dc.contributor.advisor | Boerescu, Zuhal Baysar | |
dc.contributor.author | Şarkdemir, Hakan | |
dc.date.accessioned | 2019-08-01T08:34:28Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-07-09 | |
dc.identifier.citation | Şarkdemir, Hakan. (2019). Sanatta Kurucu Bir Güç Olarak Parodi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü. Resim Anabilim Dalı. Ankara. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/8483 | |
dc.description.abstract | Based on the concept of parody, this thesis aims to reach beyond the genre-oriented thematic constitution of artwork, to re-establish aesthetics as an artistic creation process in terms of politics and poetics thereby developing a theoretical model, and to reify the concept of parody through comparative readings on art works (incl. present personal artistic practices). Thus, apart from the existing singular theoretic perspectives, it could comprehensively be possible to conceptualize the aesthetic discourse transforming itself into a constitutive character rather than transferring itself to a “substitutive political function” in an “undecidability” which is intrinsic to the logic of contemporary art.
This thesis intends to point out how a conception was formed as a subversive and constitutive power throughout the differential moments of art, and how it was transformed into an impulsion of each artistic encounter with predecessor, successor, or generation either in the way of homage or in the way of rejection within the scope of mimesis, whose influence can be traced on the artworks as well as in the artistic creation process during this study. Consequently, we have to remark that a great deal of major artists taking up the turning points of art cannot be released from the impulse of working with parody, which is intrinsic to zeitgeist of art, it doesn’t matter in which clothes it disguised, with what technical stuff it was girded, or from what theoretical ground it was taken off. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | GİRİŞ / 1
1. BÖLÜM: PARODİNİN KÖKENİ / 7
1.1. Sanatın Kökeni ve Kendilik Bilgisi / 7
1.2. Bir Taklit Etme Tarzı Olarak Parodi / 10
1.3. Parodi Tanımları / 11
1.4. Parodistin Zihni / 18
2. BÖLÜM: PARODİNİN EVRENİNDE PARODİK TÜRLER / 20
2.1. Parodinin Genişletilmiş Evreni / 20
2.2. Burlesk ve Travesti / 23
2.3. Taklit ve Alıntı / 27
2.4. Pastiş, Sahtecilik, İntihal / 35
2.5. Asamblaj, Kolaj, Montaj / 41
2.6. İroni ve Satir / 49
3. BÖLÜM: PARODİNİN POETİKASI / 59
3.1. Sözel ve Görsel Arasında Parodi / 59
3.2. Metinsellik ve Ötesi / 68
3.3. Kendine Dönüşlülük ve Sanatlar Arasılık / 80
4. BÖLÜM: PARODİNİN POLİTİKASI / 83
4.1. Sanat Eserinin Sahiciliği ve Kopya / 84
4.2. Alegori ve Parodi / 87
4.3. Alegorik Yöntemler / 91
4.4. Temellük Edimi ve Çıkarsızlık / 96
4.5. Geçimsiz Estetik / 102
4. 6. Parodi ve Günümüz Sanatı / 107
5. BÖLÜM: ARAYIŞ ve PARODİ: BENİM PARODİM / 142
5.1. Klâsiklerden Kaçmak / 143
5.2. Popüler Kültürün Eşiğinde / 172
5.3. Boşluğun Temellükü: Mükemmel Boşluk / 207
SONUÇ / 213
KAYNAKLAR / 216 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Güzel Sanatlar Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.rights | Attribution-ShareAlike 3.0 United States | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/us/ | * |
dc.subject | Parodi | tr_TR |
dc.subject | Temellük | tr_TR |
dc.subject | Taklit | tr_TR |
dc.subject | Pastiş | tr_TR |
dc.subject | Alegori | tr_TR |
dc.subject | Montaj | tr_TR |
dc.subject | Orijinal | tr_TR |
dc.subject | İroni | tr_TR |
dc.subject | Sanat | tr_TR |
dc.subject | Resim | tr_TR |
dc.subject | Parody | tr_TR |
dc.subject | Appropriation | tr_TR |
dc.subject | Mimesis | tr_TR |
dc.subject | Pastiche | tr_TR |
dc.subject | Allegory | tr_TR |
dc.subject | Montage | tr_TR |
dc.subject | Original | tr_TR |
dc.subject | Irony | tr_TR |
dc.subject | Art | tr_TR |
dc.subject | Painting | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Güzel sanatlar | tr_TR |
dc.title | Sanatta Kurucu Bir Güç Olarak Parodi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu çalışma, parodi kavramından yola çıkarak, sanat eserinin türlere yönelik biçimsel ve tematik inşasının ötesine uzanmayı, teorik bir model kurmak suretiyle estetik üretim sürecini poetik ve politik açıdan yeniden temellendirmeyi ve bunu yaparken de -bugüne dek üretilmiş kişisel sanatsal uygulamalar da dâhil olmak üzere- sanat eserleri üzerinden yapılan karşılaştırmalı okumalarla meseleyi somutlamayı amaçlıyor.
Böylelikle, mevcut tekil teorik bakış açılarının dışında, Rancière’nin çağdaş sanatın mantığında yatıyor olduğunu söylediği “karara-bağlanamazlık” içinde “ikâme bir politik işlev” taşımaktan öte parodiyi kurucu bir karaktere dönüştüren estetik bir söylemin kavranarak kavramsallaştırılabilmesi mümkün hâle gelebilir.
Bu tez çalışması, tez kapsamında yapılan sanatsal çalışmalarda ve eserin üretim sürecinde etkisini izleyebileceğimiz bir duyarlığın, sanatın önemli uğrakları boyunca nasıl yıkıcı ve kurucu bir güç olarak biçimlendiğini, sanatsal üretimin taklit boyutunda ustayla, kuşakla ya da halefle -ister hürmet (homage) isterse red (rejection) şeklinde olsun- nasıl her karşılaşmanın yakıtı hâline geldiğini göstermeyi hedefliyor. Dolayısıyla bu tez ile birlikte sanatın dönemeçlerini tutan birçok önemli sanatçının, hangi kılığa bürünürse bürünsün, hangi teknik silahlarla kuşanırsa kuşansın, hangi teorik zeminden kalkış yaparsa yapsın, sanatta zamanın ruhuna yerleşen parodiyle iş görme dürtüsünden azade olmadığını söylememiz de gerekiyor. | tr_TR |
dc.contributor.department | Resim | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2019-08-01T08:34:28Z | |
dc.subject.eric | ERIC Thesaurus::Arts | tr_TR |
dc.subject.eric | Montage | tr_TR |
dc.subject.eric | Pastiche | tr_TR |
dc.subject.jita | Parody | tr_TR |