dc.contributor.advisor | Barışta, İbrahim | |
dc.contributor.author | Erdat, Efe Cem | |
dc.date.accessioned | 2020-01-17T07:53:38Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-10-30 | |
dc.identifier.citation | Erdat E.C. Usage of Biochemical Parameters on Assessment of Tumor Response
to Systemic Chemotherapy in Lymphoma. Hacettepe University Medical School,
Internal Medicine Specialty Thesis, ANKARA, 2019. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/21784 | |
dc.description.abstract | Lymphomas are lymphoid malignancies which comprise both Hodgkin’s lymphomas
and Non-Hodgkin’s lymphomas. Although, they are compared as distinct group of
malignancies over pathological features and the way they treated; their follow-up and
treatment response evaluation are similar. Treatment response is evaluated with
radiological and nuclear medicine studies in lymphomas, and the adverse effects of
radiation burden and study costs are the main concerns of treatment response.
Therefore, more cost-effective and less morbidity causing ways of treatment response
evaluation seems necessary. In our study, the routine biochemical parameters in
follow-up were evaluated for their usability for treatment response evaluation. 108
Patients who were admitted to and treated in Hacettepe University Oncology Hospital
Medical Oncology Department between 01.01.2015 and 31.12.2017 were included in
our study. The mean age of patients (± SD) was 48.99 (± 17,05), and 52.8% of the
cases were male. 25% Of patients had Hodgkin’s lymphoma, 65.7% had B-cell
lymphomas, 8.3% had T-cell lymphomas, and 1.0% had other non-Hodgkin’s
lymphoma subtypes. Stage distribution was as follows: 20.4% stage I, 22.2% stage II,
8.3% stage III, and %49.1 stage IV. The changes in levels of sodium, total protein,
beta-2 microglobulin, lactate dehydrogenase, hemoglobin and C-reactive protein
levels, and neutrophil, lymphocyte and thrombocyte counts, and erythrocyte
sedimentation rate before and after treatment were statistically significant (p ≤ 0,050).
In analysis of treatment response; total protein, beta-2 microglobulin, lactate
dehydrogenase and C-reactive protein levels, along with erythrocyte sedimentation
rates were decreased in cases with good treatment response, whereas no change was
seen in cases with bad treatment response. After transformation of biochemical
parameters, a 4-point scoring system for response evaluation was proposed. In
conclusion, it seems reasonable to use the difference of biochemical parameters in
treatment response evaluation of lymphomas.
Keywords: lymphoma, response evaluation, biochemistry, | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | lenfoma | tr_TR |
dc.subject | yanıt değerlendirme | tr_TR |
dc.subject | biyokimya | tr_TR |
dc.subject | tedavi | tr_TR |
dc.subject | lymphoma | tr_TR |
dc.subject | response evaluation | tr_TR |
dc.subject | biochemistry | tr_TR |
dc.subject | treatment | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Tıp | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Tıp::Hemik sistem. Lenfatik sistem::Lenf sistemi | tr_TR |
dc.title | Lenfomalarda Biyokimyasal Belirteçlerin Sistemik Kemoterapiye Tümör Yanıtının Değerlendirilmesinde Kullanımı | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Lenfomalar, Hodgkin lenfoma ve Hodgkin dışı lenfomalar olmak üzere iki ana grupta
incelenen lenfoid malignitelerdir. Farklı patolojik alt gruplarda değerlendirilmesine ve
tedavi edilmesine karşın, tedaviye yanıt değerlendirmeleri ve takipleri benzer şekilde
yapılmaktadır. Tedaviye yanıt değerlendirme için radyolojik yöntemler ve nükleer tıp
tetkikleri kullanılmaktadır. Maliyet ve radyasyon ilişkili morbiditeler
düşünüldüğünde, daha maliyet etkin olan ve daha az morbiditeye neden olacak yanıt
değerlendirme yöntemleri ile ilgili araştırmalar gerekmektedir. Çalışmamızda lenfoma
tanısı ile takip edilen hastaların takiplerinde kullanılan biyokimyasal parametrelerin
tedavi yanıtı değerlendirmesinde kullanılabilirliği araştırılmıştır. 01.01.2015-
31.12.2017 Tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Hastanesi Medikal
Onkoloji Ünitesine lenfoma tanısı başvuran ve tedavi alan 108 hasta dahil edilmiştir.
Hastaların yaş ortalaması (±SD) 48,99 (±17,05) olup hastaların %52,8’i erkektir.
Hastaların %25’i Hodgkin lenfoma, %65,7’si B hücreli lenfoma, %8,3’ü T hücreli
lenfoma ve %1,0’i diğer Hodgkin dışı lenfoma tanısı ile ve olguların %20,4’ü evre I,
%22,2’si evre II, %8,3’ü evre III ve %49,1’i evre IV hastalık ile takip edilmektedir.
Tedavi öncesi ve sonrası biyokimyasal parametrelerdeki değişim değerlendirildiğinde,
sodyum, total protein, beta-2 mikroglobulin, laktat dehidrogenaz, hemoglobin ve Creaktif
protein düzeyinde; nötrofil, lenfosit ve trombosit sayısında; eritrosit
sedimentasyon hızında değişim izlenmiştir (p ≤ 0,050). Tedavi yanıtına göre
değerlendirme yapıldığında, iyi yanıt izlenen hastalarda total protein, beta-2
mikroglobulin, laktat dehidrogenaz ve C-reaktif protein düzeyinde ve eritrosit
sedimentasyon hızında düşme izlenmiş olup, kötü yanıt izlenen hastalarda
biyokimyasal parametrelerde anlamlı değişim izlenmemiştir. Tedavi yanıtını
öngörebilmek için, biyokimyasal parametrelerde dönüşüm yapılan, 4 puanlı skorlama
sistemi önerilmiştir. Sonuç olarak biyokimyasal parametrelerdeki değişimin,
lenfomalarda tedavi yanıtının değerlendirilmesinde kullanımı uygun görünmektedir. | tr_TR |
dc.contributor.department | İç Hastalıkları | tr_TR |
dc.embargo.terms | 2 yil | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2022-01-18T07:53:38Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | medicineThesis | |