Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKöksal, Deniz
dc.contributor.authorTekin, Fatih
dc.date.accessioned2021-07-26T08:32:33Z
dc.date.issued2021
dc.date.submitted2021-02-15
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/25115
dc.description.abstractTekin, F. The Role of Monocyte Chemoattractant Protein-1 in the Development of Malignant Pleural Effusion, Hacettepe University Department of Chest Diseases Specialty Thesis, Ankara, 2021. The mechanism of formation of malignant pleural effusion (MPE), which is one of the most common causes of pleural effusions (PE), is not clearly known and there is no defined treatment method primarily aimed at preventing fluid formation. Current treatment approaches are the drainage of the fluid accumulated in the pleural cavity or the prevention of fluid accumulation by adhering two pleural leaves with pleurodesis. In this study, we aimed to investigate the role of MCP-1, a molecule that is thought to play a role in the development of MPE and which can be targeted for the treatment of MPE. One hundred patients who had PE and underwent diagnostic and/ or therapeutic thoracentesis were included in this prospective study which is conducted between the dates 30.06.2019-30.01.2021. The patients were evaluated in 3 groups as MPE (n = 56), benign exudate (n = 27) and transudate (n = 17) groups. The median values of MCP-1 levels were determined as 1303 pg/ml in Group 1 patients, 926 pg/ml in Group 2 and 211 pg/ml in Group 3. The difference between three groups was statistically significant (p <0.001). MCP-1 levels were found to be significantly higher and similar in the MPE and benign exudate group compared to the transudate group (p=1.0). Pleural fluid MCP-1 and LDH levels were positively correlated both in the whole patient group (r=0.61; p<0.001) and when the MPE and benign exudate groups were combined (r=0.38; p=0.001). When the patients were grouped according to their amount of pleural fluid as low-moderate and massive, it was observed that MCP-1 levels increase as the amount of pleural fluid increases in the MPE group, although it did not reach a statistical significance. When MPE and benign exudate groups were evaluated together, it was observed that MCP-1 levels significantly increase as the amount of pleural fluid increases (p=0.007). In conclusion; it was observed that MCP-1 levels were high in the MPE group, and this elevation was positively correlated with pleural fluid LDH levels and amount of pleural fluid. It was thought that the inflammation accompanying the tumor may have a role in fluid formation and the development of biological therapies which targets MCP-1 may contribute to the management of MPE.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectPlevral efüzyon, malign plevral efüzyon, monosit kemoatraktan protein-1, inflamasyon, tedavi.tr_TR
dc.subject.lcshSolunum sistemitr_TR
dc.titleMONOSİT KEMOATRAKTAN PROTEİN-1’İN MALİGN PLEVRAL EFÜZYON GELİŞİMİNDEKİ ROLÜtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articletr_TR
dc.description.ozetTekin, F. Monosit Kemoatraktan Protein-1’in Malign Plevral Efüzyon Gelişimindeki Rolü, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, Ankara, 2021. Plevral efüzyonların (PE) en sık nedenlerinden biri olan malign plevral efüzyonun (MPE) oluşum mekanizması net olarak bilinmemektedir ve primer olarak sıvı oluşumunun önlenmesine yönelik tanımlanmış tedavi yöntemi yoktur. Mevcut tedavi yaklaşımları, plevral boşlukta biriken sıvının drenajı veya iki plevra yaprağının plörodez işlemi ile yapıştırılarak sıvı toplanmasının önlenmesi şeklindedir. Bu çalışmada MPE’de sıvı oluşumunda rol aldığını düşünülen ve tedavide hedef olabilecek bir molekül olan monosit kemoatraktan protein (MCP-1)’in rolünün araştırılması amaçlanmıştır. Prospektif olarak yürütülen çalışmaya, 30.06.2019-30.01.2021 tarihleri arasında PE’si olup tanı ve/veya tedavi amaçlı PE örneği alınan 100 hasta dahil edildi. Hastalar MPE (n=56), benign eksuda (n=27) ve transuda (n=17) grubu olmak üzere 3 grupta değerlendirildi. Medyan MCP-1 düzeyleri Grup 1’deki hastalarda 1303 pg/ml, Grup 2’de 926 pg/mg ve Grup 3’te 211 pg/ml olarak saptandı ve üç grup arasındaki fark istatiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). MCP-1 düzeyleri, MPE ve benign eksuda grubunda, transuda grubuna oranla anlamlı ölçüde yüksek ve benzer düzeyde bulundu (p=1,0). Plevral sıvıdaki MCP-1 ve LDH düzeyleri, hem tüm hasta grubunda (r=0,61; p<0,001) hem de MPE ve benign eksuda grubu birlikte ele alındığında (r=0,38; p=0,001) pozitif korelasyon göstermekteydi. Hastalar plevral sıvı miktarlarına göre az-orta ve masif olarak gruplandığında, MPE grubunda istatistiksel anlamlılığa ulaşmasa da plevral sıvı miktarı arttıkça MCP-1 düzeyinin arttığı görüldü. MPE ve benign eksuda grubu birlikte değerlendirildiğinde ise plevral sıvı miktarı arttıkça MCP-1 düzeylerinin anlamlı ölçüde arttığı görüldü (p=0,007). Sonuç olarak; MPE grubunda MCP-1 düzeylerinin yüksek olduğu, bu yüksekliğin LDH düzeyiyle ve sıvı miktarı ile pozitif korele olduğu görüldü. Tümöre eşlik eden inflamasyonun sıvı oluşumunda rolü olabileceği ve MCP-1’i hedefleyecek biyolojik tedavilerin geliştirilmesinin MPE tedavisine katkı sağlayabileceği düşünüldü.tr_TR
dc.contributor.departmentGöğüs Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-07-26T08:32:34Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster