| dc.contributor.advisor | Uygur, Sıddıka Fatma | tr_TR |
| dc.contributor.author | Teker, Buket | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2015-10-14T13:38:51Z | |
| dc.date.available | 2015-10-14T13:38:51Z | |
| dc.date.issued | 2015 | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/1632 | |
| dc.description.abstract | The aim of this study was to assess and to compare the efficacy of Tai Chi based balance program versus classical balance training program in subjects with mental retardation. The primary hypothesis was that Tai Chi based program would be more effective than classical balance training program. Twenty-four subjects were divided into two groups Tai Chi (n=12) and Classical Balance (n=12) based on their IQ scores. The primary outcome measurements were Berg Balance Scale, Single Leg Stance Test, Functional Reach Test, Timed Up And Go Test, Timed Ten Meter Walk Test, step and stride lenght, step width, foot angle by means of footprint method and cadance measurements. The subjects were trained twice a week for 12 weeks. The measurements were performed before the training, at the end of the training and 4 weeks after the end of the training. The results of this study showed that there was no significant difference between groups on Berg Balance Test scores (p>0.05). Single leg stance test scores for right and left side were higher in Tai Chi group at the end of the training and 4 weeks after the end of the training (p<0.05). Functional Reach test scores was higher in Tai Chi group after training and 4 weeks after the end of the training (p<0.05). There was no significant difference on Timed Up and Go Test Scores between two groups before training and 4 weeks after the end of the training (p>0.05). Tai Chi group showed better scores on Timed Up And Go Test after 12 weeks (p<0.05). While there was no group difference on parameters obtained from footprints (p>0.05), intragroup results showed that step width narrowed at the end of the training (p<0.017). The step width scores 4 week after the end of the training were still lower then the scores before training (p<0.017). In intragroup results there was significant increase in cadance in both groups after training. 4 weeks after training, cadance scores decreased in both groups (p<0.017). According to these results, a training program consisting of Tai Chi forms seemed more effective in improving balance in subjects with mental retardation and can be used as an alternative therapy. | tr_TR |
| dc.language.iso | tur | tr_TR |
| dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Tai chi | tr_TR |
| dc.title | Mental Retardasyonlu Bireylerde Tai Chi Egzersiz Programı ve Klasik Denge Egzersizlerinin Denge Parametreleri ve Denge ile Ilgili Aktiviteler Üzerine Etkileri | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
| dc.callno | 2015/1991 | tr_TR |
| dc.contributor.departmentold | Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı | tr_TR |
| dc.description.ozet | Bu çalışmanın amacı Tai Chi egzersiz programının mental retardasyon tanısı konmuş bireylerde denge parametreleri, denge ile ilgili aktiviteler ve yürüyüşün zaman-mesafe parametreleri üzerine etkisini araştırmaktı. Çalışmanın birincil hipotezi Tai Chi programının denge parametreleri üzerinde klasik denge egzersiz programından daha etkili olacağı yönündeydi. Mental Retardasyon tanısı almış 24 birey zeka katsayısı değerlerine göre eşli randomizasyon yöntemiyle Tai Chi (n=12) ve Egzersiz (n=12) gruplarına dahil edildi. Çalışmanın parametreleri; Berg Denge Skalası, Tek ayak üzerinde durma testi, Fonksiyonel Uzanma Testi, Süreli Kalk ve Yürü Testi, On Metre Yürüme Testi ve ayak izi yöntemi ile çift ve tek adım uzunluğu, adım genişliği, ayak açısı ve yürüyüş hızıydı. Bireyler 12 hafta süreyle haftada 2 kez tedaviye alındı. Tüm parametreler çalışmanın başında, çalışma bitiminde ve çalışma bitiminden 1 ay sonra ölçüldü. Bu çalışmanın sonucunda Berg Denge Skalası sonuçlarında gruplar arasında anlamlı fark bulunmazken (p>0.05), sağ ve sol ayak üzerinde denge testi sonuçlarının tedavi sonrası ve tedaviden 1 ay sonrasında Tai Chi grubu lehine daha yüksek olduğu bulundu (p<0.05). Fonksiyonel Uzanma Testi değerleri tedavi sonrası ve tedaviden 1 ay sonrasında Tai Chi grubu lehine daha yüksek bulundu (p>0.05). Süreli Kalk Yürü testi sonuçlarının tedavi öncesi ve tedaviden 1 ay sonrasında gruplar arasında benzer olduğu bulunmuşken, tedavi sonrasında Tai Chi grubu lehine anlamlı fark olduğu görüldü (p<0.05). On metre yürüme testi sonuçlarının tedavi öncesi ve tedaviden 1 ay sonrasında gruplar arasında benzer olduğu bulunmuşken, tedavi sonrasında Tai Chi grubunda Egzersiz grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu gözlendi (p<0.05). Yürüyüşün zaman ve mesafe karakteristikleri gruplar arasında karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Grup içi karşılaştırmada Egzersiz grubunun adım genişliğinin tedavi sonrasında tedavi öncesine göre azaldığı gözlenmişken (p<0.017); tedaviden 1 ay sonraki adım genişliği değerlerinin tedavi öncesine göre düşük kaldığı bulundu (p<0.017). Grup içi karşılaştırmada yürüyüş hızının her iki grupta da tedavi sonrasında tedavi öncesine göre arttığı; bu değerlerin tedaviden sonraki 1 ayda azaldığı görüldü (p<0.017). Bu sonuçlara göre Mental Retardasyonlu bireylerin denge tedavisinde Tai Chi formlarından oluşan bir tedavi programının daha etkili olduğu görüldüğü için klasik denge egzersizlerine alternatif olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı. | tr_TR |
