Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorAkyol Mutlu, Aslı
dc.contributor.authorPekmezci, Duygu
dc.date.accessioned2023-01-04T11:18:31Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022-11-24
dc.identifier.citationPekmezci D. Diyabetik ayak ülseri tanısı ile negatif basınçlı yara tedavisi uygulanan hastalara verilen oral beslenme takviyesinin beslenme durumu ve yara iyileşmesi üzerine etkisi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; 2022.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/28569
dc.description.abstractMedical nutrition therapy practices’ efficacy on diabetes complications is could not been fully proven. In this study, the potential contributions of wound specific oral nutritional supplement to improve nutritional status, inflammation levels and heal foot wounds in patients with diabetic foot ulcer were investigated. The study was carried out on patients with diabetic foot ulcers who received negative pressure wound treatment at Ankara University Faculty of Medicine, Department of Peripheral Vascular Surgery, General Surgery Wound Care Unit. A total of 25 patients participated, there were 21 male and 4 female patients. Patients’ duration of diabetes was between 6-46 years, and their age range was 40-80 years. The patients were divided into two groups as control (n=12) and intervention group (n=13), food consumption records were followed up during four weeks on daily basis. Diabetes-compatible medical nutrition therapy had energy between 1496,9-2266,8 kcal/day was planned for patients. While the control group received only diabetic medical nutrition therapy, the intervention group received wound-specific nutritional supplement containing 14,8 g arginine, 14,8 g glutamine, and 2,6 g hydroxy-methyl-butyrate, in addition to diabetic medical nutrition therapy. Although there was no statistically significant difference in terms of energy and other macronutrient intake amounts between groups, intervention group’s protein intake levels were elevated significantly (p<0.05). In the control group, a statistically significant difference was found between albumin levels before and after medical nutrition therapy (p<0.05), and this difference was nearly significant in C-Reactive protein (CRP) levels (p=0.05-0.10). On the other hand, in the intervention group there was a statistically significant difference between CRP, hemoglobin, hematocrit and sedimentation values measured before and after medical nutrition therapy (p<0.05). Also the difference was found to be nearly significant for leukocytes, thrombocyte and Interleukin-6 values in the intervention group before and after the medical nutrition therapy (p=0.05-0.10). Calculated differences between before and after medical nutrition therapy for albumin, hematocrit and sedimentation were found to be significant between groups (p<0,05). Wound assessment scores were found to decrease in both groups before and after medical nutrition therapy and showed a significant difference in both control and intervention groups (p<0.05). Wound size measures also found to decrease in both groups, but the difference found to be statistically significant for only control group before and after medical nutrition therapy (p<0.05). Wound assessment scores’ calculated difference between before and after medical nutrition therapy were found to be nearly significant between groups (p=0,05-0,10). These results point out that wound specific oral nutritional supplement may contribute to wound healing by regulating some inflammation indicators in diabetic foot patients.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectDiyabetik ayak ülseritr_TR
dc.subject.lcshGenel tıp. Sağlık mesleğitr_TR
dc.titleDiyabetik ayak ülseri tanısı ile negatif basınçlı yara tedavisi uygulanan hastalara verilen oral beslenme takviyesinin beslenme durumu ve yara iyileşmesi üzerine etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetTıbbi beslenme tedavisi uygulamalarının diyabet komplikasyonları üzerindeki etkinliği tam olarak kanıtlanamamıştır. Bu çalışmada, diyabetik ayak ülseri gelişen hastalarda verilecek olan yaraya özgü oral beslenme takviyesinin beslenme durumu, inflamasyon düzeyi ve ayak yaralarının iyileşmesine olan potansiyel katkıları incelenmiştir. Çalışma Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Periferik Damar Cerrahi Bilim Dalı Genel Cerrahi Yara Bakım Ünitesi’nde negatif basınçlı yara tedavisi alan, diyabetik ayak ülseri olan hastalar üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya toplam 25 hasta katılmıştır, bu hastaların 21’i erkek, 4’ü kadındır. Hastaların diyabet süresi 6-46 yıl arasındadır, yaş aralığı ise 40-80 yıldır. Hastalar kontrol (S=12) ve müdahale grubu (S=13) olmak üzere iki gruba ayrılmış, dört hafta boyunca besin tüketimleri günlük olarak takip edilmiştir. Hastalar için 1496,9-2266,8 kkal/gün arasında enerji içeren diyabetle uyumlu tıbbi beslenme tedavisi planlanmıştır. Kontrol grubuna yalnızca diyabetik tıbbi beslenme tedavisi verilirken, müdahale grubuna diyabetik tıbbi beslenme tedavisinin yanı sıra 14,8 g arjinin, 14,8 g glutamin ve 2,6 g hidroksi-metil-bütirat içeren yaraya özgü beslenme takviyesi verilmiştir. Gruplar arasında enerji ve diğer makro besin ögeleri alım miktarı açısından istatistiksel olarak önemli bir farklılık görülmemesine rağmen, müdahale grubunun protein alımı önemli düzeyde artmıştır (p<0.05). Kontrol grubunda tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrasında albümin düzeyleri arasında istatistiksel açıdan önemli bir farklılık görüldüğü (p<0,05), C-Reaktif protein (CRP) düzeylerinde ise bu farklılığın anlamlıya yakın olduğu saptanmıştır (p=0,05-0,10). Müdahale grubunda ise tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrasında ölçülen CRP, hemoglobin, hematokrit ve sedimentasyon değerleri arasında istatistiksel açıdan önemli bir fark olduğu (p<0,05); lökosit, trombosit ve İnterlökin-6 için ise aradaki farkın anlamlıya yakın olduğu saptanmıştır (p=0,05-0,10). Albümin, hematokrit ve sedimentasyon için tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrası değerlerin hesaplanan farkı istatistiksel açıdan önemli bulunmuştur (p<0,05). Yara değerlendirme skorlarının tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrasında her iki grupta azaldığı ve hem kontrol, hem de müdahale grubu içinde önemli bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<0,05). Yara boyutu ölçümlerinin de aynı şekilde her iki grupta tıbbi beslenme tedavisi sonrası azaldığı, yalnızca kontrol grubu için tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrası değerler arasında önemli bir farklılık olduğu saptanmıştır (p<0,05). Yara değerlendirme skorlarının tıbbi beslenme tedavisi öncesi ve sonrası hesaplanan farkı gruplar arasında anlamlıya yakın bulunmuştur (p=0,05-0,10). Bu sonuçlar, yaraya özgü oral beslenme takviyesinin diyabetik ayak hastalarında bazı inflamasyon göstergelerini düzenleyerek yara iyileşmesine katkı sağlayabileceğine dikkat çekmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentBeslenme ve Diyetetiktr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2023-07-09T11:18:31Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster