dc.identifier.citation | Akalın D. ve Parlaz S. (2015). XIX. Yüzyılda Doğu Afrika’da Osmanlılar ve İtalyanlar. İstanbul: Kesit Yayınları
Alkan N. (2016). Karikatürlerle Oryantalizm, Avrupa’nın Türk ve Türkiye Algısı. İstanbul: Selis Kitaplar.
Alsaç Ü. (2004). “Karikatürde Gülmece Üstüne Gözlemler”. Ankara 10. Uluslararası Karikatür Festivali Bildiri Özetleri, 7-11 Mayıs 2004, Sayfa: 27-28. Yayına Hazırlayanlar: Resmiye Koç, Nezih Danyal, Sadi Sabur, Ankara: Karikatür Vakfı Yayınları.
Alver F. (2010). Gazetecilik Bilimi ve Kuramları. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Alver F. (2007). Gazeteciliğin Kuramsal Temelleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Amicis E. (2009). İstanbul. İstanbul: Pegasus Yayınları.
And M. (2006). Avrupa Sahnelerinde Türk İmajı, Sayfa: 168-193. Türk Kültürü ve Kimliği (Ed. T.Mesut Eren). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayını.
Arık R. (1993). Batılılaşma Dönemi Anadolu Tasvir Sanatı, Sayfa: 431-440. Başlangıcından Bugüne Türk Sanatı. Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Aristoteles (2016). Retorik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Arlı A. (2014). Oryantalizm, Oksidentalizm ve Şerif Mardin. İstanbul: Küre Yayınları.
Armaoğlu F. H. (1973). Siyasi Tarih 1789-1960. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Aydın M. (2002). II. Abdülhamid Han’ın Liderlik Sırları. İstanbul: Okumuş Adam Yayınları.
Babinger F., Ateş A., Iorga N., Wittek P., Dağtekin H. ve Yerasimos S. (2003). (Ed.) Fetihten Önce, Fetihten Sonra. İstanbul: Gelenek Yayıncılık.
Bağcı S., Çağman F., Renda G. ve Tanındı Z. (2006). Osmanlı Resim Sanatı, İstanbul: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Bainbridge M. (1995). Dünyada Türkler. İstanbul: Say Yayınları.
Bal H. (2016). Nitel Araştırma Yöntem ve Teknikleri. İstanbul: Sentez Yayınları.
Barillari D. ve Godoli E. (1997). İstanbul 1900. İstanbul: Yem Yayın.
Barker C. (1999). Television, Globalization and Cultural Identites. Philedelphia: Open University Press.
Barton J. L. (1918). “The Ottoman Empire and the War”, The Journal of Race Development, Vol: 9, No: 1 (July, 1918), Pages: 1-15.
Belge B. (1939). “Modern Turkey”, International Affairs (Royal Institute of International Affairs 1931-1939), Vol: 18, No: 6 (November-December, 1939), Pages: 745-762.
Berger A. A. (2014). Media and Communication Research Methods, An Introduction to Qualitive and Quantitive Approaches. USA: Sage Publications.
Berger J. (1999). Görme Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.
Bernardy A. A. (1916). La Via dell’Oriente. Firenze: R. Bemporad e Figlio.
Bıyıklı M. (2005). “19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Batı’nın Türkiye ve Ortadoğu’yu İşgal Çabaları: Bir Strateji ve Teknoloji Analizi”, Fırat Üniversitesi Ortadoğu Araştırmaları Dergisi, Cilt: III, Sayı: 2, Sayfa: 65-86.
Bilgin N. (2014). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Bourse M. ve Yücel H. (2012). İletişim Bilimlerinin Serüveni. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bozdağ İ. (1975). Abdülhamid’in Hatıra Defteri. İstanbul: Kervan Yayınları.
Braudel F. (2017). Maddi Uygarlık, Dünyanın Zamanı. Ankara: İmge Kitabevi.
Bulaç A. (1989). Tanzimat’ın Temelinde, İslam-Kapitalizm Çatışması Vardır. Ve Bugün Üzerinde Önemle Durulması Gereken Nokta Şudur: Türkiye, Ebediyen Batı’ya, NATO’ya ve AT’ye Mahkûm mudur? Sayfa: 81-87. Tanzimat’tan Avrupa Topluluğu’na Türkiye. Yayına Hazırlayan: Mehmed Emin Gerger, İstanbul: İnkılab Yayınları.
Burnett R. (2012). İmgeler Nasıl Düşünür? İstanbul: Metis Yayınları.
Casti G. (1788). Relazione di un Viaggio a Costantinopoli. Milano: Dalla Tipografia Batelli e Fanfani MDCCCXXII.
Cangöz İ. (2009). İnsanların Savaşı, Kelimelerin Barışı, Sayfa: 63-87. Gazeteciliğe Başlarken, Okuldan Haber Odasına (Ed. Sevda Alankuş). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
Cezar M. (1971). Sanatta Batı’ya Açılış ve Osman Hamdi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Collingwood R. G. (2007). Tarih Tasarımı. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Cömert B. (2010). Mitoloji ve İkonografi. Ankara: De Ki Basım Yayım.
Cumhur-İskefiyeli Z. (2005). “Ermenilerin İlk Büyük Ayaklanması Erzurum Olayı (1890)” Ermeni Araştırmaları Dergisi, Sayı 19, Sonbahar. http://www.eraren.org/index.php?Page=DergiIcerik&IcerikNo=366 (Erişim Tarihi: 12 Kasım 2017).
Çabuk V. (2004). Hedefteki Sultan II. Abdülhamid. İstanbul: Truva Yayınları.
Çakır M. (2014). Görsel Kültür ve Küresel Kitle Kültürü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Çelebi M. (2007). “19. Yüzyılda İzmir’de İtalyan Cemaati”, Tarih İncelemeleri Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 1, Temmuz, Sayfa: 19-51.
Çelebi M. (2002). Milli Mücadele Döneminde Türk-İtalyan İlişkileri. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
Çelik Z. (2004). Şark’ın Sergilenişi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Çelik Z. (1998). 19. Yüzyılda Osmanlı Başkenti: Değişen İstanbul. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
D’Alleva A. (2012). Sanat Tarihi Nasıl Yazılır? İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Delmas C. (1967). Avrupa Uygarlığı Tarihi. İstanbul: Kitapçılık Tic. Ltd. Şti. Yayınları.
Doğan A. (2012). Osmanlı Aydınları ve Sosyal Darwinizm. İstanbul: Küre Yayınları.
Duman M. A. (2015). Platon’un Retorik Anlayışı. İstanbul: Litera Yayıncılık.
Durgee J. F. (2003). “Visual Rhetoric in New Product”, Advances in Consumer Research. Vol: 30, Pages: 367-372.
Dursteler E. R. (2006). Venetians in Constantinople, Nation, Identity and Coexistence in the Early Modern Mediterranean. Baltimore: The Johns Hopkins University Press.
Eagleton T. (2016). Kültür Yorumları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Eravcı H. M. (2010). Avrupa’da Türk İmajı. Konya: Çizgi Kitabevi.
Erdem Ö. (2013). “Ortadoğu’da Emperyalist Paylaşımın 200 Yıllık Öyküsü”. İleri Dergisi, Ekim-Kasım-Aralık Sayısı, Sayfa: 16-40. https://boun.academia.edu/OzgurErdem (Erişim Tarihi: 10 Nisan 2017).
Ergüven M., Erzen J., Girgin E. Ç., Kınaytürk H., Köksal A., Madra B., Özsezgin K. ve Tansuğ S. (1987). Türk Resminde Modernleşme Süreci. İstanbul: Galeri Baraz.
El Houssi L. (2012). “Italians in Tunisia: Between Regional Organization, Cultural Adaptation and Political Division, 1860’s-1940”. European Review of History. February, Vol: 19, Issue: 1, Pages: 163-181.
Faroqhi S. (2010). Osmanlı İmparatorluğu ve Etrafındaki Dünya. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Ferrazza R. (2007). Introduzuione, Pagine: 1-12. Gli Italiani di İstanbul: Figure, Comunità, e Istituzioni dalle Riforme alla Repubblica. (A Cura di Attilio de Gaspare e Roberta Ferrazza). Torino: Edizioni della Fondazione Giovanni Agnelli.
Ferretti G. (1915). Gli Italiani a Costantinopoli. Roma: Direzione della Nuova Antologia.
Fiske J. (2015). İletişim Çalışmalarına Giriş. Ankara: Pharmakon Yayınevi.
Foss S. K. (2005). Theory of Visual Rhetoric, Pages: 141-153. Handbook of Visual Communication: Theory, Methods and Media. (Ed. Ken Smith, Sandra Moriarty, Gretchen Barbatis & Keith Kenney). New Jersey: Lawrence Elbaum Associates.
Gautier T. (2001). Bulgurlu Tepesi – Prens Adaları. Sayfa: 143-158. Avrupa Güneşinin Doğduğu Yere Yolculuk, İstanbul ve Anadolu’da Batılı Gezginler. Yayına Hazırlayan: Enis Batur, İstanbul: Turkcell İletişim Hizmetleri A.Ş.
Georgeon F. (2015). Sultan Abdülhamid. İstanbul: İletişim Yayınları.
Germaner S. ve İnankur Z. (2002). Oryantalistlerin İstanbul’u. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Gombrich E. H. (2015). Sanat ve Yanılsama. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Gombrich E. H. (2014). İmge ve Göz. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Gorani G. (1938). Corti e Paesi (1764 - 1766). A cura di Alessandro Casati. Milano: Mondadori
Gordon-Smith G. (1922). “Balkan Problems and Their Solution”, Advocate of Peace Through Justice, Vol: 84, No: 4 (April, 1922), Pages: 143-146.
Gökçe G. ve Gökçe O. (2011). Avrupa’da İslam ve Türk İmajı. Ankara: Birleşik Yayınevi.
Grassi F. L. (2014). Türk-İtalyan İlişkilerinde Az Bilinenler. İstanbul: Tarihçi Kitabevi.
Grassi F. L. (2012). “Kurtuluştan Sonraki Haftalarda İzmir’e Dair İtalyan Görüş ve Projeleri”, Kurtuluş ve Kuruluşun Sembol Kenti İzmir Sempozyumu, 26-28 Eylül 2012, Sayfa: 125-140. Yayına Hazırlayan: Murat Alper Parlak, Ankara: 2015.
Grassi F. L. (2011). “Niçin Trablusgarp? İtalyan Çıkarması Ardındaki Siyaset ve Kültür”, Osmanlı Devleti’nin Dağılma Sürecinde Trablusgarp ve Balkan Savaşları, Ege Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, I. Uluslararası Tarih Sempozyumu, 16-18 Mayıs 2011, Sayfa: 37-48. İzmir. Yayına Hazırlayanlar: Prof. Dr. Mehmet Ersan ve Dr. Nuri Karakaş, Ankara: 2013.
Grassi F. L. (2009). “Trablusgarp’tan Kurtuluş Savaşı’na İtalyan Politikasında İzmir”, Kuva-yı Milliye’nin 90. Yılında İzmir ve Batı Anadolu Uluslararası Sempozyumu, 6-8 Eylül 2009, Sayfa: 94-106. Yayına Hazırlayan: Oktay Gökdemir, İzmir Büyükşehir Belediyesi, İzmir: 2010.
Grassi F. L. (2006). “Sardinya Krallığı’nın Kırım Savaşı’na Katılması” Toplumsal Tarih, Sayı: 151 (Temmuz, 2006), Sayfa: 80-86. Tarih Vakfı.
Gürol Ü. (1987). İtalyan Edebiyatında Türkler (Başlangıcından 1982’ye). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Gürsoy K., Kahya E., Mortan K., Mumcu A., Mülayim S. (1993). Yabancıların Gözüyle Türkler ve Türkiye. Yayıma Hazırlayan: İsmail Parlatır, İstanbul: TÜTAV.
Halperin S. (2003). War and Social Change in Modern Europe, The Great Transformation Revisited. Cambridge University Press.
Hentch T. (1996). Hayali Doğu: Batı’nın Akdenizli Doğu’ya Politik Bakışı. İstanbul: Metis Yayınları.
İnalcık H. (2016). Devlet-i Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-IV. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
İnalcık H. (2014-a). Devlet-i Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-I. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
İnalcık H. (2014-b). Osmanlılar, Fütühat, İmparatorluk, Avrupa ile İlişkiler. İstanbul: Timaş Yayınları.
İsmayıl T. (Bilinmiyor). “Türkiye ve İtalya: Tarih ve Perspektifler”. https://etu.academia.edu/Togrul%C4%B0smayil (Erişim Tarihi: 12 Ekim 2017).
Janos A. C. (1989). “The Politics of Backwardness in Continental Europe, 1780-1945”, World Politics, Vol. 41, No. 3 (April, 1989), Pages: 325-358. Cambridge University Press.
Kalaycı S. (2012). “İtalyan Gezginlerin Resimlerindeki Osmanlı”, Akademik Bakış Dergisi, Mayıs-Haziran, Sayı: 30, Sayfa: 1-17. http://www.akademikbakis.org (Erişim Tarihi: 25.11.2013).
Karacagil K. (2014). “II. Wilhelm’in Osmanlı İmparatorluğu’nu Ziyareti ve Mihmandarı Mehmed Şakir Paşa’nın Günlüğü (1898)” Türkiyat Mecmuası, Cilt: 24, Güz, Sayfa: 73-97. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/173120 (Erişim Tarihi: 15 Ekim 2017).
Karakartal O. ve Devrim T. (2006). Eski Yazı (Osmanlıca) Dergilerde Resimlerle İtalyan Varlığı. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Karakartal O. (2004). Türk-İtalyan Kültür İlişkileri. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Karakartal O. (2002). Türk Kültüründe İtalyanlar. İstanbul: Eren Yayıncılık.
Keller U. (2011). Fotoğraf Haberciliğinin İlk Zamanları, Sayfa: 241-251. İletişim Tarihi. Yayına Hazırlayanlar: David Crowley ve Paul Heyer, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Keyman F., Mutman M. ve Yeğenoğlu M. (1999). (Der.) Oryantalizm, Hegemonya ve Kültürel Fark. İstanbul: İletişim Yayınları
Kıbrıs R. B. (2003). Pierre Desire Guillement ve Akademisi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Kırıkkanat M. (2014). Bir Hristiyan Masalı. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
Kırlar-Barokas S. (2011). Reklam ve Retorik. İstanbul: Derin Yayınları.
Kuban D. (1981). Türkiye Sanatı Tarihi. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
Kula O. B. (2012). Batı Felsefesinde Oryantalizm ve Türk İmgesi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Kurtcephe İ. (1995). Türk-İtalyan İlişkileri (1911-1916). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Küçük-Durur E. (2011). “İnşacı Yaklaşım İçinde Çerçeveleme Kuramı ve Haberin Çerçevelenişi”. Atatürk İletişim Dergisi, Sayı: 2, Temmuz, Sayfa: 21-31. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/31276 (Erişim Tarihi: 03. 01. 2018).
Kürkçüer O. M. (1969). Siyasi Tarih. Ankara: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları.
Le Goff J. (1997). Gençlere Avrupa Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Lewis R. (2004). Oryantalizmi Yeniden Düşünmek. İstanbul: Kapı Yayınları.
Lockman Z. (2009). Contending Visions of the Middle East, The History and Politics of Orientalism. Cambridge: Cambridge University Press.
Mack R. E. (2002). Bazaar to Piazza. Islamic Trade and Italian Art. London: University of California Press.
Makdisi U. (2002). Osmanlı Oryantalizmi, Sayfa: 271-315. Oryantalizm Tartışma Metinleri (Ed. Aytaç Yıldız). Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Mansfield E. D. & Snyder J. (2009). “Pathways to War in Democratic Transitions”, International Organization, Vol: 63, No: 2 (Spring, 2009), Pages: 381-390. Cambridge University Press on Behalf of the International Organization Foundation.
Mardin Ş. (1996). Yeni Osmanlı Düşüncesinin Doğuşu. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
Marmara R. (2012). Vatikan Gizli Arşiv Belgeleri Işığında Türkiye ile Vatikan Diplomatik İlişkilere Doğru. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
Marmara R. (2006). Bizans İmparatorluğu’ndan Günümüze İstanbul Latin Cemaati ve Kilisesi. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Marmara R. (2001). Pangaltı, 19. Yüzyılın Levanten Semti. İstanbul: Şişli Belediyesi.
Marsden A. (1968). “Salisbury and the Italians in 1896”, The Journal of Modern History, Vol: 40, No: 1 (March 1968), Pages: 91-117.
Maurizio I. (2012). “Rethinking Italy’s Nation-Building 150 Years Afterwards: The New Risorgimento Historiography”. Past & Present. November, Vol. 217, Issue: 1, Pages: 247-268.
McQuarrie E. F. & Mick D. G. (1996). “Figures of Rhetoric in Advertising Language”. Journal of Consumer Research. Vol: 22, March, Pages: 424-438. http://www.uky.edu/~ngrant/CJT780/readings/Day%205/McQuarrieMick1996.pdf (Erişim Tarihi: 31.01.2017)
Melville H. (2001). Türkiye Günlüğü. Sayfa: 161-179. Avrupa Güneşinin Doğduğu Yere Yolculuk, İstanbul ve Anadolu’da Batılı Gezginler. Yayına Hazırlayan: Enis Batur, İstanbul: Turkcell İletişim Hizmetleri A.Ş.
Merriman J. (1996). A History of Modern Europe from the Renaissance to the Present. New York: W. W. Norton & Company.
Metin A. (2013). Oksidentalizm; İki Doğu, İki Batı. İstanbul: Açılım Kitap.
Miller B. & Kagan K. (1997). “The Great Powers and Regional Conflicts: Eastern Europe and the Balkans from the Post Napoleonic Era to the Post-Cold War Era”, International Studies Quarterly, Vol: 41, No: 1 (March, 1997), Pages: 51-85. Wiley on Behalf of the International Studies Association.
Mutlu E. (1998). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yayınları.
Müftüoğlu M. (2005-a). Abdülhamid Ulu Hakan mı? Kızıl Sultan mı? (Birinci Cilt). İstanbul: Başak Yayınları.
Müftüoğlu M. (2005-b). Abdülhamid Ulu Hakan mı? Kızıl Sultan mı? (İkinci Cilt). İstanbul: Başak Yayınları.
Nuhoğlu H. ve Çolak O. M. (2008). Sultan II. Abdülhamid Arşivi İstanbul Fotoğrafları. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. Yayınları.
Oren M. B. (2007). Power, Faith and Fantasy, America in the Middle East 1776 to the Present. New York: W.W. Norton & Company Inc.
Ortaylı (2015-a). Batılılaşma Yolunda. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Ortaylı İ. (2015-b). II. Abdülhamid Döneminde Anayasal Rejim Sorunu. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Ortaylı İ. (2014). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı. İstanbul: Timaş Yayınları.
Ortaylı İ. (2012). Tanzimat Adamı ve Tanzimat Toplumu, Sayfa: 421-462. Tanzimat, Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu (Ed. Halil İnalcık ve Mehmet Seyitdanlıoğlu). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Osmanoğlu A. (1986). Babam Sultan Abdülhamid (Hatıralarım). Ankara: Selçuk Yayınları.
Öleki D. D. (2014). “Art Nuoveau’nun Osmanlı’daki Yansıması: Şeyh Zafir Türbesi Örneği”, Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, Sayı: 03, Cilt: 01 (Eylül /Ekim/Kasım/Aralık 2014), Sayfa: 62-76.
Öncü A. ve Weyland P. (2013). Mekân, Kültür, İktidar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Öndeş O. ve Makzume E. (2010). Osmanlı Saray Ressamı Fausto Zonaro. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Öymen O. (2000). Turkish Challenge. Cambridge: Rüstem-Cambridge University Press.
Özer Ö. (2011). Haber Söylem İdeoloji, Eleştirel Haber Çözümlemeleri. Konya: Literatürk.
Özendes E. (1998). Abdullah Frères, Osmanlı Sarayının Fotoğrafçıları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Pannuti A. (2006). La Comunità Italiana di İstanbul Nel XX Secolo: Ambiente e Persone. İstanbul: Edizioni Isis.
Peacock H. L. (1982). A History of Modern Europe 1789-1981. Oxford: Heinemann Educational.
Peters R. (1975). Batı Gözü ile Türk Tarihi. İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevleri.
Polat İ. (1989). “Türk-İtalyan İlişkileri Çerçevesinde İtalyan Okulları”, Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, Sayı: 4, Sayfa: 563-575. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/45/811/10311.pdf ) (Erişim Tarihi: 20.11.2013)
Pongiluppi F. (2016). La Colonia Italiana di Costantinopoli Attraverso gli Articoli de La Rassegna Italiana-Organo degl’Interessi Italiani in Oriente, Pagine: 219-235. Imperia lo Spazio Mediterraneo dal Mondo Antico all’Età Contemporanea (A cura di Giampaolo Conte, Fabrizio Filioli Uranio, Valerio Torreggiani, Francesca Zaccaro). Palermo: New Digital Frontiers Srl.
Renda G. (2002-a). Sanatta Etkileşim, Sayfa: 1090-1121. Osmanlı Uygarlığı 2. Ankara Kültür Bakanlığı Yayınları.
Renda G. (2002-b). Resim ve Heykel, Sayfa: 932-967. Osmanlı Uygarlığı 2. Ankara Kültür Bakanlığı Yayınları.
Russell B. (1994). Batı Felsefesi Tarihi (Orta Çağ). İstanbul: Say Yayınları.
Said E. (1998). Oryantalizm. İstanbul: İrfan Yayınevi.
Sander O. (2003). Siyasi Tarih, İlk Çağlardan 1918’e. Ankara: İmge Kitabevi.
Savelli A. (1940). İtalya Tarihi. 2 Cilt. İstanbul: Kanaat Kitabevi.
Schiffer R. (1987). “19. Yüzyıl Seyahatnamelerinde Türk Kadını ve Erkeği İmajı”, I. Uluslararası Seyahatnamelerde Türk ve Batı İmajı Sempozyumu, 28 Ekim-1 Kasım 1985, Sayfa: 283-318. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Schmidt J. (1992). Through the Legation Window 1876-1926. Leiden, Nederland: Nederlands Historisch-Archaeologisch Instuut te İstanbul.
Schroeder P. W. (1986). “The 19th Century International System: Changes in the Structure”, World Politics, Vol: 39, No: 1 (October, 1986), Pages: 1-26. Cambridge University Press.
Schudson M. (2011). Yeni Gazetecilik, Sayfa: 208-217. İletişim Tarihi. Yayına Hazırlayanlar: David Crowley ve Paul Heyer, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Seyitdanlıoğlu M. (2012). Divan-ı Hümayun’dan Meclis-i Mebusan’a Osmanlı İmparatorluğu’nda Yasama. Sayfa: 373-385. Tanzimat, Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu (Ed. Halil İnalcık ve Mehmet Seyitdanlıoğlu). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Shaw S. J. & Shaw E. K. (1977). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Volume II. Reform, Revolution and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1808-1985. Cambridge University Press.
Soykut M. (2001). Image of “Turk” in Italy. Berlin: Klaus Schwarz Verlag.
Sönmez Z. (2006). Türk-İtalyan Siyaset ve Sanat İlişkileri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Stevenson N. (2008). Medya Kültürleri, Sosyal Teori ve Kitle İletişimi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Şakir Z. (1994). Sultan Abdülhamid’in Yunan Zaferi ve Gizli Siyaseti. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Şehsuvaroğlu H. Y. (2011). Tarihi Odalar. İstanbul: TBMM Milli Saraylar Yayınları.
Şeni N. (2007). La Collettività Italiana di İstanbul. Estite un Elite Filantropica nel XIX Secolo, Pagine: 145-15. Gli Italiani di İstanbul: Figure, Comunità, e Istituzioni dalle Riforme alla Repubblica (A Cura di Attilio de Gaspare e Roberta Ferrazza). Torino: Edizioni della Fondazione Giovanni Agnelli.
Şenyapılı Ö. (1981). Toplum ve İletişim. Ankara: Turhan Kitabevi.
Tahsin Paşa (1933). Sultan Abdülhamid’in Sırdaşı Tahsin Paşa’nın Yıldız Sarayı Hatıraları. İstanbul: Yakın Plan Yayınları.
Tansuğ S. (1993). Halil Paşa, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Tekinalp Ş. ve Uzun R. (2013). İletişim Araştırmaları ve Kuramları. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Tez Z. (2015). Avrupa’da Türk İzi, Oryantalizm ve Turquerie. İstanbul: Hayykitap.
Thalasso A. (2008). Osmanlı Sanatı, Türkiye’nin Ressamları. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş.
Tılıç L. D. (2009). Utanıyorum Ama Gazeteciyim-Türkiye ve Yunanistan’da Gazetecilik. İstanbul: İletişim Yayınları.
Timur T. (2006). Batı Avrupa, Doğu Roma ve Osmanlı Mirası, Sayfa: 158-167. Türk Kültürü ve Kimliği (Ed. T. Mesut Eren). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayını.
Tokgöz O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek, Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı. Ankara: İmge Kitabevi.
Topaktaş H. (2015). Sultan II. Abdülhamid ve Diplomasi. İstanbul: Okur Kitaplığı-Metamorfoz Yayıncılık.
Trueblood B. F. (1905). “International Arbitration at the Opening of the Twentieth Century”, The Advocate of Peace (1894-1920), Vol: 67, No: 4 (April 1905), Pages: 80-85
Tuchman G. (1978). Making News A in the Construction of Reality. London: Free Press.
Tudor A. (2010). Kültür, Kitle İletişimi ve Toplumsal Etken, Sayfa: 395-427. Kitle İletişim Kuramları (Der. Erol Mutlu). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Tumber H. (1999). Introduction, Page: XV, News: A Reader (Ed. Howard Tumber), Oxford: Oxford University Press.
Turan Ş. (2000). Türkiye-İtalya İlişkileri I, Selçuklulardan Bizans’ın Sona Erişine. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
Turner G. (2016). İngiliz Kültürel Çalışmaları. Ankara: Heretik Yayınları.
Uçarol R. (1995). Siyasi Tarih (1789-1994). İstanbul: Filiz Kitabevi.
Uluç G. (2009). Medya ve Oryantalizm. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
Üçok C. (1957). Siyasi Tarih Dersleri. Ankara: Ajans Türk Matbaası.
Ünal T. (1958). Türk Siyasi Tarihi, 1700’den 1958’e Kadar. Ankara: Ayyıldız Matbaası.
Venturi L. (1954). Resim, Giotto’dan Chagall’e Kadar Bin Resme Nasıl Bakmalı? İstanbul: Doğuş Matbaası.
Vural D. Ü. (2004). “19. Yüzyılda Asker Ressamların ve Cumhuriyet Dönemi Türk Ressamlarının Hocaları Olan Bir Grup Avrupalı Ressam” TSA Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 2-3. http://dokuman.tsadergisi.org/dergiler_pdf/2004/2004-agustos-aralik/2.pdf (Erişim Tarihi: 28.11.2013).
Weber E. (1971). A Modern History of Europe: Men, Cultures and Societies from the Renaissance to the Present. New York: W.W. Norton & Company, Inc.
Yasa-Yaman Z. (2011). Suretin Sireti. İstanbul: Pera Müzesi Yayınları.
Yaylagül L. (2016). Kitle İletişim Kuramları, Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot Yayınları.
Zuccolo L. (2011). “Gli İtaliani All’Estero: Il Caso Ottomano”, Diacronie, No: 5, 1. www.diacronie.it (Erişim Tarihi: 12.12.2013) | tr_TR |