Özet
Culture is the total value of the masses from the beginning of humanity to the masses with daily practices and core themes becoming a cult over time.Studying culture in cultural studies requires going beyond it. To do this, firstly, comparisons between groups should be made, and secondly, the differences and similarities of implicit cultural environments should be revealed. All life takes place in culture.Old age is an area that should be examined culturally as the last stage of human life. Examining the perception, judgment and behavior patterns that occur due to old age and exposing the implicit areas will ensure that the last phase of culture in the chronological plane is coordinated with other masses and that common cultural codes remain alive in memory.
It is certain that all areas that make up the culture are fed from old age and contribute to the tradition.Old age has a cultural background that is synchronized with human history within the tradition. The main purpose of this study is to reveal that old age is a field that creates and transfers culture in the cultural plane. Internal and external dynamics that occur depending on old age reveal the basic components of culture. In another sense, putting forward the culture of old age reveals the panorama of the culture. In this thesis, firstly, general information about old age and the concept of old age is given and in the light of this information, the place of old age in Turkish culture and tradition is determined.By comparing the aged data in Turkish culture and the data emerging in the field of research, the culture and identity, development and change, differences, continuities and the inner and outer dynamics that provide continuity in the Turkish culture are classified. In the second part of the thesis, the image of the elderly in Turkish culture is examined based on basic sources.
In the third section, which was taken under the title of the Image of Elderly in Turkish Folk Culture, the words of the elderly / old age in the sub-cadres of folk literature were tried to be transferred to the place of old age in folk culture. In the fourth part of the thesis, based on the data obtained, the Elderly Typology is formed in the Turkish Gender denominator.In the fifth and last part of the thesis, the current status of the old age cult living in the Anatolian field and the beliefs and practices in various regions are given as examples and current status is examined. Due to the high population, the Kırşehir region is considered as the sample area.
Keywords
Old Age, Aging, Traditional Culture, Elderly Identity, Elderly Culture, Kırşehir.
Künye
KAYNAKLAR
Abay, A. R. ve Bekaroğlu-Doğan, Y. (2012). İstanbul Yaşlılık Çalıştayı Kitabı. İstanbul: İstanbul Darülaceze Müdürlüğü Yayın No: 5.
Achterberg, J.(2009)., Kadın Şifacılar, (Çev. Bilgi Altınok), Everest Yayınları, İstanbul.
AcıpayamIı, O. (2017). Evlenme Bibliyografyası (1923-1950). Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 18(3-4).
Acıpayamlı, O. (1963). Türkiye'de Yağmur duası. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, (1-2), 1-39.
Adem, E., ve Aydemir, M. (2015). Yaşlı Kadın Olmak: Psiko-Sosyolojik Kuramlar Çerçevesinde Yaşlılık ve Kadın-Isparta Huzurevi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (34), 193-223.
Akalın, L. S. (1990). Türk dilek sözlerinden: alkışlar, kargışlar (130). Ankara: Gazi Üniversitesi Basın-Yayın Yüksekokulu Matbaası.
Akçay, C. (2011). Yaşlılık kavramlar ve kuramlar. Baskı. İstanbul: Kriter Yayınları.
Akdemir, N., Çınar, F. İ., ve Görgülü, Ü. (2007). Yaşlılığın algılanması ve yaşlı ayrımcılığı. Turkish Journal of Geriatrics, 10(4), 215-222.
Akgün, E. (2007). Şamanist Türk halklarında kurban sungusu ve kendisine kurban sunulan varlıklar. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, (44), 1-11.
Akgün, E. ve Yeşilyaprak, B. (2010). Anne Çocuk İlişkisini Oyunla Geliştirme Eğitim Programının Etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(2), s.2.
Akın, A. Demirel, S. (2002). Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Sağlığı, Üniversiteler İçin Gençlik Danışma Birimi Geliştirme Projesi, UNFPA, Ankara.
Akın, G. (2004). İnsanın Ortaya Çıkışı ve Toplumsal Davranışları, Yaşlılık: Disiplinler Arası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler (ed: Velittin Kalınkara), Ankara: Odak Yayınları.
Akın, G. (2006). Gerontoloji: her yönüyle yaşlılık. Ankara: Palme Yayınevi.
Aksan, D. (2005). Türkçenin zenginlikleri, incelikleri. Bilgi Yayınevi.
Aksoy, Ö. A. (1984). Atasözleri ve deyimler sözlüğü II. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aksüllü, N., & Dogan, S. (2004). Huzurevinde ve evde yasayan yaslilarda algilanan sosyal destek etkenleri ile depresyon arasindaki iliski/Relationship of social support and depression in institutionalized and non-institutionalized elderly. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 5(2), 76.
Aktaş, D., Şahin, E., Terzioğlu, F. (2012). Kadın Sağlığı Açısından Yaşlılık ve Yaşam Kalitesi, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 23(16), 65.
Aktulum, K. (2013). Folklor ve metinlerarasılık. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
Akyüz, Ç. (2010). Manas Destanı’nda alp kadın tipi. Mukaddime, (1), 169-180.
Akyüz, H. (2002). Kutadgu Bilig’de Sosyo-Pedagojik ve Siyasal Söylemler. Erzurum: Eser Ofset
Alangu, T. (1953). Orta zaman Anadolu komşu milletlerinin eposlarında kadın kahramanlar. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, 3(27), 144-148.
Alangu, T. (1983). Türkiye folkloru el kitabı. İstanbul: Adam Yayıncılık
Alaydın, N. N. (2019). Türkiye'deki Yaşlılık Çalışmalarına Lisansüstü Tezler Üzerinden Bakmak: Bir İçerik Analizi Çalışması. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 12(1), 60-72.
Alekseyev, N. A. (2013). Türk Dilli Sibirya Halklarının Şamanizmi. Çev. Metin Ergun). Konya: Kömen Yayınları.
Alkan Ataman, H. (2018). Türkiye Türkçesinde Hitaplar. Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,(Yayımlanmamış doktora tezi).
Alkayış, M. F. (2013). Adıyaman Yöresi Atasözleri Ve Deyimlerinde Gelin kaynana İlişkisi Ve Evlilik Konusu. Electronic Turkish Studies, 8(9).
Alptekin, A. B. (2011). Halkbilimi Araştırmaları, Ankara: Akçağ Yayınları.
Alptekin, A. B. (2012), Efsane ve Motifleri Üzerine, Ankara: Akçağ Yayınları.
Alptekin, A. B. (2009), Halk Hikâyelerinin Motif Yapısı, Ankara, Akçağ Yay.
Alptekin, C. (1991). Ata. İslam Ansiklopedisi . (32-33). 4, İstanbul: İSAM.
Altan, Ö. Z., Şişman, Y., (2003), “Yaşlılara Yönelik Sosyal Politikalar”, Kamu-İş Dergisi, C. 7, S. 5
Altınok, B. Y. (2003). Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları. Ankara: Oba Kitabevi.
Amman, M. T. (2012). Toplumsal Boyutlarıyla Cinsiyet. Tartışmalı İlmi İhtisas Toplantı, İstanbul
Amos, D. B. (2003). Şartlar ve Çevre İçinde Folklorun Bir Tanımına Doğru. Çev. Metin Ekici. Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar. Haz. Gülin Öğüt Eker ve diğerleri. Ankara: Millî Folklor Yayınları, 31–56.
And, M. (1969). Dünyada ve Bizde gölge oyunu. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
And, M. (2014). Başlangıcından 1983’e Türk tiyatro tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
And, M. (1974). Oyun ve Bügü, İş Bankası Yayınları.
Arat, R. R. (2008). Kutadgu Bilig. İstanbul: Kabalcı Yay.
Arendt, H. ve Şener, B. S. (1996). Geçmişle gelecek arasında. İletişim Yayınları.
Arıkan, M. (2005). Kahramanın dönüşümü. G. Gülsevin ve M. Arıkan (Ed.), Prof. Dr. Fikret Türkmen Armağan Kitabı (55-63). İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Arıkan, M. (2006). Türk sözlü kültür geleneğinde ayrıntılar-2: Hayvan ata kültü mü? Atalar kültü mü?. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 6(1), 13-18.
Arısoy, H. F. (2002). GÜZELDİR (Şiir). Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, (24).
Arpacı, F. (2005). Farklı boyutlarıyla yaşlılık. Ankara: Türkiye İşçi Emeklileri Derneği Eğitim ve Kültür Yayınları.
Arpacı, F., ve Eroy, A. F. (2012). Yaşlı Bakımı ve Yaşlılıkta Sağlıklı Beslenme. Yetişkinlik ve Yaşlılık Gelişimi ve Psikolojisi.
Arpacı, F., ve Ersoy, A. F. (2007). Türk toplumunda yaşlılık: yetişkin bireylerin yaşlılık dönemi görüşlerine ilişkin bir araştırma. 38. Uluslar Arası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15.
Arpacı, F., ve Ersoy, A. F. (2008). Türk ailesinde yaşlı ve çocuk/torun etkileşimi. Türk Halkları Edebiyatı II. Uluslararası Çocuk Edebiyatı Kongresi. Azerbaycan, 13-15.
Arslan, A. (2015). Eğitim ve öğretimde sosyal medyanın kullanımı. Sosyalleşen olgular sosyal medya, 2(191-219).
Arslantürk, Z. ve Amman, T. (2011). Sosyoloji, Çamlıca Yayınları, 7. Baskı, İstanbul.
Arun, Ö. (2018). Türkiye’de yaşlanma çalışmaları: Dün, bugün, yarın. Mediterranean Journal of Humanities, 8(2), 41-61.
Aslan, E. (1990). Halk hikâyelerini inceleme yöntemleri: Yaralı Mahmut hikâyesi üzerinde bir inceleme (No. 3). Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi., 99-100
Aslan, E. (1990), Halk Hikâyelerini İnceleme Yöntemleri: Yaralı Mahmut Hikâyesi Üzerinde Bir İnceleme, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yay.
Aslan, F. (2013). Naki Tezel'in İstanbul'dan derlediği masallar: inceleme-metin. Bilge Kültür Sanat.
Aslanbaş, Merve (2010), Marcus Tullius Cicero’nun Düşüncesinde Yaşlılık Kavramının İncelenmesi, Gazi Üniversitesi SBE YL Tezi.
Aslıyüce, E. (2009). Türk tarihinde işbirlikçiler ve 150'likler. Yesevi Yayıncılık.
Assman, J. (2015). Kültürel bellek eski yüksek kültürlerde yazı, hatırlama ve politik kimlik. (A. Tekin,Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ata, A. (2004). Türkçe ilk Kur'an tercümesi (Rylands nüshası): Karahanlı Türkçesi: giriş, metin, notlar, dizin. Türk Dil Kurumu.
Atalay, B. (1992). Türk aile yapısı araştırması. TC Başbakanlık Genel Müdürlüğü Araştırma Dairesi Ankara.
Atalay, B. (2006a). Divanü Lügati't-Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, 1, 3.
Atalay, B. (2006b), Kâşgarlı Mahmud, Divanü Lûgat-it-Türk (Çeviri) Cilt I, TDK Yayınları: 521, Ankara.
Ataman S. Y. (1992) Eski Türk Düğünleri, Kültür Bakanlığı Yayınları: Ankara.
Atılcan, İ. C. (1991). Erzurum Barları ve Yöresel Giysileri. İstanbul: Erzurumlular Kültür ve Dayanışma Vakfı Yayınları-1, Dinç Matbaası.
Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2006). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Anı Yayıncılık, Ankara.
Aydın, E. (2017). Anne-Oğul Bağlanmasının Gelin-Kayınvalide İlişkisi ve Evlilik Doyumunu Yordamadaki Rolü. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. İstanbul.
Ayvazoğlu, B. (1992).“İnsan, Ev, Çevre”, Sosyo-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi, C. II: 770-771.
Aydın, M., ve Güner, S. (2013). Kültürel mirasta risk yönetimi, Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, C.3, s.1
Aydın, S. (2009). Arkeoloji. K. Emiroğlu ve S. Aydın (Ed.), Antropoloji Sözlüğü (62-67). Ankara: Bilim ve Sanat
Aytaç, S. (2004) "Bursa'da Kültür Değişimi: Göç Olgusuna Sayısal Bir Bakış", Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt 6, Sayı 2.
Babacan, İ. (2010). Klasik Türk şiirinin son baharı sebk-i hindî (hint üslûbû). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayıncılık
Bahar, A., Tutkun H. ve Sertbaş G. (2005). Huzurevinde Yaşayan Yaşlıların Anksiyete Ve Depresyon Düzeylerinin Belirlenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6 (4), 227-239.
Balaman, A. R. (1982). Te-ve köyü genel etnografyası. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimleri Fakültesi.
Bali, M. (1973). Erciş'li Emrah ile Selvi Han hikâyesi varyantların tesbiti ve halk hikâyeciliği bakımınıdan önemi.
Balkaya, A. (2013). Mekân Poetikası Bağlamında Âşık Kahvehaneleri ve Âşık Üzerinde Kimi Fonksiyonları. Turkish Studies, 8, 1.
Bang, W.; Rahmeti, R. R. . (1936). Oğuz Kağan Destanı. İstanbul: Burhaneddin Basımevi.
Baran, M. (2006). Halk Mimarisinin Halkbilimi Bağlamında Değerlendirilmesine Harran Evleri Örneği. Millî Folklor, (72), 142.
Bars, M. E. (2018). Sözlü Gelenekten Elektronik Döneme Bilgelik Dönüşümü: Irkıl Ata’dan Şahin Ağaya. Millî Folklor, 30(117).
Barthold, W. (1947). Türklerde ve Moğollarda defin merasimi meselesine dair. (A. İnan, Çev.). Belleten, 11(43), 515-539.
Bascom, William R. (2010). Folklorun Dört İşlevi. (Çeviren: Ferya ÇALIŞ). Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 2. (Editör: M. Öcal OĞUZ ve Selcan GÜRÇAYIR). Ankara: Geleneksel Yayınları. 71-86.
Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara 2005.
Başgöz, İ., (2008) Türkü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Bauman, Z. (2000). Ölümlülük, Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri,(çev. Nurgül Demirdöven). Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Bayat, F. (2003). Köroğlu Şamandan Âşıka, Alpten Erene. Ankara: Akçağ Yayınları.
Bayat, F. (2005). Türk Şaman Metinleri. İstanbul: Piramit Yay.
Bayat, F. (2006). Ana hatlarıyla Türk şamanlığı. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Bayat, F. (2012). Türk kültüründe kadın şaman. İstanbul: Ötüken.,
Bayçin, N. (1945). Manisa’da Dokumacılık. Manisa Halkevi Dergisi, C. 8, S. 86.
Bayhan, V. (1997). Türkiye’de iç göçler ve anomik kentleşme. II. Ulusal Sosyoloji Kongresi, 178-194.
Begiç, H. N. (2014), Gelenekteki Değişim ve Keçecilik Sanatı,. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
Begiç, N. (2013). Gelenekten Geleceğe Keçeciliğin Sürekliliğine Dair Bir Çalışma. “Barış Sevgi Çadırı” Projesi. Kalemişi-Türk Sanatları Dergisi, (1), 40-54.
Beğer T, Yavuzer H. Yaşlılık ve yaşlılık epidemiyolojisi. Klinik Gelişim. 2012; 3(25): 1-3.
Bekki, S. (2011). Bazı halk anlatıları ve dinî metinlere göre kahramanın mucizevi (babasız) doğumu. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, (58).
Bekki, S. (2015). Dedem Korkut Kitabı’nın mukaddimesi ile boylar arasındaki organik bağ. Millî Folklor, (107), 5-13.
Benedict, R. (1998). Kültür örüntüleri. (M. Topal, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları
Benedict, R. (2011). Krizantem ve kılıç. (T. Turgut, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Berger, P. L., ve Luckmann, T. (2008). Gerçekliğin Sosyal İnşâsı, Bir Bilgi Sosyolojisi İncelemesi, çev. Vefa Saygın Öğütle, İstanbul, Paradigma Yayınları.
Beşirli, H. (2010). Yemek, kültür ve kimlik. Milli Folklor, 22(87), 159-169.
Beydili, C. (2004). Türk mitolojisi ansiklopedik sözlük. (E. Ercan, Çev.). Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
Beysanoğlu, Ş. (1995), Diyarbakır Folklorunda Gelenekler-Görenekler-Âdet ve İnanmalar, Folklor Araştırmaları Kurumu Yayınları, Ankara.
Bilgin, N. (2003). Sosyal psikoloji sözlüğü (kavramlar, yaklaşımlar). Ankara: Bağlam Yayıncılık.
Birinci, E. (2020). Y Kuşağının Yaşlı ve Yaşlılık Algısı. Ankara: Gazi Kitabevi
Birliği, Ekonomi ve Politika. Cilt 1. Tufan. İ., Durak. M. (Eds.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. 3-26
Bolat, Y. (2016). Sosyal değerleri ve değerler eğitimini anlamak. Akademik sosyal araştırmalar dergisi, 29(4), 322-348.
Boratav, P. N. (1984). Türk halkbilimi. 2. 100 soruda Türk folkloru:(inanışlar, töre ve törenler, oyunlar). İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Boratav, P. N. (1994). 100 soruda Türk folkloru (inanışlar, töre ve törenler, oyunlar). İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Boratav, P. N. (2003). Yüz Soruda Türk Halk Edebiyatı. İstanbul: Mas Matbaacılık A. Ş.
Boratav, P. N. (2007). Zaman zaman içinde. İstanbul: İmge, Kitabevi.
Bozkurt, Veysel (2011), Değişen Dünyada Sosyoloji, Temeller, Kavramlar,Kurumlar, Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa. Büyüköztürk, Şener, Kılıç-Çakmak, Ebru, Akgün, Özcan E., Karadeniz, Şirin, Demirel, Funda (2008), Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
Bozkuş, M. (1998).Türklerin İslamiyeti Kabülü ve Aleviliğin Türkler Arasında Yayılması. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (2), 409-418.
Brubaker, R.-Cooper, F.(2000)., Beyond ‘Identity’ Theory and Society, vol. 29, No. 1, Kluwer Academic Publishers, Printed in the Netherlands.
Bulut, S. (2019). Giresun Ġli ve Yöresi Ağızlarında Fındık. Mavi Atlas, 6(1), 205-232.
Burnakov, A. V.. Hakasların Geleneksel Dünya Tasavvurlarında Su İyesinin Dişil Başlangıcı.(Çev. Atilla Bağcı) Türk Dünyası, 2013, S. 36. ss. 9- 22.
Burnett, R. (2007). İmgeler Nasıl Düşünür? İstanbul:Metis Yayıncılık.
Büyükokutan, A. (2012). Muğla Yöresi Kadın Merkezli Geleneksel Uygulamalar ve İşlevleri. Konya: Kömen Yayınları.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (5. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (5. bs.). Ankara: Pegem Akademi.109.
Caferoğlu, A. (1993). Uygur Türkçesi Sözlüğü, s.218, İstanbul.
Cami, M., ve Karaismailoğlu, A. (2004). Baharistan.Ankara: Akçağ Yayınları.
Can, M. C., ve Başaran, Z. K. (2014). Kent markasi ve imajinin belirlenmesi: Rize örneği-. Öneri Dergisi, 11(42), 27-42.
Canatan, A. (2008a). Toplumsal değerler ve yaşlılar. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1(1), 62-71.
Canatan, A. (2008b). Sosyal Yönleriyle Yaşlılık. Ankara: Palme Yayıncılık.
Canatan, K. (2009). Aile Sosyolojisi: Konuları, Perspektifi ve Gelişim , Aile Sosyolojisi, ed. K. Canatan & E. Yıldırım, 15-25,İstanbul: Açılım Kitap
Canatan, K. (2011). Türk Ailesinin Tarihsel Gelişimi, Aile Sosyolojisi, ed. K. Canatan & E. Yıldırım, İstanbul: Açılım Kitap
Chen, H. (2010) Advertising And Generational Identity: A Theoretical Model. American Academy of Advertising Conference Proceedings. 132-140.
Cebecioğlu, E. (2009). Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Ağaç Kitabevi Yayınları. Basım, İstanbul.
Ceylan, H. Kırgız Toplumunda Yaşlılık Ve Yaşlının Sosyal Statüsü. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(4).
Ceylan, H., ve Öksüz, M. (2015). Sosyal hizmet lisans öğrencilerinin yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarının incelenmesi.Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 459-466.
Cıbıroğlu, Y. (2004). Kadın saçı: büyü ve" türban". Payel Yayınları.
Cicero, (1998). Yaşlılık ve Dostluk, Çev. Ayşe Sarıgöllü ve Türkan Tunga, İstanbul: Çağdaş Matbaacılık Yayıncılık.
Cihan, A. 1990, Kırşehir ve İlçeleri. Ankara: Özgün Matbaacılık.
Cin, A. (2015). Eski Türkçeden Günümüze Yaşlılıkla İlgili Kelimeler. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 5(1), 175-189.
Connerton, P. (1999), Toplumlar Nasıl Anımsar, çev.A.Şenol, İst. Ayrıntı Yay.
Çağbayır, Y. (2007). Orhun Yazıtlarından günümüze Türkiye Türkçesinin söz varlığı Ötüken Türkçe sözlük 3. İstanbul: Ötüken Yayınları.
Çağlar, A. F. (2019). Yaşamın amacı olarak yaşam: İnsanın bedensel ve zihinsel edinimlerine temel oluşturan" birincil güdü" ye dair bir araştırma (Doctoral dissertation, İstanbul Medeniyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Anabilim Dalı Felsefe Bilim Dalı).
Çalışkan, H. (2003). Gelin kaynana ilişkileri. İstanbul: Çelik Yayınları.
Çavuşoğlu, M. (1971). Necâti Bey dîvânı'nın tahlili. Millî Eğitim Basımevi.
Çay, A. (1985). Tunceli Mezartaşları ve Türk Kültüründeki Yeri. Türk Kültürü Araştırmaları, 23, 1-2.
Çelebioğlu, A. (1982). Türk ninniler hazinesi. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
Çelik S. (2010). Bireyi Tanıma Teknikleri. https://celiksuat.files.wordpress.com/2010/03/ rehberlikbolum-7.pdf . (Erişim Tarihi: 22.04.2018).
Çelik Ş. Ü. (2011). Sorularla Evliya Çelebi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
Çeribaş, M. (2004). Kadirli ve çevre folklorunda eski Türk inançlarının izleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Çeribaş, M. (2012). Kırgız Türklerinde Manasçılık Geleneği ve Manasçılar. Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.
Çerikan, F. U. Türk Atasözlerinde “Demir”in Anlamı ve İşlevselliği. TÜRÜK Uluslararası Dil Edebiyat ve Halk Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(13).
Çetin, C. (2008). Türk düğün gelenekleri ve kutsal evlilik ritüeli. Ankara Üniversitesi DTCF Dergisi, 48(2), 111-126.
Çetin, İ. (2002). Türk Mitinde Kut İyesi Kıdır ve Medeniyet Değişikliğinde Kıdır’dan Hızır’a Geçiş. Milli Folklor, 54, 30-34.
Çetin, İ. (2007). Türk kültüründe baba (baba)/ata geleneği. Milli Folklor, (76), 116
Çetinkaya, B. (2017). Kutadgu Bilig'de Kavramsal Metaforlar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 19 (2), 377-399.
Çınar, B.(2019). Taşlıcalı Yahya'nın Gazellerinde Yaşlılık. Türkoloji Dergisi, 23(1), 193-208.
Çınkır, Ş., Kepenekci, Y. K. (2003). Öğrenciler arası zorbalık. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi.
Çimen, D.(2011). Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Bağlamında Televizyon Reklamlarında Kadın RTÜK Uzmanlık Tezi, Ankara.
Çivitçi, Ş., ve Ağaç, S. (2009). Altmış yaş ve üzeri yaşlı kadınların giysi satın alma davranışları üzerine bir araştırma. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 2(1), 30-47.
Çobanoğlu, Ö. (1993). Türk kültür tarihinde su kültü. Türk Kültürü, (361), 288-298.
Çobanoğlu, Ö. (2000). Âşık tarzı kültür geleneği ve destan türü. Ankara: Akçağ Yayınları.
Çobanoğlu, Ö. (2001a). Ata. Türk dünyası edebiyat kavramları ve terimleri ansiklopedik sözlüğü (I. Cilt) (ss. 248-250). Ankara: AYK Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.
Çobanoğlu, Ö. (2003). Karşılaştırmalı atasözleri bağlamında Türk dünyası atasözlerinde sosyo-kültürel süreklilik ve değişme üzerine tespitler. Türkbilig, 4(5), 11.
Çobanoğlu, Ö. (2004a). Türk halk kültüründe tör/başköşe kavramı ve anlam yaratmadaki simgesel sürekliliği. Türkbilig, (7), 33-44.
Çobanoğlu, Ö. (2004b). Türk dünyası ortak atasözleri sözlüğü. Ankara: AYK Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.
Çobanoğlu, Ö. (2007). Türk dünyası epik destan geleneği. Ankara: Akçağ Yayınları.
Çobanoğlu, Ö. (2012). Halkbilimi kuramları ve araştırma yöntemleri tarihine giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
Çohaz, A.(2006).Yaşlılığa Genel Bakışhttp://www.gebam.hacettepe.edu.tr/yayınlar/yaslanankadin.pdf.
Çorbacı, Ç. (2000). Türk Masallarında Yardımcı İhtiyar Motifi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi.
Çoruhlu, Y. (2000). Türk islam sanatının ABC'si. Kabalcı Yayınevi.
Çoruhlu, Y. (2002). Türk mitolojisinin ana hatları. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Çoruhlu, Y. (2016). Eski Türklerin kutsal mezarları kurganlar-Orta ve İç Asya’nın erken devir Türk mezar mimarisi üzerine bir deneme-. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Dağ, A. (2016). Toplumsal cinsiyet bağlamında yaşlılık ve sosyal dışlanma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(28), 480-500.
Dağlı, Y. ve Kahraman, S. A. (2003) Evliya Çelebi Seyahatnamesi, İstanbul: YKY.
DALBAY, R. S. (2018). “KİMLİK” ve “TOPLUMSAL KİMLİK” KAVRAMI. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (31), 161-176.
Danış, M. Z. (2009). Türkiye’de yaşlı nüfusun yalnızlık ve yoksulluk durumları ve sosyal hizmet uygulamaları açısından bazı çıkarımlar.Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 20(1), 67-83.
Davarcı, M. (2008). Din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin öğrencilerin sosyalleşmesine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Deaux, K. (1984). From individual differences to social categories: Analysis of a decade’s research on gender. American Psychologist, 39(2), 105-116
Demir, I. Mizah Dergilerinde Yaş Ayrımcılığının Yeniden Üretimi. Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 1(1), 57-75.
Demirer, Ö., ve Bülbül, H. (2014). Kamu ve özel hastanelerde hizmet kalitesi, hasta tatmini ve tercihi arasındaki ilişki: Karşılaştırmalı bir analiz.
Demirsipahi, C. ,( 1975 ) Türk Halk OyunlarıTürkiye İs Bankası Kültür Yay. Ankara,
Demirsoy, A., Bozcuk A. (2017)., (1997) “Ölümün Evrensel Öyküsü” Geriatri I. , (Ed: Y. Gökçe Kutsal, M Çakmakçı ve S. Ünal) Kadin/Woman 2000, 3(2), 83.
Deveci, Ü. (2016).Fıkralarda Gülmeceyi Yaratan Karşıtlık. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 6(28), 1-16.
Dıykanbayeva, M.(1999). Kırgız Kültüründe Boz Üy. Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, (38), 217-226.
Dıykanbayeva, M., ve Atnur, G. (2016). Kırgızlarda atalar kültü. Konya: Kömen Yayınları.
Dilçin, C. (1983). Yeni tarama sözlüğü. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Dilek, İ. (1996). Altay Türklerinin atasözleri. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, (1), 107-121.
Dilek, İ. (2002). Altay Destanları. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Dilek, İ. (2007). Sibirya Türklerinde ateşle ilgili inançlar, törenler ve bazı efsaneler. bilig, (43), 33-54.
Dilek, İ. (2015). Türk mitolojisi. İ. Çapcıoğlu ve H. Beşirli (Ed.), Türk kültürü el kitabı (ss. 267-302). Ankara: Grafiker Yayınları.
Doğan, M. (2014).Sedat Veyis Örnek’i Anımsamak.Başkent Gazetesi, 12.
Doğrusöz, M. (2005). Kayseri ve Çevresinde Su ile İlgili İnanç ve Uygulamalar, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
Dönümcü, Ş. (2007). Yaşlılıkta Üretmek: Kendini Sürekli Yeniden Yaratmak. İzzet Baysal Üniversitesi Fizik Tedavi Yüksek Okulu.
Draaisma, D. (2016) Sıla Hasreti Fabrikası. (çev. D. Tunç) İstanbul: YKY
DPT(2007). Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı. Ankara,s.17.
Duben, A. (2002). Kent. Aile, Tarih, İstanbul: İletişim Yayınları.
Duben, A. (2018). Yaşlanma ve Yaşlılık Disiplinlerarası Bakış Açıları, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Duman, M. (2008): Makaleler: Eski Türkiye Türkçesinden Osmanlı Türkçesine, Kesit Yayınları, İstanbul.
Duman, M. (2017). Türk Halk Anlatmalarında Olumsuz Tipler–Mit, Destan, Halk Hikâyesi. EÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Duman, M.(2019). Sibirya’nın Sönen Işığı Yukagirler ve Masalları. Folklor Akademi Dergisi, 2(3), 600-604.
Dundes, A. (2003), “Halk Kimdir” (Çev. Metin Ekici), Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar, Milli Folklor Yayınları, Ankara, s. 1-30.
Dundes, A. (2005), “Folklor Nedir”, Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar-2, Geleneksel Yayınları, Ankara, s. 16-20.
Dura, C ve Atik, H. (2002), Bilgi Toplumu, Bilgi Ekonomisi ve Türkiye, 1. Baskı, Literatür
DURAK, İbrahim ve Atilla YÜCEL (2010), “Ahiliğin Sosyo-Ekonomik Etkileri ve Günümüze Yansımaları”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 151-168.
Durkheim, E. (2005). Dini Hayatın İlkel Biçimleri. (F. AYDIN, Çev.) İstanbul: Ataç Yayınları.
Durkheim, E., (1949).( Meslek Ahlakı), Çev : Mehmet Karasan, Ankara: M.E.B. Yayınları.
Dursun, A. (2011), Dede Korkut Hikâyelerinde Halk Hukuku”Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/4 Fall 2011, s. 107-122.
Dülger, E. (2006). Evliya Çelebi Seyahatnamesindeki büyü, sihir ve falın halkbilimi açısından değerlendirilmesi (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Eker, G. Ö. (2000). “Türk Düğün Geleneği İçinde Karakeçili Türk Düğününün Ritüel Açıdan Değerlendirilmesi”, Milli Folklor, S. 46, ss.92-100.
Eker, G. Ö. (2014). İnsan kültür mizah. Ankara : Grafiker Yayınları.
Eker Öğüt, G. (2014). Milli Kimliğin İnşasında Sözün Gücü: 1. Dünya Savaşı’nda Propaganda Aracı Olarak Kültür ve Propagandistleri. Uluslararası I. Dünya Savaşı’nın 100. Yılı Sempozyumu. Bitlis.
Ekici, M. (2013a). 100. Yılında Türk Halkbilimi Çalışmaları ve Türkiye Kültür Politikalarına Eleştirel Bir Bakış”. Milli Folklor, 99, 1-12.
Ekici M ve Fedakar P.(2013b).”Ege Üniversitesi Deneyimlerle Somut Olmayan Kültürel Mirası Yaşatarak Koruma.”Milli Folklor, s.55-60.
Elçin, Ş. (1997) “Halk Edebiyatı Araştırmaları”, C. I, Ankara.
Eliade, M. & Couliano, I. P. (1997). Dinler tarihi sözlüğü. (A. Erbaş, Çev.). İstanbul: İnsan Yayınları.
Eliade, M. (1991). Kutsal ve dindışı. (M. A. Kılıçbay, Çev.). Ankara: Gece Yayınları.
Eliade, M. (2001). Mitlerin özellikleri. (S. Rifat, Çev.). İstanbul: Om Yayınevi.
Eliade, M. (2003). Dinler tarihine giriş. L. Arslan (Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Eliade, M. (2006). Şamanizm İ. Birkan (Çev). 2. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi.
Eliade, M., ve Rifat, S. (2001). Mitlerin özellikleri. Om Kitabevi.
Elias, N. (2002). Uygarlık Süreci: Sosyo-Oluşumsal ve Psiko-Oluşumsal İncelemeler Cilt: 1, Çeviren: Ender Ateşman, İstanbul: İletişim Yayınları.
Emiroğlu, K. (2009b). Maske. K. Emiroğlu ve S. Aydın (Ed.), Antropoloji sözlüğü (s. 576). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Emiroğlu, K. ve Aydın S. ( 2003). Antropoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Emiroğlu, M. (1984). Bolu yöresi yer adları. Türk Yer Adları Sempozyumu Bildirileri (11-13 Eylül 1984) Milli Folklor Araştırmaları Dairesi Yay, (60), 151-200.
Engin, İ. (1990) Kültür- Kişilik İlişkisi. Ankara Üniversitesi DTCF Dergisi. C 33, s.171-176.
Er, D. (2009). Psikososyal açıdan yaşlılık. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(11), 131-144
Erdentuğ, N. (1969). Sosyal Adet ve Gelenekler, Ankara: Kültür Bak.
Erdoğan, İ.(1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış. Dönence İstanbul: Basım ve Yayın Hizmetleri.
Eren, Abdullah (2004), Şeyhülislam Yahya Divanı’nın Tahlili, Atatürk Üniversitesi SBE Doktora Tezi.
Ergin, M. (2009). Dede Korkut Kitabı I, Giriş-Metin-Faksimile, II. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Ergin, M. (2005). Orhun Abideleri (35. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Erginer, G. (1984), Uşak Halk Takvimi Halk Meteorolojisi, Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Dairesi Yayınları: 58, Gelenek Görenek İnançlar Dizisi: 1, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
Ergun, M. (2000). Türk ağaç kültü inancının Dede Korkut Hikâyelerindeki yansımaları. Milli Folklor, (47), 22-30.
Ergun, M.(1999). Balıkesir’de Ağaç Kültü. I. Balıkesir Kültür Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Yayınları, 413- 417.
Ergun, P. (2004). Türk Kültüründe Ağaç Kültü, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay.
Erkul, A. (2002). Eski Türklerde Evlenme Gelenekleri. Türkler Ansiklopedisi, 3, 58-66.
Eröz, Mehmet, (1990), Türkiye'de Alevîlik ve Bektaşîlik, Ankara
Ersoy, R. (2002). Türklerde ölüm ve ölü ile ilgili rit ve ritüeller. Milli Folklor, 14, 54.
Ersoy, R. (2007). Kadın Kamlar'dan Göçerevli Türkmenler'de "Ebelik" Kurumu'na Dönüşüm. Türkbilig/Türkoloji Araştırmaları Dergisi, C.8 (13), 60-71.
Ertürk, A. (2017). Edib Ahmet B. Mahmud Yükneki’nin Atabetü’l Hakayık adlı eserinin sosyal bilgiler öğretim programında yer alan değerler açısından incelenmesi (Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Eryavuz, A. (2006). Çocuklukta Algılanan Ebeveyn Kabul Reddinin Yetişkinlik Dönemi Yakın lişkileri Üzerindeki Etkileri (Doctoral dissertation, Doktora Tezi). Ege Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, zmir).
Esin, E. (2001). Türk kozmolojisine giriş. Ankara: İstanbul Yayınevi.
Esirgen, B. (2007). Türk Destanlarında Bilge Adam Tipi Üzerine Bir İnceleme. TC Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli.
Featherstone, M. (1999).“The Body in Consumer Culture”, The BodSocial Process and Cultural Theory, Edited by: Mike Featherstone, Mike Hepworth, Bryan S. Turner.
Fedakar, P. D. (2008). Karakalpak Efsaneleri (inceleme-metinler). Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Fedakar, P. D. (2008). Karakalpak Efsaneleri (inceleme-metinler). Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Felek, Ö. (2007), Fehîm-i Kadîm Dîvânı’nın Tahlîli, Fırat Üniversitesi SBE Doktora Tezi.
Fordham, F., (2004 Psikolojisinin Anahatları, Çev. Aslan Yalçıner, İstanbul: SAY yayınları.
Frazer, J. G. (1992). Altın dal dinin ve folklorun kökleri II. (M. H. Doğan, Çev.). İstanbul: Payel Yayınları. (Özgün eser 1890 yılında yayımlandı).
GEBAM (2001), Yaşlılıkta Kaliteli Yaşam. Hacettepe Üniversitesi Geriatrik Bilimler Araştırma ve Uygulama Merkezi.
Geçtan, E. (1990). Varoluş ve psikiyatri. Remzi Kitabevi.. (1989). Çağdaş Felsefe: Kant. Çev. Aziz YARDIMLI.
Gerçek, S. N. (1939), Atalar Sözü, İstanbul: Kanaat Kitabevi.
Giddens, A. (2005). Sosyoloji,(çev: Cemal Güzel). Kırmızı Yayınları, İstanbul.
Gomeç, S. (1996). Kagan ve katun. Tarih Araştırmaları Dergisi, 18(29), 81-90.
Goode, W. J., Hatt, P. K., ve Keleş, R. Y. (1973). Sosyal bilimlerde araştırma metodları. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
Goody, J. (2009). Sözlü kültür. Milli Folklor, 83, 128-132.
Gök, H.(2019).Türkiye’de Yaşlılık Olgusu Yaşlılara İlişkin Tutumların Kültürel Temelleri Üzerine Bir Alan Araştırması Van-Muğla örneği. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Van..
Gökalp, Z. (1976). Türk töresi. (H. Dizdaroğlu, Haz.). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Gökalp, Z. (1997a). Türkçülüğün Esasları (5. bs.). İstanbul: İnkîlap Kitabevi.
Gökalp, Z. (1997b). Millet nedir?. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 1(3), 146-154.
Gökçe Kutsal, Y. (2003). Yaşlanan dünya, yaşlanan toplum, yaşlanan insan. Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni, 24(3-4), 1-6.
Göktaş, E. (1999). Osmanlı Döneminde Kahvehaneler, Kıraathaneler ve Bunların İşlevleri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 11.
Gökyay, Orhan Ş. (2007). Dedem Korkudun Kitabı. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Gönüllü Taşkesen C. Kırsal ve kentsel alanda yaşlanma, yaşlılık ve yaşlılar: Denizli ili örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2017;4 (1).
Görgün Baran, A. (2005). Yaşlı ve Aile Araştırması: Ankara Örneği. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları Genel Yayın No: 127
GÖRKEM, İ. (2001), Türk Edebiyatında Ağıtlar-Çukurova Ağıtları- (İnceleme-Metinler), Ankara: Akçağ Yayınları.
Gullette, M. M. (2013). Kültürle yaşlanmak. (I. Yıldız, çev.). İstanbul: Babil.
Gumilëv, L. N. (2002). Eski Türkler. (D. A. Batur, Çev.). İstanbul: Selenge Yayınları.
Gülensoy, T. (1989). Orhun’dan Anadolu’ya Türk damgaları (damgalar, imler, enler). İstanbul: Türk Dünyası AraştırmalarıVakfı.
Günay, U. (2011), Türkiye’de âşık tarzı şiir geleneği ve rüya motifi. Ankara: Akçağ Yayınları.
Günay, U. (2011). Elazığ Masalları ve Propp Metodu.Ankara: Akçağ yay.
Günay, Ü. ve Güngör, H. (2003). Başlangıçlarından günümüze Türklerin dinî tarihi. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Gündüz, A. (2012). Tarihi süreç içerisinde Türk toplumunda ve devletlerinde kadının yeri ve önemi. International Journal of Social Science, 5(5), 129-148.
Güneş, A. (2009). Oğuz grubu Türk kahramanlık destanlarında kadın. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Güney, E. C., Emrah, E., ve Güney, Ç. E. (1958). Erzurumlu Emrah: hayatı ve şiirleri. İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası.
Güngör, E. (2010). Kültür değişmesi ve milliyetçilik. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Güngör, H. (2007). Geleneksel Türk dininden Anadolu’ya taşınanlar. Yaşayan eski Türk inançları bilgi şöleni: Bildiriler (s. 1-6). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınları.
Güngör, H. (2013). Türk dünyasında dini ve politik bir fenomen olarak Tanrıcılık=Tengriyanstvo. Turkish Studies, 8(9), 63-70.
Güngör, İ. H., Ekşi, H., & Arıcak, O. T. (2012). Genç yetişkinlerde değer tercihlerinin narsistik kişilik özellikleri yordaması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1271-1290.
Gürsoy N., E. ve Duranlı, M. (1999). Altayca-Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Gürsoy-N. E. (2015). Altay Destanı Maaday-Kara. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Güven, S. (2000), “Yaşlılıkta Aile İlişkileri”, Toplum ve Sosyal Hizmet, Sayı:1,ss.92-99. Hacettepe Üniv. Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınları, Ankara.
Halıcı, F. (1992). Âşıklık geleneği ve günümüz halk şâirleri: güldeste. Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Hardacre, H.(1986–1987), Ancestors, Ecyclopedia of Religion, (ER),Ed. Mircea Eliade, (1), ss. 263-268
Harlak, Hacer, (2000), Önyargılar, Psikososyal Bir İnceleme, İstanbul: Sistem.
Hawkins, MJ. (1996). College students' attitudes toward elderly persons.
Educational Gerontology
Helimoğlu M. H. (2002). Masallar ve eğitimselişlevleri. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara,
Helman, C. G. (2005), “Cultural aspects of Time and Ageing”, 2005 European Molecular Biology Organization Reports, vol. 6, Special Issue, http://www. ncbi. nlm. nih. gov/ pmc/articles/PMC1369268/pdf/6-7400402. pdf , e. t:10/07/2015
Heyet, C. (1996). “Türklerin Tarihinde Renklerin Yeri”. Nevruz ve Renkler. Haz. Sadık Tural ve Elmas Kılıç. Ankara: TDK Yay. 55-61.
Horton , Sean., Baker, J. &Deakin, J. M. (2007) Stereo Types Of Aging: Their Effects On The Health Of Seniors İn North American Society. Educational Gerontology, 33(12), 1021-1035
Irmak, Y. (2018). Bingöl Halk İnançları ve Uygulamaları. Dil ve Edebiyat Araştırmaları, 17(17), 191-222.
İbrayev, Ş. (1998). Destanın Yapısı. Ankara: AKM Yayınları.
İçli, G. (2008). Yaşlılar ve yetişkin çocuklar. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1(1), 29-38.
İçli, A. (2012). Yaratılışın Öyküsü Olarak Mevlid: Mevlid Ve Mitoloji İlişkisi. Electronic Turkish Studies, 7(3).
İmamoğlu, A. (2010). Bazı Psikanalistlere Göre Rüyanın İnsan Hayatındaki Rolü. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (SAUIFD), 12(22), 21-47.
İnan, A. (1976). Eski Türk dini tarihi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
İnan, A. (1986). Tarihte ve bugün Şamanizm materyaller ve araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
İnan, A. (1992). Makaleler ve incelemeler (II. Cilt). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi .
İnan, A. (1998). Makaleler ve incelemeler (I. Cilt). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
İsmail H. (1974), Türk Atalar Sözü Hazinesi, İstanbul: Ülker Yayınları.
İşankul, C. (2010). Rüya ve Bilmece. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 10(1), 91-98.
Jenkins, K. (1997). Tarihi Yeniden Düşünmek, (Çev. Bahadır Sina Şener), Ankara: Dost Kitabevi
Johansen, U. (2005). Yörüklerin yayla hayatı (Vol. 3027). TC Kültür ve Turizm Bakanlığı.
Jumabaev, M. (2006). Kırgız Gelenek ve İnanışlarında Dini Ritüeller, Ankara Üniv. Sos. Bil. Ens.(Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Jung, C. G. (1997), “Analitik Psikoloji” (Çev: Ender Gürol) Payel Yayınları, İstanbul.
Jung, C.G. (2009). Dört Arketip (3. Baskı). (Z. A. Yılmazer, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Kaçalin, M. S. (2006). Dedem Korkut’un Kazan Bey Oğuz-nâmesi. İstanbul: Kitabevi.
Kadirzade, K. İ. (2005), Âdetler, İnançlar ve Türklerin Soy Kütüğü Meselesi (Çev. Ahmet DOĞAN), Ankara: Akçağ Yayınları.
Kafesoğlu, İ. (1980). Eski Türk dini. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Kafesoğlu, İ. (1992). Atalar kültü. Türk dünyası el kitabı (coğrafya-tarih) (I. Cilt) , (ss. 212-215). Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
Kafesoğlu, İ. (2011). Türk millî kültürü. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Kagitcibasi, C. (1988). Türkiye’de kadının statüsü: Kültürlerarası perspektifler [Women’s status in Turkey: Cross-cultural perspectives]. A. Berktay (Ed.), 75, 143-154.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1990). İnsan aile kültür (3. Baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2014). Kültürleşme ve aile ilişkileri. Türk Psikoloji Yazıları, 17(34), 120-127.
Kalafat, Y. (1995). Doğu Anadolu'da eski Türk inançlarının izleri (No. 112). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.
Kalafat, Y. (2001). Türk kültürlü halklarda Hz. Hızır’dan Sultan Nevruz’a. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalafat, Y. (2002). Sivas Yöresi Örnekleri ile Türk Halk İnançlarında Aşermek/Yeriklemek. Türklük Bilimi Araştırmaları, (10).
Kalafat, Y. (2004a). Anadolu’da ulu kadın kişiler ve halk inançları. Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, (32), 37-54.
Kalafat, Y. (2006). Balkanlar'dan Uluğ Türkistan'a Türk halk inançları. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalafat, Y. (2008). Dedem Korkut Daş Oğuz Elleri. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalafat, Y. (2011). Türk kültürlü halklarda ölüm. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalafat, Y. (2012a). Türk kültürlü halklarda mitler. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalafat, Y. (2012b). Anadolu kültür coğrafyasında erenler. Ankara: Berikan Yayınevi.
Kalaycı, I. (2015). Yaşlılık Statüsü, Rolleri Açısından Yaşlıların Toplumsal Beklentileri ve Sorunları: Isparta Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi: Isparta.
Kalaycıoğlu, S., Tol, U. U., Küçükural, Ö., & Cengiz, K. (2003). Yaşlılar ve yaşlı yakınları açısından yaşam biçimi tercihleri. Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, 5, 7-31.
Kaldar, Ü. (2008). Adana ili Yumurtalık ilçesi halk kültürü ve edebiyatı üzerine bir inceleme (Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Kalınkara, V. (Ed.). (2004). Yaşlılık: Disiplinler Arası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler. Denizli: Odak Yayınları.
Kalınkara, V., ve Özkaya, K. (2011). Yaşlanan Dünya ve Türk Kültüründe Yaşlı, 16. Uluslararası Türk Kültürü Sempozyumu, 509-519.
Kalınkara, V. (2016). Temel Gerontoloji Yaşlılık Bilimi (s. 7-8). Ankara: Nobel Yayınları.
Kalyoncu, N., Özata, C. (2009). “Sözlü Aktarım Geleneği Bağlamında Çalgı Öğretimi: Bolu İli Örneği.” Z. Dilek et al. (Ed.): 38. ICANAS, International Congress of Asian and North African Studies, (=Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları: 9/1), Cilt: I, 417 Ankara.
Kandemir, S. (1934). Coğrafya Bakımından Köy. Ülkü Mecmuası. S. 14
Kanter, M. F. (2005). Dede Korkut Hikâyelerinin Arketipsel Sembolizm Yöntemiyle Çözümlenmesi. Arayışlar Dergisi, 14.
Kaplan, M.(1998), Edebiyatımızın içinden, Dergâh Yayınları, 2. Baskı, İstanbul.
Kaplan, M. (1996). Türk Edebiyatı Üzerinde Araştırmalar; Tip Tahlilleri, Dergah Yay., İstanbul.
Kaplan, M. (1996) ; “Türk Destanında Alp Tipi”, Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar, Dergâh Yayınları, İstanbul.
Kara, M. (1998). Türkmen Türkçesi ve Türkmen Edebiyatı Üzerine Araştırmalar. Ankara: Akçağ Yayınları.
Karaca, F. (2016). Dini gelişim psikolojisi. Trabzon: Eser Ofset Matbaacılık..
Karadavut, A. (1996). , Arap Dilinde Rivayet, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Karademir, F. (2007). Kalıp kullanımları bakımından Türk halk bilmeceleri. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 7(2), 103-132.
Karadeniz, O. ve Öztepe, N. D. (2013). “Türkiye” de Yaşlı Yoksulluğu”, Çalışma ve Toplum, 3, 77-102.
Karagözlü, V. (2012). Arketipsel Sembolizm Bağlamında Mihr Ü Vefâ Mesnevisinin İncelenmesi. Electronic Turkish Studies, 7(1).
Karan, M. A. (2007). Biyolojik, Psikolojik ve Sosyal Açıdan Yaşlanma. Yaşlılık Dönemi Ve Problemleri, Ensar Neşriyat, İstanbul.
Karca, R., & Hamit, Z. K. (1954). Karaçay—Malkar Türklerinde Hayvancilik ve Bununla Ílgili Gelenekler. Ankara: Turk tarih kurumu basma evi, 150.
Karşılaştırmalı Türk lehçeleri sözlüğü I. (1991). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Kartaeva, T. ve Habijanova, G. (2017). Kazak kültüründe Nevruz ve Nevruznâme bayramı ritüelleri, özellikleri. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, (82), 107124.
Kasapoğlu, A. (1999),Sağlık Sosyolojisi:Türkiye’den Araştırmalar, Sosyoloji Derneği Yay. Ankara
Kaşgarlı Mahmut (1985a). Divanü Lûgat-it-Türk tercümesi (I. Cilt). (B. Atalay, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kaşgarlı Mahmut (1985b). Divanü Lûgat-it-Türk tercümesi (II. Cilt). (B. Atalay, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kaşgarlı Mahmut (1985c). Divanü Lûgat-it-Türk tercümesi (III. Cilt). (B. Atalay, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım
Katz E., (1999). Hasat Zamanıdır Yaşlılık, Çev. Şen Süer Kaya, Anahtar Kitaplar Yayınevi, İstanbul.evi.
Kaya, D. (2014). Türk Dünyası Ansiklopedik Türk Halk Edebiyatı Kavramları ve Terimleri Sözlüğü, Ankara: Akçağ Yayınları
Kaya, G. (2010). Mihrî Hâtun Divânı’nın Tahlili, Fırat Üniversitesi SBE YL Tezi.
Kaya, M. (2007). Mitolojiden efsaneye Türk mitolojisinin Türkiye’deki efsanelerde izleri. Ankara: Bağlam Yayıncılık.
Keleş, E.(2014)., 19. Yüzyılın İlk Yarısında Muğla’da Evlilik Kurumu, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, C.XXI, S.1, Ankara 2014, s.183-202.
Keskin, U. (2018). Suat ÖZKAN’ın bakış açısından yaşlılık olgusu. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 92.
Keykavus (2008). Kabusname.(Haz. Hasan Ahmet Gökçe), İstanbul: Lacivert Yayıncılık.
Kırımlı, Y. (2010). Yetişkin olmaya ilk adım “sünnet”.
Kırşehir Valiliği, 1938, Kırşehir İl Yıllığı Kırşehir: Vilayet Basımevi.
Kırşehir Valiliği, 1993, Kırşehir İl Yıllığı. Ankara: Erk Yayıncılık.
Kırşehir Valiliği, 1998, Kültür Şehri Kırşehir (1923-1998 75. Yıl). Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Kırşehir Valiliği, http://www.kirsehir.gov.tr/ Erişim tarihi 11.06.2019
Koca, S. (2002). Eski Türklerde devlet geleneği ve teşkilatı. H. C. Güzel, K. Çiçek ve S. Koca (Ed.), Türkler Ansiklopedisi (II. Cilt) (ss. 823-844). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Koca, S. (2012). Kutadgu Bilig’de ‘Hükümdar, Vezir ve Sûfî tipleri’nin tanıtılmasında ve bu tiplerin temsil ettikleri fikirlerin açıklanmasında metaforların rolü. Gazi Türkiyat, (10), 6379.
Koca, S. K. (2004). Türk kültüründe ongunlar ve semboller. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Koç, Adem (2016). “Eşikteki Mücadele: Anadolu Düğünlerinde Kaynana-Kaynata Güreşi”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C.9, S. 42, s. 252-274.
Koçak, A. & Terkan, B. (2010). Medya ve Yaşlılar: Yaşlıların Medya İzleme Davranışları ve Motivasyonları. Konya: Çizgi Kitabevi.
Koçak, A. (2005). “Sözlü Kültür Ortamından Elektronik Kültür Ortamına Menkıbeler: Mehmed Emin Tokadi Örneği”. Hacı Bektaş Velî, 35: 273-284.
Koçak, C., ve Büyükgönenç, L. (2003). TOPLUMDAKİ BİREYLERİN ÇOCUK İSTİSMARI VE İHMALİNE YÖNELİK BİLGİ VE GÖRÜŞLERİ. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 89-104.
Koçman, A. (2006). Yaşlılıkta Bakıma Muhtaçlık ve Bakım Güvencesi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 2.
Konak, A., ve Çiğdem, Y. (2005). Yaşlılık olgusu: Sivas huzurevi örneği. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(1), 23-63.
Korkmaz, Esat (2016), Eski Türk İnançları ve Şamanizm Terimler Sözlüğü, Anahtar Kitaplar Yayınevi, İstanbul.
Korkmaz, N. (2014), “Türkiye’de Yaşlılık ve Sosyal Politika- Yaşlılık Politikadan Ayrı Düşünülebilir mi?”, Küreselleşme ve Yaşlılık Eleştirel Gerontolojiye Giriş (İç.), (Der.: Nilüfer Korkmaz, Suzan Yazıcı), Ütopya Yayınları, Ankara.
Koşay, H. Z. (1944). Türkiye Türk Düğünleri Üzerine Mukayeseli Malzeme. Ankara.
Köksal, H. (2006). Türk destanlarında bazı ortak motifler. H. C. Güzel, K. Çiçek ve S. Koca (Ed.), Türkler Ansiklopedisi (III. Cilt) (ss. 584-596). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Köksal, Hasan (1984), Battalnamelerde Tip ve Motif Yapısı, Ankara
Köprülü, F. (1962). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar, DİB Yay.
Kulaksızoğlu, Işın Baral, Yücel, Nurullah, Akyüz, Hatice Kübra, Ekşioğlu, Nur Ravza (Ed.) (2012) Yaşlıya Psikolojik Destek El Kitabı, İBB Basımevi, İstanbul
Kumartaşlıoğlu, S. (2012). Türk kültüründe ateş ve ocak kültü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Kúnos, I., Yener, G., & Pagony, W. (1991). Türk masallar. Engin Yayıncılık.
Kurtlu, Y., ve Koçak, B. (2015). Halk Anlatılarının Epik Kuralları Işığında Bir Destan İncelemesi. Current Research in Social Sciences, 1(1).
Kurtoğlu, R., Sönmez, A.T., ve Temiz, S. (2016) Tüketicilerin Yaş Kuşaklarına Göre WOM Hakkındaki Değerlendirmeleri. Eurasian Business & Economics Journal, Vol. s.2, 416-430
Kuru, A. G. (2016). Türk ailesinde karakter ve otorite: Bir toplumsal tip olarak kaynana ve kaynanalık rolü üzerine bir araştırma . Konya : Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
Kurumu, T. D. (1995). Tarama sözlüğü. Ankara: TDK.
Levy, B. R., ve Myers, L. M. (2004). Preventive health behaviors influenced by self-perceptions of aging. Preventive Medicine, 39(3), 625-629.
Longman, P. (2004). “The Global Baby Bust”, Forreign Affairs, 83 (3): 64-79.
Lvova, E. L., Oktyabrskaya, İ. V., Sagalayev, A. M., & Usmanova, M. S. (2013). Güney Sibirya Türklerinin Geleneksel Dünya Görüşleri: Kâinat ve Zaman, Nesneler Dünyası. Çev. Metin Ergun). Konya: Kömen Yayınları.
Maden, S. (1990), Simgeler, Simavi Yayınları, İstanbul, (ss. 1-2).
Malinowski, B. (1998). İlkel toplum. (Çev: H. Portakal), Ankara: Öteki Matbaası.
Marshall, G. (1990). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev.: O. Akınhay ve D. Kömürcü), Ankara: Bilim ve Sanat.
Temir, A. (1986). MOĞOLLAR’IN GİZLİ TARİHİ, çev. Ahmet Temir, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara
Mollahaliloğlu, S., Uğurlu, F. G., Kalaycı, M., ve Öztaş, D. (2015). Geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarında yeni dönem. Ankara Medical Journal, 15(2).
TATÇI, M. (2008). Yunus Emre Divanı, Tenkitli Metin. H Yayımları, İstanbul.
Nadirof, İ. (1996). İdil-Ural tatarlarında Nevruz Bayramları. Çev: Alsu kamalieva-Mustafa kalkan, Türk Dünyasında Nevruz Bilgi Şöleni Bildiri Kitabı,(Yay Haz. Sadık Tural, Elmas Kılıç), Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara, 293-299.
Nahya, Z. (1984). Geleneksel Türk kültüründe tatlı. Başbakanlık.
Naskali, E. G.,ve Duranlı, M. (1999). Altayca-Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Deveci, Ü. (2017). Nasreddin Hoca Fıkralarından Nasreddin Hoca Karikatürlerine Medyalararasılık. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 6(32), 1207-1223.-104.
Necati, Ş. (1940). Soma’da Yağmur Duası. Halk Bilgisi Haberleri, (108), 297-299.
Nirun, N. (1994). Sistematik sosyoloji yönünden aile ve kültür. Atatürk Kültür Merkezi.
Ocak, A. Y. (1990). Kültür tarihi kaynağı olarak Menâkıbnâmeler (metodolojik bir yaklaşım). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Ocak, A. Y. (1996). Türk sufîliğine bakışlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ocak, A. Y. (2007). Alevî ve Bektaşî inançlarının İslâm öncesi temelleri. İletişim Yayınları.
Oğuz, M. Ö. (2002). Boz atlı Hızır-ren geyikli Noel Baba ikileminde Türklerde Yılbaşı. Küreselleşme ve uygulamalı halkbilimi (ss. 77-93). Ankara: Akçağ Yayınları.
Oğuz, M. Öcal. (2009). Somut Olmayan Kültürel Miras Nedir? Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
Oğuz, M.Ö.(2014). Çağdaş Kentte Bir Yeniden Canlandırma Örneği:Çiğdem Günü, Milli Folklor Dergisi,Yıl:26,101:25-39.
Okoye UO and Obikeze DS. Stereotypes and perceptions of the elderly by the youth in Nigeria: Implications for socialpolicy. The Journal of Applied Gerontology. 2005; 24(5):439-52.
Onat, T. Emerk, K., ve Sözmen, E. Y. (2002). İnsan biyokimyası. Palme Yayıncılık, 666.
Onat, Ü. (2000). Yaşlılık ve sağlıklı yaşlanma. Sosyal Hizmetler Yüksekokulu.
Ong, W. J. (1995). Sözlü ve yazılı kültür sözün teknolojileşmesi. (S. Postacıoğlu Banon, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Orkun, H. N. (1986). Eski Türk Yazıtları (Vol. 1). Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Ögel, B. (1993). Türk mitolojisi (kaynakları ve açıklamaları ile destanlar) (I. Cilt). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Ögel, B. (1995). Türk mitolojisi (kaynakları ve açıklamaları ile destanlar) (II. Cilt). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Öger, A. (2007). Uygur efsanelerinde lokman hekim. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 7(1), 79-95.
Öger, A. (2012). Uygur Türklerinin doğum adetleri. Turkish Studies, 7(1), 1679-1694.
Öger, A. ve İnayet, A. (2013). Uygur Türklerinde ölüm ile ilgili inanış ve adetler. Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi, 1(2), 49-64
Öger, A., ve Altın, K. Y. (2016). UYGURLARDA ŞAMANİZMDEN İSLAMA KÖTÜ RUHLARIN DÖNÜŞÜMÜ. Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi, (7), 14-25.
Önal, M. N. (1998). Romanya/Dobruca Türkleri ve mukayeseleriyle doğum evlenme ve ölüm âdetleri (Vol. 2111). TC Kültür Bakanlığı.
Önal, M. N. (2003). Dağ kültü, eren kültü ve şenliklerinin Muğla’daki yansımaları. bilig, (25), 99-124.
Önal,M. N. (2003). Muğla Masalları. Muğla: Muğla Üniversitesi Yayınları.
Önal,M. N. (2005). Muğla Efsaneleri. Muğla: Muğla Üniversitesi Yayınları.
Örgütü, D. S. (2003). The World Health Report 2003. NLM Classification: WA, 540.
Örnek, S. V. (1971a). Anadolu folklorunda ölüm. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Örnek, S. V. (1971b). Etnoloji sözlüğü. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları.
Örnek, S. V. (1973). Budunbilim terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Örnek, S. V. (2000). Türk Halkbilimi, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Özalp, A. (1992). Elbistan Ağzı & Çiçek Köyü Örneği (Kelimeler-Deyimler), Özgü Yay., Elbistan 2008.
Özarslan, M. (1998). Oğuz Kağan Destanı’nda tarihî, dinî, beşerî ve tabiatüstü unsurlar. Folkloristik: Prof. Dr. Dursun Yıldırım Armağanı (ss. 424-438). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Matbaası.
Özarslan, M. (2003). Türk kültüründe ağaç ve orman kültü. Türkbilig, (5), 94-102.
Özbay, F. (2015). Dünden Bugüne Aile, Kent, Nüfus. İstanbul: İletişim.
Özdemir, H. (2003). Dede Korkut’un kişiliği ile ilgili efsaneler. Türkoloji Dergisi, 16(2), 23-33.
Özdemir, L., Koçoğlu, G., Sümer, H., Nur, N., Polat, H., Aker, A., & Bakıcı, Z. (2005). Sivas il merkezinde yaşlı nüfusta bazı kronik hastalıkların prevalansı ve risk faktörleri. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 27(3), 89-94.
Özdemir, M. (2013) Aşk ve Kahramanlık Konulu Türk Halk Hikâyelerinde Düşman Tipi Üzerine Bir Araştırma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun.
Özdemir, N. (1997). Türkiye’de Cumhuriyet dönemi çocuk oyunlarının halkbilimi açısından incelenmesi I. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Özdemir, N. (1999). Eğlence kavramı ve Hıdırellez kutlamaları. Milli Folklor, (42), 3138.
Özdemir, N. (2006). Türk Edebiyatı ve Medya. Milli Folklor, 70(2006), 7-21.
Özdemir, N. (2009). TURİZM VE EDEBİYAT. Milli Folklor, 21(82).
Özdemir, N. (2012). Kültür ekonomisi ve yönetimi (seçki). Ankara: Hacettepe Yayıncılık.
Özdemir, N. (2015). Türk Halk Kültürü. Türk Kültürü El Kitabı.
Özdemir, N. (2017). Kültür bilimi ve yönetimi. Ankara: Grafiker Yayınları.
Özdinçer, F. (2011). Anadolu Köy Seyirlik Oyunlarının Gösteri Danslarına Dönüştürülmesinde Yöntem Önerisi ve Bir Uygulama Örneği, Dokuz Eylül Üniversitesi
Özer, A., ve Dinçer, Ö. (2019). Moda ilgilenimi ve yenilikçiliğin, giyim satın almada İnternet kullanımı üzerine etkisinin incelenmesi. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 10(2), 41-62.
Özgüven, İ. E. (2011). Bireyi Tanıma Teknikleri (7. Baskı). Ankara: PDREM yayınları.
Özkan M. (2017). Yaşlılarda mekân aidiyeti. Yaşlılık ve mekân ilişkisine sosyolojik bakış. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi.
Özkul, M., ve Kalaycı, I. (2015). TÜRKIYE'DE YASLILIK ÇALISMALARI/AGING STUDIES IN TURKEY. Sosyoloji Konferanslari, (6), 259.
Özmen, Ş. Y. (2013). Türk Kültüründe Yaşlının Yeri Ve Medyayla Yaşlılığın Değişen Konumu. Milli Folklor, 25(100).
Özmete E, Hussein S. 2017. Türkiye’de yaşlı bakım hizmetleri raporu: Avrupa’dan en iyi uygulama örnekleri ve Türkiye için bir model tasarımı. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
Özön, M. N. (1956). Atasözleri, İstanbul.
Özön, M. N. (1956). Atasözleri, İstanbul: Inkılap Kitabevi
Özturan, H. A. (2009). Maraş Merkez Ağzı ( Kelimeler, Deyimler, Atasözleri, Dualar...) Kahramanmaraş, Ukte
Özturan, H. A. (2014). Maraş Merkez ağzında Kullanılan Deyimler, Kahramanmaraş, Ukte
Öztürk, C. (2009). Sosyal bilgiler: Toplumsal yaşama disiplinlerarası bir bakış. C. Öztürk (Ed., pp. 1-31). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Öztürk, Ö. (2009). Folklor ve mitoloji sözlüğü. Ankara: Phoenix Yayınevi.
Pala, S. (2015). Evlilik sitesi kullanıcılarının karakteristikleri ve kullanım motivasyonları (Doctoral dissertation, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Palmore, E. B. (1990). Ageism: Negative And Positive. New York: Springer.
PROPP, V. (2011). Masalın Biçimbilimi. (Çev. Mehmet RifatSema Rifat). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Radloff, W. (1995). Manas Destanı. (E. Gürsoy-Naskali, Haz.). Ankara: Türksoy Yayınları.
Rakhman, A., Yalçın, S., & Emet, E. (1996). Uygur folkloru (Vol. 3). TC Kültür Bakanlığı
Rasonyi, L.(1996). Tarihte Türklük, TKAE Yayınları, Ankara.
Reed, E. (1994). Kadının Evrimi Anaerkil Klandan Ataerkil Aileye (Çev. Şemsa Yeğin).
Riyâzî (2017), Riyâzü’ş-Şuara (haz. Namık Açıkgöz), e-kitap, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Roux, J. P. (1994). Türklerin ve Moğolların Eski Dini (A. Kazancıgil, Çev.). İstanbul: İşaret Yayınları.
Roux, J.-P. (2000). Atalar kültü. Türkler ve Moğollar. (G. Yılmaz, Çev.). L. Yılmaz (Haz.), Antik dünya ve geleneksel toplumlarda dinler ve mitolojiler sözlüğü (I. Cilt) (. 81-82). Ankara: Dost Kitabevi.
Roux, J.-P. (2011). Eski Türk mitolojisi. (M. Y. Sağlam, Çev.). Ankara: Bilge su Yayıncılık.
Sakaoğlu, S. (1976). 101 Anadolu efsanesi. İstanbul: Damla Yayınevi.
Sakaoğlu, S. (1985). Kıbrıs Türk masalları. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Sakaoğlu, S. (2002). Gümüşhane ve Bayburt Masalları.Ankara: Akçağ Yayınları
Sakaoğlu, S. (2005). Nasrettin Hoca Fıkralarından Seçmeler. Ankara: Akçağ Yayınları.
Sakaoğlu, S. ve Duymaz, A. (2006). İslamiyet öncesi Türk destanları. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Sakaoğlu,, S.(1992), Efsane Araştırmaları, Eğitim Fakültesi Yayınları, Konya.
Samancı Tekin Ç, Kara F. Dünyada ve Türkiye’de yaşlilik. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD) 2018; 3(1):219-29
Savaşçı, Ö. (2004). Alevi-Bektaşi inancının temel kavramları. Alevilik, Hazırlayanlar: İsmail Engin/Havva Engin, İstanbul, Kitap Yayınevi, 23-42.
Sayar, F., ve Cangöz, B. (2013). Genç ve yaşlı bireylerin duygusal bellek işlevleri açısından karşılaştırılması.
Saygın, A. U. (2016). Anthony Giddens’ ın sosyolojisinde modernliğin boyutları. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 69-80.
Schimmel, A. & Keçeci, T. Y. (2000). Tasavvufun Boyutları. Kırkambar.
Selçuk, A. (2010). Horasanda Eren Anadolu’da Evliya: Acısu Sıraç Köyü Örneğinde Kahraman Atalar Kültü. Milli Folklor, 22(87).
Sever, M. (2011). Köroğlu Destanı’nda (Azerbaycan kolu) kahraman ve karşı kahraman tipleri. Akademik Bakış, 4(8), 195-202.
Seyfeli, M. (1995). Kırşehir Halk Edebiyatı, Folklor ve Etnografyası, Erciyes Üniversitesi Sos. Bil. Enst. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
Seyfeli, M. (2008), “Kırşehir Yöresinde Âşık Paşa Etrafında Teşekkül Eden Efsâne ve Menkabeler”, II. Âşık Paşa Sempozyumu, Bildiriler (7-9 Haziran 2001) , Beşir Kitabevi, İstanbul.
Seyfeli, M. (2016a). “Ahilikten Günümüzde Yaşayan Geleneklerinden Kırşehir Ahiler Meclisi”, Anadolu Sohbet Toplantıları ve Yaren Sempozyumu, Bildiriler, Çankırı Karatekin Üniversitesi Yay., Çankırı.
Seyfeli, M. (2016b). “Pekmez” Kırşehir Ansiklopedisi, (Örnek Fasikül), İstanbul.
Seyfeli, M. (1995). “Kırşehir Emiri Caca Oğlu Nur El-Din’in 1272 Tarihli Arapça / Moğolca Vakfiyesinde Geçen Kırşehir’e Ait Yer Adlarının Bugünkü Durumu Üzerine Bir Araştırma” Tuncer Gülensoy Armağanı, (Haz. Ahmet Buran) Bizim Gençlik Yay. Nu: 20, Armağan Serisi Nu: 2, Kayseri.
Seyfeli, M. (2006). Kırşehir Mânileri ve Mâni Söyleme Geleneği, Kırşehir Valiliği Kültür Yayınları: Kırşehir.
Seyidoğlu, B. (1975). Erzurum halk masalları üzerinde araştırmalar: metinler ve açıklamalar.
Seyidoğlu, B. (2011). Mitoloji üzerine araştırmalar, metinler ve tahliller. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Seyidov, M. A., ve GÖMEÇ, S. (1996). Eski Türk Kitabelerindeki Yer-Sub Meselesi. Tarih Araştırmaları Dergisi, 18(29), 259-265.
Seyirci, M. (1996). Batı Akdeniz’de Yörükler. Akdeniz Yöresi Türk Toplulukları Sosyo-Kültürel Yapısı (Yörükler) Sempozyumu Bildirileri, KB Yayınları: Ankara, 191-201.
Seyyar, A. (2006), Değişen Dünyada ve Türkiye’de Sosyal Politikalar, Değişim Yayınları, İstanbul.
Shahar, S. (1997) Growing Old in the Middle Ages: ‘winter clothes us in shadow and pain’. Londra: Routledge,.
Shılls, E. (2002) Gelenek. İnsan Bilimlerine Prologomena. H. Arslan (drl. ve çev.). İstanbul: Paradigma Yayıncılık, 145-180.
Sims, M., & Stephens, M. (2011). Living folklore: An introduction to the study of people and their traditions. University Press of Colorado.
Smith, P. (2007). Kültürel kuram. (S. Güzelsan ve İ. Gündoğdu, Çev.). İstanbul: Babil Yayınları.
Solak, F. (2004). Kırgızistan İle İlgili Türkçe Bibliyografya 1928-2003 Tezler-Kitaplar-Makaleler. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 67-115.
Soykut, İ. H. (1974). Türk atalar sözü hazinesi. İstanbul: Ülker Yayınları.
Subaşı, N. (2005). Kültürel kimliğin melezleşmesi ve alevi modernleşmesi. G. Pultar ve Tahire Erman (Der.), Türkiye Kültürleri (ss.299-317). Ankara: Tetragon Yayınevi.
Şapolyo, E. B. (1965). Türk efsaneleri. R. Zaimler Kitabevi.
Şener, 1997, s.58).
Şenödeyici, Ö. (2011). KARAGÖZ PERDE GAZELLERİNE NÂİLÎ’DEN BİR İLÂVE. Millî Folklor, 23(90).
Şentürk, M.; Ceylan, H. (2015), İstanbul’da Yaşlanmak: İstanbul’da Yaşlıların Mevcut Durumu Araştırması, Açılım Kitap, İstanbul.
Şentürk, Ü. (2018). Yaşlılık Sosyolojisi Yaşlılığın Toplumsal Yörüngeleri. Bursa: Dora Yayıncılık.
Şimşek, S. (2006). Reklam ve Geleneksel İmgeler. NKM, Nüve Kültür Merkezi.
Şirin, Y. Ö. “2000’li Yılların Başında Türk Televizyonlarında Yaşlı İnsan İmgesi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Antalya: Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü, 2005.
Tan, N. (1985). Folklorumuzda ölçülü sözler (Vol. 13). Teknik Basım Sanayi.
Tan, N. (2008). Folklor (Halkbilimi). Özal Matbaası, İstanbul.
Tan, N. (2013). Türkiye’de Halkbilimi Çalişmalarinin 100. Yilini Kutlarken. Folklor/Edebiyat, 19(75), 237-243.
Tanyu, H. (1967). Ankara ve çevresinde adak ve adak yerleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Sözlüğü, T. (2009). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Tarım, C. H. Yılların Ötesinden (5)- Eski Kırşehir İdadisi. Kırşehir Vilayet Gazetesi, 24 Ağustos 1960. Tarım, C. H., 1933, Gaziyi Dinlerken. Kırşehir: İl Basımevi.
Taşlıova, M. M. (2006). Kars’ ta Sözel Hikâyecilik ve Hikâyeler. Dan: Prof. Dr. Dursun Yıldırım, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Halkbilimi Anabilim Dalı,(Basılmamış Doktora Tezi), Ankara.
Tatçı, M. (2005). Yunus Emre Divânı Tahlil. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Taylan, HH. (2009). Türkiye’de Köy Ailesinde Aile İçi İlişkiler, Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 22.
Tekeli, İ. (2008). Göç ve ötesi (Vol. 3). Tarih Vakfı.
Tekeli, İ. (2011) Göç ve Ötesi. İstanbul, Tarih Vakfı Yurt.
Tekerek, N. (2007). “Köy Seyirlik Oyunları, Seyirlik Uygulamalarıyla 51 Yıllık Bir Amatör Topluluk: Ankara Deneme Sahnesi ve Uygulamalarından İki Örnek: Bozkır Dirliği Ve Gerçek Kavga”, Tiyatro Araştırmaları Dergisi, file:///C:/Users/vatan/Desktop/makale%20ve%20rapor/tekerek%20makal e.pdf, Erişim tarihi: 14.08.2019.
Tekin, Ç. S., Kara F.2018). Dünyada ve Türkiye’de Yaşlıılık, Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 3(1), 219-229.
Tekin, M. (1990). Ailedeki Sosyal Değişme ve Bu Değişmenin Türk Romanına Yansıması. Milli Kültür, 78.
Tekin, T. (1996). Orhon Yazıtları Kül Tigin, Bilge Kağan, Tunyukuk. İstanbul: Simurg.
Tekin, T., & Yılmaz, E. (2003). Makaleler: Altayistik (Vol. 5). Grafiker Yayıncılık.
Temür, N. Kırgız Folklorunda Ritüelistik Türler. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(6), 297-317.
Tezcan, D., Erdem, M. R., Sancakdar, O., Önok, R. M., & Durmuş, T. (2014). İnsan hakları: el kitabı. Seçkin.
Tezcan, M. (2000). Türk ailesi antropolojisi. İmge Kitabevi.
Tezcan, M. (2010). Sosyolojiye giriş. Anı Yayıncılık.
Tolasa, H. (2001). Ahmet Paşa’nın Şiir Dünyası, Anakara: Akçağ Yayınları. Türk Dünyası El Kitabı Üçüncü Cilt: Edebiyat (1992), Ankara.
Töret Büyükokutan, A. (2013). Yapısal ve İşlevsel Özellikleriyle ‘Gelin Göçürme’(Muğla Örneği).
Tufan, İ., KILAVUZ, A., Özgür, Ö., AYAN, F. S., Gürdal, F. Y., & Engin, B. (2019). Türkiye'de Gerontoloji Atlası: Yaşlı Yoksulluğu ve Yalnızlık Üzerine Bulgular. Geriatrik Bilimler Dergisi, 2(1), 1-7.
Tufan, İ. (2003) Modernleşen Türkiye’de Yaşlılık ve Yaşlanmak Yaşlanmanın Sosyolojisi, Anahtar Kitaplar Yayınevi, İstanbul.
Tufan, İ. (2014) Türkiye’de Yaşlılığın Yapısal Değişimi, Koç Üniversitesi Yayınları, İstanbul
Tufan, İ. (2007) “Modernleşme Hareketi Bağlamında Türkiye’de Kuşaklar Arasındaki İlişkiler; Modernleşme Hareketi Genç ve Yaşlı Kuşakların İlişkilerine Nasıl Bir Etki Yapıyor?”. Antalya: İsmail Tufan Gerontoloji Enstitüsü.
Tufan, İ. (2016). Antik Çağdan Günümüze Yaşlılık, Aykırı Yayıncılık, İstanbul.
Tuna, M., Tenlik, Ö. (2017). “Türkiye’de ve Dünyada Yaşlanma”. Gerontoloji; Kapsam, Disiplinlerarası İş
Tuncay, A. C. (2012). Geciken yaşlılık ve zorunlu emeklilik üzerine. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 2(2).
Tural, S. K.(1991). Zamanın Elinden Tutmak, Ecdad Yay., Ankara.
Turan, N., Öztürk, A., Kaya, H., & Aştı, T. (2011). Toplumsal cinsiyet ve hemşirelik.
Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2005). Genel iletişim: Kavramlar ve modeller. Seçkin Yayıncılık.
TÜİK. (2017). İstatistiklerle Yaşlılar, 2016 http://www.tuik.gov.tr/ PreHaberBultenleri.do?id=24644 adresinden 21.01.2019 tarihinde edinilmiştir
Tülbentçi, F. F. (1977). Atasözleri ve Deyimler, C.1-2 İstanbul: Inkılap-Aka Kitapevleri.
Türkçe Sözlük (2005). Ankara: Türk Dil Kurumu Yay,, Ankara.
Türkdoğan, O. (1995). Türk tarihinin sosyolojisi: araştırma, yöntem ve teknikler. Turan Yayıncılık.
Türkiye İstatistik Kurumu. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları Haber Bülteni. 2011; [online]. URL: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=10736. May 7 2019.
Türkmen, F. (1969). Boğazlıyan’da Çiğdem Pilâvı. Türk Folklor Araştırmaları, 12(242), 5389-5390.
Türkmen, F. (1998). Hikâye-Halk Edebiyatı. İstanbul: İslam Ansiklopedisi Dİ Metin.
Uca, A. (2007). Türk Toplumunda Nevruz-I. AÜ Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 32, 137-170.
Uğurlu, E. (2012). Türk dünyasında ninni. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Uğurlu, E. K. (2014). Kültürel BELLEK AKTARICISI OLARAK Ninni. Milli Folklor, 26(102).
Uludağ, S. (2005). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2. Baskı.
Uluışık, Y. P. (2018). Sibirya Sahası Türk Destanlarında Yeraltı Dünyası. Pegem Atıf İndeksi, 001-293.
Ulusoy, A., Güngör, A., Köksal, G., Subaşı, A., Ünver, G., & Koç, G. (2004). Gelişim ve öğrenme (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Uyanık, Y. (2017). Nüfus Yaşlanmasının İşgücü Piyasaları Üzerindeki Etkileri. Gazi üniversitesi Iktisadi ve İdari Bilimler Fakülltesi Dergisi, 19(1), 72.
Uysal, A. (2002). Dünyada yaygın bir sorun: yaşlı istismarı ve ihmali. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 5(5).
Uzun, N. E. (1990),“Atasözlerinin Kısalığı Ya Da Dilbilimsel Eksilti Sorunu”. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 1-2.
Üçer, M. (2002). “Beşik-Eşik-Keşik-Sivas’ta Ölümle İlgili İnanışlar Sözlü Gelenekler ve Sivas Mezarlıkları”, Erdem Türk Halk Kültürü Özel Sayısı III. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi. C.13, S.39, ss. 507-542
Üçok C., Bozkurt, G., & Mumcu, A. (2011). Türk hukuk tarihi. Turhan Kitabevi Yayınları.
Ülkütaşır, M. Ş. (1975). Hıdırellez Hakkında Bir Araştırma. Türk Folkloru Araştırmaları Yıllığı 1975.
Ünlü A. (1998). Çevresel Tasarımda İlk Kavramlar. İ.T.Ü. Baskı Atölyesi, İstanbul.
Wardhaugh, R. (2006). An Introduction to Sociolinguistics. 5. Basım, Blackwell: Malden.
Wells, C., ve Güvenç, B. (1994). Sosyal antropoloji açısından insan ve dünyası. Remzi Kitabevi.
WHO. (2019), World Health Organization Population ageing –Apublic health challenge 2012, 10 Aralık 2015, http://www.who.int/healthinfo/ survey.
WHO. (2019), World Health Organization, global health estimates 2013:deaths by cause, age, sex and regional grouping, 2000-2012, In: World Health Organization, Global health estimates Geneva, 08 Eylül 2019,http://www.who.int/healthinfo/global_burden_disease/en.
WHO. (2019), World Health Organization, World Report on Ageing and Health, 01Şubat 2019, http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/186463/1/9789240694811_eng.pdf.
Workman, J. and Johnson, K. (1989). The role of clothing in perpetuating ageism. Journal of Home Economics, 81:3.
Yahyaoğlu, R. (2013). Yaşlanma ve zaman algısı (Doctoral dissertation).
Yakıcı, Ali (1991), “Düğün Kelimesi ve Kültürümüzdeki Yeri Üzerine”, Millî Folklor, S: 11, s. 33-36.
Yakut, E. (2002). Eski Türklerde Hukuk. Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(3), 401-426.
Yalgın, A. R. (1993). Cenupta Türkmen Oymakları. Haz: Sebahat Emir, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Yalkın, H. (1999). Transcription of conference talk. Esnaf-sanatkar ve küçük işletmeler mesleki kuruluşlarının yeni yönelimleri konferansı, 40-47.
Yalman, A. R. (1993) Cenupta Türkmen Oymakları I ve II, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Yaman, A. (2007). Alevilik ve Kızılbaşlık tarihi. İstanbul: Nokta Kitap.
Yapıcıoğlu, A. (2009). Modernleşme süreci ve yaşlılık: İki yerleşim yerinde modernitenin yaşlılığa etkileri. Tez Danışmanı Prof. Dr. Nurgün Oktik, Muğla Üniversitesi SBE, Muğla.
Yaraşır, Ö. (1996), Nedim Divânı’nın Tahlili, Trakya Üniversitesi SBE Doktora Tezi.
Yardımcı, K. G. Türk Töresinin Hazineleri Kutsal Şaman Elbiseleri İkonografisi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3(2), 461-475.
Yardımcı, M. (2007). Türk destanlarında tipler ve motifler, turkoloji. cu. edu. tr. HALKBILIM/mehmet_yardimci_destan_tipler_motifler. pdf, Erişim, 29, 2016.
Yaşlılar, İ. (2014). Türkiye İstatistik Kurumu.
Yıldırım, E., ve Yıldırım, E. (2011). Aile içi ilişkiler ve iletişim. Kadir Canatan ve Ergün Yıldırım, Açılım Kitap, İstanbul.
Yıldız Altın, K. (2018). Türk Kültüründe Atalar Kültü.(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniveristesi, Ankara.
Yıldız, A. (2004). Türkiye’deki yetişkin eğitimi araştırmalarına toplu bakış. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 78-97.
Yıldız, A. (2013). Yaşlılık ve yaşlı bakışı: “Ömür Dediğin programı örneği”. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi
Yılmaz Özkarslı, Ş. (2000). Türk kültüründe tılsımlı objeler. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Yılmaz, A. (2005). Baba mı, balbal mı yoksa bediz mi?. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 2(4), 206-214.
Yılmazer, M. (2013). Dünyada ve Türkiye’de Yaşlılarda Demografik Değişiklikler. Ed. Altındiş M., Yaşlılarda Güncel Sorunları ve Bakımı (1. Baskı syf: 1-9). İstanbul. İstanbul Medikal Yayıncılık.
Yoder, Don. (2009). “Halk Tıbbı ve Modern Tıp”. M. Öcal Oğuz; Selcan Gürçayır; Sunay Çalış (Haz.). Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar 3. Sibel Yoğurtçuoğlu; Ayfer Gülüm (Çev.). (s. 391-397). Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
Yoloğlu, G.(1999).; Türklerin Aile Merasimleri, AKM Yay., Ankara.
Yörük, S. ve Yaşar Y. (1996), Açıklamalı Atasözleri Sözlüğü, İstanbul: Serhat Yayınları.
Yörükan, Y. Z. (2014). Müslümanlıktan evvel Türk dinleri Şamanizm-Şamanizm’in diğer dinler ve Alevîlik üzerindeki etkileri. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Yusuf Has Hacip. (1947). Kutadgu Bilig I metin. (R. R. Arat, Haz.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Yusuf Has Hacip. (1959), Kutadgu Bilig II tercüme. (R. R. Arat, Haz.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Zijderveld, A. C. (2010). Klişelerin Diktatörlüğü, Çev. Kadir CANATAN. İstanbul: Açılım Kitap.
Zülfikar, H. (2019). 65 yaş ve üzeri kadınların anlatılarında yaşlılık algısı.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Şehir Üniversitesi.
