dc.contributor.advisor | Samur, Fatma Gülhan | |
dc.contributor.author | Arslan, Sedat | |
dc.date.accessioned | 2020-09-07T08:30:55Z | |
dc.date.issued | 2020-09-03 | |
dc.date.submitted | 2020-08-10 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/22624 | |
dc.description.abstract | Diabetic macular
edema (DME) is a disease that can be seen at all stages of diabetic retinopathy, causing
visual impairment and blindness. Uncontrolled (or poorly controlled) diabetes is more
likely to cause retinopathy, and improving glycemic control with nutritional intake has
been reported to be effective in preventing diabetic retinopathy. In patients with poor
glycemic control, endogenous AGEs are produced. Also, dietary intake of exogenous
AGE (dAGE) takes place along with nutrients. Therefore, this study was carried out with
90 type-2 diabetic individuals, 40 (14 male, 26 female) of whom were not diagnosed with
DME and 50 (20 male, 30 female) individuals who were diagnosed with DME, followed
up at the Department of Ophthalmology, Hacettepe University Faculty of Medicine to
examine the relationship between serum AGEs, sRAGE and dAGE intake of individuals
and DME disease. The individuals who underwent central foveal thickness (SFK)
examination with optical coherence tomography (OCT) were administered a questionnaire
to evaluate their sociodemographic characteristics, nutritional habits, dietary glycemic
index, glycemic load and dietary total antioxidant capacity were calculated with food
consumption records and food frequency questionnaire. Anthropometric measurements
(waist, hips, height, weight, height) and physical activity records were taken. In serum
samples from individuals, AGEs (carboxymethyl lysine (CML)), sRAGE levels were
analyzed by ELISA method.The mean age of the DME group was 62.6 ± 8.4, and the mean
age of the control group was 58.7 ± 7.8. AGEs levels of the DME group were found to be
statistically significantly higher than the control group (p <0.05). According to the logistic
regression analysis results of our study, one unit increase in AGEs levels increases the risk
of DME 1.22 times (p <0.05). sRAGE levels were higher in the DME group, but there was
no statistically significant difference between the groups (p> 0.05). Dietary intake of
AGEs intake was statistically significantly higher in the DME group (p <0.05). It was
found that one unit increase in dAGE intake increased the risk of DME by 1.24 times (p
<0.05). While there was no significant relationship between diet glycemic index and
dAGE in the case group (p> 0.05), a low moderately positive correlation was found
between dietary glycemic load (GL) and dAGE (r = 0.333 p = 0.018).Increases in the neck
circumference (OR: 1.24, CI: 1,08-1,41; p <0.001) and around the waist (OR: 1.06, p
<0.05) were found to increase the risk of DME disease. High total antioxidant capacity of
the diet has been found to reduce the risk of DME by 2.38 times (p <0.001). In this study,
a positive correlation was found between DME and AGEs, dAGE, neck circumference,
and waist circumference. In particular, limiting the intake of DAGE in individuals with
diabetes may be effective in preventing the development of diabetes complications and
DME. There was no significant relationship between sRAGE levels and DME. For the
validity of these results, studies including controlled nutrition interventions are needed. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.rights | Attribution 3.0 United States | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/us/ | * |
dc.subject | Diyabetik Makula Ödemi | tr_TR |
dc.subject | İleri glikasyon son ürünleri | tr_TR |
dc.subject | beslenme | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Genel tıp. Sağlık mesleği | tr_TR |
dc.title | Diyabetik Makula Ödemi Olan Bireylerde Serum İleri Glikasyon Son Ürünleri (AGEs) ile Beslenme Durumları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Diyabetik makula ödemi (DMÖ), diyabetik retinopatinin
tüm evrelerinde görülebilen, görme bozukluklarına ve körlüğe sebep olan bir hastalıktır.
Kötü yönetilen diyabetin retinopatiye yol açma olasılığı daha yüksektir ve beslenme
tedavisiyle glisemik kontrolü iyileştirmenin, diyabetik retinopatinin önlenmesinde etkili
olduğu belirtilmiştir. Kötü glisemik kontrollü hastalarda endojen AGEs üretimi
gerçekleştiği gibi dışarıdan besinlerle diyet AGE (dAGE) alımı da gerçekleşmektedir. Bu
çalışma, diyabetik bireylerde serum AGEs, çözünebilir AGE reseptörü (sRAGE) ve
bireylerin dAGE alımları ile DMÖ arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla, Hacettepe
Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda takip edilen DMÖ tanısı
almamış 40 diyabetli birey (14 erkek, 26 kadın) ve DMÖ tanısı almış 50 birey (20 erkek,
30 kadın) olmak üzere toplam 90 tip-2 diyabetik birey ile yapılmıştır. Optik koherens
tomografi (OKT) ile santral foveal kalınlık (SFK) muayenesi yapılan bireylere
sosyodemografik özellikleri, beslenme alışkanlıkları, besin tüketim miktarlarını ve
sıklıklarını değerlendirmeye yönelik anket formu uygulanarak diyet toplam antioksidan
kapasitesi ve glisemik indeks ile yükü hesaplanmış, antropometrik ölçümleri (bel, kalça,
boyun, ağırlık, boy) ve fiziksel aktivite kayıtları alınmıştır. Bireylerden alınan serum
örneklerinde AGEs (karboksimetil lizin (CML)), sRAGE düzeyleri ELISA yöntemiyle
analiz edilmiştir. DMÖ grubunun yaş ortalaması 62,6±8,4 yıl ve kontrol grubunun yaş
ortalaması 58,7±7,8 yıl olarak belirlenmiştir. DMÖ grubunun AGEs düzeyleri kontrol
grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,05). Lojistik
regresyon analizi sonuçlarına göre AGEs düzeylerindeki bir birimlik artış DMÖ riskini
1,22 kat arttırmaktadır (p<0,05). sRAGE düzeyleri DMÖ grubunda daha yüksek
bulunmuştur ancak gruplar arasında istatistiksel olarak önemli bir fark saptanmamıştır
(p>0,05). Diyetle AGEs alımı DMÖ grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek
bulunmuştur (p<0,05). dAGE alımındaki bir birimlik artışın DMÖ riskini 1,24 kat
arttırdığı saptanmıştır (p<0,05). Vaka grubunda diyet glisemik indeksi ile dAGE arasında
önemli bir ilişki bulunmazken (p>0,05) diyet glisemik yük (GY) ile dAGE arasında düşük
orta derecede pozitif korelasyon bulunmuştur (r=0,333 p=0,018). DMÖ grubunun boyun
çevresi kontrol grubuna göre yüksek bulunmuş ve (p<0,05). Boyun çevresi (OR:1,24,
GA:1,08-1,41; p<0,001)ve bel çevresindeki (OR:1,06, p<0,05) artışların DMÖ riskini
arttırdığı saptanmıştır. Diyetin yüksek total antioksidan kapasitesinin olması DMÖ riskini
2,38 kat azalttığı bulunmuştur (p<0,001). Bu çalışmada, DMÖ ile AGEs, dAGE, boyun
çevresi ve bel çevresi arasında pozitif ilişki bulunurken sRAGE düzeyleri ile DMÖ
arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Özellikle diyabetli bireylerde dAGE alımının
sınırlanması diyabet komplikasyonlarının gelişimini ve DMÖ’yü önlemek açısından etkili
olabilir. Bu sonuçların geçerliliği için kontrollü beslenme müdahalelerini içeren
çalışmalara gereksinim bulunmaktadır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Beslenme ve Diyetetik | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2021-03-12T08:30:55Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |