dc.contributor.advisor | Bora, Aksu | |
dc.contributor.author | Tokdoğan Kartal, Nagehan | |
dc.date.accessioned | 2018-10-02T08:01:38Z | |
dc.date.available | 2018-10-02T08:01:38Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.date.submitted | 2018-06-18 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/5106 | |
dc.description.abstract | This thesis focuses on reading Turkey’s current politics with regard to emotions. My main argument is that during the AKP’s reign which we witness for the last fifteen years, the power elites constantly addressed, called for and mobilized collective emotions of the masses. Thus, this study aims to focus on a political narrative, a social phenomenon and a reservoir of emotions, which is Neo-Ottomanism, to have an insight of the AKP’s political experience in the light of theoretical discussions on politics of emotions and symbolic politics.
The political narrative of Neo-Ottomanism has gone beyond the political discourse and disseminated to the social and everyday life practices, thus it has constantly been reproduced by the social actors. Behind this tendency, there lie various emotional dynamics which give way to create an imaginary bond between the past, the present and the future while at the same time serve to produce a national state of mood.
Therefore, this thesis argues that the political narrative of Neo-Ottomanism, has determined Turkey’s ethos and pathos in the 2000’s by unveiling, transforming and mobilizing the historical desires, passions, rages of the masses. For the purpose, I aim to focus on three main symbolic politics resorts, each of which serves as “rich” emotional components of Neo-Ottomanist national identity formation: leader, space and myth. In each resort, I aim to put forth the symbolic political nature of them as well as serving as symbols to call for and mobilize the mood which Neo-Ottomanist narrative addresses. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | İÇİNDEKİLER
KABUL VE ONAY i
BİLDİRİM ii
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii
ETİK BEYAN iv
TEŞEKKÜR ...................................................................................................................vi
ÖZET .............................................................................................................................vii
ABSTRACT .................................................................................................................viii
İÇİNDEKİLER ix
GİRİŞ .............................................................................................................................1
1.BÖLÜM: DUYGULAR VE SİYASET İLİŞKİSİ 7
1.1. Klasik Siyaset Felsefesi Metinlerinde Duyguların Yeri 7
1.2. Modern Siyaset Biliminin “Duygu Körlüğü” 9
1.3. Dünyanın Değişimi, Duyguların Yeniden Keşfi 11
2.BÖLÜM: SEMBOLLER, SEMBOLİK SİYASET VE DUYGULAR 18
2.1. Sembollerin Toplumsal ve Kültürel Anlamı 18
2.2. Sembolik Siyaset ve Duygular 23
2.3. Sembolik Siyasetin Temel Aparatları Olarak Mit ve Ritüel 27
2.4. Sembolik Siyasetin Membaı Olarak Ulus-Devlet, Milliyetçilik ve Milli Kimlik 29
2.5. Çıkış 33
3.BÖLÜM: ALTERNATİF BİR MİLLİ KİMLİK ANLATISI OLARAK YENİ OSMANLICILIK 34
3.1. Giriş 34
3.2. Osmanlıcı Anlatının Bir Yönetme Stratejisi Olarak Doğuşu 36
3.3. Cumhuriyet’e Musallat Olan “Hayalet” 41
3.4. Kimlik Bunalımına Deva Olarak Yeni Osmanlıcı Anlatının Yeniden Doğuşu: 1980’ler 46
3.5. Türklük ve İslamlığın Mutlu Birlikteliği: 1990’larda Yeni Osmanlıcı
Dalga 50
3.6. Osmanlılığın, Milli Kimliğin Kurucu Anlatısı Olarak Yeniden Tesisi:
AKP Dönemi 53
3.7. AKP Döneminde Ete Kemiğe Bürünen Hayalet: Banal Osmanlıcılık 58
3.8. Çıkış ya da Başlangıç 68
4. BÖLÜM: YÖNTEM .................................................................................................72
4.1. Araştırma Nesnesi Olarak Anlatı ya da Araştırma Yöntemi Olarak
Anlatı Analizi ...................................................................................................72
4.2. Anlatısal Kimlik, Politik Anlatılar ve Alternatif Bir Milli Kimlik
Anlatısı Olarak Yeni Osmanlıcılık .........................................................74
5. BÖLÜM: MAĞDURDAN MUKTEDİRE, MENDERES’TEN ABDÜLHAMİD’E: YENİ OSMANLICI ANLATININ KURUCU SEMBOLÜ OLARAK ERDOĞAN VE PATHOS’U 78
5.1. Giriş 78
5.2. Geçmişin Yaraları: Mağduriyet Mirasının Lider Aracılığıyla Aktarımı 81
5.2.1. Uzak Geçmiş, Seçilmiş Travma[lar] ya da Mazlumluk Arşivi: İmparatorluğun Kaybı ve Batıyla Karşılaşma Deneyiminin Duygusal
Tezahürleri Olarak Aşağılanma, Haset ve İğrenme 83
5.2.2. İçimizdeki Batı: Kadim Bir Mağduriyet Faili, Nefret, Kaygı ve Öfke Nesnesi Olarak CHP ve Zihniyeti 93
5.3. Menderes’ten Abdülhamid’e Giden Yolda Kritik Bir Kavşak: Erdoğan’ın Davos Çıkışı ya da “Biz” Aslında Kimiz? 103
5.4. Yeniden Diriliş, Yeniden Yükseliş: İntikam Arzusu ve Tehdit Algısı Arasında II. Abdülhamid Olarak Erdoğan 114
5.5. Çıkış: Yeni Osmanlıcılığın Kurucu Duygusu Olarak Ontolojik
Hınç 122
6. BÖLÜM: YENİ OSMANLICI ANLATININ SEMBOLİK MEKÂNI OLARAK İSTANBUL: NOSTALJİ, ROMANTİZM VE İÇ-EMPERYAL ARZU 130
6.1. Giriş 130
6.2. İslami “Eve Dönüş” Arzusunun Mekânları: Ayasofya ve Çamlıca Camii 134
6.3. İki Kültür Savaşı’nın Mekânları: Atatürk Kültür Merkezi ve Topçu Kışlası 144
6.4. Emperyal İştahın ve Batı Karşısında Simgesel Üstünlük Gösterisinin Mekânları: Gigantomanik Fanteziler 152
6.5. Maddi Üstünlük ve Zenginleşme Arzusunun Mekânları: İnşaatlar 158
6.6. Herkes için Fethin Mekânları: Panorama 1453 Fetih Müzesi ve Yenikapı Meydanı Fetih Şölenleri 163
7. BÖLÜM: YENİ OSMANLICI ANLATININ RUHUNA UYGUN BİR MİT YARATIMI .....................................................................................................172
7.1. Milletlerin ve Milli Kimliklerin İnşasında Kilit Bir Sembolik Uğrak: Ulusal Mit Yaratımı ................................................................................173
7.2. Bir Mitin Doğuşu:………………….........................................................177
7.3. Olayın İntibaı: Yenilgi Değil Zafer, Mağduriyet Değil Kadir-i Mutlaklık...................................................................................................179
7.4. Sıradışı Bir Olayın “Sıradan” Aktörleri: Şehitler, Gaziler, Kahramanlar.............................................................................................180
7.5. Ethos’tan Pathos’a: Yenikapı Ruhu ve Milli Narsisizmin Tesisi..........186
7.6. Milli Narsisizmin Banal Tezahürleri: Anıtlar, Anmalar, Marşlar ve Ad Vermeler....................................................................................................193
7.7. Kimin Destanı? Milli Narsisizm mi Kolektif Narsisizm mi?..............................................................................................................198
SONUÇ. 202
KAYNAKÇA 212
EK 1. Orijinallik Raporu 229
EK 2. Etik Kurul ya da Muafiyet İzni 231 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Duygu Siyaseti | tr_TR |
dc.subject | Sembolik Siyaset | tr_TR |
dc.subject | Yeni Osmanlıcılık | tr_TR |
dc.subject | Anlatı | tr_TR |
dc.title | Türkiye'de Sembolik Siyasetin Duygusal Tezahürleri: Yeni Osmanlıcı Anlatının Duygu Haznesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Türkiye güncel siyasetini duyguları odağa alarak okumak üzere giriştiğim bu tezde Türkiye siyasetinin son on beş yılında tanık olduğumuz AKP iktidarı ve serüveninde, iktidar seçkinleri tarafından hitap edilen, çağırılan, harekete geçirilen kolektif duyguların nasıl bir rol oynadığına odaklanacağım. Duygular ve siyaset ilişkisine dair kuramsal tartışmalar ve sembolik siyaset çalışmalarına ilişkin literatürün ışığında, AKP döneminde hem ideolojik bir anlatı, hem toplumsal yaşamda giderek daha yoğun biçimde görünürlük kazanan bir fenomen, hem de bir duygu haznesi olarak Yeni Osmanlıcılığı odak alacağım.
Türkiye’de Yeni Osmanlıcı anlatının AKP dönemiyle birlikte siyasal söylem alanını aşarak toplumsal alana ve gündelik hayat pratiklerine bu denli sirayet etmiş olmasını, toplumsal tabanda bu denli benimsenerek süreğen bir biçimde yeniden üretilmesini sağlayan duygusal dinamikleri açığa çıkarmaya ve anlamaya çalışacağım. Bu duyguların geçmiş, şimdi ve gelecek arasındaki bağı kurmakta ve böylelikle milli bir halet-i ruhiye yaratmakta nasıl bir rol oynadığını ortaya koymaya çalışacağım.
İşte bu tez, 2000’li yıllarda Türkiye’nin ethosunu ve pathosunu belirlediğini iddia ettiğim, toplumsal tabanın arzularını, hırslarını, öfkelerini açığa çıkarıp, dönüştürüp, onları harekete geçirici bir işlev gören Yeni Osmanlıcı anlatının, güçlü sembolik uğraklarına odaklanmayı amaçlıyor. Bu nedenle analizi AKP deneyiminin duygular ekseninde okunması açısından belki de en zengin “malzemeyi” teşkil eden ve Yeni Osmanlıcı milli kimlik anlatısının üç güçlü sembolik uğrağı olduğunu düşündüğüm lider, mekân ve mit başlıkları altında gerçekleştireceğim. Her bir başlıkta ele alacağım malzemenin sembolik siyasal mahiyetinin yanı sıra, temel olarak hangi duygulara referansla Yeni Osmanlıcı anlatının vazettiği halet-i ruhiyeyi çağıran, harekete geçiren birer sembol olarak iş gördüklerini ortaya koymayı amaçlıyorum. | tr_TR |
dc.contributor.department | İletişim Bilimleri | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 242593 | tr_TR |