dc.contributor.advisor | Doğan, Nagihan | |
dc.contributor.advisor | Keçiş, Murat | |
dc.contributor.author | Nalbant, Mert | |
dc.date.accessioned | 2023-10-16T08:11:54Z | |
dc.date.issued | 2023-10-11 | |
dc.date.submitted | 2023-09-18 | |
dc.identifier.citation | NALBANT, Mert. War, Religion and Martyrdom: The Muslim Enemies of Byzantium
(VIIth-Xth Centuries), Master’s Thesis, Ankara, 2023.
NALBANT, Mert. Savaş, Din ve Şehitlik: Bizans'ın Müslüman Düşmanları (VII.-X. Yüzyıllar) | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/34053 | |
dc.description.abstract | This thesis examines the role of religious discourse in the Byzantine Empire's political
struggle against Muslims from the 7th to the 10th century. The Byzantine Empire had a
close relationship with religion, particularly Christianity, with emperors using it to
legitimize their rule and the Church leveraging political power for its own interests. This
partnership between Byzantium and the Church shaped the empire's social, political, and
cultural identity under the Roman and Christian concepts. The perception of Muslims and
the struggle against them changed based on the political context. Initially, the Byzantines
saw Muslim attacks as political conquests rather than a religious movement. However, as
Muslims established a permanent presence and communication between the two sides
improved, the Byzantines recognized the religious motivations behind Muslim conquests.
In the 9th and 10th centuries, the empire's policies towards Muslims became more
aggressive, culminating in a harsh religious discourse. As in the examples of jihad and
the Crusades, which bring to mind the idea of holy war, the Byzantines used religion as a
motivator in warfare, but with its own unique characteristics influenced by the empire's
religious-political tradition and geographical conditions. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Orta çağ | tr_TR |
dc.subject | İslam tarihi | tr_TR |
dc.subject | Saints | tr_TR |
dc.subject | Şehitler | tr_TR |
dc.subject | Byzantine Empire | tr_TR |
dc.subject | Middle Ages | tr_TR |
dc.subject | İslam-Bizans ilişkileri | tr_TR |
dc.subject | Azizler | tr_TR |
dc.subject | Islam and Byzantium relations | tr_TR |
dc.subject | Islamic history | tr_TR |
dc.subject | Martyrs | tr_TR |
dc.subject.lcsh | D- Tarih | tr_TR |
dc.title | Savaş, Din ve Şehitlik: Bizans'ın Müslüman Düşmanları (VII.-X. Yüzyıllar) | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Elinizdeki tezi hazırlarken asıl amacımız, VII. yüzyılda İslâm’ın ortaya çıkışından X.
yüzyılda Bizans İmparatorluğu’nun Müslümanlara yönelik siyasî mücadelesinde ve savaş
arenasında dinî söylemlere ne ölçüde müracaat ettiğini ve bu söylemlere imparatorluğun
içinde bulunduğu siyasî konjonktürün ve ihtiyaçlarının ne şekilde etki ettiğini tespit
etmek ve bu söylemlerin Müslümanlara karşı bir “kutsal savaş” düşüncesini ortaya
çıkarıp çıkarmadığını keşfetmektir.
Romalılar ilk dönemlerinden itibaren dinle son derece yakın ilişkiler kurmuşlar, bu durum
Bizanslılar tarafından Hristiyanlıkla devam ettirilmiştir. I. Konstantinos’tan itibaren
imparatorlar Hristiyanlık aracılığıyla meşruiyetlerini kanıtlamak ve otoritelerini
güçlendirmek istemişlerdir. Kilise ise imparatorluğun siyasî gücünü kendi emelleri için
kullanmaya çalışmıştır. Böylece iki taraf arasında çıkarlarlara dayalı bir ilişki
kurulmuştur. Bizans’ın Kilise ile kurmuş olduğu bu ortaklık sosyal, siyasî ve kültürel
alanlarda değişikliklere yol açmış ve Bizans kimliğinin Romalı ve Hristiyan kavramları
altında şekillenmesini sağlamıştır.
İmparatorlukta Müslümanların ve onlara yönelik mücadelenin algılanışı siyasî konjontür,
dolayısıyla dönemlere göre değiştirmiştir. VII. yüzyılda Bizanslılar Müslüman
saldırılarını dinî bir hareket olarak görmekten çok siyasî bir Arap fetih silsilesi olarak
algılamışlardır. VIII. yüzyılda Müslümanların Bizans’tan ele geçirdikleri bölgelerde
kalıcı olduklarının anlaşılması ve iki taraf arasındaki iletişimin gelişmesi Bizanslıların
Müslümanların bir dinî görüş çerçevesinde fetihler yaptıklarını anlamalarına sebep
olmuştur. IX. yüzyılda imparatorluğun iç ve dış politikada yaşamış olduğu değişimlerin
Müslüman algısını sertleştirdiği görülmektedir. X. yüzyıldaysa imparatorluğun hilâfetle
gerçekleşen mücadelelerinin artması ve onlara yönelik saldırgan bir politika izlemesi artış gösteren sert dinî söylemin daha da gelişmesine yol açmıştır. Bu durum modern
araştırmalarda Bizans’ın Müslümanlara karşı bir kutsal savaş düşüncesine sahip olup
olmadığı sorusunu gündeme getirmiştir.
Kutsal savaş düşüncesini akla getiren cihâd ve Haçlı Seferleri örneklerinde olduğu gibi
Bizanslılar da siyasî konjonktüre göre dini savaşlarda bir motivasyon aracı olarak
kullanmaya çalışmışlardır. Ancak dinin savaş sahasındaki kullanımı, Bizans’ın din-
siyaset geleneği ve coğrafî koşulları sebebiyle kendisine özgü bir nitelik kazanmıştır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Tarih | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2023-10-16T08:11:54Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |