength, muscular endurance, range of motion (ROM), knee functions and functional performance in knee osteoarthritis (OA). The study included 35 patients between the ages of 47 and 62 who were diagnosed with stage 1-2 KOA. The patients were divided into three groups with block randomization method as Classical Physiotherapy Group (n = 12), PNF-1 Group (n = 12) with Repeated Stretching (TG) Technique, PNF-2 Group (n = 11) with Combined Isotonic Contractions (ICC) technique. PNF was applied to all patterns of the lower extremity in full pattern and patients in all groups were treated for 6 weeks, 3 days a week. ROM with ''Goniometer'', knee pain with ''Visual Analogue Scale'' and ''Algometer'', muscle strength, muscle endurance and proprioception with '' Biodex®System Pro3''; postural control with "Berg Balance scale" and "Biodex®System Pro3 (Biodex Corp. Shirley NY, USA)"; Knee functions with ''Knee injury and Osteoarthritis Outcome Score'' and '' Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index'', functional performance related to the knee with '' Time to Walk (TUG) '', "6 Minute Walk Test" and "Step Climbing Test (BTT)" was evaluated before and after the treatment. Functional performance and knee extensor muscle strength with CIC technique showed more improvement than the other methods and CIC showed more improvement compared to the classical physiotherapy in terms of knee joint position sensation evaluated at 60 ° (p <0.05). Both PNF methods were superior to the classical physiotherapy in terms of pain parameter related to knee function, muscular endurance, mediolateral balance with eyes open and total balance score (p <0.05). In conclusion, all methods were effective in patients with early-stage knee osteoarthritis; however, it was seen the most effective results was obtained by PNF using CIC technique. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | tr_TR |
dc.subject | Diz osteoartriti | tr_TR |
dc.subject | PNF | tr_TR |
dc.subject | Egzersiz | tr_TR |
dc.subject | Propriosepsiyon | tr_TR |
dc.subject | Denge | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Bilgi kaynakları | tr_TR |
dc.title | Diz Osteoartritinde Klasik Fizyoterapi ve Farklı Nöromusküler Fasilitasyon Tekniklerinin Ağrı, Eklem Hareket Açıklığı, Kas Kuvveti, Propriosepsiyon, Postüral Kontrol, Diz Fonksiyonları ve Fonksiyonel Performans Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Gökşen, A., Diz Osteoartritinde Klasik Fizyoterapi ve Farklı Nöromusküler Fasilitasyon Tekniklerinin Ağrı, Eklem Hareket Açıklığı, Kas Kuvveti, Propriosepsiyon, Postüral Kontrol, Diz Fonksiyonları ve Fonksiyonel Performans Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı, Doktora Tezi, Ankara, 2020. Bu çalışma, diz osteoartritinde klasik fizyoterapi ve farklı ‘Proprioseptif Nöromüsküler Fasilitasyon (PNF)’ tekniklerinin, ağrı, propriyosepsiyon, postural kontrol, kas kuvveti, kassal endurans, eklem hareket açıklığı (EHA), diz fonksiyonları ve fonksiyonel performans üzerine olan etkilerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 47-62 yaş aralığında, evre 1 ve 2 diz osteoartrit tanısına sahip olan 35 hasta dahil edilmiştir. Hastalar, blok randomizasyon yöntemi ile Klasik Fizyoterapi Grubu(n=12), Tekrarlı Germeler (TG) tekniği içeren PNF-1 Grubu (n=12), Kombine İzotonik Kontraksiyonlar(KIK) tekniği içeren PNF-2 Grubu(n=11) olarak üç gruba ayrılmıştır. PNF, alt ekstremitenin tüm paternlerine, tam patern halinde uygulanmış ve tüm gruplardaki hastalar haftada 3 gün, 6 hafta süre ile tedaviye alınmıştır. Tedavi öncesi ve sonrası diz eklem hareket açıklığı ‘‘Gonyometre’’ ile, diz ağrısı ''Görsel Analog Skalası'' ve ''Algometre'' ile, kas kuvveti, kassal endurans ve propriosepsiyon ''Biodex®System Pro3'' ile, postural kontrol ''Berg Denge Skalası'' ve ''Biodex®System Pro3'' ile, diz fonksiyonları ''Diz Yaralanma ve Osteoartrit Sonuç Skoru'' ve ''Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi'' ile; fonksiyonel performans, ''Süreli Kalk-Yürü Testi'', ''6 Dakikalık Yürüme Testi'' ve ''Basamak Tırmanma Testi'' ile değerlendirilmiştir. Tedavi sonrası, KIK tekniği, fonksiyonel performans ve diz ekstansörlerinin kas kuvvetini geliştirme açısından diğer yöntemlere göre; 60°de değerlendirilen diz eklem pozisyon hissi sonuçları bakımından da klasik fizyoterapiye göre daha fazla gelişme sağlamıştır (p<0,05). Diz fonksiyonu ile ilişkili ağrı parametresi, kassal endurans, gözler açık mediolateral denge ve toplam denge puanı sonuçlarına göre her iki PNF yöntemi, klasik fizyoterapiye göre üstün bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak erken evre diz osteoartritli hastalarda tüm yöntemlerin etkili olduğu; ancak en iyi etkinin PNF’ten KIK tekniği ile sağlandığı görülmüştür. | tr_TR |
dc.contributor.department | Fizyoterapi ve Rehabilitasyon | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2021-04-17T06:17:28Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |