Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorSamur, Fatma Gülhan
dc.contributor.authorArslan, Sedat
dc.date.accessioned2020-09-07T08:30:55Z
dc.date.issued2020-09-03
dc.date.submitted2020-08-10
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/22624
dc.description.abstractDiabetic macular edema (DME) is a disease that can be seen at all stages of diabetic retinopathy, causing visual impairment and blindness. Uncontrolled (or poorly controlled) diabetes is more likely to cause retinopathy, and improving glycemic control with nutritional intake has been reported to be effective in preventing diabetic retinopathy. In patients with poor glycemic control, endogenous AGEs are produced. Also, dietary intake of exogenous AGE (dAGE) takes place along with nutrients. Therefore, this study was carried out with 90 type-2 diabetic individuals, 40 (14 male, 26 female) of whom were not diagnosed with DME and 50 (20 male, 30 female) individuals who were diagnosed with DME, followed up at the Department of Ophthalmology, Hacettepe University Faculty of Medicine to examine the relationship between serum AGEs, sRAGE and dAGE intake of individuals and DME disease. The individuals who underwent central foveal thickness (SFK) examination with optical coherence tomography (OCT) were administered a questionnaire to evaluate their sociodemographic characteristics, nutritional habits, dietary glycemic index, glycemic load and dietary total antioxidant capacity were calculated with food consumption records and food frequency questionnaire. Anthropometric measurements (waist, hips, height, weight, height) and physical activity records were taken. In serum samples from individuals, AGEs (carboxymethyl lysine (CML)), sRAGE levels were analyzed by ELISA method.The mean age of the DME group was 62.6 ± 8.4, and the mean age of the control group was 58.7 ± 7.8. AGEs levels of the DME group were found to be statistically significantly higher than the control group (p <0.05). According to the logistic regression analysis results of our study, one unit increase in AGEs levels increases the risk of DME 1.22 times (p <0.05). sRAGE levels were higher in the DME group, but there was no statistically significant difference between the groups (p> 0.05). Dietary intake of AGEs intake was statistically significantly higher in the DME group (p <0.05). It was found that one unit increase in dAGE intake increased the risk of DME by 1.24 times (p <0.05). While there was no significant relationship between diet glycemic index and dAGE in the case group (p> 0.05), a low moderately positive correlation was found between dietary glycemic load (GL) and dAGE (r = 0.333 p = 0.018).Increases in the neck circumference (OR: 1.24, CI: 1,08-1,41; p <0.001) and around the waist (OR: 1.06, p <0.05) were found to increase the risk of DME disease. High total antioxidant capacity of the diet has been found to reduce the risk of DME by 2.38 times (p <0.001). In this study, a positive correlation was found between DME and AGEs, dAGE, neck circumference, and waist circumference. In particular, limiting the intake of DAGE in individuals with diabetes may be effective in preventing the development of diabetes complications and DME. There was no significant relationship between sRAGE levels and DME. For the validity of these results, studies including controlled nutrition interventions are needed.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.rightsAttribution 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/3.0/us/*
dc.subjectDiyabetik Makula Ödemitr_TR
dc.subjectİleri glikasyon son ürünleritr_TR
dc.subjectbeslenmetr_TR
dc.subject.lcshGenel tıp. Sağlık mesleğitr_TR
dc.titleDiyabetik Makula Ödemi Olan Bireylerde Serum İleri Glikasyon Son Ürünleri (AGEs) ile Beslenme Durumları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetDiyabetik makula ödemi (DMÖ), diyabetik retinopatinin tüm evrelerinde görülebilen, görme bozukluklarına ve körlüğe sebep olan bir hastalıktır. Kötü yönetilen diyabetin retinopatiye yol açma olasılığı daha yüksektir ve beslenme tedavisiyle glisemik kontrolü iyileştirmenin, diyabetik retinopatinin önlenmesinde etkili olduğu belirtilmiştir. Kötü glisemik kontrollü hastalarda endojen AGEs üretimi gerçekleştiği gibi dışarıdan besinlerle diyet AGE (dAGE) alımı da gerçekleşmektedir. Bu çalışma, diyabetik bireylerde serum AGEs, çözünebilir AGE reseptörü (sRAGE) ve bireylerin dAGE alımları ile DMÖ arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda takip edilen DMÖ tanısı almamış 40 diyabetli birey (14 erkek, 26 kadın) ve DMÖ tanısı almış 50 birey (20 erkek, 30 kadın) olmak üzere toplam 90 tip-2 diyabetik birey ile yapılmıştır. Optik koherens tomografi (OKT) ile santral foveal kalınlık (SFK) muayenesi yapılan bireylere sosyodemografik özellikleri, beslenme alışkanlıkları, besin tüketim miktarlarını ve sıklıklarını değerlendirmeye yönelik anket formu uygulanarak diyet toplam antioksidan kapasitesi ve glisemik indeks ile yükü hesaplanmış, antropometrik ölçümleri (bel, kalça, boyun, ağırlık, boy) ve fiziksel aktivite kayıtları alınmıştır. Bireylerden alınan serum örneklerinde AGEs (karboksimetil lizin (CML)), sRAGE düzeyleri ELISA yöntemiyle analiz edilmiştir. DMÖ grubunun yaş ortalaması 62,6±8,4 yıl ve kontrol grubunun yaş ortalaması 58,7±7,8 yıl olarak belirlenmiştir. DMÖ grubunun AGEs düzeyleri kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,05). Lojistik regresyon analizi sonuçlarına göre AGEs düzeylerindeki bir birimlik artış DMÖ riskini 1,22 kat arttırmaktadır (p<0,05). sRAGE düzeyleri DMÖ grubunda daha yüksek bulunmuştur ancak gruplar arasında istatistiksel olarak önemli bir fark saptanmamıştır (p>0,05). Diyetle AGEs alımı DMÖ grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,05). dAGE alımındaki bir birimlik artışın DMÖ riskini 1,24 kat arttırdığı saptanmıştır (p<0,05). Vaka grubunda diyet glisemik indeksi ile dAGE arasında önemli bir ilişki bulunmazken (p>0,05) diyet glisemik yük (GY) ile dAGE arasında düşük orta derecede pozitif korelasyon bulunmuştur (r=0,333 p=0,018). DMÖ grubunun boyun çevresi kontrol grubuna göre yüksek bulunmuş ve (p<0,05). Boyun çevresi (OR:1,24, GA:1,08-1,41; p<0,001)ve bel çevresindeki (OR:1,06, p<0,05) artışların DMÖ riskini arttırdığı saptanmıştır. Diyetin yüksek total antioksidan kapasitesinin olması DMÖ riskini 2,38 kat azalttığı bulunmuştur (p<0,001). Bu çalışmada, DMÖ ile AGEs, dAGE, boyun çevresi ve bel çevresi arasında pozitif ilişki bulunurken sRAGE düzeyleri ile DMÖ arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Özellikle diyabetli bireylerde dAGE alımının sınırlanması diyabet komplikasyonlarının gelişimini ve DMÖ’yü önlemek açısından etkili olabilir. Bu sonuçların geçerliliği için kontrollü beslenme müdahalelerini içeren çalışmalara gereksinim bulunmaktadır.tr_TR
dc.contributor.departmentBeslenme ve Diyetetiktr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2021-03-12T08:30:55Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster

info:eu-repo/semantics/openAccess
Aksi belirtilmediği sürece bu öğenin lisansı: info:eu-repo/semantics/openAccess