Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKUTLU, Hüseyin Burak
dc.contributor.authorDemirhan, Ezgi
dc.date.accessioned2022-11-24T10:58:29Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022-10-21
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/27150
dc.description.abstractAim: The aim of this study; To examine the effect of periapical lesion (PAL) and periodontal condition on sinus membrane thickening and to determine the amount and morphology of mucosal thickening. Materials and methods: This study was carried out retrospectively on CBCT data obtained from patients who applied to Hacettepe University Faculty of Dentistry Department of Periodontology with different indications. This study consists of 2000 maxillary arch CBCT images of 1000 patients. The examined CBCT images were chosen as the sinus floor can be observed. Right and left posterior maxilla regions (1.premolar, 2.premolar, 1.molar and 2.molar) were examined on CBCT images. Mucosal thickening was considered as thickening when it was more than 1 mm. Right and left sinus membrane morphology, dental status classification for right and left 1st premolar, 2nd premolar, 1st molar and 2nd molar tooth regions, lesion size classification for teeth with dental status, PAL sinus relationship of tooth regions with dental status were examined. . Sinus membrane thickening was recorded in mm for the right and left 1st premolar, 2nd premolar, 1st molar, and 2nd molar tooth regions. While creating the research report, 95% confidence interval was used for the significance level. Results: The mean maxillary sinus mucosa thickening was found to be 3.09 ± 0.06mm. Flat type thickening among the sinus mucosa thickening morphologies is the most common thickening type with a rate of 42%. It was determined that the sinus membrane thickening showed a statistically significant difference according to the dental status (p<.05). It is seen that sinus membrane thickening in toothed areas where PAL and periodontal alveolar bone loss (PABL) coexist is higher than in teeth with other dental status. In addition, it was observed that sinus membrane thickening increased in teeth with only PABL without PAL. It was determined that the sinus membrane thickening showed a statistically significant difference according to the lesion size (p<.05). It is seen that sinus membrane thickening in teeth with lesions of “2.1-4 mm”, “4.1-8 mm” and “8.1 mm ↑” is higher than in teeth with other lesion sizes. It was determined that the sinus membrane thickening showed a statistically significant difference according to the lesion-sinus relationship (p<.05). As the distance between the lesion and the sinus floor decreases, the thickening of the sinus membrane increases. It was determined that the sinus membrane morphology showed a statistically significant difference according to the directions (p<.05). Considering the average values, it is seen that the thickening on the right side (X ̅=3.16) is more than the teeth on the left (X ̅=3.06). Conclusions: More sinus membrane thickening was measured in toothed areas where periapical lesion and periodontal alveolar bone loss were seen together.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMaksiller sinüs membran kalınlaşması; periodontal alveolar kemik kaybı; periapikal lezyontr_TR
dc.subject.lcshA - Genel konulartr_TR
dc.titlePOSTERİOR MAKSİLLER BÖLGEDE PERİAPİKAL LEZYON VE PERİODONTAL DURUMUN SİNÜS MEMBRANI ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetAmaç: Bu çalışmanın amacı; Sinüs membran kalınlaşmasında periapikal lezyonun (PAL) ve periodontal durumun etkisini incelemek ve oluşan mukozal kalınlaşmanın miktarını ve morfolojisini belirlemektir. Gereç ve yöntemler: Bu çalışmada Hacettepe Üniversitesi Diş hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim dalına başvuran hastalardan farklı endikasyonlarla alınan KIBT verileri üzerinde retrospektif olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma 1000 hastaya ait 2000 maksiller arkın KIBT görüntüsünden oluşmaktadır. İncelenen KIBT görüntüleri sinüs tabanı izlenebilir olarak seçilmiştir. KIBT görüntülerinde sağ ve sol posterior maksilla bölgeleri (1.premolar,2.premolar,1.molar ve 2.molar) incelenmiştir. Mukozal kalınlaşma 1 mm’den fazla olduğu zaman kalınlaşma olarak kabul edilmiştir. Sağ ve sol sinüs membran morfolojisi, sağ ve sol 1.premolar, 2.premolar, 1.molar ve 2.molar diş bölgeleri için dental statü sınıflandırılması, dental statüsü yapılan dişler için lezyon büyüklüğü sınıflaması, dental statüsü belirlenen diş bölgelerinin PAL sinüs ilişkisine bakılmıştır. Sağ ve sol 1.premolar, 2.premolar, 1.molar ve 2.molar diş bölgeleri için sinüs membran kalınlaşması mm olarak kaydedilmiştir. Araştırma raporu oluşturulurken, anlamlılık düzeyi için %95 güven aralığı kullanılmıştır. Bulgular: Maksiller sinüs mukoza kalınlaşma ortalaması 3,09 ± 0,06mm olarak bulunmuştur. Sinüs mukoza kalınlaşma morfolojilerinden flat tip (düz tip) kalınlaşma %42 oranıyla en sık görülen kalınlaşma tipidir. Sinüs membran kalınlaşmasının, dental statüye göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). PAL ile birlikte periodontal alveolar kemik kaybının(PAKK) birlikte bulunduğu dişli bölgelerde sinüs membran kalınlaşmasının, diğer dental statüdeki dişlere göre daha fazla olduğu görülmektedir. Ayrıca PAL’un bulunmadığı sadece PAKK’nın bulunduğu dişlerde sinüs membran kalınlaşmasının arttığı gözlenmiştir. Sinüs membran kalınlaşmasının, lezyon büyüklüğüne göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). “2,1-4 mm”, “4,1-8 mm” ve “8,1 mm ↑” büyüklüğündeki lezyon varlığı olan dişlerdeki sinüs membran kalınlaşmasının, diğer lezyon büyüklüğüne sahip dişlere göre daha fazla olduğu görülmektedir. Sinüs membran kalınlaşmasının, lezyon sinüs ilişkisine göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). Lezyon ve sinüs tabanı arası mesafenin azalması ile sinüs membran kalınlaşması artmaktadır. Sinüs membran morfolojisinin, yönlere göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). Ortalama değerleri dikkate alındığında, sağ taraftaki kalınlaşmanın (X ̅=3,16), sola taraftaki dişlere (X ̅=3,06) göre daha fazla olduğu görülmektedir. Sonuçlar: Periapikal lezyon ile periodontal alveolar kemik kaybı durumunun birlikte görüldüğü dişli bölgelerde daha fazla sinüs membran kalınlaşması ölçülmüştür.tr_TR
dc.description.ozetAmaç: Bu çalışmanın amacı; Sinüs membran kalınlaşmasında periapikal lezyonun (PAL) ve periodontal durumun etkisini incelemek ve oluşan mukozal kalınlaşmanın miktarını ve morfolojisini belirlemektir. Gereç ve yöntemler: Bu çalışmada Hacettepe Üniversitesi Diş hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim dalına başvuran hastalardan farklı endikasyonlarla alınan KIBT verileri üzerinde retrospektif olarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma 1000 hastaya ait 2000 maksiller arkın KIBT görüntüsünden oluşmaktadır. İncelenen KIBT görüntüleri sinüs tabanı izlenebilir olarak seçilmiştir. KIBT görüntülerinde sağ ve sol posterior maksilla bölgeleri (1.premolar,2.premolar,1.molar ve 2.molar) incelenmiştir. Mukozal kalınlaşma 1 mm’den fazla olduğu zaman kalınlaşma olarak kabul edilmiştir. Sağ ve sol sinüs membran morfolojisi, sağ ve sol 1.premolar, 2.premolar, 1.molar ve 2.molar diş bölgeleri için dental statü sınıflandırılması, dental statüsü yapılan dişler için lezyon büyüklüğü sınıflaması, dental statüsü belirlenen diş bölgelerinin PAL sinüs ilişkisine bakılmıştır. Sağ ve sol 1.premolar, 2.premolar, 1.molar ve 2.molar diş bölgeleri için sinüs membran kalınlaşması mm olarak kaydedilmiştir. Araştırma raporu oluşturulurken, anlamlılık düzeyi için %95 güven aralığı kullanılmıştır. Bulgular: Maksiller sinüs mukoza kalınlaşma ortalaması 3,09 ± 0,06mm olarak bulunmuştur. Sinüs mukoza kalınlaşma morfolojilerinden flat tip (düz tip) kalınlaşma %42 oranıyla en sık görülen kalınlaşma tipidir. Sinüs membran kalınlaşmasının, dental statüye göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). PAL ile birlikte periodontal alveolar kemik kaybının(PAKK) birlikte bulunduğu dişli bölgelerde sinüs membran kalınlaşmasının, diğer dental statüdeki dişlere göre daha fazla olduğu görülmektedir. Ayrıca PAL’un bulunmadığı sadece PAKK’nın bulunduğu dişlerde sinüs membran kalınlaşmasının arttığı gözlenmiştir. Sinüs membran kalınlaşmasının, lezyon büyüklüğüne göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). “2,1-4 mm”, “4,1-8 mm” ve “8,1 mm ↑” büyüklüğündeki lezyon varlığı olan dişlerdeki sinüs membran kalınlaşmasının, diğer lezyon büyüklüğüne sahip dişlere göre daha fazla olduğu görülmektedir. Sinüs membran kalınlaşmasının, lezyon sinüs ilişkisine göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). Lezyon ve sinüs tabanı arası mesafenin azalması ile sinüs membran kalınlaşması artmaktadır. Sinüs membran morfolojisinin, yönlere göre istatiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). Ortalama değerleri dikkate alındığında, sağ taraftaki kalınlaşmanın (X ̅=3,16), sola taraftaki dişlere (X ̅=3,06) göre daha fazla olduğu görülmektedir. Sonuçlar: Periapikal lezyon ile periodontal alveolar kemik kaybı durumunun birlikte görüldüğü dişli bölgelerde daha fazla sinüs membran kalınlaşması ölçülmüştür.tr_TR
dc.contributor.departmentPeriodontolojitr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2023-05-29T10:58:29Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypedentThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster