| dc.contributor.advisor | Gökmen Özel, Hülya | |
| dc.contributor.author | Çelik, Halime | |
| dc.date.accessioned | 2019-09-18T06:25:39Z | |
| dc.date.issued | 2019-09 | |
| dc.date.submitted | 2019-08-28 | |
| dc.identifier.uri | http://openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/handle/11655/8942 | |
| dc.description.abstract | Çelik, H., Evaluation of Quality of Life and Relationship between Eating Behavior Attitude and Nutritional Status in Adolescents with Type 1 Diabetes, Hacettepe University Graduate School of Health Sciences Nutrition Sciences Program Master Thesis, Ankara, 2019. The aim of this study was to determine the relationship between eating behavior attitudes and nutritional status and quality of life in adolescents with Type 1 Diabetes Mellitus (T1DM). The study included 160 adolescents (48.75% female and 51.25% male) who were diagnosed as type 1 diabetes at least 1 year ago and under the continuous control of the Department of Pediatric Endocrinology at Trakya University Health Research and Application Center. The mean age of adolescents was 12.94 ± 2.93 years. Anthropometric measuruments and 24-hour dietaryrecall were collected from adolescents who participated in the study Eating Disorders Questionnaire (DEPS-R) and Quality of Life Scale for Children were administered to adolescents. The DEPS-R score was ≥ 20 in 23.75% of adolescents (23.08% in girls and 24.39% in boys). A very strong linear relationship was found between total fat mass (g) and quality of life in girls aged 10 years (r = 0.909, p = 0.032). A positive, very strong linear relationship was found between total lean body mass and quality of life in boys aged 10 and 13 (r = 0.845, p = 0.034 and r = 0936, p = 0.006). Very strong negative correlation was found between total lean body mass and quality of life in 17-year-old girls (r = -1.000, p<0,001). A negative, weak, linear relationship was found between quality of life scores of adolescents with disordered eating problem (p <0.001). In conclusion, in this study, disordered eating problem was found approximately every four of one in adolescents with T1DM. Screening adolescents diagnosed with type-1 diabetes on a reliable scale, such as DEPS-R, regardless of gender, can be used as an effective tool in detecting the risk of eating disorders at an early stage and taking necessary measures within the scope of nutritional therapy. | tr_TR |
| dc.language.iso | tur | tr_TR |
| dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
| dc.subject | T1DM, bozulmuş yeme davranışı, DEPS-R, yaşam kalitesi | tr_TR |
| dc.title | Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Yeme Davranış Tutumu ve Beslenme Durumu İlişkisi ile Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
| dc.description.ozet | Çelik, H., Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Yeme Davranış Tutumu ve Beslenme Durumu İlişkisi ile Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme Bilimleri Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2019. Bu çalışma Tip 1 Diabetes Mellituslu (T1DM) adölesanlarda yeme davranış tutumları ve beslenme durumu ilişkisi ile yaşam kalitesi arasındaki etkileşimi saptamak amacıyla yapılmıştır. Çalışma, en az 1 yıl önce tip 1 diyabet tanısı almış ve Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Çocuk Endokrinoloji Bölümünün sürekli kontrolü altında olan, %48,75'i kız, %51,25'i erkek toplam 160 adölesan dahil edilmiştir. Adölesanların yaş ortalaması 12,94±2,93 yıl olarak saptanmıştır. Çalışmaya katılan adölesanların 24-saatlik besin tüketim kayıtları toplanmıştır ve antropometrik ölçümleri alınmıştır.Adölesanlara Diyabette Yeme Sorunları Anketi (DEPS-R) ve Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulanmıştır. Adölesanların % 23,75'inde (kızlarda %23,08, erkeklerde %24,39) DEPS-R puanı ≥ 20 olarak bulunmuştur. On yaş grubundaki kızlarda toplam yağ kütlesi (g) ile yaşam kalitesi arasında çok güçlü doğrusal, pozitif bir ilişki bulunmuştur (r=0,909, p=0,032). On ve on üç yaş gruplarındaki erkeklerde ise toplam yağsız vücut kütlesi ve yaşam kalitesi arasında pozitif yönlü, çok güçlü doğrusal bir ilişki saptanmıştır (r=0,845, p=0,034 ve r=0,936, p=0,006). On yedi yaşındaki kızlarda toplam yağsız vücut kütlesi ve yaşam kalitesi arasında negatif yönlü, çok güçlü doğrusal bir ilişki bulunmuştur(r=-1,000, p<0,001). Bozulmuş yeme sorunu olan adölesanların yaşam kalitesi puanları arasında negatif yönlü zayıf, doğrusal bir ilişki bulunmuştur (p<0,001).Sonuç olarak bu çalışmada bozulmuş yeme sorunu, T1DM’li adölesanlarda yaklaşık her dört kişide bir oranında görülmüştür. Tip-1 diyabet tanısı almış adölesanların cinsiyet gözetmeksizin DEPS-R gibi güvenilir bir ölçek ile taranması, yeme bozuklukları riskinin erken dönemde saptanarak beslenme tedavisi dahilinde gerekli tedbirlerin alınmasında etkin bir araç olarak kullanılabilir. | tr_TR |
| dc.contributor.department | Beslenme ve Diyetetik | tr_TR |
| dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
| dc.embargo.lift | 2020-03-22T06:25:39Z | |
