Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKaraduman, Aynur Ayşe
dc.contributor.authorYılmaz Altuntas, Neslihan
dc.date.accessioned2021-01-14T09:52:09Z
dc.date.issued2020
dc.date.submitted2020-10-27
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/23277
dc.description.abstractThis study aims to examine the functional and electrophysiological effectiveness of NMES the rehabilitation of swallowing difficulties in children with dysphagic Cerebral Palsy (SP). The study included 26 children with SP an average age of 7.03±2.40. Children were randomized into two treatment groups where NMEs (N=16) and ShamNMES (n=10) were administered in addition to conventional swallowing rehabilitation. All children were given oral motor exercises, laryngeal mobilization, thermal stimulation and gum massage as conventional swallowing rehabilitation. For all children, Gross Motor Function Classification System (GMFCS), Clinical Rating Scale For Head Control, Pediatric Eating Assessment Scale (Pedi EAT-10), Penetration-Aspiration Assessment (PAS), Karaduman Chewing Performance Scale (KCPS), Swallowing Ability and Function Evaluation (SAFE), electrophysiological assessment of the suprahyoid muscles, was performed. All patients received a swallowing rehabilitation program for a total of 12 sessions for 4 weeks, 3 sessions per week, by the therapist in the clinic. As the level of GMFCS increased, the swallowing problem increased, while the level of benefit from both treatments decreased. NMES statistically increased swallowing ability and ability at all stages. Sham-NMES was found to be significantly beneficial only in oral phase evaluation (p<0.05). Both treatments had significant curative effects on the Dysphagia limit, aspiration and penetration risk. But both applications; It was found that there was no statistically significant advantage over each other on functionality of swallowing (p>0.05). As food density increased, the contraction performance of the suprahyoid muscle increased. NMES significantly improved muscle contraction performance in solid foods (p<0.05). It was noted that the resting potential of suprahyoid muscle in both treatment groups decreased after treatment in all food density (p>0.05). In all patients, swallowing time decreased in all consistencies. Between the groups, contraction time was significantly decreased in spontaneous and solid swallowing in the NMES group and liquid swallowing in the Sham-NMES group (p<0.05). As a result of the study, we found that NMES does not have superiority over Sham-NMEs in terms of the functionality of swallowing. But we think that NMES treatment in spontaneous and solid foods is superior to improving the performance of the suprahyoid muscle.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectserebral palsi, disfaji, suprahyoid kas aktivasyonu, y-EMGtr_TR
dc.titleSerebral Palsi'li Çocuklarda Nmes'in Yutma Güçlüğü Rehabilitasyonunda Etkinliğinin Elektrofizyolojik Olarak İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışma disfajik Serebral Palsi’li (SP) çocuklarda NMES’in Yutma Güçlüğü Rehabilitasyonuna etkinliğinin fonksiyonel ve elektrofizyolojik olarak incelenmesini amaçlamaktadır. Çalışmaya yaş ortalaması 7,03±2,40 yıl olan 26 SP’li çocuk dahil edildi. Çocukların tümüne konvansiyonel yutma rehabilitasyonu olarak; oral motor egzersizler, laringeal mobilizasyon, termal taktil stimülasyon ve diş eti masajı uygulandı. Çocuklar konvansiyonel yutma rehabilitasyonuna ek olarak NMES (n=16) ile ShamNMES (n=10) uygulandığı iki tedavi grubuna randomize olarak ayrıldı.Tüm çocuklara Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (KMFSS), Baş Kontrolü Klinik Değerlendirme Ölçeği, Pediatrik Yeme Değerlendirme Skalası (Pedi-EAT 10), Penetrasyon-Aspirasyon değerlendirmesi (PAS), Karaduman Çiğneme Performansı Skalası (KÇPS), Yutma Yeteneği ve Fonksiyonunun Değerlendirilmesi (SAFE), Suprahyoid kasının elektrofizyolojik değerlendirmesi uygulandı. Tüm hastalar klinikte terapist tarafından haftada 3 seans olmak üzere 4 hafta toplam 12 seans yutma bozuklukları rehabilitasyon programına alındı. KMFSS düzeyi arttıkça yutma sorunu artarken, her iki tedaviden de yararlanma düzeyi azaldı. NMES’in yutma becerisi ve yeteneğini tüm evrelerde istatistiksel olarak artırmıştır. Sham-NMES’in ise yalnızca oral faz değerlendirme de anlamlı düzeyde faydalı olduğu bulundu (p<0.05). Her iki tedavinin disfaji limiti, aspirasyon ve penetrasyon riski üzerinde anlamlı derecede iyileştirici etkileri olduğu belirlendi. Fakat her iki uygulamanın; yutmanın fonksiyonelliği üzerinde birbirlerine göre istatistiksel olarak üstünlüklerinin olmadığı saptandı (p>0.05). Gıda yoğunluğu arttıkça suprahyoid kasın kasılma performansı artmıştır. Kasın kasılma performansına olan etkisi açısından ise katı gıdalarda NMES’in lehine anlamlı gelişme bulundu (p<0.05). Her iki tedavi grubunda suprahyoid kasının istirahat potansiyelinin tüm kıvamlarda tedaviden sonra azaldığı dikkat çekmiştir (p>0.05). Tüm hastalarda yutma süresi tüm kıvamlarda azalmıştır. Gruplar arasında; NMES grubunda spontan ve katı yutmada, Sham-NMES grubunda ise sıvı yutmada kasılma süresi anlamlı olarak azalmıştır (p<0.05). Çalışma sonucunda NMES’in yutmanın fonksiyonelliği açısında Sham-NMES’e üstünlüğünün olmadığını ancak spontan ve katı gıdalarda NMES’in tedavide suprahyoid kasının performansı üzerinde üstünlüğünün olduğunu düşünmekteyiz.tr_TR
dc.contributor.departmentFizyoterapi ve Rehabilitasyontr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-01-14T09:52:09Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster