dc.contributor.advisor | Aksu Yildirim, Sibel | tr_TR |
dc.contributor.author | Parlak Demir, Yasemin | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2015-10-14T13:38:49Z | |
dc.date.available | 2015-10-14T13:38:49Z | |
dc.date.issued | 2015 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/1621 | |
dc.description.abstract | This study was designed to investigate the effects of the different walk aides (single cane, bilateral forearm cructh and walker) on the energy expenditure, the risk of falling and gait parameters in patients with adult neuromuscular disease. The study was conducted self-control in 18 patients who are followed with neuromuscular disease diagnosis. Manual Muscle Test for muscle strength, the Rivermead Mobility Index for levels of mobility, Motor Function Assessment scale for motor function level, Trunk Control Test for trunk control of the cases were used as descriptive measurements. The 2-minute walk test for the functional capacity, Time up-go test and story of falling for the falls and risk of falling, four sensors Arm Band "Arm Band Bodysense Wear" Metabolic Holter for energy consumption, Modified Borg scale for fatigue, pulse oximetry for the oxygen saturation and heart rate and "BTS G-Walk" gait analysis system for the pelvis kinematic analysis and gait parameters were used as outcome measures. Outcome measures were performed firstly during normal gait (without walk aides), then during walking with single cane, bileteral forearm cructh and walker randomly. In this patients group, the proximal muscle weakness has been observed as the most important risk factor for falls. It was found that aproximately 90% of the patients are falling during walking, because of inability to stabilize the knee (50%) and tripping (33%) and mostly outside areas (55%). It was found that while walking with single cane per meter energy consumption unchanged compared with normal walking, 21% was increased with bileteral forearm cructh and 40% with a walker. It was observed that the walk aids decreased the walking speed, walking distance and cadence (the number of steps per minute). It was found that all walk aides increased the duration of the walking cycle. When the pelvis kinematic was analysed, there is only significant difference in extansion of pelvis between groups (p<0.05). The most useful (61%), most comfortable (44.4%) and the most preferred (61%) walk aid was determined as single cane by patients and the most safe (55%) was determined as walker. In the decision-making process for walk aid that the patient's biomechanical, physiological and psychosocial needs, expectations, satisfaction and level of independence should be considered to be provided to patients for walking | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Adult neuromuscular disease | |
dc.subject | Walk aid | |
dc.subject | Energy expenditure | |
dc.subject | Fall | |
dc.subject | Walking | |
dc.subject | Erişkin nöromusküler hastalık | |
dc.subject | Yürüme yardımcısı | |
dc.subject | Enerji harcaması | |
dc.subject | Düşme | |
dc.subject | Yürüyüş | |
dc.title | Erişkin Nöromusküler Hastalarda Farklı Yürüme Yardımcılarının Enerji Harcama Düzeyi, Düşme Riski ve Yürüme Parametrelerine Etkisi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.callno | 2015/2292 | tr_TR |
dc.contributor.departmentold | Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu çalışma erişkin nöromusküler hastalarda farklı yürüme yardımcılarının (baston, çift kanedyen ve yürüteç) enerji harcaması, düşme riski ve yürüme parametrelerine etkisinin araştırılması amacıyla planlandı.Çalışma nöromüsküler hastalık tanısı ile takip edilen 18 hasta üzerinde self kontrollü (kendi kendine kontrolllü) olarak yapıldı. Tanımlayıcı ölçümler için olguların kas kuvveti manual kas testi ile, mobilite düzeyi rivermead mobilite indeksi ile, motor fonksiyon düzeyi motor fonksiyon değerlendirme ölçeği ile, gövde kontrolü gövde kontrol testi ile değerlendirildi. Sonuç ölçümlerinin elde edilmesinde fonksiyonel kapasite 2 dakika yürüme testi, düşme ve düşme riski düşme hikayesi ve süreli kalk yürü testi, enerji tüketimi Dört Sensörlü Kol Bandı "Arm Band Bodysense Wear" Metabolik Holter, yorgunluk Modifiye Borg Skalası, oksijen saturasyonu ve nabız Pulse Oksimetre, yürüme parametreleri ve pelvisin kinematik analizi "BTS G-WALK"yürüme analiz sistemi kullanıldı. Sonuç ölçümleri önce normal yürüme (yürüme yardımcısız) sırasında, sonra randomize olarak baston, kanedyen ve yürüteçle yürüme sırasında gerçekleştirildi. Proksimal kas zayıflığının bu hasta grubunda düşmenin en önemli risk faktörü olduğu gözlemlendi. Yaklaşık % 90'ını yürüme aktivitesi sırasında, en çok dizde boşalma(%50) ve ayak takılması (% 33) nedeniyle ve en fazla ev dışı alanlarda (%55) düşme olduğu saptandı. Baston ile yürüme sırasında normal yürümeye göre metre başı harcanan enerji değişmezken, kanedyen %21, yürüteç ile % 40 oranında arttığı bulundu.Yürüme yardımcılarının yürüme hızını, yürüme mesafesi ve kadansı (dakikadaki adım sayısını) azalttığı, yürüme peryodunun ise süresini artırdığı gözlemlendi. Pelvisin kinematiğinde ise istatistiksel olarak sadece pelvisin extansiyonunda gruplar arası anlamlı fark bulundu (p<0.05). Hastalar tarafından en kullanışlı (%61), en rahat (%44.4) ve en çok tercih edilen (%61) yürüme yardımcısının baston, en güvenlinin ise yürüteç (%55) olduğu belirtildi. Yürüme yardımcısına karar verilirken hastanın biomekaniksel, fizyolojik ve psikososyal gereksinimleri, beklentisi, memmuniyeti ve yürüme yardımcısının hastaya sağlayacağı bağımsızlık düzeyi gözönünde bulundurulmalıdır. | tr_TR |