Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKulak Kayıkcı, Maviş Emel
dc.contributor.authorMiraloğlu, Kübra
dc.date.accessioned2022-06-28T06:50:38Z
dc.date.issued2022-06
dc.date.submitted2022-06-08
dc.identifier.citationMiraloğlu, K., Okul Çağı Kekemeliği Olan Çocukların Mizaç Özellikleri, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dil ve Konuşma Terapisi Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2022.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/26412
dc.description.abstractAlthough temperament is not the cause of stuttering, it is a factor that is thought to affect stuttering and increase the severity of stuttering. In school-age children, adolescents and adults who stutter, temperament studies are conducted less frequently than in the pre-school period, and the findings are inconsistent. More research on temperament in school-age children is needed in order to understand the changes that occur throughout the child's development. In this context, it is aimed to compare the temperament characteristics of school-age children who stutter with school-age children who did not stutter and to examine the relationship between temperament characteristics and stuttering severity. The study included 66 children who stutter with typical development aged between 8-11 years. Age and gender matched 66 children who did not stutter with typical development, also included in the study. School - Age Temperament Inventory (SATI), which is based on the parent report, was used to evaluate the temperament characteristics of the children. The stuttering severity of the stuttering group was calculated using the Stuttering Severity Instrument–4-Turkish Version (SSI-4-TR) by taking speech and reading recordings. According to the findings, no significant difference was found between the children who stutter and who did not stutter in any of the dimensions of SATI, such as negative reactivity, task persistence, approach/withdrawal, and activity. When the relationship between the temperament characteristics of children who stutter and the severity of stuttering was examined, a weak negative correlation was found between the activity and the total score, which is one of the subdimensions of SSI-4-TR. However, no significant relationship was found between negative reactivity, task persistence, approach/withdrawal, and SSI-4-TR dimensions. No significant relationship was found between the activity and the frequency score, duration score, secondary behavior, which are the dimensions of SSI-4-TR. Individual differences and needs should be taken into account when determining the intervention program for individuals who stutter.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectKekemeliktr_TR
dc.subjectMizaçtr_TR
dc.subjectKekemelik şiddetitr_TR
dc.subject.lcshPsikolojitr_TR
dc.subject.lcshGenel tıp. Sağlık mesleğitr_TR
dc.titleOkul Çağı Kekemeliği Olan Çocukların Mizaç Özellikleritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetMizaç, kekemeliğin nedeni olmasa da kekemeliğe etki edebileceği ve kekemeliğin şiddetini artırabileceği düşünülen bir faktördür. Kekemeliği olan okul çağı çocuklar, adölesan ve yetişkinlerde mizaç çalışmaları okul öncesi döneme göre daha az yapılmaktadır ve bulgular tutarsızdır. Çocuğun gelişimi boyunca ortaya çıkan değişiklikleri anlamak için okul çağı çocuklarda mizacın daha fazla araştırılmasına ihtiyaç vardır. Bu bağlamda, okul çağı kekemeliği olan çocukların kekemeliği olmayan akranlarıyla mizaç özelliklerini karşılaştırmak ve mizaç özellikleri ile kekemelik şiddeti arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Çalışmaya, 8-11 yaş arasındaki kekemeliği olan tipik gelişim gösteren 66 çocuk ile yaş ve cinsiyet açısından eşleşen 66 kekemeliği olmayan tipik gelişim gösteren çocuk dahil edilmiştir. Çocukların mizaç özelliklerini değerlendirebilmek için ebeveyn raporuna dayanan Okul Çağı Çocukları için Mizaç Ölçeği (School - Age Temperament Inventory - SATI) kullanılmıştır. Kekemeliği olan grubun kekemelik şiddeti; konuşma ve okuma kayıtları alınarak Kekemelik Şiddeti Değerlendirme Aracı-4 (KEŞİDA-4) ile hesaplanmıştır. Elde edilen bulgulara göre; kekemeliği olan ve kekemeliği olmayan çocuklar arasında SATI alt boyutlarından olumsuz tepkisellik, yaptığı işi sürdürebilme, yaklaşma/kaçınma ve aktivitenin hiçbirinde anlamlı farklılık bulunmamıştır. Kekemeliği olan çocukların mizaç özellikleri ile kekemelik şiddeti arasındaki ilişki incelendiğinde, aktivite ile KEŞİDA-4 alt başlıklarından biri olan toplam puan arasında negatif yönde zayıf bir ilişki bulunmuştur. Olumsuz tepkisellik, yaptığı işi sürdürebilme ve yaklaşma/kaçınma ile KEŞİDA-4 alt başlıkları arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Aktivite ile KEŞİDA-4 alt başlıklarından olan sıklık puanı, süre puanı ve sekonder davranış arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Kekemeliği olan bireylere yönelik müdahale programı belirlenirken bireysel farklılıkları ve ihtiyaçları göz önünde bulundurulmalıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentDil ve Konuşma Terapisitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-06-28T06:50:38Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster