dc.contributor.advisor | Büyüktuncer Demirel, Zehra | tr_TR |
dc.contributor.author | Işgın, Kübra | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2015-10-14T13:32:25Z | |
dc.date.available | 2015-10-14T13:32:25Z | |
dc.date.issued | 2014 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/1544 | |
dc.description.abstract | The objective of this study was to examine the
role of diet in premenstrual syndrome (PMS) and to determine nutritional status, food
preference, eating attitude and also parameters related to diet such as anthropometric
measurements and bone mineral density in participants with PMS and without PMS.
Premenstrual Syndrome Scale (PMSS) was used to determine the status of PMS on
383 high school students, aged 13-19 and prevalance of PMS was found to be 55.9%.
According to PMSS subscales, 88.8% of students with PMS had depressive feelings,
53.7% had anxiety, 93.5 % had fatigue, 91.% had irritability, 77.1% had depressive
thoughts, 76.6% had pain, 74.8% had changes in appetite, 73.8 % had changes in
sleeping habits, 52.3 % had swelling. Vigorous activity level was more common in
people without PMS than people with PMS, while most of participicants had moderate
activity level (p>0.05). Dysmenorrhea was seen in 79% of people with PMS and 69.2%
of people without PMS (p<0.05). Increased appetitite according to people’s own
decision was reported in 88.3% of people with PMS, and 78% in people without PMS
(p<0.05). The desire of sweet foods had the most common in the desires of different
taste in both of groups (p<0.05). There was a positively strong relation between
severity of PMS and percent of energy from fat. Intake of saturated fatty acids,
arachidonic acid, cholesterol and saccharose were higher level in PMS group than the
others (p>0.05). Dietary glycemic index was in high level in 68.5% of people with
PMS and 64.0% people without PMS (p>0.05). In people with PMS, thiamine, vitamin
E, vitamin D and vitamin C, magnesium, copper, manganese intakes were higher;
vitamin A and K, niacin, biotin, folic acid, vitamin B12 and sodium, potassium,
calcium, phosphorus, sulphur, chlor, iron and zinc intakes were lower than the others
(p>0.05). The percent of energy from fat was significantly different in premenstrual
and menstrual period in both of groups (p<0.05). While carbohydrate intake was not
different in premenstrual and menstrual period in PMS group (p>0.05), there was a
significant difference in group without PMS (p<0.05). Disordered eating was 23.8%
in people with PMS and 11.8% in people without PMS (p<0.05). In PMS group, total
TFEQ-R18 score, emotional eating behaviour and uncontrolled eating behaviur scores
were more than others (p<0.001). Body Mass Index (BMI) values were higher in PMS
group (p>0.05). Fat free mass, skeletal muscle mass, total mineral mass, bone mineral
content were lower; while body fat mass, percent of body fat, obesity degree were
higher in PMS group (p>0.05). As seen, PMS is related to nutritional status and eating
attitude and having an appropriate nutrition and life style is important to prevent PMS
symptoms. Further studies are needed to be examined of this situation in detail. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Premenstrual syndrome | tr_TR |
dc.title | Premenstrual Sendromda Beslenme Durumu ve Yeme Tutumunun Değerlendirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | |
dc.callno | 2014/1467 | tr_TR |
dc.contributor.departmentold | Beslenme ve Diyetetik Anabilim Dalı | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu çalışmanın amacı,
premenstrual sendromda (PMS) diyetin rolü ile PMS olan ve olmayan adölesan
bireylerin beslenme durumları, besin tercihleri ve yeme tutumu ile antropometrik
ölçümler ve kemik mineral yoğunluğu gibi diyet ile ilişkili parametreleri incelemektir.
Çalışmada lisede öğrenim gören, 13-19 yaşlarındaki 383 öğrencinin PMS durumunu
saptamak için Premenstrual Sendrom Ölçeği (PMSÖ) kullanılmış ve PMS prevalansı
%55.9 olarak saptanmıştır. PMS’li bireylerde depresif duygulanım %88.8, anksiyete
%53.7, yorgunluk %93.5, sinirlilik %91.6, depresif düşünceler %77.1, ağrı %76.6,
iştah değişiklikleri %74.8, uyku değişiklikleri %73.8, şişkinlik %52.3 oranında
görülmektedir. Katılımcıların çoğu orta düzeyde fiziksel aktiviteye sahipken; ağır
aktivite düzeyine sahip bireyler PMS’li olmayanlarda daha yüksek orandadır (p>0.05).
PMS’lilerin %79’unda, PMS’li olmayanların %69.2’sinde dismenore durumuna
rastlanmaktadır (p<0.05). PMS’li bireylerin %88.3’ü, PMS olmayan bireylerin %78’i
premenstrual dönemde iştahlarının arttığını beyan etmiştir (p<0.05). İki grupta da tatlı
tüketme isteği, farklı tat arzulama durumları arasında en yüksek paya sahiptir (p<0.05).
PMS şiddeti ile yağdan gelen enerji yüzdesi arasında pozitif yönlü kuvvetli bir ilişki
mevcuttur. PMS için risk teşkil eden doymuş yağ asitleri, araşidonik asit, kolesterol ve
sakkaroz alımları PMS’li bireylerde daha yüksektir (p>0.05). PMS’li bireylerin
%68.5’i, PMS’li olmayan bireylerin ise %64.0’ü yüksek glisemik indeksli bir diyet
almaktadır (p>0.05). PMS’li bireylerde tiamin, D, E ve C vitaminleri, magnezyum,
bakır, manganez alımı daha fazla; A, K vitaminleri, niasin, biotin, folik asit, ve B12
vitaminleri ile sodyum, potasyum, kalsiyum, fosfor, kükürt, klor, demir, çinko alımları
daha düşüktür (p>0.05). Yağdan gelen enerji oranı açısından iki grupta da
premenstrual dönem ve menstrual dönem arasında önemli bir fark mevcuttur (p<0.05).
Alınan karbonhidrat miktarı, PMS’li bireylerde premenstrual ve menstrual dönemde
farklılık göstermezken (p>0.05); PMS’li olmayan bireylerde farklılık söz konusudur
(p<0.05). PMS’li bireylerde yeme tutum bozukluğu görülme oranı %23.8, PMS’li
olmayanlarda %11.8’dir (p<0.05). Üç Faktörlü Yeme Testi (TFEQ-R18) toplam skoru
ile duygusal yeme davranışı ve kontrolsüz yeme davranışı skorları PMS’li bireylerde
daha yüksektir (p<0.001). Beden Kütle İndeksi (BKİ) değeri, PMS’li bireylerde daha
yüksektir (p>0.05). Vücut yağ kütlesi ve yağ oranı, obezite derecesi, PMS’li bireylerde
daha yüksek iken; yağsız vücut kütlesi, iskelet kas kütlesi, toplam mineral miktarı,
kemik mineral yoğunluğu daha düşüktür (p>0.05). Görüldüğü gibi, PMS beslenme
durumu ve yeme tutumu ile ilişkilidir ve PMS semptomlarını önlemek için uygun bir
beslenme ve yaşam tarzının geliştirilmesi önemlidir. Bu durumun detaylı incelenmesi
için daha büyük çaplı çalışmalara ihtiyaç vardır. | tr_TR |