Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorArmutlu, Kadriyetr_TR
dc.contributor.authorSalcı, Yeliztr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T13:38:52Z
dc.date.available2015-10-14T13:38:52Z
dc.date.issued2015tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/1652
dc.description.abstractThe aim of this study was to investigate the effect of spinal stabilization exercise and task-oriented therapy that combined with conventional therapy approaches on postural control, coordination and gait in ataxic multiple sclerosis patient. 17 male, 25 female and totally 42 MS patient that have EDSS score between 3-5 was enrolled in this randomized controlled study. The patients were divided into 3 groups as control, spinal stabilization and task oriented group by simple randomized design. Patients in the control group received conventional physiotherapy approaches consisting of balance and coordination exercise and sensory training. Spinal stabilization group received lumbal stabilization exercise while task oriented group received task-oriented exercise in addition to conventional approaches. After obtaining demographic information, assessments were performed before treatment and at the end of the 18 seasons treatment program. According to the demographic data mean age was 35, 36±8.14 year in control group, 37,29±9, 75 year in spinal stabilization group, 34,36±7,90 year in task oriented group. Assessments consisted of Berg Balance Scale (BBS), International Cooperative Ataxia Rating Scale (ICARS), MS Trunk Impairment Scale, Functional Reach Test (FRT), 2 Minute Walk Test (2MWT), 12 item Multiple Sclerosis Walking Scale (MSWS-12), Computerized Dynamic Posturagraphy (CDP), Somatosensory Evoked Potentials (SEP). When before and after treatment values were compared within the groups BBS, ICARS, FRT, the CDP-composite score, 2MWT and MSWS-12 was developed statistically in three group (p <0.05) while the sub-assessment of ICARS kinetic functions did not change in control group after treatment (p>0,05). According to the SEP assessment results, significance was found in only spinal stabilization group in left limb cortical onset amplitude (p<0,05). When we compared the groups, ICARS total score, ICARSKF, CDP composite score, 2MWT was different between spinal stabilization group and control group and also right reaction time according to the limits of stability test of CDP was different between spinal stabilization group and task-oriented group in favour of spinal stabilization group (p<0,05). The groups were similar according to the other assessments (p<0,05). As a result, spinal stabilization exercises were found more effective in balance, coordination and sensation problems that cause ataxia compared to conventional physiotherapy approaches. However we could not find any advantage of task-oriented therapy according to the conventional approaches. In conclusion we agreed that spinal stabilization exercise that takes part in the rehabilitation program has beneficial effect on balance, coordination, walking distance and sensation.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.subjectMultiple sclerosistr_TR
dc.titleAtaksik Multipl Skleroz Hastalarında Farklı Egzersiz Yaklaşımlarının Etkilerinin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.callno2015/1816tr_TR
dc.contributor.departmentoldFizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetBu çalışmanın amacı ataksik multipl skleroz hastalarında konvansiyonel yaklaşımlara ek olarak uygulanan spinal stabilizasyon egzersizlerinin ve aktivite temelli eğitimin postüral kontrol, koordinasyon, yürüyüş üzerine etkilerini araştırmaktır. Randomize kontrollü olarak planlanan çalışmaya; 17 erkek 25 kadın, EDSS puanı 3-5 arasında toplam 42 MS hastası dahil edilmiştir. Hastalar basit rastgele yöntemle kontrol, spinal stabilizasyon ve aktivite grubu olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubundaki hastalara denge ve koordinasyonu geliştirmeye yönelik olarak duyu eğitimi, denge eğitimi, koordinasyon egzersizlerini içeren konvansiyonel yaklaşımlar uygulanmıştır. Spinal stabilizasyon grubuna ise kontrol grubundaki egzersizlere ek olarak lumbal stabilizasyon egzersizleri, aktivite grubuna ise aktivite temelli eğitim verilmiştir. Çalışmaya alınan olguların, demografik bilgileri alındıktan sonra, değerlendirmeler tedaviye başlamadan önce ve 18 seanslık tedavi programı sonrasında uygulanmıştır. Hastaların yaş ortalamaları 35,36±8,14, (kontrol grubu) 37,29±9,75 (spinal stabilizasyon grubu) 34,36±7,90 (aktivite grubu) olarak belirlenmiştir. Uygulanan değerlendirmeler Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Uluslararası ataksi oranlama Ölçeği (UAAOÖ), MS gövde bozukluk ölçeği (MSGBÖ), fonksiyonel uzanma testi (FUT), 2 Dakika yürüyüş testi (2DYT), 12 maddeli MS yürüyüş ölçeği (MSYÖ-12), bilgisayarlı dinamik postürografi (BDP), duyusal uyarılmış potansiyeller (SEP) değerlendirmelerini içermektedir. Tedavi öncesi ve sonrası değerler karşılaştırıldığında; BDÖ, UAAOÖ, FUT, BDP-birleşik denge puanı, 2DYT ve MSYÖ-12 tedavi sonrasında 3 grupta da istatistiksel yönden gelişmiştir (p<0,05). Ancak kontrol grubunda UAAOÖ alt değerlendirmesi olan kinetik fonksiyonlar (UAAOÖKF) tedavi sonrasında değişmemiştir (p>0,05). SEP değerleri yönünden ise yalnızca spinal stabilizasyon grubunda, sol bacak kortikal onset amplitütünde artma tespit edilmiştir (p<0,05) Tedavi sonrası gruplar karşılaştırıldığında; UAAOÖ toplam puanı ve kinetik fonksiyonlar, BDP-birleşik denge puanı, 2DYT spinal stabilizasyon grubu kontrol grubundan farklı çıkarken, sağa stabilite limiti reaksiyon zamanı spinal stabilizasyon grubunda aktivite grubundan farklı çıkmıştır (p<0,05). Diğer test sonuçları yönünden gruplar birbirine benzerdir (p<0,05). Çalışmanın sonucunda konvansiyonel egzersizlere ilave olarak uygulanan spinal stabilizasyon egzersizlerinin ataksiye neden olan problemlerden; denge, koordinasyon ve duyu üzerine konvansiyonel egzersizlere göre daha etkili olduğu belirlenmiştir. Aktivite temelli eğitimin ise konvansiyonel egzersizlere üstünlüğü gösterilememiştir. Bu sonuç doğrultusunda spinal stabilizasyon egzersizlerinin rehabilitasyon programlarında yer almasının denge, koordinasyon, yürüyüş mesafesi ve duyu üzerinde faydalı etkiler oluşturacağı görüşüne varılmıştır.tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster