Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDemircioğlu, Haktan
dc.contributor.authorSolak Arabacı, Merve
dc.date.accessioned2018-02-12T10:34:50Z
dc.date.available2018-02-12T10:34:50Z
dc.date.issued2018-02-11
dc.date.submitted2018-01-18
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4280
dc.description.abstractPurpose of the research is to examine the relationship between 5-6 age group children’s parent-peer relations and parents’ marital life satisfaction. The sample of the study selected by simple random sampling method, consisted of 504 children between the ages of 5-6 who attend formal and private independent kindergartens located in Yunusemre and Şehzadeler counties of Manisa during the 2016-2017 academic year and their parents (496 mother, 306 father) and teachers. In this study The General Information Form, Child Parent Relationship Scale, Married Life Satisfaction Scale, Ladd-Profilet Child Behaviour Scale were used. In the study, Independent Groups t-Test, Mann-Whitney U Test, One Way Anova, Kruskal Wallis-H Test, Pearson’s Correlation Coefficient and Multiple Regression Analysis were used to analyze of data. According to the results of this study, significant differences were found between scores of children’s conflicting relationship with mother, and gender of children; between scores of children’s relationships with mother, and mother’s level of education and monthly income of family. In addition, significant differences were found between scores of children’s relationships with father, and gender of children; between scores of children’s conflicting relationship with father, and age of children. Also the results of study, significant differences were found between mothers’ scores of married life satisfaction, and gender of children, mother’s demographic variables as education level, working status and monthly income of family. Besides, differences were only found between fathers’ scores of married life satisfaction, and gender of children. Also as the results of current study, prosocial behaviors towards peers differ based on age and gender; asocial behaviors towards peers differ based on age and type of kindergarten; anxiousness-fearfulness of children, exclusion by peers, hyperactivity of children differs based on age, gender and type of kindergarten; aggression towards peers differs based on gender and type of kindergarten and all these relationships are found to be significant. Also the results of study showed significant relations between children’s peer relationships, child-mother relations, child-father relations, marital life satisfaction of mother and father. Finally child-mother relations were predicted by marital life satisfaction of mothers and fathers; child-father relations were predicted by marital life satisfaction of father. Prosocial behaviours towards peers were predicted by child-parents conflicting relationship and marital life satisfaction of father. Asocial behaviours towards peers, hyperactivity of children and aggression towards peers were predicted by child-father conflicting relation and marital life satisfaction of father. Anxiousness-fearfulness of children were predicted by child-father relations. Exclusion by peers were predicted by child-father positive relation and marital life satisfaction of father. Resutls of the study were discussed, interpreted and appropriate suggestions were given within the scope of the literature.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectokul öncesi dönemtr_TR
dc.subjectakran ilişkileri
dc.subjectanne-baba-çocuk ilişkisi
dc.subjectevlilik doyumu
dc.title5-6 Yaş Grubu Çocukların Ebeveynleri ve Akranlarıyla İlişkileri ile Ebeveynlerinin Evlilik Yaşam Doyumlarının İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetAraştırmada 5-6 yaş grubu çocukların ebeveynleri ve akranlarıyla ilişkileri ile ebeveynlerinin evlilik yaşam doyumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenmiş olup 2016-2017 eğitim ve öğretim yılında Manisa İli’ nin Yunusemre ve Şehzadeler merkez ilçelerinde bulunan resmi ve özel bağımsız anaokullarına devam eden 5-6 yaş grubu 504 çocuk, ebeveynleri (496 anne, 306 baba) ve öğretmenlerinden oluşmaktadır. Araştırma verileri Genel Bilgi Formu, Çocuk Ana-Baba İlişki Ölçeği, Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeği ve Ladd Profilet Çocuk Davranış Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Gruplar T Testi, Mann Whitney-U Testi, Kruskal Wallis-H Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyon Katsayısı ve Çoklu Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, anne ile çocuk arasındaki çatışmalı ilişkinin çocuğun cinsiyetine göre, anne ile çocuk arasındaki ilişkilerin anne öğrenim durumuna ve aile gelir durumuna göre; baba ile çocuk arasındaki ilişkilerin çocuğun cinsiyetine göre, baba ile çocuk arasındaki çatışmalı ilişkinin çocuğun yaşına göre anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Ayrıca araştırmada, anne evlilik yaşam doyumunun çocuğun cinsiyetine, anne öğrenim durumuna, çalışma durumuna ve aile gelir durumuna göre; baba evlilik yaşam doyumunun ise sadece çocuğun cinsiyetine göre anlamlı farklılık gösterdiği görülmüştür. Araştırmada akranlara karşı prososyal davranışların çocuğun yaşına ve cinsiyetine göre; asosyal davranışların çocuğun yaşına ve devam ettiği okul türüne göre; kaygılı korkulu olmanın, akranlar tarafından dışlanmanın ve aşırı hareketliliğin çocuğun yaşına, cinsiyetine ve devam ettiği okul türüne göre; saldırganlığın çocuğun cinsiyetine ve devam ettiği okul türüne göre anlamlı düzeyde farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Bunun yanında akranlarla olan ilişkiler, ebeveyn çocuk ilişkileri ve ebeveyn evlilik yaşam doyumları arasında farklı düzeylerde anlamlı ilişkiler olduğu saptanmıştır. Son olarak yapılan regresyon analizleri sonucunda anne ve baba evlilik yaşam doyumunun anne ile çocuk arasındaki ilişkileri, baba evlilik yaşam doyumunun da baba ile çocuk arasındaki ilişkileri açıklayıcı etkisi olduğu görülmüştür. Anne-baba ile çocuk arasındaki çatışmalı ilişkinin ve baba evlilik yaşam doyumunun çocuğun prososyal davranışlarını; baba ile çocuk arasındaki çatışmalı ilişkinin ve baba evlilik yaşam doyumunun çocuğun asosyal davranışlarını, aşırı hareketliliğini ve saldırganlığını; baba ile çocuk arasındaki olumlu ilişkinin ve baba evlilik yaşam doyumunun çocuğun akranları tarafından dışlanmasını; baba ile çocuk arasındaki olumlu ve çatışmalı ilişkinin çocuğun akranlarına karşı kaygılı korkulu oluşunu açıklayıcı etkisi olduğu görülmüştür. Araştırma bulguları ilgili literatür çerçevesinde tartışılarak yorumlanmış ve önerilerde bulunulmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Gelişimi ve Eğitimitr_TR
dc.contributor.authorID10181529tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster