dc.contributor.advisor | Nurşen Başaran, A. | tr_TR |
dc.contributor.author | Bacanlı, Merve | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2015-10-14T12:29:40Z | |
dc.date.available | 2015-10-14T12:29:40Z | |
dc.date.issued | 2014 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/1134 | |
dc.description.abstract | Free oxygen radicals
react with genetic material such as DNA, RNA and other cell macromolecules and
the cause oxidative damage. There is a worldwide increasing interest about
antioxidant compounds which could delay or prevent oxidative damage by
inactivating free radicals. From the idea that nature is not harmful and studies about
toxic effects of synthetic antioxidants showing that the usage of sources of natural
antioxidants, vegetables, fruits, spices and teas are increasing. The phenolic
compounds in plants are the main sources of antioxidant effects of herbs. In this
thesis, antioxidant capacity, possible cytotoxic, genotoxic properties and protective
effects of herbal phenolic compounds such as galangin, limonene, naringin, puerarin
and ursolic acid have been investigated. Their antioxidant properties, possible
cytotoxic effects, possible genotoxic effects and antigenotoxic effects against
oxidative damage were investigated by trolox equivalent antioxidant capacity assay
(TEAC), neutral red uptake assay (NRU) and 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-
diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay, single cell gel electrophoresis (COMET)
and micronucleus assay (MN) method, respectively. In TEAC assay, antioxidant
capacities of studied phenolic compounds were increased proportionately with
concentration. In NRU and MTT assays, all of the studied compounds have showed
cytotoxic effects at high concentrations in V79 cells. In COMET and MN assays, all
of the studied compounds have not genotoxic effects at low concentrations and at
concentrations below cytotoxicity they have decreased H2O2 induced oxidative
damage. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Genotoxicity | |
dc.subject | Cytotoxicity | |
dc.subject | Phenolic compounds | |
dc.subject | Trolox equivalent antioxidant capacity genotoksisite | |
dc.subject | Sitotoksisite | |
dc.subject | Fenolik bileşik | |
dc.subject | Troloks eşdeğer antioksidan kapasite | |
dc.title | Bitkisel Kaynaklı Fenolik Yapıdaki Bileşiklerin Olası Sitotoksik ve Genotoksik Etkilerinin Değerlendirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.callno | 2014/1170 | tr_TR |
dc.contributor.departmentold | Farmasötik Toksikoloji Anabilim Dalı | tr_TR |
dc.description.ozet | Serbest oksijen radikalleri, DNA, RNA gibi genetik materyal ve diğer hücre
makromolekülleriyle reaksiyona girerek oksidatif hasara yol açmaktadır. Serbest
radikalleri inaktive ederek oksidatif hasarı geciktirebilen veya önleyebilen
antioksidan bileşiklere karşı ilgi tüm dünyada artmaktadır. Doğadan gelenin zararlı
olmayacağı düşüncesi ve sentetik antioksidan maddelerin toksik etkilerinin olduğunu
gösteren çalışmaların varlığı, doğal antioksidan kaynakları olan sebze, meyve,
baharat ve çayların kullanımını artırmaktadır. Bitkisel ürünlerin antioksidan etkileri
içeriklerindeki fenolik bileşiklerden ileri gelmektedir. Bu tez çalışması kapsamında
bitkisel fenolik bileşiklerden galangin, limonen, naringin, puerarin ve ursolik asit
maddelerinin olası sitotoksik ve genotoksik özellikleri incelenmiştir. Bileşiklerin
antioksidan özellikleri troloks eşdeğer antioksidan kapasite tayini (TEAK), olası
sitotoksik etkileri nötral kırmızı alım yöntemi (NKA) ve 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-il)-
2,5-difeniltetrazolyum bromür (MTT) yöntemleriyle, olası genotoksik etkileri ve
oksidatif hasara karşı antigenotoksik etkileri tek hücre jel elektroforez (COMET) ve
mikroçekirdek (MÇ) yöntemleriyle değerlenmiştir. TEAK analizi sonucunda
çalışılan fenolik bileşiklerin antioksidan kapasitesinin konsantrasyonla orantılı olarak
arttığı bulunmuştur. NKA ve MTT yönteminde tüm fenolik bileşikler V79
hücrelerinde yüksek konsantrasyonlarda sitotoksik etki göstermiştir. COMET ve MÇ
yönteminde, çalışılan bileşiklerin düşük konsantrasyonlarında genotoksik etkilerinin
olmadığı, sitotoksik etki göstermedikleri konsantrasyonlarında H2O2 ile oluşturulan
oksidatif DNA hasarını önledikleri saptanmıştır. | tr_TR |