Show simple item record

dc.contributor.advisorGönç, E.Nazlı
dc.contributor.authorSubaşı, Ayşegül
dc.date.accessioned2020-01-17T07:53:17Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-06-19
dc.identifier.citationSUBAŞI, A., 5 Yaş Altında Tip 1 Diabetes Mellitus’lu Olguların Tanıda ve 1 Yıllık İzlemde Klinik ve Laboratuvar Farklılıklarının Belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Ankara 2019tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/21781
dc.description.abstractSUBASİ, A., Determination of Clinical and Laboratory Differences in The Diagnosis and One-Year Follow-up of Type 1 Diabetes Mellitus In Children Under 5 Years, Hacettepe University Faculty of Medicine, Departments of Pediatrics, Thesis in Pediatrics, Ankara 2019 Aim: Type 1 diabetes mellitus (T1DM) is a common chronic disease of exogenous insulin-dependent childhood, which is characterized by a deficiency or absolute absence of insulin as a result of the destruction of pancreatic β cells. When the literature findings are examined in recent years, it is pointed out that there is a significant increase in the cases under 5 years of age and the importance of the studies related to these cases. In this study,we aimed to determine the clinical and laboratory differences in terms of the diagnosis and one-year follow-up in our hospital between the cases with T1DM aged 5 and younger and the cases older than 5 years. Material and Methods: 263 patients with T1DM, aged between 6 months and 18 years old, who were diagnosed and followed up one year in Pediatric Endocrinology Department of Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital between January 1, 2000 and December 28, 2018 were analyzed retrospectively. Our patients were divided into two groups as aged 5 and under 5 years of age (73 patients - 27.8%) and the cases older than 5 years (190 patients - 72.2%). The demographic characteristics, complaints and findings at the time of admission, laboratory and imaging findings at diagnosis, hospitalization information, treatments, remission status,concomitant autoimmune diseases, insulin treatments in the one-year followup period, and other follow-up findings were evaluated. Results: At the time of diagnosis, in patients under 5 years old, it was found that fever and infection symptoms were more common, shorter duration of complaints, less frequency and rate of weight loss, higher insulin intake at the external center, lower sodium/corrected sodium levels/osmolarity /C-peptide level, higher BUN and potassium levels. Hospitalization time was longer, frequency of diabetes autoantibody positivity was higher, Anti-İnsulin (IAA) level was higher and it was statistically significant. The ratio of bolus to basal in the patients aged 5 years and younger was higher in the first 3 months. Less remission was observed in patients under 5 years of age, but there was no statistical difference between the groups. Celiac disease (CD) was found to be higher in patients under 5 years of age during a one-year follow-up. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of the incidence of Autoimmune Thyroiditis. Conclusion: In our study, patients with T1DM at the age of 5 and younger were diagnosed more frequently during the period of age-specific common infections compared to the older age groups. Although the duration of the complaint was shorter, it was thought that the frequency of diabetes autoantibodies was more common, and the levels of diabetes autoantibodies was higher due to the rapid and aggressive development of pancreatic β cell damage. It was shown that laboratory findings related to metabolic decompensation were higher under 5 years of age at the time of diagnosis. Although it is known that patients under 5 years of age need less insulin compared to older age groups, we found no difference in the treatment doses given in the first-year follow-up. Findings supporting the need for higher bolus treatment in patients aged 5 years because they were in a period of growth and development, in very active period and were fed more frequent and their snacks close to main meals. Although it is reported that autoimmune diseases are very rare in the general population under 5 years of age, the frequency of autoimmune disease in children under 5 years of age shows differences in etiopathogenesis. In our study, many different features of T1DM in terms of the diagnosis, treatment, and follow-up are shown in children under 5 years of age. Both healthcare providers and their parents need to know these features related to this age group.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectTip 1 Diyabettr_TR
dc.subjectEndokrinoloji
dc.subjectÇocuk
dc.title5 Yaş Altında Tip 1 Diabetes Mellitus’lu Olguların Tanıda ve 1 Yıllık İzlemde Klinik ve Laboratuvar Farklılıklarının Belirlenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetSUBAŞI, A., 5 Yaş Altında Tip 1 Diabetes Mellitus’lu Olguların Tanıda ve 1 Yıllık İzlemde Klinik ve Laboratuvar Farklılıklarının Belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Ankara 2019 Amaç: Tip 1 diabetes mellitus (T1DM) pankreatik β hücrelerinin yıkımı sonucu insülinin eksikliği veya mutlak yokluğu ile karakterize, ekzojeninsüline bağımlı çocukluk çağının sık görülen kronik seyirli bir hastalığıdır. Son yıllarda literatür bulguları incelendiğinde 5 yaş altı olgularda belirgin bir artış olduğuna ve bu olgulara yönelik çalışmaların önemine dikkat çekilmektedir. Bu çalışmada hastanemizde izlenen 5 yaş ve altında tanı alan T1DM’li hastalarımızın, 5 yaş üstünde tanı alan olgularımızdan tanıda ve bir yıllık izlemdeki klinik ve laboratuvar farklılıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal Metod: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi’nde 1 Ocak 2000-28 Aralık 2018 tarihleri arasında tanı almış ve Pediatrik Endokrinoloji Bilim Dalı’nda düzenli bir yıllık izlemi olan 6 ay-18 yaş arası, 263 T1DM’li hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Beş yaş ve altı (73 hasta-%27,8) ve 5 yaş üstü (190 hasta -%72,2) olmak üzere hastalar iki gruba ayrılarak incelendi. İki yaş grubunun demografik özellikleri,başvuru şikayet ve bulguları, tanıdaki laboratuvar ve görüntüleme bulguları, yatış bilgileri, aldıkları tedavileri ile bir yıllık takipte almakta oldukları insülin tedavileri, remisyon durumları, eşlik eden diğer otoimmün hastalıklar ve diğer izlem bulguları karşılaştırılarak değerlendirildi. Bulgular: 5 yaş ve altında T1DM tanısı alan hastalarda tanı anında ateş ve enfeksiyon bulgusu daha sık, şikayet süresi kısa, kilo kaybı sıklığı ve oranı daha az, dış merkezde insülin tedavisi alma durumu daha fazla, tanıda laboratuvar bulgularından sodyum/düzeltilmiş sodyum/osmolarite/C-peptid düzeyi daha düşük, Bun ve potasyum daha yüksek, yatış süresi daha uzun, diyabet otoantikor pozitiflik sıklığı daha fazla, Anti-İnsülin (İAA) düzeyi daha yüksek idi ve istatistiki anlamlıydı. Beş yaş ve altındaki olguların bolus/bazal oranı ilk 3 ayda daha yüksekti. Beş yaş ve altındaki hastalar bir yıllık izlemde daha az remisyona girdi ancak diğer yaş grubundakilere göre anlamlı fark saptanmadı. Beş yaş altındaki hastalarda bir yıllık izlem süresince daha fazla oranda Çölyak Hastalığı (ÇH) saptandı. Her iki yaş grubu arasında Otoimmün Tiroidit görülme sıklığı arasında fark bulunmadı. Sonuç: 5 yaş ve altında T1DM tanısı alan olguların, diğer yaş gruplarına göre sıklıkla yaşa özgül yaygın görülen enfeksiyonları sırasında tanı aldığı, şikayet süresinin daha kısa olmasına rağmen pankreatik β hücre hasarının daha hızlı ve agresif gelişmesine bağlı olarak diyabet otoantikor sıklığının daha fazla ve düzeylerinin daha yüksek olduğu görüldü. Metabolik dekompansasyon laboratuvar bulgularının tanı anında 5 yaş altında daha fazla olduğu gösterildi. Beş yaş altı hastaların daha büyük yaş gruplarına göre daha az insülin ihtiyacının olduğu bilinmesine rağmen ilk bir yıl izlemde verilen tedavi dozlarında farklılık saptanmadı. Beş yaş ve altında tanı alan hastaların büyüme gelişme döneminde olması, çok hareketli olmaları, sık beslenmeleri ve ara öğünlerinin ana öğünlere yakın olması nedeniyle tedavide daha yüksek bolus tedaviye ihtiyaç duyduklarını destekleyen bulgular bulundu. Genel populasyonda literatürde 5 yaş altında otoimmün hastalık nadir olarak bildirilmesine rağmen çalışmamızda 5 yaş altı çocuklarda otoimmün hastalık sıklığı etyopatogenezdeki farklılıkları göstermektedir. Çalışmamız 5 yaş altı T1DM’nin daha büyük yaş gruplarına göre tanıda, tedavide ve takipte pek çok farklı özelliklerini göstermiş olup bu yaş grubuna yönelik bu özelliklerin iyi bilinmesi hem sağlık sunucuları hem de bu yaş grubunun tamamiyle bağımlı olduğu ebeveynleri için önemlidir.tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Sağlığı ve Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2020-01-17T07:53:17Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record