Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorCan, Filiz
dc.contributor.authorAteş Numanoğlu, Esra
dc.date.accessioned2019-09-27T12:40:02Z
dc.date.issued2019-09-27
dc.date.submitted2019-09-13
dc.identifier.urihttp://openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/handle/11655/9098
dc.description.abstractAteş Numanoğlu E. Investigation of the Effects of Core Stabilization Training on Gait, Balance, Muscle Strength, Functions, Fear of Movement and Quality of Life in Individuals with Developmental Hip Dysplasia. Hacettepe University Graduate School Health Sciences, Department of Physical Therapy and Rehabilitation Doctor of Philosophy Thesis, Ankara, 2019. This study was aimed to determine the effects of conventional physiotherapy added Core stabilization training in patients with developmental hip dysplasia (DHD) on pain, pressure pain threshold, hip joint range of motion, muscle strength, balance, gait, function, kinesiophobia and depression levels. Sixteen patients aged between 20 to 60 years who identified with DHD were included to the study. Patients were allocated into two groups, which were conventional physiotherapy (CP), and Core Stabilization Training (CS). Both groups received conventional physiotherapy (hot pack, stretching-strengthening techniques and resistive training) three days in a week, totally 6 weeks. CS group received Core stabilization training additionally. Pain severity with Visual Analog Scale, pressure pain threshold with digital algometer, hip joint range of motion (ROM) with goniometer, muscle strength with digital dynamometer, balance with Bertec, gait analysis with GaitRite were measured before and after treatments. Hip joint functional assessment with Harris and HOS Joint SCore, quality of life with Nottingham Health Profile, kinesiophobia with Tampa Kinesiophobia Scale, depression level with Beck Depression Sale were assessed before and after treatments. All of the outcome measures were improved significantly after treatment (p≤0.10). There were improvements in some PPTs of muscles which were iliopsoas, rectus femoris, gluetus medius, iliothial band and adductor tendon and internal rotation ROM, hip flexor, abductor, external rotator muscle strength, stabilization limit parameter and Harris Hip SCore in favor of CS group (p≤0.10). As a conclusion, conventional Physiotherapy added Core stability training should be used in rehabilitation settings of patients with DHP in terms of CS group was found more effective in terms of PPT, balance, and hip muscle strength, hip function than CP Group.tr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectgelişimsel kalça displazisitr_TR
dc.titleGelişimsel Kalça Displazili Bireylerde Core Stabilizasyon Eğitiminin Yürüyüş, Denge, Kas Kuvveti, Fonksiyonlar, Hareket Korkusu ve Yaşam Kalitesi Üzerine Olan Etkilerinin İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetAteş Numanoğlu E. Gelişimsel Kalça Displazili Bireylerde Core Stabilizasyon Eğitiminin Yürüyüş, Denge, Kas Kuvveti, Fonksiyonlar, Hareket Korkusu ve Yaşam Kalitesi Üzerine Olan Etkilerinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı, Doktora Tezi, Ankara, 2019. Bu çalışma gelişimsel kalça displazili (GKD) erişkin bireylerin fizyoterapisinde konvansiyonel fizyoterapi (KF) tedavi yöntemine ek olarak kullanılan Core Stabilizasyon (CS) eğitiminin ağrı, basınç-ağrı eşiği, kalça eklem hareket genişliği, kas kuvveti, denge ve yürüme parametreleri, kalça fonksiyonları, hareket korkusu ve depresyon düzeyi üzerindeki etkilerini incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya GKD tanısı almış yaşları 20-60 yıl arasında değişen toplam 16 birey dahil edilmiştir. Bireyler KF Grubu (n=8) ve CS Grubu (n=8) olarak ikiye ayrılmıştır. Her iki gruba haftada 3 gün, 6 hafta süre ile klasik fizyoterapi (hotpack, germe-gevşetme teknikleri ve kuvvetlendirme eğitimi) uygulanmış; CS Grubuna bunlara ek Core Stabilizasyon eğitimi uygulanmıştır. Gruplardaki bireylerin tedavi öncesi ve 18 seanslık tedavi sonrası fiziksel özellikleri sorgulanmış; ağrı şiddetleri (Sayısal Analog Skalası), basınç-ağrı eşikleri (algometre) eklem hareket açıklıkları (gonyometre), kas kuvvetleri (dijital dinamometre), denge (Bertec) ve yürüme (GaitRite) parametreleri değerlendirilmiştir. Ayrıca bireylerin kalça fonksiyonları “Harris ve HOS Kalça Skorları” ile, yaşam kaliteleri “Nothingham Sağlık Profili” ile, hareket korkuları “Tampa Kinezyofobi Ölçeği” ile, depresyon düzeyleri “Beck Depresyon Envanteri” ile sorgulanmıştır. Tedavi sonrası her iki grupta değerlendirilen tüm parametrelerde anlamlı gelişmeler görülmüştür (p≤0,10). Grupların birbiri ile karşılaştırılmasında ise bazı bölgelerden alınan basınç ağrı eşik şiddeti (İliopsoas, rektus femoris, priformis, gluteus medius kasları, iliotibial bant ve addüktör tendon); internal rotasyon hareket açıklığı, kalça fleksör, abdüktör, eksternal rotatör kas kuvveti; denge ile ilgili stabilizasyon limiti ve Harris Kalça Skoru CS Grubu lehine anlamlı bulunmuştur (p≤0,10). Sonuç olarak basınç-ağrı eşik şiddeti ve denge üzerine daha etkili olması, kalça kaslarında kuvveti daha fazla arttırması ve kalça fonksiyonlarında daha fazla gelişme sağlaması nedeni ile GKD’ li bireylerin rehabilitasyonunda KF uygulamalarına ek olarak CS eğitimi uygulanmasının tedavinin etkinliğini arttıracağı sonucuna varılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentFizyoterapi ve Rehabilitasyontr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2020-03-31T12:40:02Z
dc.identifier.ORCIDhttps://orcid.org/0000-0003-2439-5425tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster