Basit öğe kaydını göster

Toplu İş Sözleşmelerinde Ehliyet ve Yetki

dc.contributor.advisorBakırcı, Kadriye
dc.contributor.authorKaya, Aydın
dc.date.accessioned2017-06-05T08:55:08Z
dc.date.available2017-06-05T08:55:08Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-05-15
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3449
dc.description.abstractIn Turkey, employees have granted the right to bargain collectively with the Constitution 1961 and Act No. 275. Right to collective agreement and the right to strike have first set out together in the Constitution 1961. Only the trade unions and the federations which represent majority of the employees in the bargaining unit had enjoyed the right to bargain collectively under the Act No. 275. In this period, the uncertainty of the determination of the trade union or federation which represent the majority of the employees and forgery of documents had been the issues that hampered and frustrated the workers enjoying the right to collective bargaining. With the 1980 coup d’etat and the Acts No. 2821 and 2822 which entered into force in 1983, the right of workers to bargain collectively had been limited in comparison with the previous period. With the Acts No. 2821 and 2822, the capacity of the federations to collective agreements have been abolished and the bargaining level has been restricted to the workplace level. With introduction of legal obligation for the employees to associate at the industry level, the right to form and join craft unions and company unions has been forbidden. And the double threshold system has entered into force as the procedure for determination of the trade union which will be granted the authorisation to the collective agreement. The double threshold system, requires on the one hand a certain level of representation at the branch level and on the other hand majority representation at the workplace. The collective agreement system which set out by the Acts No. 2821 and 2822 has maintained with amendments on limited issues by the Act No. 6356 which entered into force in 18.10.2012. This collective agreement system which is said to aim establish powerfull trade union, has on the contrary weakened the trade unions, and is in conflict with the constitutional provisions and the standards of international law about the right to bargain collectively. In our work, it has been attempted to set forth the nature and the characteristics of the right to bargain collectively which is admitted in the scope of the human rights by the Constitution and the international law, and to discuss the rules about the capacity and the authorisation to collective agreements by comparison with the right to bargain collectively. Even though the right to collective bargaining is granted all the workers with limited exeptions, in our work the content is limited with the purview of the Act No. 6356.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY ......i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYANI iv ÖZET v ABSTRACT vii İÇİNDEKİLER ix KISALTMALAR DİZİNİ xv GİRİŞ 1 1. BÖLÜM: TOPLU PAZARLIK HAKKI 5 1.1. TOPLU PAZARLIK HAKKI KAVRAMI 5 1.2. TOPLU PAZARLIK HAKKININ TARİHSEL GELİŞİMİ 7 1.3. TOPLU PAZARLIK HAKKININ AMACI VE SENDİKAL HAKLARLA İLİŞKİSİ 18 1.4. ULUSLARARASI HUKUKTA ÖRGÜTLENME, GREV VE TOPLU PAZARLIK HAKKI .22 1.4.1. Genel Açıklama 22 1.4.2. Sendikal Hakların Uluslararası Alanda Korunmasına İlişkin Denetim Sistemleri 28 1.4.2.1. UÇÖ Bünyesindeki Denetim Sistemleri 28 1.4.2.2. BM Bünyesindeki Denetim Sistemleri 33 1.4.2.3. AK Bünyesindeki Denetim Sistemleri 34 1.4.2.3.1. Sosyal Haklar Avrupa Komitesi 34 1.4.2.3.2. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 35 1.5. ÜLKEMİZDE TOPLU PAZARLIK HAKKININ TARİHSEL GELİŞİMİ VE HUKUKİ NİTELİĞİ .39 1.5.1. Tarihsel Gelişim 39 1.5.2. Toplu İş Sözleşmesi Hakkı-Toplu Pazarlık Hakkı İlişkisi 43 1.5.3. Türk Hukuku Açısından Toplu Pazarlık Hakkının Hukuki Niteliği 47 1.5.3.1. Uluslararası Sözleşmelerle Koruma Altında Olan Temel Bir Haktır .................................................................................................47 1.5.3.2. Anayasal Temel Hak Niteliğindedir 50 1.5.3.3. Anayasal Olarak Tanınmakla Doğrudan Uygulanabilen Haklardandır 51 1.5.3.4. Anayasal Temel Hak Olarak Tanınmakla Sınırlanmasında Belirli Güvencesine Sahiptir 53 2. BÖLÜM: TOPLU PAZARLIK HAKKININ KULLANILMASI 57 2.1. YETKİ SİSTEMLERİ 57 2.2. YETKİ SİSTEMLERİNİN GEREKLİLİĞİ 61 2.3. YETKİ SİSTEMLERİ İLE GÜDÜLEN AMAÇLAR 63 2.3.1. Gönüllü ve Serbest Toplu Pazarlık İlkesinin Teşviki 63 2.3.2. Çalışan Örgütlerinin Yeterli Pazarlık Gücünün Bulunması 65 2.3.3. Toplu Pazarlık Sürecinin Sürüncemede Bırakılmaması 68 2.4. ULUSLARARASI NORMLAR BAKIMINDAN TOPLU PAZARLIK HAKKINA SAHİP KİŞİLER 70 2.4.1. Genel Açıklama 70 2.4.2. Çalışan Örgütleri 73 2.4.2.1. Örgütlenme Özgürlüğü 73 2.4.2.2. Sendikal Örgütlenme Türleri 76 2.5. ÜLKEMİZDE TOPLU PAZARLIK HAKKININ KULLANILMASI 79 2.5.1. Toplu İş Sözleşmesi Ehliyeti 82 2.5.1.1. İşçi Tarafının Toplu İş Sözleşmesi Ehliyeti 85 2.5.1.1.1. Fiili İşçi Toplulukları ve Sendika Dışı Örgütlenmeler 85 2.5.1.1.2. Sendikal Örgütler 90 2.5.1.1.2.1. Ülkemizde Sendikal İşçi Örgütlerine İlişkin Tarihsel Gelişim ve Toplu İş Sözleşmesi Ehliyetine Sahip İşçi Sendikaları 90 2.5.1.1.2.2. Zorunlu İşkolu Sendikacılığı 92 2.5.1.1.2.2.1. İşkolu Kavramı ve İşkollarının Belirlenmesi 99 2.5.1.1.2.2.1.1. Genel Açıklama 99 2.5.1.1.2.2.1.2. İşkolu Kavramı 101 2.5.1.1.2.2.1.3. İşkollarının Belirlenmesi 101 2.5.1.1.2.2.1.3.1. Ülke Genelinde Faaliyet Gösterilebilecek İşkollarının Belirlenmesi 102 2.5.1.1.2.2.1.3.2. Toplu Pazarlık Birimi Olan İşyerlerinin Dahil Olduğu İşkollarının Belirlenmesi 108 2.5.1.1.2.2.1.3.2.1. Genel Açıklama 108 2.5.1.1.2.2.1.3.2.2. İşyerinin Dahil Olduğu İşkolunun Tespiti 109 2.5.1.1.2.2.1.3.2.2.1. Yeni Açılan, Devir Alınan, İntikal Eden ya da Çalışma Konusu Değiştirilen İşyerleri Açısından İşkolunun Tespiti 113 2.5.1.1.2.2.1.3.2.2.2. İşkolu Tespiti Bulunan İşyerleri Açısından İşkolunun Yeniden Tespiti 115 2.5.1.1.2.2.1.3.2.2.3. İşyerinin Dahil Olduğu İşkoluna İlişkin Uyuşmazlık Çıkması Halinde Bakanlık Tarafından Yapılacak İşkolu Tespiti 116 2.5.1.1.2.2.1.3.2.3. İşkolu Tespitine İtiraz 117 2.5.1.1.2.2.1.3.2.4. Muvazaalı Alt İşveren Asıl İşveren İlişkilerinde İşyerinin Dahil Olduğu İşkolunun Tespiti 127 2.5.1.1.2.3. Toplu İş Hukuku Bakımından İşçi Sayılanların Kurdukları Sendikalar 132 2.5.1.1.2.4. Üst Sendikal Örgütlenmeler 133 2.5.1.2. İşveren Tarafının Toplu İş Sözleşmesi Ehliyeti 137 2.5.1.2.1. İşverenler 137 2.5.1.2.2. İşveren Sendikaları 140 2.5.2. Toplu Pazarlık Biriminin Belirlenmesi 154 2.5.2.1. Genel Açıklama 154 2.5.2.2. UÇÖ’nün Toplu Pazarlık Düzeyinin Tespitine Yönelik Değerlendirmeleri 156 2.5.2.3. Ülkemizde Toplu Pazarlık Biriminin Tespiti 158 2.5.2.3.1. İşyeri Kavramı 162 2.5.2.3.1.1. Bağlı Yerler 165 2.5.2.3.1.2. Eklenti ve Araçlar 180 2.5.2.3.2. Toplu İş Sözleşmesi Türleri 180 2.5.2.3.2.1. İşyeri ve Grup Toplu İş Sözleşmesi 181 2.5.2.3.2.2. İşletme Toplu İş Sözleşmesi 185 2.5.2.3.2.3. Çerçeve Sözleşme 193 2.5.3. Toplu İş Sözleşmesi Yetkisi 194 2.5.3.1. Ülkemiz Uygulamasında Yetkili Sendikanın Belirlenmesi ve Güçlü Sendikacılık İlkesi 195 2.5.3.1.1. 274 ve 275 Sayılı Yasalar Dönemi 201 2.5.3.1.2. 12 Eylül 1980 Darbesi ve 2821 ve 2822 Sayılı Yasalar Dönemi 212 2.5.3.1.3. 6356 Sayılı Yasa Dönemi 213 2.5.3.2. Toplu İş Sözleşmesi Yetkisinin Şartları ve Yetkili Sendikanın Tespiti 214 2.5.3.2.1. Yetki Başvurusu 214 2.5.3.2.2. Yetki Başvurusu Sonrasında Bakanlıkça İzlenecek Yol 218 2.5.3.2.3. Toplu İş Sözleşmesi Yetkisinin Şartları 220 2.5.3.2.3.1. İşkolu Barajı 222 2.5.3.2.3.1.1. İşkolu İstatistiklerinin Hazırlanma Yöntemi 225 2.5.3.2.3.1.2. İşkolu İstatistiklerine İtiraz ve İstatistiklerin Kesinleşmesi 229 2.5.3.2.3.1.3. İşkolu Barajının Toplu Pazarlık Hakkı Karşısındaki Durumu 231 2.5.3.2.3.2. Toplu Pazarlık Biriminde Gerekli Çoğunluğun Sağlanması 243 2.5.3.2.3.2.1. Toplu Pazarlık Biriminde Gerekli Çoğunluğun Tespit Yöntemi 245 2.5.3.2.3.2.1.1. İşyerinde Çoğunluk Hesabında Dikkate Alınacak İşçiler 247 2.5.3.2.3.2.1.2. İşveren Tarafından Gerçekleştirilen Yetki Sürecini Etkilemeye Yönelik İşlemler.. 251 2.5.3.2.3.2.1.2.1. Sendikalı İşçilerin İşten Çıkarılması 251 2.5.3.2.3.2.1.2.2. Yeni İşçi Alımları.. 253 2.5.3.2.3.2.1.2.3. Muvazaalı Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisi Kurulması. 256 2.5.3.2.3.2.1.3. Sendikaların İşyerindeki Üye Sayılarının Tespiti 257 2.5.3.2.3.2.2. Yetki Tespitine İtiraz ve Bakanlıkça Yetki Belgesinin Verilmesi 260 2.5.3.2.3.2.2.1. Yetki Tespitine İtiraz 261 2.5.3.2.3.2.2.1.1. Olumlu Yetki Tespitine İtiraz 262 2.5.3.2.3.2.2.1.2. Olumsuz Yetki Tespitine İtiraz 262 2.5.3.2.3.2.2.2. Davaya Bakmaya Yetkili Mahkeme. 263 2.5.3.2.3.2.2.3. İtirazda Uyulması Gereken Usul 265 2.5.3.2.3.2.2.4. İtirazın Konusu 266 2.5.3.2.3.2.3. Toplu Pazarlık Biriminde Çoğunluk Şartının Toplu Pazarlık Hakkı Karşısındaki Durumu 269 SONUÇ 274 KAYNAKÇA 279 EK 1. Orjinallik Raporu 308 EK 2. Etik Kurul İzin Muafiyeti Formu 309tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectToplu pazarlık
dc.subjecttoplu iş sözleşmesi
dc.subjecttoplu iş sözleşmesi ehliyeti
dc.subjecttoplu iş sözleşmesi yetkisi
dc.subjectreferandum
dc.subjecttanıma
dc.subjectçifte baraj
dc.subjecttoplu pazarlık birimi
dc.subjectişkolu
dc.titleToplu İş Sözleşmelerinde Ehliyet ve Yetkitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetÜlkemizde 1961 Anayasası’nda sendika hakkıyla birlikte grevle desteklenmiş toplu iş sözleşmesi hakkına yer verilmesi ve 274 Sendikalar Kanunu ve 275 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nun kabulü ile birlikte işçilere toplu pazarlık hakkı tanınmıştır. 275 sayılı Yasayla toplu pazarlık hakkı yalnızca, toplu pazarlık biriminde salt çoğunluğu temsil eden sendika ve federasyonlara tanınmıştır. Bu dönemde toplu pazarlık hakkının kullanımını güçleştiren ve sürüncemede bırakılmasına yol açan husus işçilerin salt çoğunluğunu temsil eden sendika veya federasyonun belirlenmesi yöntemine ilişkin belirsizliklerle, yaşanan evrakta sahtecilik olayları olmuştur. 12 Eylül 1980 Darbesi ve sonrasında 1982 Anayasası ile 2821 sayılı Sendikalar Kanunu ve 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu’nun kabulü ile toplu pazarlık hakkının kullanımı önceki döneme göre sınırlandırılmıştır. Bu dönemde federasyonların toplu iş sözleşmesi ehliyeti ortadan kaldırılmış, toplu pazarlık düzeyi işyeri düzeyi ile sınırlandırılmış, zorunlu işkolu sendikacılığı esası benimsenerek işyeri ve meslek sendikaları yasaklanmış ve yetkili sendikanın belirlenmesinde çifte baraj sistemi getirilmiştir. Buna göre bir sendikanın toplu iş sözleşmesine taraf olabilmesi için, işkolunda aranan belli bir çoğunlukla birlikte toplu pazarlık biriminde aranan çoğunluk şartını sağlaması gerekmektedir. 2821 ve 2822 sayılı Yasalar ile benimsenen ve toplu pazarlık hakkının kullanımını sınırlayan toplu iş sözleşmesi sistemi 18.10.2012 tarihli 6356 sayılı Yasa ile de sınırlı değişikliklerle sürdürülmektedir. Ancak güçlü sendikacılığı amaçladığı iddia edilen bu sistem, tam aksi şekilde sendikacılığın zayıflamasına yol açmış olup, uluslararası hukukta ve Anayasada kabul edilen toplu pazarlık hakkına aykırılık teşkil etmektedir. Çalışmamızda uluslararası hukuk alanında ve Anayasada temel insan hakkı olarak kabul edilen toplu pazarlık hakkının kapsamı ve niteliği ortaya konularak, ülkemizde uygulanan toplu iş sözleşmesi ehliyeti ve yetkisine ilişkin kuralların toplu pazarlık hakkı karşısındaki durumu incelenmiştir. Uluslararası hukukta toplu pazarlık hakkı belirli istisnalar dışında tüm çalışanlara tanınan bir hak olsa da, çalışmamızda konu 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu kapsamındaki işçiler ve işçi sayılan kişilerle sınırlı tutulmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentDiğertr_TR
dc.contributor.authorID14277tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Ad:
10148756.pdf
Boyut:
5.453Mb
Biçim:
PDF
Göster/Aç

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster