Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorBarışta, İbrahim
dc.contributor.authorErdat, Efe Cem
dc.date.accessioned2020-01-17T07:53:38Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-10-30
dc.identifier.citationErdat E.C. Usage of Biochemical Parameters on Assessment of Tumor Response to Systemic Chemotherapy in Lymphoma. Hacettepe University Medical School, Internal Medicine Specialty Thesis, ANKARA, 2019.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/21784
dc.description.abstractLymphomas are lymphoid malignancies which comprise both Hodgkin’s lymphomas and Non-Hodgkin’s lymphomas. Although, they are compared as distinct group of malignancies over pathological features and the way they treated; their follow-up and treatment response evaluation are similar. Treatment response is evaluated with radiological and nuclear medicine studies in lymphomas, and the adverse effects of radiation burden and study costs are the main concerns of treatment response. Therefore, more cost-effective and less morbidity causing ways of treatment response evaluation seems necessary. In our study, the routine biochemical parameters in follow-up were evaluated for their usability for treatment response evaluation. 108 Patients who were admitted to and treated in Hacettepe University Oncology Hospital Medical Oncology Department between 01.01.2015 and 31.12.2017 were included in our study. The mean age of patients (± SD) was 48.99 (± 17,05), and 52.8% of the cases were male. 25% Of patients had Hodgkin’s lymphoma, 65.7% had B-cell lymphomas, 8.3% had T-cell lymphomas, and 1.0% had other non-Hodgkin’s lymphoma subtypes. Stage distribution was as follows: 20.4% stage I, 22.2% stage II, 8.3% stage III, and %49.1 stage IV. The changes in levels of sodium, total protein, beta-2 microglobulin, lactate dehydrogenase, hemoglobin and C-reactive protein levels, and neutrophil, lymphocyte and thrombocyte counts, and erythrocyte sedimentation rate before and after treatment were statistically significant (p ≤ 0,050). In analysis of treatment response; total protein, beta-2 microglobulin, lactate dehydrogenase and C-reactive protein levels, along with erythrocyte sedimentation rates were decreased in cases with good treatment response, whereas no change was seen in cases with bad treatment response. After transformation of biochemical parameters, a 4-point scoring system for response evaluation was proposed. In conclusion, it seems reasonable to use the difference of biochemical parameters in treatment response evaluation of lymphomas. Keywords: lymphoma, response evaluation, biochemistry,tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectlenfomatr_TR
dc.subjectyanıt değerlendirmetr_TR
dc.subjectbiyokimyatr_TR
dc.subjecttedavitr_TR
dc.subjectlymphomatr_TR
dc.subjectresponse evaluationtr_TR
dc.subjectbiochemistrytr_TR
dc.subjecttreatmenttr_TR
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Tıptr_TR
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Tıp::Hemik sistem. Lenfatik sistem::Lenf sistemitr_TR
dc.titleLenfomalarda Biyokimyasal Belirteçlerin Sistemik Kemoterapiye Tümör Yanıtının Değerlendirilmesinde Kullanımıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetLenfomalar, Hodgkin lenfoma ve Hodgkin dışı lenfomalar olmak üzere iki ana grupta incelenen lenfoid malignitelerdir. Farklı patolojik alt gruplarda değerlendirilmesine ve tedavi edilmesine karşın, tedaviye yanıt değerlendirmeleri ve takipleri benzer şekilde yapılmaktadır. Tedaviye yanıt değerlendirme için radyolojik yöntemler ve nükleer tıp tetkikleri kullanılmaktadır. Maliyet ve radyasyon ilişkili morbiditeler düşünüldüğünde, daha maliyet etkin olan ve daha az morbiditeye neden olacak yanıt değerlendirme yöntemleri ile ilgili araştırmalar gerekmektedir. Çalışmamızda lenfoma tanısı ile takip edilen hastaların takiplerinde kullanılan biyokimyasal parametrelerin tedavi yanıtı değerlendirmesinde kullanılabilirliği araştırılmıştır. 01.01.2015- 31.12.2017 Tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Hastanesi Medikal Onkoloji Ünitesine lenfoma tanısı başvuran ve tedavi alan 108 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yaş ortalaması (±SD) 48,99 (±17,05) olup hastaların %52,8’i erkektir. Hastaların %25’i Hodgkin lenfoma, %65,7’si B hücreli lenfoma, %8,3’ü T hücreli lenfoma ve %1,0’i diğer Hodgkin dışı lenfoma tanısı ile ve olguların %20,4’ü evre I, %22,2’si evre II, %8,3’ü evre III ve %49,1’i evre IV hastalık ile takip edilmektedir. Tedavi öncesi ve sonrası biyokimyasal parametrelerdeki değişim değerlendirildiğinde, sodyum, total protein, beta-2 mikroglobulin, laktat dehidrogenaz, hemoglobin ve Creaktif protein düzeyinde; nötrofil, lenfosit ve trombosit sayısında; eritrosit sedimentasyon hızında değişim izlenmiştir (p ≤ 0,050). Tedavi yanıtına göre değerlendirme yapıldığında, iyi yanıt izlenen hastalarda total protein, beta-2 mikroglobulin, laktat dehidrogenaz ve C-reaktif protein düzeyinde ve eritrosit sedimentasyon hızında düşme izlenmiş olup, kötü yanıt izlenen hastalarda biyokimyasal parametrelerde anlamlı değişim izlenmemiştir. Tedavi yanıtını öngörebilmek için, biyokimyasal parametrelerde dönüşüm yapılan, 4 puanlı skorlama sistemi önerilmiştir. Sonuç olarak biyokimyasal parametrelerdeki değişimin, lenfomalarda tedavi yanıtının değerlendirilmesinde kullanımı uygun görünmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentİç Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.terms2 yiltr_TR
dc.embargo.lift2022-01-18T07:53:38Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster