Show simple item record

dc.contributor.advisorReis, Huriye
dc.contributor.authorErkoç, Seçil
dc.date.accessioned2020-10-02T07:35:16Z
dc.date.issued2020-07-23
dc.date.submitted2020-07-03
dc.identifier.citationErkoç, Seçil. "'Out of the Maze of Dualisms': Posthuman Space in Mario Petrucci and Alice Oswald's Poetry." Ph.D. Dissertation, Hacettepe University, 2020.tr_TR
dc.identifier.otherYÖK Referans no: 10218486
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/22869
dc.description.abstractIn the light of recent theories of posthumanism that promote a non-anthropocentric perspective, this study examines the poems of contemporary British poets Mario Petrucci and Alice Oswald and argues that they write posthuman poetry which represents posthuman space(s) of becoming, where the human and the nonhuman worlds exist on a non-hierarchical basis. This study thus shows that Petrucci’s posthuman poetry is mainly concerned with representing the ecological problems observed in the Anthropocene, and it illustrates how the human agency is dwarfed by the destructive consequences generated in the ecosystem. In a posthuman context, therefore, Petrucci problematises the human/nonhuman binary by demonstrating the erosion of the anthropocentric world view in the face of environmental crises such as deforestation, global warming, and the Chernobyl nuclear disaster in Bosco (1999), Heavy Water: A Poem for Chernobyl (2004) and Half Life: Poems for Chernobyl (2004). In these collections, Petrucci underscores the agentic properties of trees and radioactive particles, and thereby challenges the prevalent view of nonhuman matter as a passive entity. Likewise, Alice Oswald introduces a posthuman poetry which moves the reader beyond the human-centred treatment of the natural world. Negating human exceptionalism, Oswald’s Dart (2002) offers a polyphonic meshwork where the voices of alternating human speakers and that of the River Dart flow into one another in a posthuman space. Underlining intersubjective and dialogic interchange between human and nonhuman inhabitants of the Severn Estuary and the lunar cycle, Oswald’s A Sleepwalk on the Severn (2009) also disavows the subject/object binary by forming a posthuman space of becoming that involves a communicative framework. Hence, bringing Petrucci and Oswald together, this study calls attention to the trans-corporeal and polyphonic entanglement of human-nonhuman, subject-object and self-other non-binaries, and it aims to show how poetry, as a literary tool, can help to change the restricted anthropocentric vision of humankind in today’s world.tr_TR
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectContemporary british poetrytr_TR
dc.subjectPosthumanismtr_TR
dc.subjectMario Petruccitr_TR
dc.subjectBoscotr_TR
dc.subjectHeavy Water: A Poem for Chernobyltr_TR
dc.subjectHalf Life: Poems for Chernobyltr_TR
dc.subjectAlice Oswaldtr_TR
dc.subjectDarttr_TR
dc.subjectA Sleepwalk on the Severntr_TR
dc.subject.lcshP- Dil ve edebiyattr_TR
dc.title"Out of the Maze of Dualisms": Posthuman Space in Mario Petrucci and Alice Oswald's Poetrytr_TR
dc.title.alternative"İkilikler Labirentinden Çıkış": Mario Petrucci ve Alice Oswald'ın Şiirinde Posthüman Mekântr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetİnsanı merkeze konumlandırmayan bir bakış açısıyla hareket eden güncel posthümanist teorilerden yola çıkan bu çalışma çağdaş İngiliz şairleri Mario Petrucci ve Alice Oswald’ın şiirlerini inceleler ve bu şairlerin, insanın tahakküm eden bir özne olarak görülemeyeceği posthüman mekân temsilleri yarattığını ve posthüman şiir türünde örnekler verdiğini savunur. Dolayısıyla bu çalışma, Petrucci’nin posthüman şiirinin daha çok Antroposen çağın ekolojik sorunlarına değindiğini ve böylece insanın eyleyici gücünün bu sorunların yol açtığı yıkıcı sonuçlar tarafından nasıl iktidarsızlaştırıldığını gösterir. Posthüman teori bağlamında ele alındığında Petrucci, Bosco (1999), Heavy Water: A Poem for Chernobyl (2004) ve Half Life: Poems for Chernobyl (2004) eserlerinde ormanların yok edilmesi, küresel ısınma ve Çernobil nükleer faciası karşısında insan merkezli düşüncenin nasıl erozyona uğradığını betimler ve insan/insan olmayan karşıtlığını sorgular. Bu eserlerde Petrucci ağaçların ve radyoaktif parçacıkların eyleyici gücüne dikkat çekerek, insan olmayan maddeleri pasif konuma indirgeyen yaygın görüşe karşı çıkar. Benzer şekilde, Alice Oswald okuyucuyu doğanın insan merkezli temsilinin ötesine taşıyarak posthüman şiir türünde örnekler verir. Şairin, insanın biricikliğini olumsuzlayan Dart (2002) eserinde, insanın ve Dart Nehri’nin seslerinin birbirine karıştığı polifonik bir örgü yarattığı görülmektedir. Severn Haliç’inde buluşan insan ve insan olmayan varlıklar ile ay döngüsü arasındaki öznelerarası ve etkileşimsel geçişe vurgu yapan Oswald’ın A Sleepwalk on the Severn (2009) eseri de özne/nesne ayrımını, iletişimsel bir zemin üzerine inşa edilen oluşum halindeki posthüman mekân temsili üzerinden reddeder. Böylece, bu çalışma Petrucci ve Oswald’ı bir araya getirerek, insan-insan olmayan, özne-nesne, ben-öteki ikiliksizliği arasındaki beden-ötesi cisimci ve çoksesli dolanıma dikkat çeker ve edebi bir araç olarak şiirin günümüz dünyasının sınırlı insan merkezli görüşünü değiştirmeye nasıl yardımcı olabileceğini göstermeyi amaçlar.tr_TR
dc.contributor.departmentİngiliz Dili ve Edebiyatıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2020-10-02T07:35:16Z
dc.fundingYoktr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess