Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorSeyitdanlıoğlu, Mehmet Veli
dc.contributor.authorEvci, Tevfik
dc.date.accessioned2020-02-17T11:20:13Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-11-28
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/22143
dc.description.abstractXIX. century has been a century of transformation in many areas like administrative, economic, social, cultural and so on for the Ottoman Empire. In the last quarter of XVIII. the century III. Selim made and during the XIX. century in the reign of II. Mahmud, on going the reform movements reached its peak with the Gülhane Hatt-ı Hümayun, which was announced on 3 November 1839. With this rescript, which gave its name to a period, the state made promises such as equality in front of the law between Muslim and non-Muslim subjects, taxing according to the income of each person and determining the duration of the military service. There were different reactions to the rescript, both in the country and abroad. Statesmen decided to implement comprehensive and important reforms in provinces that were relatively close to the capital and thus more comfortable to control, Instead of implementing throughout the empire. One of these provinces is Edirne Province which is our subject of study. Edirne is a much larger province which includes Kırklareli, Tekirdağ, Gümülcine, Filibe, Gelibolu in our study period compared to today. Moreover, it is a cosmopolitan city with a large population of Greeks, Bulgarians, Armenians and Jews are living. For this reason, the success of the Tanzimat in Edirne is very important for Tanzimatist statesmen. This period was the region where separatist movements and banditry activities intensified especially in theBalkans. Again The Ottoman-Russian War of 1877-1878, which happened at the beginning of Sultan II Abdulhamid's reign and called “93 War de in our history, also resulted in a disaster for both the Ottoman Empire and the city of Edirne. During the war, the city of Edirne was invaded byRussia; again because of this war, the Ottoman Empire was exposed to a large wave of immigration from Rumelia and the Caucasus. The first stop for these immigrants from Rumelia was Edirne. We examined the implementation of the decisions taken in the fields of administrative, education, health and agriculture in the period of both II. Abdulhamid and Tanzimat in Edirne. We have tried to reveal the successes or failures of these practices and their reasons based on the documents in the state archive.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectEdirnetr_TR
dc.subjectVilayettr_TR
dc.subjectTanzimattr_TR
dc.subjectModernizasyontr_TR
dc.subjectXIX. Yüzyıltr_TR
dc.titleTanzimat Döneminde Edirne (1839-1908)tr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetXIX. yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu için idari, iktisadi, sosyal, kültürel vb. birçok alanda dönüşümlerin yaşandığı bir asır olmuştur. XVIII. yüzyılın son çeyreğinde III. Selim döneminde yapılan ve XIX. yüzyılda II. Mahmud’un saltanat yıllarında artarak devam eden reform hareketleri 3 Kasım 1839 yılında ilan edilen Gülhane Hatt-ı Hümâyunu ile adeta doruk noktasına ulaşmıştır. Bir döneme adını veren bu fermanla devlet Müslüman ve gayrimüslim tebaa arasında kanun önünde eşitlik, herkesin gelirine göre vergi vermesi, askerlik süresinin belirlenmesi gibi birtakım vaatlerde bulunuyordu. Fermana gerek ülkede gerekse ülke dışında farklı tepkiler gelmiştir. Devlet adamları da bu kadar geniş, kapsamlı ve önemli reformları tüm imparatorluk sathında uygulamaktansa nispeten başkente yakın ve de böylece daha rahat kontrol edebileceği vilayetlerde uygulamaya karar verdi. Bu vilayetlerden biriside çalışma konumuz olan Edirne Vilayeti’dir. Edirne coğrafi olarak günümüze nazaran çalışma dönemimizde Kırklareli, Tekirdağ, Gümülcine, Filibe, Gelibolu gibi yerleri içine alan çok daha büyük bir vilayettir. Üstelik nüfus olarak da Rum, Bulgar, Ermeni ve Yahudilerin yoğun olarak yaşadığı kozmopolit bir kenttir. Bu nedenden ötürü Tanzimat’ın Edirne’deki başarısı, Tanzimatçı devlet adamları için oldukça önemlidir. Bu dönem özellikle Balkanlarda ayrılıkçı hareketlerin, eşkıyalık faaliyetlerinin yoğunlaştığı bölge olmuştu. Yine Sultan II. Abdülhamid’in saltanatının hemen başında yaşanan ve tarihimizde “93 Harbi” diye adlandırılan 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı da, hem Osmanlı İmparatorluğu hem de Edirne şehri için bir felaketle sonuçlanmıştı. Savaşta Edirne şehri Rus işgaline uğramış; yine bu savaş nedeniyle Osmanlı İmparatorluğu Rumeli’den ve Kafkaslardan gelen büyük bir göç dalgasına maruz kalmıştır. Rumeli’den gelen bu göçmenlerin ilk durak yerleri ise Edirne idi. Bizde çalışmamızda hem Tanzimat hem de II. Abdülhamid dönemindeki idari, eğitim, sağlık, tarım vb. alanlarda alınan kararların Edirne’de uygulanmasını inceledik. Bu uygulamaların başarılarını ya da başarısızlıklarını, bunların nedenlerini devlet arşivindeki belgelere dayanarak ortaya koymaya çalıştık.tr_TR
dc.contributor.departmentTarihtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2020-02-17T11:20:13Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster