Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKav, Taylan
dc.contributor.authorJaiteh, Muhammed B.
dc.date.accessioned2020-01-17T07:51:21Z
dc.date.issued2019-10-07
dc.date.submitted2019-09-30
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/21768
dc.description.abstractJaiteh, M. B. Assessment of treatment outcomes and factors associated with remission in autoimmune hepatitis. Hacettepe University Medical School, Thesis for Residency Completion in Internal Medicine, Ankara, 2019. Aim: We aimed to establish the baseline features and treatment outcomes as well as factors associated with remission in autoimmune hepatitis (AIH) patients. Materials and Method: We analyzed data for 69 autoimmune hepatitis patients being followed at a hospital in Turkey. Aside from a description of baseline characteristics, we also performed a survival analysis to determine remission rates and associated factors. Results: 69.6% of the 69 patients constituted females while median age at diagnosis was 42 years. The great majority (92.8%) were consistent with Type 1 AIH. One-third had at least one extrahepatic autoimmune disease mostly autoimmune thyroid diseases. Overlap syndromes were present in 18.8% and 20.3% were asymptomatic at the time of diagnosis. Male patients had higher baseline ALT, total bilirubin, INR and hemoglobin but a lower platelet count and a lower rate of ANA seropositivity (p<0.05 for each variable). Cirrhotic patients (11.8%) had a statistically significant higher GGT and total bilirubin and a lower albumin level and platelet count than non-cirrhotic patients. Splenomegaly was likewise more common among cirrhotic patients (p<0,05). On the other hand, patients who achieved remission had a higher pre-treatment levels of ALT, AST, INR as well as lower ALP and GGT (p<0.05 for each). The most preferred treatment regimen was corticosteroid-azathiopurine combination (74.5%). In survival analysis, median follow-up period was 56 months with a median remission time of 20 months. Two- and 5-year sustained remission rates were estimated at 40 and 58% respectively. That being said, 24.4% of patients who achieved remission had a relapse in a median of 30 months after remission. Gender, cirrhosis and treatment regimen were not found to be associated with remission. Conclusion: We found a fairly improved median remission time and long-term remission rates in this cohort. While pre-treatment baseline liver tests were associated with remission; gender, cirrhosis, or treatment regimen were not. Key words: Autoimmune hepatitis, hepatitis, cirrhosis, remission, Turkeytr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectOtoimmün hepatittr_TR
dc.subjectHepatit
dc.subjectSiroz
dc.subjectRemisyon
dc.subjectTürkiye
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Tıptr_TR
dc.titleOtoimmün Hepatit Nedeniyle Takipli Hastaların Tedaviye Yanıt Durumları ve Yanıtı Belirleyen Faktörlerin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetJaiteh, M. B. Otoimmün hepatit nedeniyle takipli hastaların tedaviye yanıt durumları ve yanıtı belirleyen faktörlerin değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Uzmanlık Tezi, Ankara, 2019. Amaç: Bu araştırmada otoimmün hepatit hastalarının tanı anındaki temel özellikleri, tedavi yanıtları ve yanıtı belirleyen faktörleri araştırmayı amaçladık. Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Gastroenteroloji Bilim Dalı’nda takip edilen 69 hastanın özellikleri, remisyon oranları ve ilişkili faktörler değerlendirldi. Bulgular: Çalışmaya alınan 69 hastanın %69,6’si kadın olup tanı anındaki ortanca yaş 42 saptandı. Büyük çoğunluğu (%92,8) Tip 1 OİH olduğu anlaşıldı. Hastaların %33,3’ü en az bir ekstrahepatik otoimmün hastalığına sahip, en sık görülen ise otoimmün tiroid hastalıklarıdır. Overlap sendromu ise hastaların %18,8’inde saptandı. Hastaların %20,3’ü tanı anında asemptomatikti. Erkeklerde tanı anındaki ALT, total bilirubin, INR ve hemoglobin düzeyleri daha yüksek; trombosit sayısı ise daha düşük saptandı (hepsi için p<0,05). Ayrıca, ANA pozitifliği kadınlarda daha yüksekti (p=0,009). Sirotik hastaların (%11,8) non-sirotik hastalara göre tanı anında istatistiksel olarak anlamlı şekilde GGT ve total bilirubin değerlerinin daha yüksek olduğu; trombosit ve albumin değerlerinin ise daha düşük olduğu ve splenomegalinin daha sık olduğu görüldü. Remisyon açısından; tedavi öncesi ALT, AST ve INR düzeylerinin yüksek olması ve ALP ve GGT’nin düşük olması daha sık remisyon ile ilişkili bulundu (p<0,05). İlk basamak tedavi olarak en sık (%73.5) prednizolon ve azatiyopürin ile yapılan kombinasyon tercih edildi. Survival analizinde tüm hastalar için medyan takip süresi 56 ay olup medyan remisyona girme süresi 20 ay’dır. 2 yıllık sustained remisyon oranı %40 iken bu oran 5 yılın sonunda %58 olarak saptandı. İlk tedavi rejimi ile remisyon sağlanan hastaların %24,4’ünde ortanca 30 ayda relaps gelişti. Remisyonda cinsiyet, siroz varlığı ve kullanılan tedavi rejiminin etkisi gösterilemedi. Sonuç: Çalışmamızda medyan remisyon süresi ve uzun takip ile yanıt oranların iyi derecede olduğu görüldü. OİH hastalarında tedavi öncesi karaciğer testleri remisyon ile ilişkili bulunurken cinsiyet, tedavi rejimi ve siroz varlığı remisyonu etkilemedi. Anahtar kelimeler: otoimmün hepatit, hepatit, siroz, remisyon, Türkiyetr_TR
dc.contributor.departmentİç Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2020-01-17T07:51:21Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster